กรงเล็บมังกรของเซียนหยู่สื่อเหยียนพุ่งเข้าใส่หัวใจของหลิงฮัน
นี่คือกรงเล็บมังกรที่สามารถเจาะแร่เหล็กระดับสิบให้เป็นรูได้ แล้วร่างกายของมนุษย์จะสามารถต้านทานได้?
แต่ทันใดนั้นเอง อุณหภูมิรอบด้านก็ลดต่ำลงอย่างกระทันหัน!
หิมะโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้าเกิดเป็นเกล็ดน้ำแข็งที่ล่องลอยไปทั่ว
“โฮกกก” ร่างของมังกรที่แท้จริงปรากฏขึ้นบนหัวของหลิงฮัน มังกรเหมันต์คำรามและปลดปล่อยอำนาจอันไร้ที่สิ้นสุดออกมา
‘ตูม’ มังกรเหมันต์พุ่งโจมตีใส่เซียนหยู่สื่อเหยียนด้วยความเกรี้ยวกราด
แม้เซียนหยู่สื่อเหยียนจะทรงพลัง แต่ด้วยพลังต่อสู้ห้าดาวของเขากับพลังต่อสู้เจ็ดดาวของมังกรเหมันต์ เซียนหยู่สื่อเหยียนย่อมไม่อาจต่อต้านได้!
“อ้ากกก” เซียนหยู่สื่อเหยียนกรีดร้องและพยายามโจมตีตอบโต้ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังถูกทุบตีจนร่างฟกช้ำ ภายในไม่นานสิบกระบวนท่าก็ผ่านพ้นไป
นอกจากคนของตระกูลเฮอเหลียน ทุกคนของตระกูลเซียนหยู่ล้วนอ้าปากค้าง
เซียนหยู่ตงตกตะลึงยิ่งกว่าใคร เขาคิดอยู่แล้วว่าทำไมเฮ่อเหลียนหลงถึงยอมส่งหลิงฮันให้เขาง่ายๆ ที่แท้อีกฝ่ายก็รู้อยู่แล้วนี่เองว่าหลิงฮันมีไพ่ลับที่ทรงพลังเช่นนี้
จิ้งจอกเฒ่าที่น่ารังเกียจ!
“พอแล้ว!” เขาสะบัดและพุ่งไปคว้าร่างของเซียนหยู่สื่อเหยียนออกมาจากนั้นก็มองไปยังเฮ่อเหลียนหลง “พาแขกของเราไปพักผ่อนด้วย ข้าจะนำสื่อเหยียนไปรักษา”
การรักษาเป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น ที่เขาต้องเข้าแทรกแซงก็เพราะต้องการหยุดการต่อสู้
สองจอมยุทธที่สำคัญของตระกูลเซียนหยู่ได้ตายด้วยน้ำมือของหลิงฮันไปไม่นาน แถมการเดิมพันรับการโจมตีสิบกระบวนท่าต่อหน้าสาธารณะชนพวกเขาก็ไม่สามารถกำจัดหลิงฮันได้อีก ที่จริงหากมีแค่หลิงฮันคนเดียวล่ะก็ตอนนี้เขาคงกำจัดหลิงฮันด้วยตัวเองไปแล้ว
แต่ตอนนี้หลิงฮันมีเฮ่อเหลียนหลงอยู่รอบข้าง ซึ่งเฮ่อเหลียนหลงเป็นถึงผู้นำของตระกูลเฮ่อเหลียน ไม่ว่าอย่างไรตระกูลเซียนหยู่ก็ต้องไว้หน้าเขา
หลิงฮันไม่เก็บรูปแบบอาคมมังกรน้ำแข็งทลายปฐพีกลับไปและนั่งอยู่กับที่ ถ้าหากยังมีรูปแบบอาคมนี้อยู่มันจะช่วยต่อต้านการโจมตีของจอมยุทธระดับทลายมิติได้ในขณะที่เขาทำความเข้าใจเจตจำนงแห่งดาบ
หนึ่ง สองวัน สิบวัน หนึ่งเดือน หลิงฮันพยายามขัดเกลาเจตจำนงภายในร่างของเขา
จอมยุทธระดับทลายมิติแข็งแกร่งเกินไป แค่เจตจำนงของพวกเขาก็สามารถคงอยู่ได้เป็นร้อยปีแล้ว ภายในหนึ่งเดือนนี้เจตจำนงได้ทำลายร่างของหลิงฮันไปเก้าในสิบส่วน แม้แต่หัวใจของเขาก็เกือบหยุดเต้น
เจตจำนงแห่งดาบของหลิงฮันค่อยๆทรงพลังขึ้นเรื่อยๆ ในขณะเดียวกันดาบสังหารที่อยู่ในหอคอยทมิฬก็สั่นไหวเล็กน้อยพร้อมกับส่องแสงอักขระออกมา
‘พรึบ’ หลิงฮันลืมตาและลุกขึ้นยืน ร่างของเขาปลดปล่อยแสงสีทองออกมา แสงนั่นคืออำนาจของคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ที่กำลังปัดเป่าเจตจำนงของจอมยุทธระดับทลายมิติในร่างของหลิงฮัน
“อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น” หลิงฮันถอนหายใจ เขาเข้าใจแก่นแท้แห่งดาบได้อย่างครุมเครือแล้ว มันราวกับว่าเขากับแก่นแท้แห่งดาบถูกขวางกั้นเอาไว้ด้วยชั้นบางๆที่ไม่อาจก้าวข้ามไปได้
บางทีอาจจะต้องเป็นพรุ่งนี้หรือไม่ก็อีกหนึ่งเดือนกว่าเขาจะเข้าถึงแก่นแท้แห่งดาบได้ หรือไม่ก็บางทีในชีวิตนี้เขาอาจจะบรรลุแก่นแท้แห่งดาบไม่ได้เลยก็ได้ การจะบรรลุให้ถึงระดับนั้นมีเพียงต้องเข้าใจเจตจำนงแห่งดาบอย่างถ่องแท้
“เก็บรูปแบบอาคมซะ”เสียงของเซียนหยู่ตงดังขึ้น “คิดจะอยู่ที่สังเวียนโลหิตเหล็กนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่?”
