ตอนที่ 434

The Novel’s Extra

บทที่ 434 เป้าหมายเดียวกันแต่เส้นทางต่างกัน (2)

“ฉันคิดว่ามี 10 วิคเก็ชในโลกนี้ไม่ใช่ 9 ผู้คนพูดวันนี้ว่าชัยชนะต่อ

วิคเก็ชเหนือผู้อื่นทั้งหมด แต่ความคิดเห็นของฉันแตกต่างกัน สิ่งเลวร้ายที่สุดของ 10 ความชั่วร้ายคือ ‘ความเน่าเหม็น’ เสียงกลมกล่อมของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่เห็นได้ชัด “ ก็คือสมาคม”

 

ในทันทีใบหน้าของยูจินวอนก็กลายเปลี่ยนไป

 

“…คุณ. คุณจะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ”

 

“ประธานทั้ง 7 ของสมาคมกำลังผละออกไปในขณะที่ซ่อนตัวอยู่ใต้แสงแห่งความสำเร็จของชินมยองชุล อย่าเชื่อใจพวกมันที่ทำให้เสื่อมเสียชื่อของ สุดยอดฮีโร่ ไม่นานพวกมันจะต้องถูกลากลงมาจากที่นั่งของพวกมัน” Vast Expanse พูดอย่างเคร่งขรึม

 

ยูจินวอง ถอนหายใจอย่างง่ายดาย Vast Expanse และ

ชินมยองชุล แม้แต่ยูจินวองก็ยังไม่ได้ตระหนักถึงความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา สิ่งที่เขารู้ก็คือชินมยองชุลเป็นฮีโร่ที่ได้รับความเคารพจากฮีโร่ทุกคนซึ่งเคยมีบทบาทมาตั้งแต่ Outcall และ Vast Expanse เป็นผู้มาที่หลังซึ่งชื่นชม ชินมยองชุล มากกว่าใคร

 

Vast Expanse กล่าวต่ออีกว่า “มอบเด็กผู้หญิงให้ฉัน ฉันจะดูแลเธอ ฉันจะไม่ทิ้งสิ่งที่เป็นของฉันและฉันจะไม่ทำลายทรัพย์สินของฉัน

ฉันจะไม่เตะต้องเด็กจนกว่าพลังของเธอจะครบกำหนด”

 

“…แม้ว่าผมต้องการ….แต่มัน”

 

‘เขาดิ้นรั้นเกินไป’ ยูจินวอง คิดขณะที่เขาบ่นอย่างหดหู่

 

“หนึ่งในผู้สนับสนุนที่ใหญ่ที่สุดของสมาคมคือแชจูชึล”

 

แชจูชึล

 

ทั้งมนุษย์และปีศาจต่างก็หวาดกลัวชื่อนี้ อิทธิพลของ แชจูชึล แข็งแกร่งขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา

 

แต่…..

 

“ฮ่าๆๆๆ….”

 

Vast Expanse ส่งเสียงหัวเราะสบายๆ ยูจินวอง รู้สึกอิจฉาคำพูดที่ไหลออกมาจากปากของ Vast Expanse ในวินาทีถัดไปท่ามกลางเสียงหัวเราะ

 

“ฉันไม่กลัวแชจูชึล….ฉันยังไม่ได้บอกแหรอมีเพียงสิ่งเดียวที่ฉันกลัว

มันก็คือ ‘ความแก่ชรา’ ….”

*************************************************************************

[อังกฤษ – ลอนดอน]

 

คำสั่งอพยพและการระดมกำลังได้รับการเผยแพร่ทั่วประเทศอังกฤษเนื่องจากมอนสเตอร์ในมหาสมุทรเริ่มโกรธแค้น ประชาชนต่างก็ได้รับการกระตุ้นให้อพยพออกจากแผ่นดิน ฮีโร่และกิลด์ได้รับคำสั่งให้มารวมตัวกันที่ชายฝั่ง เรเชล ‘หัวหน้า’ ของกิลด์ราชสำนักอังกฤษมาถึงช่องแคบแห่งอังกฤษพร้อมกับสมาชิกกิลด์ของเธอ

 

“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง” เธอถาม

 

