แดนนิรมิตเทพ บทที่ 845
คำพูดของเฉินซงจื่อ ทำให้คนที่สงสัยเฉินโม่เงียบทันที
ตอนนี้ทุกคนมองเฉินโม่ด้วยสายตาที่เคารพยำเกรง
เล่ชิงชางมองเฉินโม่ด้วยสายตาที่ซับซ้อน
เขาสามารถเอาชนะหยุนซาน ที่เป็นผู้นำตระกูลหยุนด้วยฝ่ามือเดียว และเป็นอาจารย์ของผู้ที่ควบคุมหอการค้าโม่เจีย คนแบบนี้เมื่อเทียบกับหยุนเทียนหลิงแล้ว เหนือกว่าไม่รู้กี่เท่า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงความสำเร็จในอนาคตของเขา
ถ้าเล่หรูหั่วสามารถแต่งงานกับคนที่มีความสามารถเช่นนี้ได้ ไม่ต้องกล่าวถึงตระกูลใหญ่ที่สุดในเมืองจงไห่ อนาคตตระกูลเล่กระทั่งสามารถแข่งขันกับหกตระกูลมหาอำนาจในยานจิงได้
เป็นครั้งแรกที่เล่ชิงชางรู้สึกเสียใจ
หยุนเหล่ยพยุงหยุนซานลุกขึ้นยืน เขาไม่สามารถกลั้นเลือดเอาไว้ได้ และกระอักเลือดออกมาเต็มปาก
“ผู้นำตระกูล นายไม่เป็นไรใช่ไหม?” หยุนเหล่ยถามด้วยความเป็นห่วง
หยุนซานยื่นมือออกมาส่งสัญญาณ “ผมไม่เป็นไร เขา…เขาแข็งแกร่งมาก!”
ประโยคเดียว ทำให้สีหน้าสมาชิกทุกคนของตระกูลหยุนหม่นหมอง
“ไม่เป็นไร! ขอเพียงแค่ผมยังอยู่ ตระกูลหยุนก็จะไม่ล่มสลาย!” หยุนคงเดินไปข้างหน้าสองก้าวอย่างช้า ๆ สีหน้าของเขาสงบ เหมือนคนแก่ที่ใกล้ตาย ไม่มีความรู้สึกหวาดกลัวใด ๆ
“คุณท่าน!” หยุนซานตะโกนด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
หยุนคงหันไปมองเขาและกล่าวว่า “ผมแก่แล้ว แต่พวกคุณยังหนุ่ม ผมขอมอบอนาคตของตระกูลหยุนให้แก่พวกคุณ!”
“คุณท่าน!” ทุกคนกล่าวพร้อมกัน เห็นได้ชัดว่าคำพูดของหยุนคงมีความตั้งใจแน่วแน่ที่จะเผชิญกับความตาย
ดูเหมือนแม้แต่หยุนคงเองก็ไม่มั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะเฉินโม่ได้ และเตรียมพร้อมที่จะสู้ตายเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของตระกูลหยุน
หยุนคงไม่ได้สนใจทุกคน หันหลังแล้วเดินไปอยู่ตรงหน้าเฉินโม่ แต่ดวงตาที่ขุ่นมัวเผยให้เห็นจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง
“เจ้าหนู ผมมีชื่อเสียงตั้งแต่หลายสิบปีก่อน และนำพาตระกูลหยุนขึ้นสู่ตำแหน่งตระกูลบู๊อันดับหนึ่งของเมืองจงไห่เพียงลำพัง ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของผมเป็นเวลานับสิบปีแล้ว นายเป็นคนแรกที่ทำให้ผมรู้สึกว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่ผมไม่สามารถเอาชนะได้!”
“ผมตั้งตารอที่จะต่อสู้กับนาย ถือว่าเป็นจุดสิ้นสุดของชีวิตผม!”
เฉินโม่พยักหน้าและไม่ได้มีความเหยียดหยามหยุนคงแม้แต่น้อย เพราะเขาคือนักบู๊อย่างแท้จริง
“ตามที่นายปรารถนา!”
“ตกลง!” หยุนคงตะโกน แล้วไม้ค้ำหัวมังกรที่อยู่ในมือของเขาก็แตกละเอียด ร่างกายที่ชราของหยุนคงสูงขึ้นอย่างช้า ๆ กระทั่งเป็นหนุ่มขึ้น
“นี่…นี่มันอะไรกันแน่?” สมาชิกทุกคนของตระกูลหยุนมองหยุนคงด้วยความสงสัย
ทุกคนไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น และมองหยุนคงด้วยความตกใจ
“ความแข็งแกร่งของคุณท่าน บรรลุระดับที่สามารถกลับมาเป็นหนุ่มแล้วเหรอ?” หยุนหยานอุทาน
“ผมสามารถรับรู้ได้ว่าพลังที่แผ่กระจายออกมาจากร่างของคุณท่าน แข็งแกร่งกว่าการต่อสู้ระหว่างเขากับนักพรตเฒ่าเมื่อสักครู่มาก!”
“คุณท่านต้องเป็นฝ่ายชนะ!”
“คุณท่านต้องเป็นฝ่ายชนะ!”
กลุ่มสมาชิกรุ่นใหม่ของตระกูลหยุนที่ไม่รู้อะไร ตะโกนอยู่ด้านข้าง
หยุนซาน หยุนเหล่ย และหยูหมั่นกวน นักบู๊ระดับปรมาจารย์พวกนี้ มองหยุนคงด้วยสีหน้าสงสัย
“มีบางอย่างผิดปกติ ถึงแม้ว่าพลังของเขาจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ แต่เห็นได้ชัดว่าพลังชีวิตของเขาลดลง! หรือว่าเขากำลังเผาผลาญพลังชีวิตตัวเองอยู่?” หยูหมั่นกวนอุทานด้วยความตกใจ
เฉินโม่มองหยุนคงที่เมื่อสักครู่ยังเป็นชายชรา แต่ค่อย ๆ กลายเป็นชายวัยกลางคนที่อายุน้อยกว่าหยุนซาน
เขาไม่ได้รู้สึกประหลาดใจแม้แต่น้อย แต่กลับถอนหายใจและกล่าวว่า “ทำไมนายต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย?”
หยุนคงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ชีวิตของผมไม่เคยแพ้ใคร ผมไม่สามารถสูญเสียศักดิ์ศรีก่อนตายได้ และผมอยากรู้ว่าตอนที่ผมอยู่ในช่วงร่างกายสมบูรณ์ที่สุด จะแข็งแกร่งแค่ไหน”
“ลงมือเถอะ ถ้านายให้เกียรติผม ก็ใช้พลังอย่างเต็มที่!”
เฉินโม่พยักหน้า “วางใจเถอะ ผมทำเช่นนั้นอย่างแน่นอน!”
“เจ้าหนู ผมจะให้นายได้เห็นวิชาเปลี่ยนมังกรลวงตาในสมัยรุ่งเรืองของผม!” หยุนคงตะโกน แล้วหมอกก็กระจายออกมาจากร่างกายของเขา จากนั้นเขาก็หายไป