หลิงฮันมองไปยังอีกฝ่าย น้ำเสียงของอีกฝ่ายไม่มีจิตสังหารแฝงเอาไว้แม้แต่น้อย หรือว่าอีกฝ่ายจะรักษาคำพูดจริงๆ โดยที่ยอมละทิ้งความบาดหมางระหว่างพวกเขา?
แปลกจนไม่น่าเชื่อ
“ไม่ต้องระวังตัวขนาดนั้น เจ้าคิดว่าถ้าเซียนหยู่ตงต้องการสังหารเจ้ารูปแบบอาคมของเจ้าจะปกป้องเจ้าได้?” เฮ่อเหลียนหลงเอ่ยขึ้น
หลิงฮันยิ้มและเก็บรูปแบบอาคมกลับไป
“เผ่ามนุษย์ ตราบใดที่เจ้ายอมรับข้อตกลงของข้า ความบาดหมางของพวกเราจะไม่มีอีกต่อไป” เซียนหยู่ตงกล่าว
หลิงฮันเกาหัวและกล่าว “ข้าชนะเดิมพัน ไม่ใช่ว่าความบาดหมางถือว่าถูกสะสางแล้วรึ?”
เซียนหยู่ตงคำรามและกล่าว “เจ้าสังหารคนของตระกูลเซียนหยู่สองคน ที่เจ้าชนะเดิมพันหนึ่งครั้งก็ถือว่าความบาดหมางได้ถูกสะสางเพียงคนเดียว”
อะไรกัน นี่เจ้าหน้าด้านถึงขนาดนี้เลยรึ?
หลิงฮันตกตะลึง เขาไม่นึกเลยว่าตัวตนระดับทลายมิติจะไร้ยางอายเช่นนี้! แต่ถึงอย่างนั้นในน้ำเสียงของอีกฝ่ายนั้นไม่มีจิตสังหาร เฮ่อเหลียนหลงก็ดูค่อนข้างผ่อนคลาย หรือว่าจิ้งจอกเฒ่าสองตนนี้จะแอบทำข้อตกลงอะไรกันในระหว่างที่เขาไม่รู้สึกตัว?
หลิงฮันตามน้ำและกล่าว “ท่านมีข้อเสนออันใดกับข้า?”
“จงแต่งงานกับสตรีซักคนในตระกูลของข้าและให้กำเนิดทายาทกับนาง หลังจากนั้นความบาดหมางจะถูกสะสาง!” เซียนหยู่ตงกล่าว “แน่นอนว่าทายาทคนนั้นต้องอยู่กับตระกูลเซียนหยู่”
นี่เจ้าเอาจริงงั้นรึ?
หลิงฮันอดมองไปยังเฮ่อเหลียนหลงไม่ได้ เจ้าต้องเป็นต้นเหตุที่ทำให้เซียนหยู่ตงเสนอเรื่องนี้แน่ๆ!
เฮ่อเหลียนหลงมองกลับไปยังหลิงฮันและมีท่าทีอายเล็กน้อยก่อนจะอธิบาย “ข้าเมาเลยเผลอพลั้งปากพูดออกไป”
เขาที่มีหลานชายที่สุดยอดเช่นนี้ย่อมเป็นเรื่องธรรมดาที่อยากจะโอ้อวดให้ทุกคนได้รับรู้ เมื่อเซียนหยู่ตงลองคิดถึงศักยะภาพและสวรรค์ราวกับสัตว์หลาดของหลิงฮัน ความคิดที่จะให้หลิงฮันให้กำเนิดทายาทของตระกูลเซียนหยู่ก็ผุดขึ้นมาในหัวทันที
ดังนั้นเมื่อหลิงฮันลืมตาตื่น พวกเขาจึงมุ่งหน้ามาที่นี่ทันที
“ข้าไม่ตกลง” หลิงฮันส่ายหัว เขาไม่คิดจะแต่งงานกับสตรีที่เขาไม่รู้จักเพื่อสะสางความแค้นของตน เขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าฝ่ายสตรีจะต้องการแต่งงานกับเขารึเปล่า?
“เผ่ามนุษย์ เจ้ากลัวว่าสตรีที่ต้องแต่งงานกับเจ้าจะอัปลักษณ์?” เซียนหยู่ตงหัวเราะ “ไม่ต้องกังวล สตรีคนนั้นคือไข่มุกแห่งตระกูลเซียนหยู่ นางคือบุตรคนเดียวของผู้อาวุโสเจ็ด ชื่อของนางคือเซียนหยู่ช่าย ไม่ใช่แค่นางจะมีรูปลักษณ์ที่งดงาม แต่สายเลือดของนางยังบริสุทธิ์มากอีกด้วย ในหมู่รุ่นเยาว์แห่งยุคนางติดสามอันดับแรกอย่างไม่ต้องสงสัย”
“ฮึ แม้ข้าจะต้องตายข้าก็จะไม่แต่งงานกับเผ่านมนุษย์ผู้นี้!” ในตอนนั้นเอง หลิงฮันก็มองเห็นสตรีผู้หนึ่งในระยะที่ค่อนข้างไกล นางถือดาบคมเอาไว้ในมือและกล่าว “ถ้าฝืนบังคับให้ข้าแต่งงานกับเขา ไม่ข้าก็ต้องเขาที่ต้องตาย!”