เจ้าหน้าที่ของรัฐตอบเรเชลอย่างจริงจัง “มอนสเตอร์ทะเลกำลังอาละวาดข้ามช่องแคบอังกฤษ แม้ว่าพวกเราจะได้รับความช่วยเหลือจากสัตว์ลึกลับ แต่บาเรียและเขื่อนกันคลื่นก็อยู่ได้อีกไม่นาน”

 

แม่น้ำเทมส์ซึ่งไหลผ่านใจกลางกรุงลอนดอนนั้นปลอดภัยด้วย ‘Essence Barrier’ แต่ริมทะเลที่มอนสเตอร์ที่มีขนาดใหญ่และจำนวนเยอะกำลังอาละวาดจนพวกเธอทำอะไรไม่ถูก ปัญหาที่ใหญ่กว่าคือไอร์แลนด์ ไอร์แลนด์ได้ละทิ้งเมืองหลวง ดับลินไปแล้ว

 

หนึ่งในเจ้าหน้าที่กำลังรายงานเมื่อจู่ๆ….

 

ตู้มมมมมมมมมมม

 

ไกลออกไปปลาดุกยักษ์ตัวหนึ่งสร้างสายน้ำเหนือผิวน้ำทะเล กระแสน้ำวนรวมกับกระแสน้ำที่รุนแรงและพลังเวทมนต์ขนาดมหึมาก็กลายเป็นพายุไต้ฝุ่นที่วิ่งเข้าใส่ชายฝั่ง เรเชลดึงดาบของเธอไปเผชิญหน้ากับภัยพิบัติทางธรรมชาติที่เกิดขึ้นจากมอนสเตอร์ ธาตุน้ำปรากฎจาก

‘ดาบกาลาติน’

 

“วอเทอเติล หยุดมัน!”

 

ธาตุน้ำกลายเป็นนกพิราบลงไปในทะเลและสร้างกระแสน้ำใหม่ กระแส น้ำนี้หมุนไปในทิศทางตรงกันข้ามกับพายุไต้ฝุ่นที่สร้างโดยปลาดุก

มันสะท้อนพายุไต้ฝุ่นขึ้นสู่ท้องฟ้ากลายกับเมฆฝนทั่วไป

 

“ซันนี่,เอริท์,แฟรี่”

 

หลังหยุดการโจมตียังไม่เพียงพอ โดยการฆ่ามอนสเตอร์เท่านั้นที่จะสามารถยุติการต่อสู้ครั้งนี้ได้ เรเชลเรียกธาตุของเธอออกมา ตอนนี้

พวกมันโตเต็มที่แล้ว พวกมันยืนอย่างเข้มงวดและมองข้ามทะเลอย่างสง่างาม

 

“ทุกคนโปรดเตรียมพร้อม!”

 

เรเชลต้องการสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับฮีโร่ที่รวมตัวกัน

เธอวางแผนที่จะสั่งให้ วอเทอเติล ป้องกันการไหลของกระแสน้ำซันนี่และเอริท์กลายเป็นดินแดนใหม่และไฟลุกลามไปยังน้ำทะเลเพื่อให้

มอนสเตอร์ในทะเลที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ก้นมหาสมุทรออกมาจากนั้นฮีโร่และลูกธนู หอก ดาบ ลูกกระสุนปืนใหญ่ ต่างก็ระดมโจมตี

 

“วอเทอเติล … ?”

 

อย่างไรก็ตามไม่จำเป็นต้องให้ธาตุของเรเชลลงมือ

 

ตู้มมมมมมมมมมมมม-!

 

จากระยะไกลๆ อาวุธขนาดยักษ์ก็บินเข้ามาอย่างรวดเร็วพลังของมันเหนือยิ่งกว่าความเร็วที่ท่วมท้น ฮีโร่ ทุกคนมองย้อนกลับไปด้วยความงุนงง

 

อาวุธจำนวนนับไม่ถ้วนบินผ่านท้องฟ้า พวกมันบดขยี้ฝูงสัตว์ทะเลได้อย่างง่ายดาย มอนสเตอร์ไม่สามารถหลบหนีจากการโจมตีครั้งนี้ได้เลยแม้จะซ่อนอยู่ใต้น้ำ อาวุธประกอบไปด้วยพลังเวทมนต์ขนาดใหญ่สามารถไถผ่านน้ำทะเลได้อย่างง่ายดายและเด็ดหัวสัตว์ทะเลลง

 

เฟี๊ยวว-!

