มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 724
“พวกเขาจบเห่กันแน่ เจอรัลด์ ฉันได้ยินมาว่าตระกูลมอร์พึ่งพาตระกูลใหญ่และมีอิทธิพลเป็นพิเศษในจังหวัดซอลฟอร์ด ตระกูลชุยเลอร์ พวกเขาสามารถทำอะไรก็ได้อย่างแท้จริง และหลุดออกจากการจับกุมไปได้อย่างลอยนวล!”
มาร์เวนดำเนินการอธิบายความสัมพันธ์ของตระกูล และการเมืองที่ซับซ้อนภายในจังหวัดซอลฟอร์ด
ทั้งแจสมินและมินดี้ที่นั่งอยู่ตรงหน้าพวกเขาก็ได้ยินบทสนทนาของพวกเขาค่อนข้างชัดเจนเลยทีเดียว
มันค่อนข้างชัดเจนที่พวกเธอกำลังแอบฟังอยู่ตอนที่มาร์เวนพูดถึงตระกูลชุยเลอร์ แจสมินเอียงหัวของเธอทันทีที่พวกเขามาถึงหัวข้อนี้
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าข้างนอกชั้นเรียน
ในที่สุดนักเรียนที่ควรจะอยู่ที่นี่นานแล้วก็เข้ามาในชั้นเรียนกัน
อิซาเบลคือคนสุดท้ายที่เข้ามาในชั้นเรียน
สเตลล่าเป็นคนที่ช่วยพยุงเธอ แก้มทั้งสองข้างของอิซาเบลแดงก่ำจากการตบทั้งหมดที่เธอได้รับมา นอกเหนือจากนั้น เธอก็กำลังร้องไห้อย่างรุนแรง
ขณะที่เธอกำลังร้องไห้ เธอก็พูดขึ้นมา “ฉันไม่ได้คิดว่าจะเป็นเขาในตอนนั้น ฉันไม่ได้ตั้งใจตอนที่ฉันทำร้ายเขา”
“โอ๋ โอ๋ ขอบคุณพระเจ้า ผู้อำนวยการคณะและที่ปรึกษารีบมาหยุดพวกเขาไว้ได้ พวกเขาขอให้เธอมาที่ชั้นเรียนก่อน ถ้าไม่อย่างงั้นล่ะก็ เธอจะได้รับผลที่ตามมาอย่างน่ากลัวที่ไปหาเรื่องกับพวกเขาในวันนี้อย่างแน่นอน!”
สเตลล่าดูเศร้าหมอง เมื่อเธอพยายามปลอบโยนเพื่อนที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นของเธอ
ไม่ต้องสงสัย ตระกูลมอร์นั้นแข็งแกร่งและมีอำนาจมากเกินไป แม้ครอบครัวของสเตลล่าถึงจะร่ำรวยพอ ๆ กัน แต่พวกเขาก็ไม่อาจเทียบได้กับสิ่งที่ตระกูลมอร์มีอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขาเลย
แม้แต่ครอบครัวของฟาเบียนก็ยังไร้สีสัน เมื่อเทียบกับตระกูลมอร์
นั่นคือเหตุผลที่ทำไมทุกคนถึงยืนอยู่ในเหตุการณ์และเฝ้ามองอย่างเดียว โดยไม่กล้าที่จะก้าวก่าย แม้แต่ตอนที่อิซาเบลถูกโคลตัลตบไปสองครั้งเมื่อครู่นี้ก็ตาม
ถ้าผู้อำนวยการคณะไม่พบข้ออ้างบางอย่างที่จะไปต่อรองกับโคลตัน และขอให้อิซาเบลไปเข้าเรียนก่อนล่ะก็ พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับอิซาเบลภายใต้เงื้อมมือของพวกเขา
จริง ๆ แล้ว ผู้อำนวยการคณะต้องการให้อิซาเบลคว้าโอกาสนั้นไว้ และใช้เส้นสายของเธอให้เกิดประโยชน์
นอกจากนี้ ครูก็รู้ว่าเธอจะไม่สามารถเริ่มบทเรียนได้ในวันนั้น ท้ายที่สุดแล้ว ครูประจำชั้นก็ไม่กล้าที่จะคัดค้านความต้องการของคุณมอร์ได้
หลังจากที่ครูรับโทรศัพท์ ครูก็ไม่กลับมาที่ชั้นเรียนอีกเลย
“ยังไงกัน? พวกเราควรทำไงดีตอนนี้? ฉันโทรหาครอบครัวของฉันเมื่อกี้นี้ แม่ของฉันร้องไห้ขณะที่เธอบอกฉันว่าพ่อของฉันถูกพาตัวออกไปจากบริษัทของเขาโดยคนจากตระกูลมอร์ พวกเขายังตบพ่อของฉันอีกหลายครั้งด้วยซ้ำ พวกเราควรทำยังไงตอนนี้?”
