1821-1 vs 1821-2 vs 1821-3 โดย Ink Stone_Romance
ตอนที่ 1821-1
ทีมไดมอนด์ถูกบีบ
ผู้บรรยายพูดไม่ผิด หากรักษาเลนกลางไว้ไม่ได้ การแข่งในสนามนี้ย่อมเล่นยาก ทีมอาทิตย์อุทัยเป็นอย่างไรก็เป็นพวกวางแผนแยบยล กลยุทธ์สุดล้ำ ซึ่งหากพวกเขาค้นพบจุดอ่อนแล้ว ย่อมคว้าไว้ไม่ปล่อย นี่แหละคือจุดที่ทำให้คนอื่นสู้ไม่ไหว การสู้กับทีมแบบนี้ หากไม่ตั้งสติร้อยเปอร์เซ็นต์ รับรองว่าโดนฆ่าแน่
“สิ่งสำคัญที่สุดคือ ทีมไดมอนด์จะใช้วิธีไหนมาสู้กับสภาวะอันตรายแบบนี้”
“น่าจะแบ่งคนไปเฝ้าที่เลนกลาง”
“แต่ถ้าเป็นแบบนี้ ทีมอาทิตย์อุทัยก็จะกลายเป็นฝ่ายนำฟอร์มเกมนะ”
“แต่ถ้าไม่ไปก็จะรักษาเลนกลางไม่ได้ สถานการณ์จะยิ่งย่ำแย่เข้าไปใหญ่”
“อันที่จริงการโจมตีแบบสายฟ้าแลบเมื่อกี้ มีจุดสำคัญอยู่ที่การร่วมมือกันระหว่างโฮชิโนะกับยูกิชิน ถ้าทีมไดมอนด์หาทางเบรกการร่วมมือของทั้งสองคนไว้ไม่ได้ ไม่ว่าจะเลนไหนก็สู้ด้วยยาก”
“ทีมไดมอนด์เริ่มปรับแผนการเล่นแล้ว…เดี๋ยว เหมือนจะไม่ได้ปรับนะ?”
ผู้บรรยายเห็นตำแหน่งการเดินของอวิ๋นหู่บนหน้าจอ หรี่ตาทันที “คงอยากจะปรับ แต่ถูกสั่งให้กลับไปเฝ้าที่เดิม”
“แล้วเลนกลางจะทำยังไง?” ผู้บรรยายอีกคนขมวดคิ้วนิดๆ เพราะเกิดปัญหาใหญ่ขนาดนี้แล้ว หากทีมไดมอนด์ไม่ปรับแผนอีก จะต้องเล่นแบบถูกบีบแน่
“ทีมไดมอนด์น่าจะหาวิธีเจ๋งๆ ไม่ได้” ผู้บรรยายว่าพลางจับตามองฉินมั่ว “เรื่องการวางแผนการเล่น เป็นหน้าที่รับผิดชอบของหัวหน้าทีม จนถึงตอนนี้แล้ว ทีมอาทิตย์อุทัยยังไม่จำเป็นต้องออกคำสั่ง ทีมไดมอน์กลับกลายเป็นว่าต้องเผชิญกับปัญหามากมาย”
“เป็นอย่างนั้นจริงๆ ไม่รู้ว่าฉินมั่วเป็นยังไงบ้าง เขาที่สูญเสียความทรงจำไปแล้วจะสามารถประเมินล่วงหน้าได้แม่นย่ำเหมือนเมื่อก่อนหรือเปล่า? แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้เราเห็นความสามารถที่แท้จริงของยูกิชินกับโฮชิโนะแค่ 3/10 เท่านั้นเอง พอจะรู้ว่าเมื่อถึงตอนปลายเกม การร่วมมือของสองคนนี้จะต้องทำให้ทุกคนตกตะลึงแน่นอน ฉินมั่วจะยันไหวไหม?”
