ตอนที่ 422

The Novel’s Extra

บทที่ 422 จุดจบของหอคอย (10)

 

[เอเชียกลาง – ฐานของ Chameleon Troupe]

 

ในขณะเดียวกันผมกลับไปที่ฐานปฏิบัติการของ Chameleon Troupe สถานที่ดูน่ากลัวกว่าที่ผมจำได้ แน่นอนใน Pandemonium อาคารที่ดูสวยงามทำให้ตกเป็นเป้าหมายของการโจมตีดังนั้นที่หลบภัยจึงตั้งอยู่ลึกลงไปใต้ดิน

 

“มี 5 ชั้นใต้พื้นดินงั้นเหรอ”

 

“อืมม~ นี่คือห้องของนาย การตกแต่งภายในเป็นอย่างไร?”

 

เจนถามพร้อมรอยยิ้มที่เบ่งบาน ขณะที่พวกเราอยู่ในห้องที่มีชื่อว่า

‘สำนักงานสีดำ’ พูดง่ายๆก็คือสำนักงานของดอกบัวดำ

 

“เยี่ยมมาก ให้ฉันเอาแผ่นศิลา ก็อบลิน มาจากถ้ำด้วยไหม?”

 

“ไม่ปล่อยก๊อบลินอยู่ที่นั่น พวกเราจะใช้ถ้ำนั้นเป็นฐานสำรอง”

 

“โอเค.”

 

ครืดดดดดด

 

ในขณะนั้นเองประตูก็เปิดออก เมื่อมองไปด้านข้างผมเห็นดวงตาคู่หนึ่งจ้องมองพวกเราจากด้านหลังประตู เห็นได้ชัดว่าดวงตากลมสีดำเป็นของบอส

 

“… .”

 

เธอกำลังจ้องมองมาที่ผมในขณะที่ซ่อนตัว จากนั้นเธอก็เริ่มที่จะกลอกตาราวกับกำลังมองหาผมที่อยู่ในห้อง ผมยิ้มแล้วเดินไปเปิดประตู

 

“อา!”

 

บอสกระโดดด้วยความตกใจ เธอกระพริบตาแล้วปล่อยเสียงไอแห้งๆก่อนที่จะเข้าไปในห้องอย่างเมินเฉย ผมมีความสุขที่ได้เห็นบอสหลังไม่ได้เจอกันนาน

 

“นานแล้วที่ไม่ได้เจอกันสินะ บอส”

 

“…ใช่. นายออกไปนานเกินไป”

 

“ผมมีบางอย่างที่ต้องทำในหอคอย”

 

“ …นายเหลือจดหมายไว้เพียงฉบับเดียว”

 

ผมยิ้มให้บอสที่กำลังบ่น

 

“มานั่งลงเถอะ”

 

ผมไม่รู้ว่าห้องนี้มีไว้เพื่ออะไร แต่มีเก้าอี้และโต๊ะ ผมพาบอสไปที่เก้าอี้ตัวหนึ่ง บอสเห็นเจนเตะเก้าอี้ที่เธอนั่งอยู่

 

“จริงสิ เธอมาที่นี่คนเดียวโดยไม่บอกฉันทำไม”

 

“คุณบอกว่าอย่าปลุกคุณตอนที่คุณหลับ ~”

 

“… .”

 

บอสนั่งลงโดยไม่พูดอะไรตอบ ผมนั่งถัดจากเธอ อาจเป็นเพราะพวกเราไม่ได้เจอกันมานานบอสค่อยๆนั่งข้างๆผมอย่างเชื่องช้า ผมเริ่มสนทนาเพื่อแก้ไขความอึดอัดใจ

 

“เมื่อเร็ว ๆ นี้มีอะไรเกิดขึ้นบ้างไหม?”

 

“นายหมายถึงอะไร”

 

“เกี่ยวกับมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์”

 

“อ้อ นั่น -”

 

“อ้า~ นั่นเอง~?”

 

บอสพยายามพูดอะไรบางอย่าง แต่เจนขัดจังหวะเธอ

 

“มีนิดหน่อย ดูเหมือนพวกเขาจะส่งทูตไปยังกลุ่มส่วนใหญ่ของปีศาจรวมถึง สังคมปีศาจ และ 7 บาปของซาตาน”

 

“…อืม.”

 

จนถึงตอนนี้ยังไม่มีอะไรใหม่ ราชามอนสเตอร์ ออร์เดน ต้องการพิชิตโลกทั้งหมดดังนั้นเขาจึงส่งทูตไปทั้งฝ่ายมนุษย์และปีศาจแน่นอนว่ามนุษย์ไม่สามารถยอมรับข้อเสนอของ ออร์เดน ได้

 

“นอกจากนี้ ฮาจิน”

 

บอสมองมาที่ผมแล้วพูดออกมา

 

“ว่า?”

 

“การแก้แค้นของนาย ตอนนี้กำลังทำอยู่”

 

“แก้แค้น…เอ่อมันเหรอ?”

