แมรี่ซูยืนอยู่ห่างๆ และเช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผากของเธอ เมื่อเธอมองดูกลุ่มของเย่ฉางพยายามดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอดจากแก๊สพิษ พวกเขาหมดสติ แต่พอฟื้นขึ้นมาพวกเขาก็กินอาหารต่อ และก็เป็นลมไปอีกครั้ง ‘ไม่แปลกใจที่พวกเขาเป็นคนที่สามารถล่องเรือผ่านมหาสมุทรแห่งนรกมาได้’
หลังจากผ่านไปสักพัก เย่ฉางเก็บเครื่องมือการทำอาหารทั้งหมดใส่ลงในกระเป๋า และมองดูคนที่อิดโรยทั้งหลาย “เอาล่ะ! ตอนนี้พวกเราก็ได้รับบัฟจากอาหารกันหมดแล้ว แยกย้ายกันไปประจำจุดตามที่วางแผนเอาไว้ได้แล้ว”
แมรี่ซูรู้สึกโล่งใจ เมื่อเห็นพวกเขาเดินแยกย้ายกันออกไป ‘ในที่สุดพวกเขาก็จากไปซะที’
เย่ฉางและ FrozenCloud นั่งอยู่บนสุดของอาคารหลังหนึ่ง ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับคฤหาสน์ของนายกเทศมนตรี เขาเรียกเจ้าฟ้าน้อยออกมา และสั่งให้บินสำรวจหาศัตรูจากบนท้องฟ้า จากนั้นเขาก็หันไปมอง FrozenCloud และพูดว่า “น้องเล็กไดโน เธออยู่กับฉันมาเกือบครึ่งปีแล้วใช่มั้ย?”
“น่าจะประมาณ 5 เดือนกว่าๆคะหัวหน้าทีม ” เธอเริ่มหนาวสั่นไปถึงกระดูกสันหลัง เพราะการพูดคุยกับหัวหน้าทีมเป็นสิ่งที่เธอกลัวมากที่สุด
“เมื่อเร็วๆนี้เธอแสดงได้ไม่เลวเลย ฉันมีความคาดหวังในตัวเธอสูงมากนะ ในฐานะที่เธอเป็นสมาชิกหลักของกิลด์ Happy Firmaments” เย่ฉางกล่าวยกย่อง FrozenCloud ในขณะที่เขาดึงเธอเข้ามา และเอามือวางบนไหล่ของเธอ
“ขอบคุณสำหรับคำชมคะหัวหน้าทีม” FrozenCloud ยิ้มเจื่อนๆ
เมื่อเห็นรอยยิ้มเจื่อนๆของเธอ เย่ฉางเอื้อมมือไปจับหัวของตัวเอง เขายิ้มเล็กน้อย “น้องเล็กไดโน เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันเชื่อคำพูดของเธอมากแค่ไหน…”
ทันใดนั้น FrozenCloud ก็รู้สึกผิด ‘แม้ว่าบุคลิกของหัวหน้าทีมจะโหดร้ายนิดหน่อย แต่เขาก็ปฏิบัติต่อฉันอย่างดี’ เธอมีความต้องการที่จะบอกความจริงกับเขา
ทันใดนั้นการแสดงออกของเย่ฉางก็เปลี่ยนไป เขายิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “แต่ถ้าเธอกล้าที่จะโกหกฉัน หรือทำสิ่งที่ทรยศต่อฉันล่ะก็ ฉันจะโกรธมาก แม้แต่ฉันยังกลัวตัวเองเลย เมื่อตอนฉันโกรธ … ”
FrozenCloud เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น ขณะที่หัวใจของเธอทรุดฮวบลง จากนั้นเธอก็ส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว “ไม่มีทาง! เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความภักดีของฉันที่มีต่อคุณ!”
เย่ฉางพยักหน้าอย่างดีใจ ทันใดนั้นนกอินทรีก็ร้องมาจากท้องฟ้า เขายกคิ้วขึ้น “มีบางสิ่งกำลังมา!”