ผู้บรรยายพูดในสิ่งที่เหล่าแฟนคลับกังวลพอดี เมื่อครู่การร่วมมือกันระหว่างเทพฉินกับแบล็กพีช Z ในระยะทางไกลถือว่ามหัศจรรย์มากก็จริง แต่วินาทีถัดมากลับถูกทีมอาทิตย์ฆ่าไปได้หนึ่งชีวิต แถมยังใช้วิธีเดิมซ้ำอีกไม่ได้ เพราะไม่ว่าจะเป็นยูกิชินหรือโฮชิโนะต่างเดาแผนลวงของพวกเขาได้หมดแล้ว
ทีมอาทิตย์อุทัยแกร่งจริงๆ แกร่งขนาดที่หลินเฟิงกับอวิ๋นหู่ยังไม่อาจเดินออกมารัศมีการโจมตีของตัวเองได้ ต้องเล่นภายในภาวะที่ถูกต้อน
ในสถานการณ์เช่นนี้ กลยุทธ์การเล่นก็ยังไม่เปลี่ยน…ผู้บรรยายคิดว่าน่าจะเป็นปัญหาของการวางแผนการเล่น “ท่าทางฉินมั่วในตอนนี้จะไม่เหมาะกับการแข่งในสนามใหญ่” เท่าที่เห็นในตอนนี้ ชายหนุ่มกลายมาเป็นคนเล่นเกมตามครรลองทั่วไป ไม่เหมือนในเมื่ออดีตสักนิด
ผู้บรรยายพูดจบก็มองไปที่หน้าจอยักษ์ ผู้กำกับสั่งให้ซูมร่างในชุดขาวที่กำลังตีมอนสเตอร์อยู่ในโซนป่า อันเป็นบทบาทจองฉินมั่ว โดยเสื้อตัวละครของเขาสะบัด กุมดาบยาวไว้ในมือ
………………………………….
ตอนที่ 1821-2
ทีมไดมอนด์ถูกบีบ
ความเร็วในการล่ามอนสเตอร์ของชายหนุ่ม ทำให้ผู้บรรยายเห็นแล้วถึงกับตะลึงงัน สูญเสียความทรงจำไปแล้วยังเล่นได้เร็วขนาดนี้ นับว่าไม่ธรรมดาจริงๆ
ทว่าการแข่งในนัดนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเร็วมือ แต่อยู่ที่ใครประเมินล่วงหน้าได้แม่นยำได้มากกว่ากัน และใครที่มีข้อผิดพลาดน้อยกว่ากัน!
“ฉันไม่เคยเห็นทีมไดมอนด์เล่นแบบนี้มาก่อน” ประโยคนี้มาจากแฟนคลับที่นั่งในสนาม “รู้สึกเหมือนโดนเล่นแบบโดนฝ่ายตรงข้ามไล่บี้อย่างนั้นแหละ”
ใช่ ไม่เพียงแค่โคโค่ หลินเฟิง อวิ๋นหู่ กระทั่งฉินมั่วกับป๋อจิ่ว ต่างให้ความรู้สึกเช่นนั้นกับผู้ชม เวลาที่ฉินมั่วตีมอนสเตอร์ ฝั่งโน้นก็คอยระรานอย่างจงใจบ้างไม่จงใจบ้าง เพื่อไม่ให้เขาสเตตัสขึ้น และเพื่อให้หากจับได้ก็จับ จ้าวซานพั่งถึงกับนิ่วหน้า “ทำไมเมื่อก่อนถึงไม่ใช้วิธีนี้สู้กับฉินมั่วนะ” ส่วนเซียวจิ่งไม่พูดอะไร มองดูหน้าจอ แววตาลุ่มลึก
เมลินอาศัยจังหวะที่ว่าง หันไมโครโฟนแบบมีหูฟัง “ตอนนี้พวกเราจะเห็นว่าการแข่งดำเนินมาใกล้จะสิบนาทีแล้ว ทีมอาทิตย์อุทัยยังเป็นฝ่ายได้เปรียบเหมือนเดิม แต่พวกเขาไม่ได้พอใจแค่นี้ ซึ่งเหมือนกับสไตล์ที่ผ่านๆ มา พวกเขาค่อยๆขยับใกล้เป้าหมาย กระทั่งนักฆ่าล่ามอนสเตอร์ของทีมไดมอนด์ยังโดนต้อนอย่างหนัก ซึ่งเหมือนว่า…เดี๋ยว!”
