ตอนที่ 516 ประวัติความรักโชกโชน / ตอนที่ 517 ไม่มีติดต่อกับคนอื่นอีก

ออกแบบรักโปรเจกต์หัวใจ

ตอนที่ 516 ประวัติความรักโชกโชน

 

 

เมื่อก่อนฟังหยวนมีประวัติความรักโชกโชนทำให้หลินเหยาคิดไม่ถึง ต้องรู้ว่าไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเจอเหตุการณ์นี้ ถึงแม้เมื่อก่อนจะเคยได้ยินมาบ้าง แต่อย่างไรนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้ใช้จริงๆ แต่กับฟังหยวนที่เห็นแค่ครั้งเดียวก็รู้ว่าของนั่นคืออะไรจึงทำให้หลินเหยาสงสัยขึ้นมา

 

 

“มีที่ไหนล่ะ เหยาเหยา คุณอย่าคิดอะไรเยอะแยะ ถึงไม่เคยกินเนื้อหมู แล้วจะเคยเห็นหมูวิ่งไม่ได้เหรอ” ฟังหยวนรู้ทันทีว่าทำพลาดไปแล้ว ทำไมถึงต้องจับประเด็นนี้ด้วยนะ ต่อไปคงจะทำอะไรโจ่งแจ้งแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว คนเราน่ะต้องรู้จักเก็บซ่อนความรู้สึกเอาไว้บ้าง

 

 

“เหรอ ทำไมฉันถึงไม่คิดว่าคุณจะเป็นประเภทที่มีความรู้กว้างขวางแบบนั้นเลยล่ะ” หลินหยวนกัดฟันพูดออกมา ทำให้ฟังหยวนถึงกับสั่น กลัวว่าจะถูกเธอกัดจนกลายเป็นชิ้นเนื้อ

 

 

“อาจจะ อาจจะ โธ่.. เหยาเหยา อย่าพูดอีกเลย ให้ผมดูเร็วว่าคุณท้องรึเปล่า” ฟังหยวนคงร้อนใจแล้ว ประวัติเรื่องรักที่ผ่านมาของเขาก็ผ่านไปแล้ว ทำไมหลินเหยากับเขาถึงต้องมาเถียงกันเรื่องนี้ด้วยนะ

 

 

บัญชีเก่าของเขาไม่ควรมาถูกพลิกเอาตอนนี้เลย ฟังหยวนเพียงคิดอยากเลี่ยงเรื่องนี้ไปเสีย ตอนนี้หลินเหยามีลูกแล้ว ถึงแม้ยังไม่ได้เห็นผลสรุปสุดท้ายแต่ฟังหยวนกลับมั่นใจว่าหลินเหยาและเขามีโซ่ทองคล้องใจด้วยกันแล้ว

 

 

“ทำไมคุณคิดว่าจะเป็นอย่างที่คุณหวังไว้ล่ะ” แม้แต่เธอก็ยังไม่แน่ใจกับเรื่องนี้เลย หรือฟังหยวนกล้ารับประกันงั้นเหรอ

 

 

“เอาล่ะ เหยาเหยา อย่าโกรธเลยนะ เมื่อกี้ผมพูดผิดไปแล้ว แต่ตอนนี้ประเด็นคือคุณท้องรึเปล่า แล้วก็ไม่รู้ว่าที่ตรวจครรภ์ถูกต้องไหม ให้ผมพาคุณไปตรวจที่โรงพยาบาลดีไหม คุณคิดว่าไง”

 

 

ฟังหยวนเพียงคิดถึงแต่ผลตรวจเท่านั้น ท่าทีของหลินเหยากลับดูสบายๆ แต่คนที่ร้อนใจกลับเป็นตัวเขาเองมากกว่า ตกลงว่าเป็นยังไงกันแน่ อธิบายหน่อยสิ

 

 

“ให้คุณดูเองดีกว่า” หลินเหยาส่งเครื่องตรวจครรภ์ให้เขา เธอดูไม่เข้าใจ ในเมื่อเขาอยากจะดูก็ให้เขาดูแล้วกัน

 

 

ฟังหยวนรับมันมาอย่างตื่นเต้น ตอนนี้เขายังไม่ตระหนักว่าอารมณ์ของหลินเหยาได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างเงียบๆ เขามัวแต่เป็นกังวลเกี่ยวกับความตื่นเต้นของตัวเอง แต่อีกด้านเขาก็ได้ขัดใจแฟนตัวเองโดยที่ไม่รู้ตัว

 

 

เดิมทีเรื่องนี้เป็นเรื่องน่ายินดี ถ้ามีลูกของฟังหยวน หลินเหยาเองก็ดีใจ เธอหวังเสมอว่าความรักของคนสองคนจะเบ่งบานและสร้างครอบครัวที่มีความสุข

 

 