เย่ฉางค่อยๆลุกขึ้น และเชื่อมการมองเห็นของเจ้าฟ้าน้อยกับตาซ้ายของเขาทันที เขาเห็นมนุษย์สัตว์จำนวนมากปีนข้ามกำแพงเมืองเข้ามา และบางคนก็ออกมาจากอุโมงค์ใต้ดิน และกำลังต่อสู้กับทหาร นอกจากนี้ยังมีมนุษย์สัตว์ยักษ์ตาเดียว กำลังนำทีมมนุษย์สัตว์ชั้นสูงพุ่งเข้าไปในคฤหาสน์ ***สัตว์ร้ายเปลี่ยนเป็นมนุษย์สัตว์นะครับ***
จากนั้นเขาก็ยกเลิกการเชื่อมต่อ และบอก FrozenCloud “รีบติดต่อทุกคน! ให้เริ่มดำเนินการช่วยเหลือได้!”
เมื่อพูดจบ เขาก็กระโดดลงมาจากอาคาร และกระโดดข้ามกำแพงไปที่ลานบ้านอย่างรวดเร็วจากนั้นเขาก็ดึงคทาออกมาและเปลี่ยนรูปร่างเป็นดาบสีดำ เลือดสาดกระเซ็นไปทุกที่ที่แสงสีดำกระพริบ FrozenCloud ตามมาติดๆและคอยเก็บกวาดทุกอย่างที่เขาทิ้งไว้ ในอีกด้านหนึ่งจางเจิ้งเฉียงและคนอื่นๆพุ่งเข้ามาตรงทางประตู ค้อนสงครามทุบใส่มนุษย์สัตว์ชั้นสูงที่ขวางทางอยู่ไม่ยั้ง เมื่อเผชิญหน้ากับมนุษย์สัตว์เหล่านี้ จางเจิ้งเฉียงดูเหมือนจะบ้าระห่ำมากกว่าเดิม!
เย่ฉางเห็นแมรี่ซูรายล้อมไปด้วยมนุษย์สัตว์ที่เป็นแอสซาซินสองสามคน และมนุษย์สัตว์ที่เป็นนักเวทย์กำลังร่ายเวทจากระยะไกล จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปแล้วทำท่าคว้าจับ [Steal Spell]! เขาขว้างสกิลที่แย่งมาได้ฆ่านักเวทย์ทันที [Shadow Strike]! จากนั้นเขาพุ่งเข้าใส่พวกแอสซาซิน [Flame Lotus]! [Linear Continuous Chop]! (การแทงเร็วในรูปแบบดาบ)
“ท่านเอิร์ล PaleSnow! พวกมันเป็นนักฆ่าจากเผ่ามนุษย์สัตว์! ได้โปรดช่วยปกป้องท่านนายกเทศมนตรีด้วย!” แมรี่ซูได้รับบาดเจ็บและเอนตัวพิงต้นไม้ เย่ฉางรีบร่าย [Healing Stream] รักษาเธอทันที
[ขอแสดงความยินดี ทีมของคุณได้รับภารกิจลับ ‘ปกป้องนายกเทศมนตรีไมนอกซ์จากพวกกบฏ’ คุณจะยอมรับไหม?]
“ยอมรับ!” เย่ฉางยอมรับภารกิจโดยไม่ลังเล คนอื่นๆที่กำลังต่อสู้กันที่ลานบ้าน เริ่มรวมตัวกันเพื่อเตรียมตัวทำภารกิจ
แมรี่ซูลุกขึ้นเมื่อบาดแผลของเธอหายเป็นปกติแล้ว เย่ฉางถามว่า “คุณไม่เป็นไรแล้วนะ?”
“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ ท่านเอิร์ล PaleSnow ฉันสบายดี ไม่ต้องกังวลกับฉัน โปรดรีบไปช่วยท่านนายกเทศมนตรีเถอะ” แมรี่ซูพูดอย่างกังวลใจ
“ไม่ต้องห่วง ไว้ใจฉันได้เลย…” จากนั้นเย่ฉางก็หันไปมองที่ชั้นสามของคฤหาสน์ แล้วผิวปาก
ตอนนี้ไมนอกซ์รับรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เธอขมวดคิ้วในขณะที่มนุษย์สัตว์ตาเดียวกำลังเดินเข้ามาหาเธอ “อโรซ่า! เป็นคุณนี่เอง! ทำไมคุณถึงทำเช่นนี้?”