ดูเหมือนเมลินเห็นอะไรบ้างอย่าง เธอชะงักงันราวกับเป็นเรื่องที่เคยประเมินไว้แล้ว “ท่าทางทีมไดมอนด์ใกล้จะเสียเซเคิ้ลบลัดแล้วล่ะค่ะ” และในทันทีที่เธอพูดจบ ตัวแทงค์ของทีมอาทิตย์อุทัยก็มาถึงข้างตัวฉินมั่วที่กำลังตีบลูบลัฟอยู่ โดยส่งสัญญาณให้นักเวทย์ที่อยู่พุ่มหญ้าเตรียมโจมตี จากนั้นก็ซัดพลังโดยจับเป้าหมายที่ตัวฉินมั่ว!
ฉินมั่วเองอยู่ในระหว่างที่จะถอย แต่พลังของฝ่ายนั้นกลับมีฤทธิ์ที่เกาะตำแหน่งเป้าหมาย ส่งผลให้ปริมาณเลือดของฉินมั่วลดลงอย่างมากมายทันที! นักเวทย์ของทีมอาทิตย์อุทัยเห็นแล้ว รีบใช้สกิลจับตัวแข็ง กะจะฉวยโอกาสจับฉินมั่วให้อยู่หมัด
คนที่เล่นเป็นนักฆ่าต่างกลัวการถูกร่ายเวทย์ควบคุมเอาไว้เป็นที่สุด เพราะหากถูกควบคุมแล้วย่อมขยับไม่ได้ ก็เท่ากับจบกัน!
“เกรงว่าเทพฉินจะต้องจบชีวิตที่หน้าประตูบ้านตัวเองแล้วล่ะ”
“ไม่ระวังเลย ทั้งที่รู้ว่าคู่แข่งจะมาแย่งไป”
“ต้องบอกว่าเพื่อนร่วมทีมมาช่วยได้ไม่สมความสามารถ แต่เมื่อกี้เหมือนเทพฉินจะไม่ส่งสัญญาณอะไรเลย เขาคงลืมไปแล้วควรจะออกคำสั่งยังไง?”
จ้าวซานพั่งส่งเสียงจิ๊จ๊ะ ดูท่าทางจะร้อนใจมาก และในระหว่างนี้นี่เอง เซียวจิ่งกลับเอ่ยขึ้นว่า “ทีมอาทิตย์อุทัยพลาดไปแล้ว”
“อะไรเหรอ?” จ้าวซานพั่งเพิ่งจะถาม ก็เห็นภาพบนหน้าจอว่าสกิลจับตัวแข็งจับตัวฉินมั่วไม่สำเร็จ ไม่ได้มาจากการเล่นที่ผิดพลาดของทีมญี่ปุ่น แต่เพราะเวลานั้นฉินมั่วเคลื่อนตำแหน่งด้วยสกิลหลัก ข้ามกลับไปยังตำแหน่งเดิม แต่ตำแหน่งเดิมที่ว่านี้คือที่ที่นักเวทย์ของคู่แข่งยืนอยู่!
หากมองภาพจากกล้อง จะเห็นอย่างชัดเจนว่านักเวทของคู่แข่งถึงกับเบิกตากว้าง สกิลแฟลชถูกใช้ไปเรียบร้อยแล้วเมื่อตอนโจมตีครั้งล่าสุด ตอนนี้จะหลบอย่างไรก็ไม่พ้น เขาเริ่มจากโดนดาบทำให้ลดความเร็วลง ได้ยินเสียงดาบที่ฟาดฟันลงมาสามครั้ง แสงสีเงินก็สว่างไปทั่ว เขาถูกฝ่ายตรงข้ามเล่นงานจนเลือดเกือบหมดตัว!