 

“ใช่ ไอ้แมลงนั่น”

 

บอสพึมพำในน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น ในความเป็นจริงผมเองก็เป็นห่วงคุรุรุคุเช่นกัน มันแข็งแกร่งมากจริงๆ

 

“แต่อย่าผลักฝืนมากเกินไปละ”

 

ผมส่ายหัว คุรุคุรุ เป็นคู่ต่อสู้ที่ยากลำบากแม้แต่กับบอส จริงๆแล้วมีไม่กี่คนที่สามารถเอาชนะมันได้อย่างง่ายดาย

 

“แทนที่จะแก้แค้นมัน จะเป็นการดีกว่าถ้าบอสปลอดภัย”

 

ผมมองบอสด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน ผมทำมันโดยไม่คิดมากเพราะผมไม่ได้เจอเธอซักพักแล้ว

 

“…ใช่แล้ว…โอ-โอเค”

 

แต่ดวงตาของบอสเริ่มสั่นคลอน ผิวสีขาวของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงปฏิกิริยาของเธอทำให้ผมคิดว่า …

 

“อย่ากังวลมากไปเลย ฮาจิน~”

 

เจนขัดจังหวะความคิดของผม

 

“พวกเราสาปแช่งมันน่ะ”

 

“คำสาป?”

 

“อ๋อ จำแขนบอสได้จากมันหรือเปล่า?”

 

“… อา ~”

 

ผมจำได้ แขนขวาของคุรุคุรุหรือแขนซ้ายนะ? ไม่ว่ายังไงผมกำลังวางแผนที่จะเปลี่ยนมันให้เป็นอาวุธ

 

“มันอาจจะตายในขณะที่พวกเราพูดอยู่ อย่างน้อยที่สุดเขาจะไม่รวดเร็วอย่างที่เคยเป็นแน่นอน”

 

“อืม…….ก็ดีที่รู้แบบนี้”

 

แม้กระนั้นภัยคุกคามที่ ออร์เดน ครอบครองก็ไม่ได้ลดลงไปเลยแม้แต่เล็ก ออร์เดน เป็นคนที่ชั่วร้ายที่สุด

 

ซึ่งแตกต่างจากสัตว์ประหลาดทั่วไป ออร์เดน ไม่พยายามที่จะแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยกำลัง อาวุธของเขาคือสติปัญญาและความเจ้าเล่ห์และแน่นอนรวมถึงทรัพยากร

 

ออร์เดนครอบครองทรัพยากรทั้งหมดในแอฟริกา เขาเป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลกและเขาจะใช้สิ่งนี้เพื่อขัดขวางรัฐบาล บริษัท และเหล่าฮีโร่

 

“อ้อ ตอนนี้ฉันต้องไปแล้ว”

 

ผมลุกขึ้นอย่างช้าๆ ผมเพิ่งกลับมาสู่โลกดังนั้นผมจึงมีเรื่องให้ทำมากมาย ผมดูที่ข้อมือซ้ายของผมจนติดเป็นนิสัย แต่ ตอนนี้ผมไม่ได้ใส่ Smart Watch อยู่

 

“…โอ้ ใช่.”

 

‘Smart Watch ของเราหายไปตอนที่เราได้รับ รอยสักที่ 5 รู้สึกแปลกๆที่ไม่มีมันอยู่กับตัว’

 

“ตอนนี้นายจะไปไหน? นายเพิ่งกลับมา”

 

บอส ดึงแขนเสื้อของผมเอาไว้

 

“อ้อ ผมมีงานต้องทำ”

 

ผมไม่มีเวลาให้เสียเปล่า ถ้าออร์เดนส่งทูตไปหานักการเมืองที่ทุจริต

จะมีคนเป็นเหยื่อของเขา ผมเริ่มสวมชุดของ ดอกบัวดำและบอสก็ถามอีกครั้ง

 

“งาน?”

 

“ใช่ ทำงาน”

 

ผมวางแผนที่จะค้นหาคนที่ทรยศของมนุษยชาติด้วยหนังสือแห่งความจริงและฆ่าพวกเขาซะ ผมควรเริ่มจากนักการเมืองในเกาหลีที่ยอมรับการติดสินบนของออร์เดน ถ้าทิ้งไว้ตามลำพังผมไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรกับคิมซูโฮผู้ซึ่งจะพิชิต Tower of Wish หรือ ยูยอนฮา ซึ่งเป็นผู้นำของ Essence of the Strait

 

หลังจากกำจัดขยะออกไปมันจะเป็นเวลาของ อีเวนเดล ที่จะเปล่งประกาย

 

‘แต่ก่อนหน้านั้น…เราควรไปหา ยูยอนฮา และเอา smartwatch อันใหม่ให้ตัวเอง”

 

ผมวางแผนการลงมือครั้งต่อไปของผม

 

“…ฉันก็ไปด้วยเหมือนกัน”

 

บอสยืนขึ้นมา

 

“คุณอยู่ที่นี่เถอะบอส”

 

“ไม่ ใครจะรู้ว่าตั๊กแตนบ้านั้นจะปรากฏขึ้นอีกครั้งเมื่อไหร่”

 

“… .”

 

“ตั๊กแตนตำข้าว ฉันจะฆ่ามันถ้ามันปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง….” บอสบ่นอย่างจริงจัง

 

เมื่อมองดูใบหน้าของบอสผมก็คิดว่า ‘…เอาละอย่างน้อยก็ดีที่ได้อยู่กับบอส’

 

ผมตอบ “แน่นอน ตามสบาย”