แดนนิรมิตเทพ บทที่ 858
ยานจิง ศูนย์กลางอำนาจสูงสุดของหัวเซี่ย
เจียงเหอซานกำลังรายงานเรื่องของเซี่ยงชงต่อผู้บังคับบัญชา
หลังจากฟังจบ ผู้บังคับบัญชาพยักหน้า “ดูเหมือนว่าผาเดาไม่ผิด เซี่ยงชงมาเพราะเฉินโม่จริง ๆ”
เจียงเหอซานกล่าวว่า “เขาไปที่ทะเลสาบกลับคืนรัง และสามารถเอาชนะเอียนชิงเฉิงแล้ว ต้องหาทางแจ้งข่าวให้เฉินโม่ทราบ ถ้าหากเขาฆ่าคนที่เฉินโม่ใส่ใจ ด้วยนิสัยของเฉินโม่แล้ว จะต้องเกิดความโกลาหลอย่างแน่นอน!”
ผู้บังคับบัญชาพยักหน้า “สิ่งที่คุณกังวลเป็นสิ่งที่ผมกังวลเช่นกัน คุณส่งคนไปแจ้งเฉินโม่เถอะ แต่อย่าลืมติดตามการเคลื่อนไหวของเซี่ยงชงต่อไป และอย่าปล่อยให้เขาฆ่าผู้บริสุทธิ์เด็ดขาด”
“ครับ!” เจียงเหอซานตอบ
ฮ่านหยาง เหม่ยหวา กรุ๊ป
เสี่ยวหลี่ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองชายชราสวมชุดนักพรตสีขาวที่ยืนอยู่หน้าประตู และถามอย่างสุภาพว่า “คุณลุง มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?”
ชายชราคนนี้เดินวนอยู่ที่นี่หลายรอบแล้ว เสี่ยวหลี่รู้สึกว่าเขาเป็นบุคคลน่าสงสัย แต่เนื่องจากเสี่ยวหลี่ได้ผ่านการฝึกอบรมมาอย่างดี ทำให้เสี่ยวหลี่รักษามารยาทที่ควรจะมี
และด้วยท่าทางที่อ่อนน้อมถ่อมตนของเสี่ยวหลี่ ทำให้เขาสามารถรอดชีวิต
“ผมตามหาเฉินไต้ซือไม่เจอ ดังนั้นผมจึงทำได้เพียงมาหาคนในครอบครัวของเขาเท่านั้น เมื่อผมจับคนในครอบครัวของเขาไว้แล้ว ก็ให้เขาเป็นฝ่ายมาหาผมเอง!” เซี่ยงชงกล่าวกับตัวเอง
เสี่ยวหลี่รู้สึกแปล ๆ แต่เขายังคงถามอย่างอดทน “คุณลุง ที่นี่คือเหม่ยหวา กรุ๊ป ไม่มีไต้ซือหรอก คุณมาผิดที่หรือเปล่า?”
เพียงแต่ เมื่อเสี่ยวหลี่กล่าวจบ เขาก็พบว่าชายชราหายไปแล้ว
เสี่ยวหลี่เกาศีรษะ “แปลกจริง ๆ เมื่อสักครู่เขายังอยู่ที่นี่ ทำไมเพียงแค่ชั่วพริบตาเดียวเขาก็หายไปแล้ว?”
นอกห้องทำงานของหลี่ซู่เฟิน เฉินซงจื่อสวมชุดลัทธิเต๋าสีเขียว ปรากฏตัวขึ้นมาภายใต้สายตาที่สงสัยของพนักงานหลายคน และยืนอยู่ขวางอยู่หน้าชายชราที่สวมชุดนักพรตสีขาว
พวกเขาสองคนสบตากันครู่หนึ่ง มองแล้วเป็นภาพที่แปลกประหลาดมาก เหมือนฉากการเผชิญหน้าระหว่างยอดฝีมือในภาพยนตร์กำลังภายใน
“คุณคือเฉินไต้ซือ?” เซี่ยงชงมองเฉินซงจื่อ และถามด้วยความสงสัย
“ไม่ใช่! คุณเป็นใคร?” เฉินซงจื่อมองเซี่ยงชงด้วยความระมัดระวัง เขาสามารถรับรู้ได้ว่าฝีมือของชายชราที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ไม่ธรรมดา
“แดนคุ้มกาย ก็ยังไม่ใช่เฉินไต้ซือ แล้วใครคือเฉินไต้ซือ?” เซี่ยงชงกล่าวด้วยน้ำเสียงประหลาดใจเล็กน้อย
“คุณตามหาอาจารย์ของผมทำไม?” เฉินซงจื่อกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง
“คุณเป็นลูกศิษย์ของเฉินไต้ซือเช่นกัน!” เซี่ยงชงรู้สึกประหลาดใจ
เมื่อเฉินซงจื่อได้ยินเซี่ยงชงพูดคำว่า‘เช่นกัน’ สีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที “คุณไปที่ทะเลสาบกลับคืนรังแล้ว?”
เซี่ยงชงพยักหน้า “คุณหมายถึงผู้หญิงสองคนนั้น อืม พลังความแข็งแกร่งของพวกเธอไม่เลว แต่พวกเธออายุน้อยเกินไป!”
สีหน้าของเฉินซงจื่อเต็มไปด้วยความกังวล “คุณทำอะไรพวกเธอ?”
เซี่ยงชงหัวเราะและกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวล ผมไม่ได้ฆ่าพวกเธอหรอก ผมแค่ทำให้พวกเธอได้รับบาดเจ็บเท่านั้น”
เฉินซงจื่อถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ถ้าบุคคลนี้ฆ่าเอียนชิงเฉิงตาย แล้วถ้าเฉินโม่รู้จะต้องเกิดความโกลาหลอย่างแน่นอน
“คุณต้องการพบเฉินไต้ซือทำไม?” เฉินซงจื่อถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาอีกครั้ง
“เฉินไต้ซือฆ่าลูกศิษย์ของผมตายไปสองคน ผมมาทวงความยุติธรรมแทนพวกเขาสองคน” เซี่ยงชงกล่าวตามเหตุผล
“ที่แท้มาแก้แค้นนี่เอง ถ้าต้องการพบอาจารย์ของผม ก็ต้องผ่านด่านผมก่อน!” ตอนนี้เฉินซงจื่อเข้าใจหลายอย่างที่เฉินโม่ถ่ายทอดตอนอยู่ที่ตระกูลหยุนในเมืองจ่งไห่แล้ว ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นมาก และตอนนี้เขากำลังอยากจะหาคนลองฝีมืออยู่พอดี
“ย่อมได้ ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม แต่ความแข็งแกร่งของคุณก็เพียงพอที่จะต่อสู้กับผม ไม่เหมือนผู้หญิงสองคนนั้น ที่ไม่สามารถต้านได้แม้แต่หมัดเดียว” เซี่ยงชงบ่นเล็กน้อย
เมื่อเฉินซงจื่อได้ยินเช่นนี้ ทำให้เขาแอบตกใจ เอียนชิงเฉิงบรรลุถึงปรมาจารย์แล้ว แต่เธอไม่สามารถต้านรับหมัดของบุคคลนี้ได้แม้แต่หมัดด้วย เกรงว่าความแข็งแกร่งของบุคคลนี้ถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัวแล้ว
“ที่นี่เล็กเกินไป พวกเราขึ้นไปบนดาดฟ้ากันเถอะ” เฉินซงจื่อแนะนำ
“ตกลง!” เซี่ยงชงตกลงอย่างง่ายดาย