………………………………………….
ตอนที่ 1821-3
ทีมไดมอนด์ถูกบีบ
หลังจากที่ได้เห็นฉากดังกล่าว นัยน์ตาของผู้ชมต่างตื่นตะลึงเป็นครั้งแรก นับจากที่แข่งกันมา
ฉินมั่วกุมเมาส์ด้วยมือข้างเดียว นิ้วชี้คลิกลงจนเกิดเสียงกังวาน เราจะไม่เห็นอะไรจากใบหน้าหล่อเหลาของเขาในขณะที่กำลังไล่ฆ่าคู่แข่ง ทว่านิ้วเรียวแข็งแรงขาวนวลขยับขึ้นลงอย่างให้ความรู้สึกสูงส่งต้องห้าม
มาถึงในตอนนี้เซียวจิ่งจึงพูดความเห็นที่เหลือ “ต่อให้ฉินมั่วสูญเสีความทรงจำไปแล้ว แต่ทีมอาทิตย์อุทัยก็ไม่น่าอยากฆ่าเขาจนส่งไปแค่สองคน เพราะแบบนี้จะทำให้เรือคว่ำระเนระนาด”
“หัวหน้าหมายความว่านักเวทย์คนนั้นจะตายเหรอ? ไม่น่าเลยนะ ตัวแทงค์ของฝั่งนั้นกลับมาขวางฉินมั่วแลว เขาไม่น่าจะไล่ตามต่อ นักเวทเองก็หนีวงล้อมการโจมตีของฉินมั่วแล้ว ขอแค่…”
จ้าวซานพั่งยังพูดไม่ทันจบ พลันเห็นร่างหนึ่งเหาะออกมาผ่านแผนที่ เธอทำด้วยความเร็วสูงเหมือนว่าต่อให้ด้านหน้ามีกำแพงก็สกัดเธอไว้ไม่ได้ เธอเดินตำแหน่งสองช่วงก่อนจะกระโดดขึ้นมาถึงข้างตัวนักเวทย์ ดูเหมือนพอจะเห็นร่องรอยที่ทิ้งค้างกลางอากาศ ไม่รอให้ใครรู้ตัว เธอใช้ทวนยาวตวัดร่างอีกฝ่ายลอยขึ้น ตัวอักษรผงาดหน้าจอ KO!
คนที่อยู่ในสนามแข่งเห็นแล้วต่างนิ่งอึ้งกันไปหนึ่งวินาที จากนั้นก็ร้องตะโกนออกมาจากใจจริง! ไม่มีใครรู้ว่าแบล็กพีช Z มาได้อย่างไร! ผู้ชมทุกคนรู้เพียงว่านี่เป็นผลงานเฟิร์สคิลของฝั่งทีมไดมอนด์! คะแนนถูกดึงขึ้นมาเท่ากันใหม่!
ตัวแทงค์ที่มาพร้อมกับนักเวทย์ได้แต่หลบเข้าไปอยู่ใต้ป้อม ถึงได้เห็นตัวอักษรที่หัวหน้าส่งมาให้ก่อนหน้านี้ “แหย่ๆ พอ อย่าโจมตี”
เจ้าตัวจึงออกปากยอมรับผิด “ฉันผิดเอง” แล้วพูดเสริมด้วยความเสียใจ “ฉันไม่คิดว่าเขาจะเห็นฉัน”
ยูกิชินล่าโซนป่าของทีมไดมอนด์ไปครึ่งหนึ่ง หยัดยิ้มมุมปาก “คิดว่าฉินมั่วสูญเสียความทรงจำไปแล้วจะสู้ได้ง่ายๆ ฉันเคยบอกแล้วไงว่า อย่าได้มีความคิดแบบนี้ แต่ไม่ถึงกับเสียเปรียบหรอก เพราะฉันกับโฮชิโนะกวาดล้างมอนเสตอร์ของพวกเขาจนเกลี้ยงแล้ว”
มอนสเตอร์ในโซนป่าคือเงิน ไม่เพียงเท่านั้น เรดและบลูบลัฟจะให้ฤทธิ์ในด้านการลดความเร็ว คนที่เล่นเป็นนักฆ่าถึงได้พยายามล่าบลูให้มากที่สุด
ตอนนี้โซนป่าของทีมไดมอนด์ไม่มีของเหล่านี้เหลืออีกแล้ว หมายความว่าฉินมั่วถูกอีกฝ่ายทิ้งระยะห่างอีกครั้ง แต่กระนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นก็พิสูจน์ได้ว่า มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นหรอก เพราะมอนสเตอร์ในโซนป่าของทีมอาทิตย์อุทัยก็ไม่เหลือเช่นกัน?