ในที่สุดอิซาเบลก็รู้แล้วว่าความหวาดกลัวคืออะไร
พ่อของเธอถูกพาตัวไปและถูกซ้อมก็เพราะความโง่ของตัวเธอเอง
ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกใดเลย และเธอก็ไม่รู้ว่าเธอควรจะขอความช่วยเหลือจากใคร
ในทางกลับกัน ทั้งสเตลล่าและฟาเบียนก็ถึงกับเงียบไป
พวกเขาทั้งคู่ได้รับโทรศัพท์จากครอบครัวของพวกเขา เตือนไม่ให้พวกเขายุ่งเรื่องคนอื่น
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เริ่มแรกเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นเพราะอิซาเบล ที่เป็นคนเริ่มทำร้ายเด็กร่ำรวยพวกนั้น
ที่แย่ไปกว่านั้น เธอตบเด็กคนนั้นต่อหน้าทุกคนที่โรงเรียน นี่จึงหมายความว่า นั่นคือลักษณะของการทำให้ขายหน้าที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมนอกเหนือจากการทำร้ายร่างกายเพียงอย่างเดียว
โคลตันและทายาทที่ร่ำรวยคนอื่นสองสามคนก็ถูกทั้งวอร์เรนและไวแอทรุมทำร้าย
โคลตันคือคนที่ท้าทายพวกเขาก่อน แต่เมื่อดูภาพรวมแล้ว ความผิดก็ตกอยู่บนไหล่ของอิซาเบลอย่างชัดเจน
ฟาเบียนไม่กล้าที่จะก้าวก่ายในเหตุการณ์นี้อีกต่อไป เขานั่งลงบนที่นั่งของเขาพร้อมกับก้มหน้าลงต่ำ
“ไอ้สวะเอ้ย! นายมันน่ารังเกียจ!”
หนึ่งในพวกผู้หญิง ที่ไม่สามารถยอมรับความจริงได้ว่าเขาพ่ายแพ้ให้กับเจอรัลด์ตะคอกใส่หน้าเขา
แต่ตอนนี้ อิซาเบลไม่แม้แต่จะสนใจฟาดบียนเลยด้วยซ้ำเพราะยังมีสิ่งต่าง ๆ มากมายให้ต้องกลัวอยู่
ขณะนั้น ก็มีนักเรียนสองสามคนที่มาถึงข้างนอกชั้นเรียน
เจอรัลด์เงยหน้าขึ้นและก็เห็นวอร์เรน เมอา และไวแอท
ในขณะนั้น การแสดงออกทางสีหน้าของพวกเขานั้นบูดบึ้งกัน ราวกับว่ามีบางอย่างที่ร้ายแรงได้เกิดขึ้นกับพวกเขา พวกเขาเดินเข้ามาในห้องเรียนเป็นแถวโดยไม่ได้พูดอะไร
“ไวแอท วอร์เรน ฉันควรทำยังไงล่ะ? ครอบครัวของฉันกำลังถูกข่มขู่อยู่!”
อิซาเบลถามพวกเขาด้วยโทนเสียงที่สิ้นหวัง
ไวแอทเอามือเท้าสะเอวและก้มหน้าลง
ส่วนเมอาและวอร์เรนนั้น พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกใด ๆ เหมือนกัน ในขณะนั้นวอร์เรนเลือกที่จะไม่กระทำบุ่มบ่าม แต่ก็ยังคงมีความเสี่ยงที่เขาจะต้องชดใช้อย่างมหาศาลเช่นกัน
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เขาและเมอา…