 

อาวุธเหมือนฝนตกลงมาอย่างต่อเนื่อง

 

‘ใครกับที่สามารถโจมตีแบบนี้ได้อย่างง่ายดายเพียงปลายนิ้วสัมผัส…?’ เรเชลหันกลับมามองสับสนก็ประหลาดใจ

 

“อา!”

 

อย่างที่คิด ชินซาฮยอค อยู่ที่นั่นชินซาฮยอค (ชื่อปลอมของจินซาฮยอค)เธอปลดปล่อยอาวุธที่เต็มไปด้วยพลังเวทมนต์ออกมา

 

เรเชลไม่แน่ใจว่าทำไมเธอถึงมาที่นี่ถึงกระนั้น ชินซาฮยอค ก็เป็นกำลังเสริมที่ดีของกองกำลังพันธมิตร เรเชลตะโกนเสียงดัง

 

“เล็งไปที มอนสเตอร์ -!”

 

ฮีโร่ที่ได้รับการสนับสนุนจากความแข็งแกร่งอันน่าทึ่งของพันธมิตร

พวกเขาก็คำรามกึกก้องและเรเชลก็ทำในสิ่งที่เธอวางแผนไว้เกี่ยวกับธาตุของเธอ

 

“น้ำหายไปแล้ว! หัวหน้าทำให้ทะเลแห้ง!”

 

“โจมตีไปที่ สัตว์ทะเล ชายฝั่ง!”

 

“ตายซะ เจ้าพวกมอนสเตอร์ ตายๆห่าไปซะ….”

 

……3 ชั่วโมงหลังจากการต่อสู้ที่ดุเดือด

 

เรเชล ต้อนรับ จินซาฮยอค ที่สำนักงานกิลด์ราชวงค์อังกฤษ

จินซาฮยอค นั่งต่อหน้าเรเชลแล้วมองไปรอบๆการตกแต่งภายในที่หรูหรา แต่สง่างามสะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติของเจ้าของ เรเชล

โค้งคำนับ จินซาฮยอค ก่อน

 

“ขอบคุณที่มาถึงอังกฤษแม้ว่าฉันจะไม่ได้ขอ”

 

“พอแล้ว”

 

จินซาฮยอค ขัดจังหวะเรเชลและโน้มตัวไปข้างหน้า ในท่านั้นเธอมองตรงไปที่เรเชล มันเป็นการสบตาที่ไม่คาดคิด

 

“… ?”

 

เมื่อเรเชลเงยหน้าของเธอด้วยความสับสนจินซาฮยอค ก็ยิ้มและพูดต่อ “จำจดหมายที่เธอให้ฉันครั้งล่าสุดได้ไหม”

 

“ …อ๊ะ ได้สิ”

 

ในที่สุดเรเชลก็มีความคิดคร่าวๆว่าการสนทนานี้จะเกิดขึ้นที่ใด

จินซาฮยอค อาจต้องการคำแนะนำของเธอเกี่ยวกับ คิมฮาจิน

…มันก็เป็นเพียงแค่นั้น แต่เรเชลรู้สึกไม่สบายราวกับว่ามีไฟไหม้ในท้องของเธอ จินซาฮยอค พูดอย่างใจเย็น

 

“ขอบคุณ เธอนะ ฉันนัดเจอเขาแล้ว”

 

“…อะไรนะ?”

 

ในขณะนั้นเองไหล่ของเรเชลสั่นไหวเล็กน้อย

 

“นะ-นัดเจอ? เธอนัดเจอเขางั้นเหรอ?”

 

“ใช่ ฉันคิดว่าฉันจะเจอเขาภายในเดือนนี้ อย่างไรก็ตาม….”

 

จินซาฮยอค ต่อเนื่องดูเรเชล ที่กำลังงงงวย

 

“คิมฮาจินชอบอะไร? ฉันอยากเตรียมของขวัญให้เขา”

 

เห็นได้ชัดว่านี่คือเจตนาที่จะกระตุ้นให้เรเชลโกรธ และมันก็ใช้ได้ดี

เรเชลสับสน จนไม่สามารถแม้แต่จะมองที่ไปหน้าของจินซาฮยอคได้

นิ้วที่บิดตัวไปมาของเธอและดวงตาสั่นไหวนั้นช่างน่าสงสาร

 

“ฉัน….ฉันไม่แน่ใจ….”

