ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 747
ฮาร์วีย์เพียงแค่ยิ้มจาง ๆ แล้วพูดว่า “ถ้าผมอยากจะไปก็ไปได้ ถ้าผมไม่ไปใครจะบังคับผมได้”
แซ็คเยาะเย้ย “นายคุยโวได้เก่งมาก ถ้าอย่างนั้นนายควรไปนะ! ถ้านายสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดได้ฉันจะคุกเข่าต่อหน้านายเลย!”
ฮาร์วีย์หัวเราะ “คุณก็เคยทำแบบนั้นมาก่อนไม่ใช่เหรอ ผมไม่สนใจหรอก”
“แก แก แก…!” แซ็คนึกไปถึงงานแสดงวัตถุโบราณที่นิอัมมี่ สีหน้าของแซ็คก็ซีดลง
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “ฮาร์วีย์ ตอนนี้มันต่างจากเมื่อก่อน ในตอนนั้นนายมีอำนาจเล็ก ๆ น้อย ๆ นั่นเป็นเหตุผลที่ไนส์เวลล์เชิญนายเข้าร่วมงานแสดงวัตถุโบราณ!”
“งานเลี้ยงวันเกิดครั้งนี้ไม่เหมือนกัน มันถูกจัดขึ้นโดยตระกูลเยตส์ ตระกูลเฟิร์สคลาสแห่งเมืองหลวงของมณฑล!”
“หัวหน้าตระกูลเยตส์เป็นผู้บัญชาการลำดับสามในเซาท์ไลท์!”
“ตระกูลแบบนี้คงจะไม่เชิญนายเพียงเพราะความสามรถเล็ก ๆ น้อย ๆ ของนายหรอก!”
“ตอนแรกฉันคิดว่าแมนดี้จะไปเป็นตัวแทนเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดนี้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเป็นไม่ให้เธอไปจะดีกว่า!”
“เกรงว่าเธอจะทำตัวเหมือนนายและทำให้ตระกูลซิมเมอร์อับอาย!”
หลังจากที่เขาพูดจบ แซ็คก็เดินออกไปด้วยใบหน้าที่เย่อหยิ่ง
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ยังคงครุ่นคิด แมนดี้อาจไม่เหมาะที่จะเข้าร่วมงานนี้
ตอนนี้เธอมีอำนาจในตระกูลซิมเมอร์มากเกินไป เขาต้องไม่พลาดที่ทำให้อำนาจของเธอลดลงในโอกาสนี้
แมนดี้อดไม่ได้ที่จะพูดตัดบทแซ็ค “แซ็ค นายทำเกินไปแล้วนะ!”
“คุณปู่ ตระกูลเยตส์เป็นบ้านของคุณแม่ คุณปู่ต้องให้คุณแม่เข้าร่วมงานด้วย!”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์พูดอย่างเย็นชาว่า “แมนดี้ เธอคิดว่าเธอเป็นผู้นำตระกูลซิมเมอร์จริง ๆ เหรอ? ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจด้วยซ้ำ แต่เธอก็เข้ามายุ่งกับ!”
“ฉันจะเป็นคนตัดสินใจว่าใครจะได้เข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดในครั้งนี้!”
หลังจากที่เขาพูดจบ ผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็เดินขึ้นไปชั้นบนด้วยอารมณ์โกรธ
อันที่จริงเขากำลังมองหาโอกาสที่จะแสดงอารมณ์โกรธออกมา นี่เป็นวิธีเดียวที่เขาจะทำให้แมนดี้ก้าวลงจากตำแหน่งประธาน
ลิเลียนตัวสั่นด้วยความโกรธ เธอชี้ไปที่ไซม่อนและโวยวาย “มันเป็นเพราะคุณ คุณมันไร้ประโยชน์! แม้ว่าครอบครัวของฉันจะส่งบัตรเชิญมา พวกเขาก็ยังไม่นับฉันเข้าไปเกี่ยวด้วย!”
“ถ้าฉันไม่ไปแสดงความยินดีกับคุณย่าเยตส์ในครั้งนี้ ฉันคิดว่าคงจะไม่มีโอกาสกลับสู่ตระกูลเยตส์ได้อีก!”
“คุณยังอยากให้ตระกูลเยตส์สนับสนุนอีกไหม? ฝันไปเถอะ!”
ไซม่อนไม่โต้กลับลิเลียน เขาเบี่ยงความสนใจและมองไปที่ฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็ตะโกนด่าออกมาว่า “ถ้าแกไม่ยั่วอารมณ์แซ็ค เราคงได้ไปร่วมด้วยแน่นอน!”
“จะดีกว่าที่แกไปขอโทษขอร้องแซ็ค!”
“แม้ว่าในตอนนี้เขาจะไม่มีอำนาจในตระกูลซิมเมอร์ แต่เขาก็ยังมีอิทธิพลต่อตาเฒ่านั่น ตาเฒ่านั่นจะยอมถ้าแซ็คไปช่วยพูดให้!”
“ไม่อย่างนั้นเราคงไม่มีทางได้ไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดนี้แน่ ๆ ครอบครัวของเราจะอับอายขายหน้า!”
ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะสนใจไซม่อนและลิเลียน เขาเห็นหน้าซีด ๆ ของแมนดี้และพูดเบา ๆ ว่า “แมนดี้ คุณอยากไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของตระกูลเยตส์ไหม?”
แมนดี้ถอนหายใจ “มันคือบ้านของคุณยายของฉัน ฉันไม่ได้ไปที่นั่นตั้งแต่ฉันยังเด็ก ครั้งนี้ฉันอยากไปร่วมฉลองงานวันเกิดของเธอ”
“แต่…”
“ไม่มีแต่” ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่ใส่ใจ
“ภรรยาผมอยากไป งั้นเราไปกันเถอะ”
ลิเลียนกลอกตามองไปที่ฮาร์วีย์ “ทุกวันนี้แกทำอะไรได้บ้างนอกซะจากพูดโอ้อวดใหญ่โต?”
“ตระกูลเยตส์ไม่ใช่ตระกูลระดับเฟิร์สคลาสธรรมดา พี่ชายของฉันเป็นผู้บัญชาการลำดับสามในเซาท์ไลท์ สถานที่ที่จัดงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าเยตส์นั้นไม่ใหญ่ขนาดนั้น พวกเขามีระบบเชิญแขก เราเข้าไปไม่ได้ถ้าไม่มีบัตรเชิญ!”
“ผู้อาวุโสซิมเมอร์บอกออกมาชัดเจนแล้วว่าจะไม่ให้พวกเราไป!”
“ถ้าไม่มีบัตรเชิญ แกจะให้เราเข้าไปได้ยังไง?”
ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ถ้าเราไป มันหมายถึงการแสดงความเคารพต่อตระกูลเยตส์ หัวหน้าตระกูลเยตส์จะส่งบัตรเชิญให้เราเอง”