จากนั้นชายวัยกลางคนที่มีผมสีน้ำตาล เดินออกมาจากด้านหลังอโรซ่า “คุณคิดว่าไงล่ะ?”
“เทน…คุณรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่นั้น มันจะนำภัยพิบัติมาสู่เมืองฟาร์ซาร์รี?” ไมนอกซ์ดึงกริชออกจากชุดนอนของเธอเตรียมต่อสู้ พร้อมกับค่อยๆขยับถอยหลังไปที่ระเบียงทีละนิด
“นั่นแหละที่ฉันต้องการ เธอยอมรับชะตากรรมเสียเถอะ ไร้ประโยชน์ที่จะหลบหนี คนของฉันล้อมที่นี่เอาไว้หมดแล้ว” เทนยิ้มอย่างเย็นชา เผยให้เห็นใบหน้าและหูของสัตว์
“นี่คือเหตุผลสินะ…” ไมนอกซ์ยิ้มเยาะ จากนั้นเธอก็ใช้มืออีกข้างชักปืนออกมาและยิงใส่เขา น่าเสียดายที่กระสุนถูกบล็อคโดยขวานของอโรซ่า เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ “เทน ขอใหฉันสนุกกับเธอก่อนได้ไหม?”
“ตามสบาย” เทนพูดอย่างเย็นชา
ไมนอกซ์กัดฟันของเธอแน่น และค่อยๆถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ‘ตอนนี้ฉันควรทำอย่างไรดี? การฆ่าตัวตายเป็นทางเลือกเดียวที่เหลืออยู่ใช่ไหม? แต่พวกเขาจะไม่ทิ้งศพของฉันไว้ที่นี่’ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง และเธอก็หอบ หน้าอกของเธอกำลังสั่นกระเพื่อมไปมา ทันใดนั้นเสียงร้องของนกอินทรีก็ดังมาจากด้านหลังของเธอ
มีแขนพุ่งเข้ามาโอบรอบหน้าอกเธอ แล้วก็ยกเธอขึ้นสู่ท้องฟ้า เธอหันหลังกลับและเห็นผู้ชายที่มีผมสีขาว ‘เอิร์ล PaleSnow!’ เย่ฉางยิ้มอย่างแผ่วเบา “ถ้าคุณตาย การที่ฉันมาที่นี่ก็สูญเปล่าไปหมดนะสิ! นายกเทศมนตรีไมนอกซ์”
เมื่ออโรซ่ากำลังจะพุ่งไปข้างหน้า เย่ฉางชักบาลิสต้าออกมาและยิงใส่เขาทันที อโรซ่ายกขวานขึ้นมาบล็อคลูกศรที่พุ่งมาอย่างรุนแรง จนทำให้เขาถึงกลับเซถอยไปข้างหลัง เขาตะโกนอย่างโกรธกริ้ว “ไล่ตามพวกเขาไป! ฆ่าพวกเขาให้หมด!”
