บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 767
เมื่อเธอเห็นแบบนั้น เมเรดิธก็มีความรู้สึกไม่ดีขึ้นมา
เธอรีบวิ่งไปหาเจเรมี่ด้วยท่าทางกังวล “เจเรมี่!”
เจเรมี่มองตามเสียงและพบว่าเฟลิซิตี้วิ่งเข้ามาหาเขา จากนั้นจึงหันไปมองเมเดลีนที่ยิ้มแย้มด้วยความตกใจ
“คุณอีกแล้ว เอวลีน มอนต์โกเมอรี!” เมเรดิธดึงนิ้วที่ประสานกันของเจเรมี่และเมเดลีนออกจากกัน “ทำไมคุณไม่ยอมปล่อยเราไปสักทีล่ะ เอวลีน? หยุดพยายามเกลี้ยกล่อมคู่หมั้นของฉันได้แล้ว! เจเรมี่รักฉัน! เขาไม่รักคุณหรอก คุณมันประสาทหลอนไปเอง!”
“คู่หมั้นงั้นเหรอ? ฉันคิดว่าคุณนั้นแหละประสาทหลอนไปเอง เฟลิซิตี้” เมเดลีนยิ้มเมื่อเธอก้าวเข้าหาเมเรดิธ ออร่าของเธอครอบงำอย่างสมบูรณ์ “ให้ฉันแนะนำคุณสองคนนะ หนุ่มหล่อคนนี้ที่ฉันเพิ่งจดทะเบียนสมรสด้วยคือสามีของเอวลีน มอนต์โกเมอรี เขาคือของฉัน”
“อะไร? จดทะเบียน?” เมเรดิธเบิกตากว้าง
เมเดลีนดึงทะเบียนสมรสออกจากกระเป๋าของเธอและโบกมันต่อหน้าเมเรดิธ
“ใช่ เราจดทะเบียนแล้ว แต่งงานกันแล้ว”
“…” เมเรดิธที่รู้สึกรับไม่ได้กำลังจะระเบิดด้วยความโมโห “คุณทำได้ยังไง เจเรมี่? คุณไปจดทะเบียนกับผู้หญิงที่ชั่วร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร?”
“เอาจริงนะ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าฉันร้ายกาจ ทำไมฉันถึงหลอกให้คุณวิทแมน ผู้ไร้เดียงสาคนนี้จดทะเบียนกับฉันได้แค่คุณเดินจากไปครู่หนึ่งล่ะ คุณวอล์คเกอร์?”
ไร้เดียงสางั้นเหรอ?
เจเรมี่จ้องมองที่เมเดลีนด้วยท่าทีที่มีความหมาย
รอยยิ้มของเมเดลีนชัดขึ้นขณะที่ดวงตาของเธอดูเหมือนจะหยอกล้ออะไรสักอย่าง “เราทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เจเรมี่เป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉันแล้ว คุณเป็นได้แค่เมียน้อย”
“…” ดวงตาของเมเรดิธสั่นไหวด้วยความโกรธ ในอกของเธอแน่นไปด้วยควันแห่งความเดือดดาล “คุณโดนหลอกแล้ว เจเรมี่! คุณเป็นเหยื่อในแผนของผู้หญิงคนนี้ หย่ากับเธอ! เร็วเข้า!”
เจเรมี่จ้องไปที่การแสดงออกซึ่งใจร้อนของเฟลิซิตี้ แล้วกลับมาดูท่าทางสง่างามและยิ้มแย้มแจ่มใสของเมเดลีน
เขาขมวดคิ้วดูเหมือนรำคาญ “พวกคุณสองคนกำลังทำให้ผมสับสน”
แล้วเจเรมี่ก็หันหลังเดินออกไป
“เจเรมี่? คุณจะไปไหน เจเรมี่ คุณต้องหย่ากับเอวลีนก่อนจะจากไป เจเรมี่!” เมเรดิธวิ่งตามเขาไปอย่างบ้าคลั่ง
เมเดลีนจับข้อมือเมเรดิธดึงกลับมาทันที
ฝีเท้าของเมเรดิธหยุดลงเมื่อเธอหันกลับมาด้วยความไม่พอใจ เธอพบกับสายตาที่ดุดันและเต็มไปด้วยอำนาจของเมเดลีน
“อย่าเสียเวลาจินตนาการว่าฉันจะหย่ากับเจเรมี่และให้โอกาสคุณใช้ประโยชน์จากมันอีกครั้ง เฟลิซิตี้ วอล์คเกอร์”
“เอวลีน มอนต์โกเมอรี ยัยสารเลว! เธอคือคนเดียวที่ฉวยโอกาสจากการออกไปของฉันและหลอกให้เจเรมี่จดทะเบียนกับเธอ!”
“เธอรู้ดีกว่าฉันว่าใครคือนักต้มตุ๋นตัวจริง เฟลิซิตี้ อย่าคิดว่าเพียงเพราะมีเฟลิเป้คอยหนุนหลังแล้วเธอจะปลอดภัย อีกไม่นานฉันจะฉีกหน้ากากนั้นออกจากหน้าเธอให้ได้!”
“…”
จากนั้นเมเดลีนก็เหวี่ยงมือของเมเรดิธออกไปอย่างแรงและก้าวออกไปอย่างเย็นชา
เมเรดิธทำได้เพียงจ้องมองด้วยความหงุดหงิด “สนุกกับมันไปเถอะ เอวลีน! ฉันจะให้เจเรมี่หย่ากับเธอให้ได้!”
เมเดลีนหันกลับมาเล็กน้อย ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอมีความมั่นใจ “แล้วถ้าเขาไม่ตกลงล่ะ? ตราบใดที่ฉันไม่อยากทำ การสมรสจะไม่ถูกเพิกถอนในทันที ต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งปีครึ่งในการขอหย่าเพื่อแยกทางกัน แต่คุณคิดว่าเจเรมี่จะยอมให้พวกคุณควบคุมและก้าวข้ามเขาไปอย่างนั้นเหรอ?”
“…”
สีหน้าของเมเรดิธซีดลง
เธอเริ่มคลั่ง เพราะที่เมเดลีนพูดกับเธอนั้นฟังดูเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งหมด