“อะไรกันนี่?” หนุ่มหน้าแบ๊วของทีมอาทิตย์อุทัยงงงวย ผู้ชมยิ่งไม่เข้าใจเข้าใหญ่ว่าเกิดอะไรขึ้น
ฝ่ายผู้กำกับการถ่ายทอดสดเหมือนจะเข้าใจว่าทุกคนอยากเห็นอะไร จึงรีบถ่ายทอดแผนที่แสดงความเป็นไปของเกมอีกฝั่งหนึ่ง ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันกับที่ทีมอาทิตย์อุทัยกำลังล่าโซนป่าของทีมคู่แข่ง จึงเห็นว่าหลังจากที่ฆ่านักเวทของทีมคู่แข่งเสร็จแล้ว แบล็กพีช Z ก็ไม่ได้กลับมา แต่เหาะไปยังโซนป่าของทีมคู่แข่ง จากนั้นก็มีคนเร็วกว่าเธออีก นั่นคือฉินมั่ว ทั้งสองเหมือนจะเดาได้ว่าโซนป่าสีแดงของบ้านตัวเองหลุดลอยไปแล้ว แถมการจะไล่ตามตัวแทงค์ก็ไม่มีความจำเป็น เพราะนอกจากจะเปลืองเวลาแล้ว ยังฆ่าไม่ตายอีกด้วย
ตัวแทงค์ของทีมอาทิตย์อุทัยคิดว่าตัวเองวิ่งเร็วมากแล้ว ดังนั้นจึงเห็นร่างของสองคนนั้นในตอนแรก แต่ต่อมาก็ไม่เห็น เขาน่าจะได้ดูเกมในมุมนี้ ขอแค่เห็นเขาก็จะเข้าใจว่าเป้าหมายของฉินมั่วและป๋อจิ่วไม่ได้อยู่ที่ตัวเขาแต่แรกแล้ว แต่เป็นโซนป่าผืนใหญ่ที่อยู่อีกด้านของกำแพงทางด้านขวามือตัวเองต่างหาก
ทั้งสองเล่นร่วมกันอย่างรู้ใจกันเป็นอย่างดี ทุกที่ที่ผ่านไปดอกหญ้ายังไม่กล้าเกิด ทั้งยังตัดทางทีมมินเนี่ยนได้ระลอกหนึ่ง
เมื่อมองดูร่างที่เหาะมาอย่างรวดเร็วแล้ว เมลินที่ทำการรายงานข่าวถึงกับอึ้งชะงัก เพราะมันเร็วมาก
ไม่
ไม่สิ
ไม่ใช่แค่เร็ว แต่ทั้งการเดินตำแหน่ง การประเมินล่วงหน้า รวมถึงเวลาที่ใช้ในการตีมอนสเตอร์ สองคนนั้นทำได้อย่างสบายๆ เหมือนไม่รู้จักคำว่ากลัวแปลว่าอะไร?
ไม่กลัวเหรอ? พวกเขาเผชิญหน้ากับทีมอาทิตย์อุทัยเชียวนะ ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้ดึงคะแนนกลับมาเท่ากันได้ พวกเขาก็ยังถูกเล่นแบบไล่ล่าอยู่ดี แล้วทำไมพวกเขาถึงไม่กังวลสักนิด?
……………………………………………