บทที่ 749 ซุ่มโจมตี

บัญชามังกรเดือด

บัญชามังกรเดือด บทที่ 749 ซุ่มโจมตี

ฉากหลังของวิดีโอที่ถ่ายด้วยโทรศัพท์มือถือ คือถนนสายหลักในเมืองฮั่น ซึ่งเป็นสี่แยกที่พลุกพล่านที่สุด

บนหน้าจอขนาดใหญ่ กำลังเล่นภาพหนึ่งอยู่

ทั้งตัวหวังเหล่าหู่เต็มไปด้วยเลือด โดยมีถุงเท้ายัดอยู่ในปากของเขา และถูกทิ้งอยู่ในหุบเขา มีระเบิดเวลาติดอยู่ที่หน้าอกของเขา

การนับถอยหลังบนหน้าจอสีแดงเหนือระเบิด เหลือเวลาอีกแปดชั่วโมง

ด้านข้าง คำบรรยายสีแดงขนาดใหญ่เลื่อนอ่านว่า ของขวัญสำหรับฉินเทียน……จุดจบของคนทรยศ……หมดเวลาแล้ว……ขี้เถ้าจะหายไป……

“ใครใจถึงขนาดนั้น ? นี่คือการยั่วยุอย่างโจ่งแจ้ง ! ”สีหน้าของฉินชวนเปลี่ยนสี

เห็นได้จากวิดีโอโทรศัพท์มือถือว่าถนนกลางเต็มไปด้วยผู้คน และหลายคนยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูป

อาจกล่าวได้ว่า การประกาศที่ยั่วยุดังกล่าวแพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ต ภายในเวลาอันสั้น

เจตนาของอีกฝ่ายชัดเจน พวกเขากำลังเล่นเกมกับฉินเทียน เมื่อการนับถอยหลังถึงศูนย์ ถ้าหาหวังเหล่าหู่ ก็ยังมีความเป็นไปได้ที่จะช่วยเขา

ถ้าไม่เช่นนั้น ระเบิดบนร่างของหวังเหล่าหู่ จะระเบิดและเขาจะถูกทำลายสลายหายไป

อีกฝ่ายกำลังเตือนผู้คนในโลกว่า หากพึ่งพาฉินเทียน

หวังเหล่าหู่ไม่สำคัญ แต่ถ้าเขาถูกฆ่าตายด้วยระเบิดจริง ๆ มันจะทำลายชื่อเสียงของฉินเทียนอย่างมาก

คนที่เหลือควรคิดให้ดีว่าจะยืนอยู่ข้างใคร

ใบหน้าของฉินเทียนเคร่งขรึมมาก

มีประกายไฟในดวงตาของเขา

เขาคงเดาได้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง คนที่มีลีลาการแสดงแบบนี้มีคนเดียวคือน้องชายต่างแม่ของเขาคนนั้นนั่นเอง !

ในที่สุดฉินเปียวก็อดไม่ได้ที่จะเคลื่อนไหว

ดูเหมือนว่าการแข่งขันครั้งแรกระหว่างพี่น้องกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

“มองออกไหมว่าที่นี่คือที่ไหน ?”เขากัดฟันถาม

ฉินชวนขมวดคิ้ว “ไม่ต้องสงสัยเลยว่า มันอยู่ที่ไหนสักแห่งบนภูเขา ”

“อย่างไรก็ตาม ในภูเขาแปดร้อยไมล์นั้น มันยากเกินไปที่จะหาหวังเหล่าหู่ได้ภายในแปดชั่วโมง ”

ฉินเทียนตัดสินใจอย่างเด็ดขาด “ไม่ว่ายังไง หวังเหล่าหู่ก็ตายไม่ได้ ! ”

“เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ ฉันจะนำไปก่อน”

“ฉินชวนรีบพาพี่น้องทั้งหมดออกไปทันที และเรียกพรานเก่าทุกคนมาที่นี่ เพื่อให้พวกเขาระบุสถานที่แห่งนี้ ”

หลังจากพูดจบ เขาก็รีบเดินไปที่เครื่องบินรบในระยะไกล

“ฉันอยู่กับคุณ ! ”

“ฉันด้วย!”