 

“อืม? ตัดสินจากเรื่องนี้ ฉันคิดว่าเธอเองก็ไม่ได้สนิท….-”

 

เรเชล ตัดประโยคก่อนที่จินซาฮยอคจะพูดจบประโยคของเธอ

ตัวเธอไม่ทราบว่าความอดทนของเธอหายไปไหนหมด

 

“นะ-หนังสือ เขาชอบหนังสือ”

 

“… หนังสือ?”

 

จินซาฮยอค ขมวดคิ้ว เธอคิดว่ามันยากที่จะเชื่อว่ามีผู้ชายที่ชอบหนังสือ

 

“ใช่. เธออาจไม่รู้เรื่องนี้ แต่ ฮาจิน เป็น Top ของชั้นเรียนของเขาในภาคทฤษฎีที่ Cube “

 

“อืม…จริงเหรอ? แล้วมันดีงั้นเหรอ?”

 

“มันไม่ใช่แค่ดี แต่มันน่าเหลือเชื่อ”

 

เรเชลพูดต่ออย่างเคร่งเครียด

 

“อาจารย์คนหนึ่งยกย่องเขาเป็นพิเศษเสมอโดยกล่าวว่าฮาจินจะได้รับรางวัลโนเบลหากเขามุ่งเน้นไปที่ทฤษฎีเท่านั้น ศาสตราจารย์คนนี้ก็ได้รับรางวัลโนเบลด้วยเช่นกัน”

 

“อืม…จริงเหรอ รางวัลโนเบลงั้นเหรอ….เอาล่ะฉันเข้าใจแล้วขอบคุณ มากนะ เธอช่วยได้มากเลยละ”

 

นั่นคือทั้งหมดที่เธอต้องการ ในตอนแรกเหตุผลที่เธอมาถึงที่นี่ก็เพื่อสังเกตว่าเจ้าหญิงผู้สง่างามคนนี้จะตอบสนองต่อการยั่วยุของเธอยังไง ตอนนี้ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายและเธอต้องการความบันเทิงเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามเมื่อจินซาฮยอค หันหลังกลับไปเธอได้ยินเสียงของเรเชลจากด้านหลัง

 

“คุณ ชินซาฮยอค”

 

“…อา?”

 

จินซาฮยอค หันไปหา เรเชล อีกครั้ง ทันใดนั้นใบหน้าของเรเชลก็จริงจังใบหน้าของเธอแข็งกร้าวและกัดริมฝีปากแน่น เมื่อเห็นแบบนี้

จินซาฮยอค เกือบจะหัวเราะออกมา แต่เธอพยายามกลั้นตัวเองเอาไว้

 

เรเชล พูดกับ จินซาฮยอค ว่า “เนื่องจากคุณได้รับการแนะนำให้รู้จักกับเขาในฐานะคนรู้จักกันได้โปรดอย่าสนุกกับเขามากละ ประเทศของฉันถือว่า คิม คุณคิมฮาจิน มีความสำคัญสูงสุดในด้านการทูต คุณฮาจิน เป็นที่ปรึกษาด้านเทคนิคที่ Essential Dynamics และยังเป็น

สมาชิกของ Jeronimo……..”

 

คำเตือนที่สุภาพ แต่เข้มงวดของ เรเชล ยิ่งทำให้จินซาฮยอคขำ

 

“เฟนรีลมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับรัฐบาลของเรา….ดังนั้น”

 

“จ้า..จ้า….ตกลง….ตกลง…..ฉันเข้าใจแล้ว”

 

จินซาฮยอค ตัดบนแล้วหันหลังกลับไป เธอรู้สึกได้ว่าเรเชลกำลัง

จ้องมองอยู่ด้านหลังเธอ

 

‘เธอเป็นคนที่แกล้งสนุกดีแฮะ’

 

“ฉันจะไปแล้ว”

 

การคุยกันครั้งนี้เป็นการเสียเวลาอย่างแท้จริง แต่จินซาฮยอค รู้สึกว่ามันคุ้มค่าเพราะเรเชลแสดงออกได้อย่างน่าสนใจ ตอนนี้อารมณ์เธอดีขึ้นกว่าเดิมมาก จินซาฮยอค ออกจากห้องทำงานของเรเชลเบาๆ