แต่ฟังหยวนกลับสนใจแต่ลูกในท้องไม่ถามอะไรหลินเหยาสักคำ นี่ทำให้เธอเสียใจ

 

 

เด็กคนนี้ยังไม่ทันเกิดมาเธอก็ถูกปฏิบัติอย่างเย็นชาแล้ว ถ้าถึงตอนที่ลูกคลอดออมา เธอคงไม่มีตัวตนอีก หลินเหยายิ่งคิดยิ่งจิตใจก็ยิ่งแย่ลง

 

 

เมื่อฟังหยวนเห็นผลตรวจแล้วก็พยักหน้าอย่างตื่นเต้น เตรียมบอกข่าวดีกับหลินเหยาถึงพบว่าหลินเหยาไม่อยู่แล้ว เขาทิ้งเรื่องที่หลินเหยาตั้งครรภ์และรีบปลอบใจคนรักของเขาอย่างจริงใจ

 

 

“เหยาเหยา คุณเป็นอะไร ทำไมไม่ดีใจเลย” เมื่อเปิดประตูออกก็พบว่าหลินเหยานั่งโดดเดี่ยวอยู่บนเตียง ฟังหยวนค่อยๆ เดินเข้าไปถามด้วยเสียงเบาๆ “เหยาเหยา คุณเป็นอะไร พวกเรามีลูกกันแล้วนะ คุณไม่ดีใจเหรอ”

 

 

“ไม่ใช่ ฉันแค่ไม่ชอบที่คุณเอาแต่สนใจลูก ฉันไม่ชอบที่คุณเป็นแบบนี้” หลินเหยาพูดไปร้องไห้ไป

 

 

ฟังหยวนก็ไม่ได้คิดว่าเธอจะสูญเสียการควบคุมทางอารมณ์แบบนี้จึงรับประกันทันที “เหยาเหยา คุณคิดมากไปแล้ว ถึงจะมีลูกแต่คนที่ผมรักที่สุดก็คือคุณ ผมดีใจที่เขามาเกิด เพราะเขาเป็นลูกของเรา เพราะเขาอยู่ในท้องของคุณ ดังนั้นผมถึงเป็นแบบนี้”

 

 

ฟังหยวนไม่อยากให้หลินเหยาทุกข์ใจเพราะเรื่องเล็กแค่นี้ ลูกสามารถมีได้หลายคน แต่หลินเหยามีแค่คนเดียวในชีวิต สำหรับฟังหยวน ตอนนี้หลินเหยาสำคัญที่สุด

 

 

อารมณ์หลินเหยาไปเร็วมาเร็ว ฟังหยวนปลอบแค่สองประโยค เธอก็มีชีวิตชีวาขึ้นทันที “อาหยวน เมื่อกี้ฉันคิดมากไปเองจริงๆ”

 

 

 

 

 

  ตอนที่ 517 ไม่มีติดต่อกับคนอื่นอีก

 

 

หลินเหยายอมรับความผิดของตัวเองอย่างกกล้าหาญ เมื่อกี้เป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ที่จริงแล้วก็เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย เพราะก่อนที่เธอจะคบกับฟางหยวนก็รู้อยู่แล้วว่าก่อนหน้านี้เขาเป็นคนยังไง

 

 

หากเทียบกับแฟนเก่าของเธอ ฟังหยวนดีกว่ามาก ถึงแม้เมื่อก่อนเขาจะเจ้าชู้ แต่หลังจากที่คบกับเธอและทั้งสองคนเปิดเผยความสัมพันธ์อย่างเป็นทางการ ฟังหยวนก็ไม่ได้มีการติดต่อกับคนอื่นอีก ใจเขาอยู่กับหลินเหยาตลอด

 

 

ดังนั้นสำหรับครั้งนี้จู่ๆ เธอเอาแต่ใจขึ้นมาแบบนี้ ตัวหลินเหยาเองก็รู้สึกแปลก ต้องรู้ว่าปกติเธอจะไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องพวกนี้ สิ่งที่เธอเชื่อคือมองไปข้างหน้า ถ้ามัวแต่มองไปที่พื้นคงไม่อาจเห็นหนทางได้

 

 

แม้ไม่ได้พูดอะไรแต่ฟังหยวนก็เห็นว่าอารมณ์ของเธอดีขึ้นแล้ว จู่ๆ ก็เป็นแบบนี้ เขาตกใจหมด นอกจากนี้เวลานี้ไม่ว่าอะไรก็ยิ่งทำให้ฟังหยวนหวาดกลัวไปหมด

 

 

“เหยาเหยา ผมพาคุณไปโรงพยาบาลดีกว่า แบบนี้พวกเราจะได้วางใจ”

 

 

“อาหยวน ฉันท้องจริงๆ เหรอ” หลินเหยายังมีความรู้สึกไม่เชื่ออยู่บ้าง เห็นได้ชัดว่าเธอยังอิจฉาโจวโจวที่ท้องลูกคนที่สอง แต่เธอกับฟังหยวนก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า สุดท้ายโชคดีกลับเกิดขึ้นกับเธอเสียอย่างนั้น

 

 

“แน่นอน ผมดูแล้ว ขึ้นขีดแดงสองเส้นคือท้อง แต่เพื่อให้ชัดเจน ผมจะพาคุณไปตรวจที่โรงพยาบาล”

 

 

“ได้ค่ะ ฉันจะเชื่อคุณ อาหยวน ถ้าฉันท้องจริงๆ ถ้าอย่างนั้นพวกเรา….”

