บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 769
คาเลนที่เมื่อกี้ยังยิ้ม ๆ อยู่ แข็งทื่อกลายเป็นหินทันทีเมื่อได้ยินคำพวกนี้!
ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความสับสน เมื่อมองดูใบหน้าอันบอบบางและสวยงามที่อยู่ตรงหน้าเธอ ในที่สุดเธอก็พึ่งได้รู้ “เธอคือเมเดลีน!”
“นี่ เอวลีน วิทแมน ค่ะ ขอบคุณ” เมเดลีน พูดเพื่อยืนยันตัวตนอีกครั้ง
“เป็นเธอไปได้ยังไง!?” คาเลนไม่มีความสุขอบ่างถึงที่สุด “เธออยากได้อะไรเธอถึงจะพอใจ ฉันขอเตือนเธอว่าอย่ารบกวนเจเรมี่อีก เขาจะได้จดทะเบียนกับเฟลิซิตี้เป็นลูกสะใภ้ของฉันในอนาคตคนเดียวเท่านั้น พวกเขาจะได้เป็นคู่สมรสกันตามกฎหมายในไม่ช้า! ถ้าเธอมาก่อกวนอีกครั้ง ฉันจะบอกคนทั้งโลกว่า คุณมอนต์โกเมอรีผู้ยิ่งใหญ่ของเกลนเดลคือมือที่สามที่ไร้ยางอาย!”
เมื่อต้องเผชิญกับการคุกคามของคาเลน เมเดลีนจึงหยิบใบทะเบียนสมรสที่สดใหม่และยังอุ่น ๆ ออกจากกระเป๋าของเธอโดยไม่รู้สึกกังวลใด ๆ หลังจากเปิดกระดาษพับแล้วเธอก็แสดงทะเบียนสมรสให้คาเลนดู
“แม่สามีที่รักของฉันอ่านหนังสือออกไหมคะ? คุณเข้าใจคำข้างบนนี้ไหม?” เธอถามด้วยรอยยิ้ม
คาเลนตกตะลึง เธอเห็นข้อความในทะเบียนสมรสที่เขียนว่า [ภรรยา เมเดลีน และ สามี เจเรมี่]
เวลาที่ได้รับใบรับรอง คือ วันนี้!
ในภาพด้านบน ชายหนุ่มรูปงามและหญิงสาวสวยที่มีรอยยิ้มเหมือนกัน คือ เจเรมี่และเมเดลีน!
แม้ว่าเมเดลีนและเฟลิซิตี้จะดูคล้ายกัน แต่เมื่อมองใกล้ ๆ องค์ประกอบของเมเดลีนก็ได้รับการขัดเกลาที่ดีกว่า!
“นี่… อะไรเนี่ย!?” คาเลนตกตะลึง หน้าอกของเธอรู้สึกตึงและหายใจไม่ออก
วินส์ตันเดินไปดูทะเบียนสมรสอย่างละเอียด เมื่อเทียบกับความตกใจของคาเลน เขารู้สึกประหลาดใจมาก “เอวลีน เธอยกโทษให้เจเรมี่แล้วเหรอ? ในที่สุดเธอก็เต็มใจให้โอกาสเจเรมี่ได้แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดกับคุณแล้วใช่ไหม?”
เมเดลีนเก็บทะเบียนสมรสและยิ้มให้วินส์ตัน “ฉันไม่ได้เกลียดเขาแล้วค่ะ ในตอนแรกเขาก็ผิดจริง ๆ แต่เมื่อมองย้อนกลับไป เขาก็ถูกหลอกใช้โดยคนอื่นและตาบอด เขาพยายามอย่างหนักเพื่อแก้ไขสิ่งที่เขาทำลงไป” เธอกล่าวขณะที่มองวินส์ตันอย่างสื่อความหมาย
“จะว่าไปคนที่มีส่วนยุยงส่งเสริมและกลัวว่าฉันจะไม่ทิ้งเขาไป คงจะรู้สึกเกลียดมากขึ้นไปอีก”
การแสดงออกทางสีหน้าของคาเลนพังทลาย “เธอกำลังพูดถึงใคร?”