จูจูและเหลิ่งหยุน ตามมาทันที ฉินชวนจัดให้มีสมาชิกในทีมที่เชี่ยวชาญด้านการระเบิดและการกำจัดระเบิดติดตาม

เครื่องบินรบบินขึ้น บินไปยังภูเขาอันกว้างใหญ่

“ย่าหมี ข้าทนไม่ไหวแล้ว ! ”

“ฉินชวน คุณทำตามคำแนะนำของแส้มังกร และจัดระเบียบนักล่าเก่าเพื่อระบุสถานที่นั้น ”

“ทีมที่สองและทีมที่สามตามฉันมา นักสู้ทั้งหมดออกไป ช่วยแส้มังกรค้นหา ! ”

มังกรซ่อนรูปตะวันตก มีนักสู้ทั้งหมดสิบคน พวกเขาทั้งหมดออกไปทันที และบินวนอยู่เหนือภูเขา

รวมถึงเครื่องบินที่ฉินเทียนและจูจูโดยสารอยู่ มีเครื่องบินรบทั้งหมดสิบเอ็ดลำ พวกเขาค้นหาทั่ว ฉินชวนที่อยู่ห่างออกไปแปดร้อยไมล์ และทำการบินอย่างรวดเร็วไปครั้งหนึ่ง

อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรเลย

แม้ว่านักบินจะบินให้ต่ำที่สุด แต่ภูเขาด้านล่างนั้นซับซ้อนเกินไป

นอกจากต้นไม้สูงตระหง่านแล้ว สถานที่หลายแห่งก็มองไม่เห็น

หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง ทุกคนก็ทำได้เพียงกลับมาโดยไม่ประสบความสำเร็จอะไรเลย

การนับถอยหลังบนหน้าจอที่ถนนสายหลัก ยังคงดำเนินต่อไป

เหลือเวลาอีกสี่ชั่วโมงก่อนที่ระเบิดจะทำงาน

บนหน้าจอ หวังเหล่าหู่หมดเรี่ยวแรง ขดตัว ไม่เคลื่อนไหว และดูเหมือนจะหมดสติไปแล้ว

สิ่งต่าง ๆ ทำให้เกิดความตื่นตระหนกในใจของคนในท้องถิ่นเป็นอย่างมาก

รวมถึงฉินเทียน ทุกคนล้วนกังวลเป็นอย่างมาก

“ออกมาแล้ว ! ”

“ผลออกมาแล้ว ! ”

ฉินชวนถือกระดาษแผ่นหนึ่ง และเดินออกมาอย่างตื่นเต้น

“ยืนยันตำแหน่งแล้วหรือยัง ? รีบบอกมา ว่ามันอยู่ที่ไหน ! ”เฟ่ยเทียนอิงลุกขึ้นยืนทันที

ฉินชวนหายใจออกและยุบกระดาษลงตรงหน้าเขา หลังจากที่ทุกคนเห็นมัน พวกเขาทั้งหมดล้วนมีใบหน้าแปลก ๆ

เห็นด้านบน มีเขียนไว้อย่างน้อยยี่สิบแห่ง

ทั้งหมดนี้อธิบายโดยนักล่าเก่าเหล่านั้นตามความทรงจำของพวกเขา บ้างก็ว่าเป็นคูเสือบ้างก็ว่าเป็นเขาเหยี่ยว

กล่าวโดยสรุปคือ มีเยอะแยะมากมาย ไม่มีอะไรเหมือนกันเลย

“คุณจะให้หามันได้อย่างไร ? ”

“ไม่มีเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันหรือ ? ”สีหน้าเฟ่ยเทียนอิงดูสับสน

ฉินชวนพูดด้วยเสียงทุ้ม “มันสายเกินไปแล้ว ตอนนี้เราสามารถแบ่งกลุ่มสถานที่เหล่านี้ได้เพียงยี่สิบแห่งและแยกกันค้นหา ”

“แส้มังกร ถ้าไม่มีคำสั่งอื่นแล้ว ตอนนี้ฉันจะจัดแบ่งกลุ่มแล้ว!”

ฉินเทียนพยักหน้า “เราจะไปที่ภูเขาทันที ! ”

บนอากาศไม่สามารถระบุตำแหน่งได้ จึงต้องโจมตีได้จากภาคพื้นเท่านั้น

ฉินชวนดำเนินการอย่างเด็ดเดี่ยว โดยทิ้งคนธรรมดา ปกป้องสำนักงานใหญ่ และอีกครึ่งหนึ่ง 20 คนต่อหนึ่งกลุ่ม แบ่งกลุ่มออกเป็นทั้งหมด 20 กลุ่มเล็ก

ภายใต้การนำของนักล่าอายุยี่สิบปี พวกเขาแยกกันและเข้าใกล้สถานที่ที่พวกเขากำหนดไว้

สี่ร้อยคน ดูเหมือนจะเป็นกลุ่มใหญ่ อย่างไรก็ตามทันทีที่เขาเข้าไปในป่าบนภูเขา พวกเขาก็ดูเหมือนตัวเล็กในทันที

เทียบกับภูเขาหนาทึบและป่าทึบที่อยู่ห่างออกไปแปดร้อยไมล์แล้ว คนกลุ่มเล็ก ๆ นี้ก็เหมือนเม็ดฝนที่ไหลลงสู่ทะเล ไม่สามารถก่อคลื่นใด ๆ ได้

แต่ไม่มีทาง นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้ว

นาฬิกากำลังฟ้อง และเหลือเวลาอีกเพียงสามชั่วโมง และพวกเขาต้องแข่งกับเวลา!

