ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 734
ไซม่อนและลิเลียนต่างรู้สึกเกรงกลัวตระกูลชั้นนำอย่างตระกูลยอร์ก
ไซม่อนเคยถูกรุมทำร้ายในบ่อนการพนันมาก่อน เหงื่อที่เย็นยะเยือกไหลลงมาตามร่างกายของเขาเมื่อเขานึกถึงเหตุการณ์นั้น
เขาคุกเข่าลงและดุด่าฮาร์วีย์อกไปว่า “ฮาร์วีย์ ไอ้คนโสโครก! แกพยายามจะฆ่าพวกเราทุกคนหรือไง?!
“รีบคุกเข่าลงซะ! นายท่านเวย์นเป็นคนใจกว้างพอ เขาคงจะลืมเรื่องนี้และอาจให้อภัยคุณ…”
“นายท่านเวย์น ทุกอย่างเป็นความผิดของไอ้ขยะนี่ คุณสามารถทำทุกอย่างที่คุณต้องการกับเขาได้เลย ได้โปรดอย่าโยนปัญหานั้นมาให้กับฉันเลย!”
ลิเลียนกระโดดเกาะแขนแมนดี้ เธอมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยใบหน้าซีดราวกับผี
“ไอ้สารเลว ขอโทษนายท่านยอร์กเดี๋ยวนี้! เราไม่สามารถชดใช้ผลที่ตามมาได้!”
“ครอบครัวเราโชคร้ายจริง ๆ ! ที่พวกเราได้ลูกเขยอย่างแก!”
ลิเลียนน้ำตาซึม
ในเวลาต่อมา ภาพเงาที่ปกคลุมไปด้วยผ้าพันแผลถือค้ำไม้เท้าที่แทบจะไม่สามารถผลักประตูเดินเข้ามาข้างในได้
ไซม่อนและคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงจนไม่เชื่อสายตาของพวกเขา
เวย์นไม่ต่างอะไรกับมัมมี่เลย
แมนดี้พูดออกมา “เวย์น ยอร์ก นี่ไม่เกี่ยวกับพ่อแม่ฉัน ฉันจะให้อธิบายคุณเอง!”
ไซม่อนและลิเลียนตัวสั่นทำอะไรไม่ถูกเมื่อพวกเขาเห็นเวย์นอยู่ในสภาพแบบนี้
ถ้าพวกยอร์กอยากที่จะจัดการเรื่องตรงนี้จริง พระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
“คุณนายซิมเมอร์ วันนี้ผมมาที่นี่เพื่อขอโทษคุณ!”
“ผมขอโทษสำหรับการกระทำที่โง่เขลาของผมก่อนหน้านี้!”
หลังจากที่เวย์นพูดจบ ไซม่อนและลิเลียนก็อยู่ในอาการมึนงงอีกครั้ง
ตุบ!
ในเวลาต่อมา เวย์นก็คุกเข่าลงกับพื้นโดยไม่สนใจสภาพร่างกายของตัวเอง
“จากนี้ไปผมจะไม่เสนอหน้าให้คุณได้เห็นอีก!”
“ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย…”
จิตใจของแมนดี้ว่างเปล่าสมองขาวโพลน
พวกเขาคิดว่าเวย์นมาที่นี่เพียงเพื่อแก้แค้นฮาร์วีย์ คิดว่าพวกเขาคงจบสิ้นแล้ว พวกเขาไม่รู้ว่าต้องชดใช้มันยังไง
แต่พวกเขาไม่คิดเลยที่เวย์นจะเดินเข้ามาเพียงเพื่อขอโทษ
ฮาร์วีย์พูดถูก
ไม่เพียงแต่เวย์นจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาอีกต่อไป เขายังมาที่นี่เพื่อทำให้เรื่องนี้มันกระจ่าง
“อีกอย่าง เพื่อแสดงความจริงใจของผม บัตรธนาคารของผมมีเงินห้าสิบล้านดอลลาร์ในนั้น รหัสผ่านคือหก เจ็ด มันเป็นเงินของผมเอง…”
เวย์นหยิบบัตรธนาคารออกมาแล้วยื่นให้แมนดี้เนื้อตัวสั่นเทา
“ลุกขึ้นเถอะค่ะ”
หัวใจของแมนดี้เต้นแรง นี่คือตระกูลระดับบน เวย์น ยอร์กคือหนึ่งในสี่นายใหญ่แห่งยอร์ก
เขามาคุกเข่าขอโทษเธอจริง ๆ เหรอ ภาพนี้เหมือนฝันชัด ๆ
เวย์นไม่กล้าขยับตัว เขายังคงโค้งคำนับในจังหวะที่พูด “ถ้าคุณนายซิมเมอร์ไม่ยอมรับคำขอโทษของผม ผมจะไม่ลุกขึ้น!”
“ฉันยกโทษให้คุณ!” แมนดี้พูดพร้อมดึงบัตรธนาคารนั้นมา
“ขอบคุณครับ! ผมจะออกไปทันทีและจะไม่มาเสนอหน้าให้เห็นอีก!”
เวย์นคลานเข่าออกไปจากบ้านของซิมเมอร์ทันทีด้วยท่าทางเกรงกลัวด้วยเขาอาจจะไม่ได้รับการอยกโทษให้หลุดพ้นจากความตาย
ฮาร์วีย์เดินออกมาด้วยท่าทีนิ่งเฉยราวกับว่าทุกอย่างเป็นส่วนหนึ่งของแผนของเขา
ไซม่อนและลิเลียนมองฮาร์วีย์อย่างไม่เข้าใจ
จากนั้นแมนดี้ก็ถามเขาว่า “ฮาร์วีย์ เกิดอะไรขึ้น?”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างสบาย ๆ ว่า “ก็ไม่มีอะไร ผมบอกเรื่องนี้กับพ่อของเขาเรื่องนี้แล้ว เขาคงคิดว่าลูกชายสุดที่รักของเขาผิด บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้มาขอโทษเรา”