“คิดว่าฉันพูดถึงคุณอ้อม ๆ ใช่ไหมคะ? ใช่ ฉันกำลังพูดถึงคุณ แม่สามีที่รักของฉัน” เมเดลีนพูดอย่างตรงไปตรงมา
“เธอ… ต้องมีบางอย่างไม่ชอบมาพากลแน่ ทะเบียนสมรสนี้ต้องเป็นของปลอม!” คาเลนกำลังโกรธ เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และต้องการโทรหาเจเรมี่ขณะที่เจเรมี่กลับมาพอดี
คาเลนรีบถามเขาว่า “เจเรมี่ เกิดอะไรขึ้น ลูกไม่ได้ไปที่ที่ว่าการกับเฟลิซิตี้เหรอ? แล้วมันกลายเป็นผู้หญิงคนนี้ไปได้อย่างไร?”
เจเรมี่ไม่สนใจคาเลนและมองไปที่เมเดลีนซึ่งกำลังยิ้มให้เขา รอยยิ้มหวาน ๆ และลักยิ้มของเธอทำให้เขาอยากมองเธอมากขึ้น
“ใช่ ผมจดทะเบียนกับเธอ” เขาพูดออกมาจากปากของเขาเพื่อยืนยันข้อเท็จจริงนี้
คาเลนตกตะลึง
เมเดลีนเหยียดยิ้มด้วยความพอใจและเดินไปหาเจเรมี่ “เจเรมี่ คุณไปกับฉันสักที่ได้ไหม?”
เจเรมี่มองเข้าไปในดวงตาของเมเดลีน รู้สึกว่าหัวใจของเขาอดไม่ได้ที่จะถูกเธอดึงดูด “ที่ไหนเหรอ?”
“ที่…” เมเดลีนหยุดและมองที่คาเลน “ฉันอยากไปที่ที่มีแต่เราสองคน เพื่อฉลองการแต่งงานใหม่ของเรา” เธอยิ้มอย่างสดใสและพูดพร้อมกับจับมือเจเรมี่ไว้
เมื่อมองทั้งคู่จากด้านหลัง คาเลนก็โกรธจัด เธอไม่ได้พูดถึงอาหารเย็นที่เธอเตรียมมาอย่างดี เธอจะยังนิ่งสงบกับการที่เมเดลีนเดินเข้าประตูบ้านของเธอในภายหลังอีกได้อย่างไร?
เจเรมี่กำลังนั่งอยู่ในรถของเมเดลีน เขาไม่รู้ว่าเธอจะพาเขาไปที่ไหน แต่เขาเต็มใจจะตามไป
ทันใดนั้น เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากเฟลิซิตี้ “เจเรมี่ คุณอยู่ที่ไหน? ฉันไม่ค่อยสบาย คุณมาอยู่เป็นเพื่อนฉันได้ไหมคะ?”
เมื่อฟังเสียงที่ไม่ค่อยสู้ดีนักของผู้หญิงคนนั้นทางโทรศัพท์ เจเรมี่ก็รู้สึกว่าเขาควรจะทุกข์ใจ แต่เขากลับไม่รู้สึกอะไรเลย
แม้ว่าจะมีเสียงในใจคอยย้ำเตือนอยู่เสมอว่าเฟลิซิตี้เป็นผู้หญิงที่เขารักในชีวิตนี้ก็ตาม
“เจเรมี่ ฟังฉันอยู่หรือเปล่า เจเรมี่?”
เจเรมี่กลับมาได้สติอีกครั้ง เมื่อเขาได้ยินเมเรดิธเรียกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขากำลังจะพูด เมื่อเมเดลีนเอาไปโทรศัพท์ของเขาไปพูดแทน
“เฟลิซิตี้ ถ้าเธอยังมีศักดิ์ศรีเหลืออยู่ ก็อย่ามายุ่งกับสามีของฉันอีก ไม่งั้นฉันจะให้เธอได้เข้าใจผลของการเป็นเมียน้อย”