 

 

“ผมรู้ว่าคุณจะพูดอะไร วางใจเถอะ พวกเราจะมีอนาคตที่สวยงามแน่” ฟังหยวนจับมือของหลินเหยา แต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เคยวางแผนอนาคตของพวกเขาเลย

 

 

จู่ๆ ฟังหยวนก็คิดถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมา “เหยาเหยา ในห้องรับแขกมียาแก้หวัดหมายความว่าอะไรกัน คุณไม่สบายเหรอ” ถ้าเวลานี้หลินเหยาไม่สบายคงไม่ดีแน่ ต้องรู้ว่าตอนนี้เธอท้อง ถึงเวลาถ้ากินยามั่วๆ อาจส่งผลที่ไม่ดีต่อร่างกายเธอได้

 

 

ตอนนี้หลินเหยาก็เริ่มอึดอัดใจขึ้นมา นิ่งไปนานโดยไม่พูดอะไรนี่ทำให้ฟังหยวนยิ่งร้อนใจ “เหยาเหยา ไม่สบายรึเปล่า บอกผมสิ”

 

 

“เปล่า ไม่ได้ป่วย ฉัน….” หลินเหยาไม่อยากพูดออกมาเลยสักนิด เพราะเรื่องนี้คงทำให้เธอเสียหน้าไม่น้อย ทำไมฟังหยวนถึงถามละเอียดยิบอย่างนี้นะ

 

 

“ทำไมล่ะ รีบพูดมาให้ชัดเจนเร็ว”  ฟังหยวนร้อนรนเหมือนไฟ หลินเหยากลับชักช้า ไม่ร้อนรนอะไรเลย

 

 

“ทำไมคุณต้องดุฉันด้วยเล่า” จู่ๆ หลินเหยาขัดจังหวะขึ้นมา ทำให้ฟังหยวนประหลาดใจ

 

 

“ผม ผมดุคุณตอนไหน” ก็แค่เสียงค่อนข้างดังไปหน่อย ทำไมถึงกลายเป็นเขาว่าเธอไปได้เล่า

 

 

ฟังหยวนเริ่มสัมผัสได้แล้ว หลินเหยาท้องครั้งนี้เขาต้องลำบากแน่ แค่ข่าวเรื่องลูกเมื่อกี้นี้หลินเหยาก็เล่นเอาเขาเดาอารมณ์เธอไม่ถูกแล้ว นี่อารมณ์เธอยังเปลี่ยนแปลงไปมาอีก

 

 

“คุณไม่ดุฉันที่ไหน คุณดุฉัน” หลินเหยาเห็นเขาไม่ยอมรับก็จริงจังมากขึ้น เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ แค่อยากให้ฟังหยวนสนใจเธอคนเดียวเท่านั้น แบบนั้นเธอถึงจะรู้สึกดีขึ้น

 

 

“เอาล่ะ ผมผิดไปแล้ว เหยาเหยา ผมถามคุณจริงๆ ถ้าคุณไม่ได้ป่วย แล้วจะซื้อยาแก้หวัดมาทำไม”

 

 

บางครั้งหลินเหยาก็รู้สึกว่าฟังหยวนน่ารังเกียจที่สุด ถามอะไรเยอะแยะ ถ้าเธอไม่ละอายใจ ก็พูดออกมานานแล้ว จะให้เขาถามอะไรอยู่ได้ตั้งนานเล่า

 

 

“โธ่ คุณจะถามอะไรเยอะแยะ ถ้าคุณอยากรู้ฉันก็จะบอก เพราะว่าฉันจะซื้อเครื่องตรวจครรภ์ แต่ฉันรู้สึกว่ามันน่าอาย ดังนั้นเลยซื้อยาอื่นๆ มาด้วย ไม่ได้เหรอ” หลินเหยาตอบฟังหยวนเสียงดัง นี่จึงทำให้ฟังหยวนยอมเลิกรา

 

 

“ ได้ ได้ แม่ทูนหัว คุณจะทำอะไรก็ได้ ไม่ต้องโมโหแล้ว ผมผิดเองที่ถาม ทำให้เหยาเหยาของเราต้องเสียหน้า” ฟังหยวนไม่คิดว่าเป็นเพราะเหตุผลนี้ ดูเหมือนว่าหลินเหยาจะหน้าบางมากจริงๆ