ฉินเทียนพาจูจูและเหลิ่งหยุน ไปกับทีมมังกรซ่อนรูป และเลือกสถานที่โจมตีให้เป็นคูเสือ

ตามคำบอกเล่าของนักล่าที่นำทีม คูเสือเป็นสถานที่ที่อันตรายมาก มักจะมีไม่กี่คน หลังจากที่เขาหลงทางครั้งหนึ่ง เขาก็ไปที่ไหนสักแห่งโดยไม่ได้ตั้งใจ

เสือที่ดุร้ายที่สุดในป่า ทั้งหมดล้วนอาศัยอยู่ที่นั่น

เขารอดตายอย่างหวุดหวิดและใช้เวลาสามวันก่อนที่จะหลบหนีออกมา

ฉินเทียนกังวลมาก เขาเคยแนะนำว่าทุกคนไม่จำเป็นต้องโจมตีจากขอบนอกสุดของป่า ให้ใช้เครื่องบินรบแทน และปล่อยให้นักล่าตัดสินตำแหน่งจากทางอากาศ

จากนั้น ทำการบินทางอากาศในระยะที่ใกล้ที่สุด แบบนั้นก็เพื่อลดเวลาที่ไม่จำเป็นให้ได้มากที่สุด

อย่างไรก็ตามนักล่าเก่าเหล่านี้ปฏิเสธข้อเสนอนี้อย่างเป็นเอกฉันท์

เพราะพวกเขาไม่เคยขึ้นเครื่องบินมาก่อนในชีวิต และไม่เคยเห็นภูเขาฉินหลิงที่มองจากบนอากาศลงมาว่าเป็นอย่างไร

จากอากาศ พวกเขาไม่สามารถบอกได้ว่าอยู่ตำแหน่งไหน

ป้ายที่พวกเขาใช้จำเส้นทางก็อยู่บนพื้นดินเช่นกัน เช่นก้อนหินบ้าง ต้นไม้ใหญ่บ้าง ลำธารบ้าง

ดังนั้น จึงไม่มีทางอื่น ไม่ว่าคุณจะวิตกกังวลแค่ไหน คุณก็สามารถเข้าไปข้างในได้ทีละก้าวเท่านั้น

  “หินเสือหมอบ!”

“ดูนั่นสิ มันคือหินเสือหมอบ ! ”

ทันใดนั้น พรานเฒ่าที่ทำหน้าที่เป็นคนนำทาง มองไปที่หินขนาดใหญ่บนไหล่เขาในระยะไกล และรีบวิ่งปอย่างตื่นเต้น

“คือที่ตรงนี้!”

“ความทรงจำของฉันไม่ผิดแน่ ! ”

“ข้ามภูเขาลูกนั้นไป แล้วเดินไปอีกไม่ไกลก็จะถึงคูเสือ ! ”

ฉินเทียนมองดูเวลา ยังมีเวลาอีกประมาณหนึ่ชั่วโมง มันน่าจะยังทัน ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ในเวลานี้ จากรายงานทางวิทยุ สมาชิกในทีมอีกเก้าคน จากทั้งหมดสิบเก้าคน ได้มาถึงที่หมายแล้ว อย่างไรก็ตามไม่พบสิ่งใดเลย

สิบกลุ่มที่เหลือยังมาไม่ถึง เพราะระยะทางไกล แต่กำลังจะมาในเร็ว ๆ นี้

“เข้าไปอย่างเต็มกำลัง ! ”

“ต้องรักษาหวังเหล่าหู่ไว้!”สีหน้าของฉินเทียนจริงจัง และเขาออกคำสั่งด้วยเสียงทุ้ม

ทันทีที่เขาพูดจบ ทันใดนั้นก็มีเสียงอุทานในระบบวิทยุ

สีหน้าของฉินเทียนเปลี่ยนไป

“เกิดอะไรขึ้น ? ”

“หยางซง นั่นคุณเหรอ ? สถานการณ์เป็นยังไง ? ”เสียงของฉินชวนดังขึ้น

“แย่แล้ว!”

“ซีจุน แส้มังกรรเราพบการซุ่มโจมตีแล้ว ! ”

“ชายในชุดดำกำลังมาฆ่าพวกเรา และน้องคนหนึ่งถูกฆ่าตาย……คุณย่าสู้พวกมันแล้ว ! ”

“เหล่าสหายลุย ฆ่ามันอย่างไร้ความปรานี ! ”