เย่ฉางโอบไมนอกซ์ไว้ในอ้อมแขน และกระโดดลงจากเจ้าฟ้าน้อยที่ดูเหมือนว่าเบื่อที่จะแบกพวกเขาแล้ว จากนั้นเขาก็ปล่อยเธอลงกับพื้น และตบก้นงอนๆของเธอ พร้อมกับหัวเราะ “ฮี่ ฮี่ไปได้แล้ว! เราจะจัดการส่วนที่เหลือเอง”
ไมนอกซ์ตกตะลึงและหน้าแดง ทันใดนั้นเธอก็ฟื้นคืนสติกลับมา ‘ตอนนี้ฉันไม่มีเวลามาคิดเรื่องไร้สาระ’ เธอรีบวิ่งไปหาทหารอย่างรวดเร็ว เย่ฉางสั่งเจ้าฟ้าน้อยให้คอยปกป้องเธอ และให้เธอขี่เมื่อตอนคับขัน
เขาหันกลับมาและเห็นกลุ่มมนุษย์สัตว์พุ่งออกมา เปลวไฟลุกขึ้นบนมือของเขา แล้วเขาก็ปาใส่พวกมันทันที มนุษย์สัตว์นับสิบคนกรีดร้องท่ามกลางเปลวไฟ “หลินหลี่เปลี่ยนสถานที่นี้ให้กลายเป็นทะเลเพลิงซะ”
“ได้เลย! ผมเข้าใจแล้ว พี่ใหญ่ขาว!” หลินหลี่สับนักเวทเป็นสองส่วน จากนั้นเขาก็โยนขวดระเบิดเพลิงระดับสูงลงไปรอบๆ ทำให้คฤหาสน์ของนายกเทศมนตรีที่มืดมิดกลายเป็นทะเลเพลิงในทันที เย่เทียนเรียกทุกคนตั้งขบวนรบ โดยมีโกเลมที่หวังอัญเชิญมา, จางเจิ้งเฉียง, FrozenCloud และเร็นน้อยเป็นแนวหน้า
อโรซ่ากัดฟันขณะที่จ้องมองเย่ฉางและคนอื่นๆที่อยู่อีกฟากหนึ่งของทะเลเพลิง ‘พวกเขาคือนักเดินทางจากอาณาจักรพลาเนเทอรี่สินะ! คนของฉันกำลังถูกไฟคลอกตาย ตอนนี้มันเป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ ไฟมีอยู่ทั่วทุกที่ ฉันจะบุกต่อหรือว่าควรถอยดี?’ จากนั้นเขาก็หันไปมองไปรอบๆ และขมวดคิ้ว ‘เทนหายไปไหน?’
ที่ปลายอุโมงค์ใต้ดิน เทนเงยหน้าขึ้นมองแล้วยิ้ม “ฉันไม่น่าพึ่งสัตว์อย่างพวกแกเลย กลับไปที่เผ่าของแกเองเถอะ! เฮ้อ! ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไปแล้วสินะ เพราะไมนอกซ์หลบหนีไปได้สำเร็จแล้ว”
“เอิร์ล PaleSnow คุณเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ” หูสัตว์ของเทนค่อยๆกลายเป็นหูของสุนัขจิ้งจอก จากนั้นเขาปัดฝุ่นออกจากเสื้อคลุมยาวของเขา แล้วเดินหายเข้าไปในความมืด
เมื่ออโรซ่ากำลังจะพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับลูกน้องของเขา เย่ฉางยิง [Flame Burst] ใส่พวกเขาอีกครั้ง เพื่อทำให้พวกเขาถอยกลับไป ทันใดนั้นเขาก็ชักปืนออกมาสองกระบอก และเปิดใช้งาน [Anya’s Berserk Shot] และโหมดยิงเร็ว กระสุนถูกยิงออกไปดั่งสายฝน อย่างไรก็ตามอโรซ่ากลับไม่ได้กลัว เขาตะโกน “บุกเข้าไป!”
มนุษย์สัตว์หลายร้อยคนวิ่งผ่านทะเลเพลิง และโจมตีพวกเย่ฉาง เย่ฉางรีบดึงดาบ Assenroche ออกมา แล้วชี้ไปที่พวกเขา พื้นดินสาดแสงสีออกมาทำให้พวกเขาหลายสิบคนล้มลง ขณะที่โซ่สายฟ้าพุ่งเข้ามาทำให้พวกเขาเป็นอัมพาตไปอีกนับสิบคน จากนั้นเขากระโดดขึ้นไปบนกำแพงและเลือกจุดยิง หลังจากโหลดกระสุนปืนทั้งคู่ด้วยคริสตัลเวทมนตร์ เขามองไปที่คนอื่นๆและตะโกน “เตรียมพร้อมโจมตี”