กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 884
ในเวลานี้ มาทิลด้าตักปลานึ่งซอสน้ำส้มสายชูให้แก่แคลร์ ก่อนที่เธอยิ้มและพูดว่า “แคลร์ ทำไมหนูไม่ลองทานปลาดูล่ะ? นี่ก็เป็นหนึ่งในอาหารจานพิเศษของอาด้วย แต่อาไม่ได้ทำอาหารนี้มานานแล้ว เลยไม่แน่ใจว่าหนูจะอร่อยกับมันหรือเปล่านะ”
เมื่อแคลร์เห็นมาทิลด้าวางปลาลงในจานของเธอด้วยความตั้งใจ แคลร์พยักหน้าเล็กน้อยเพื่อไม่ให้ทำร้ายความรู้สึกของเธอ หลังจากนั้นเธอก็พูดว่า “ขอบคุณนะคะอาฮอลล์ แต่อาไม่ต้องคอยตักอาหารให้หนูก็ได้ค่ะ คุณอาควรกินข้าวก่อน”
มาทิลด้าพยักหน้าก่อนยิ้มและพูดว่า “ก็ได้จ่ะ ถ้าอย่างนั้น ให้แน่ใจว่าวันนี้หนูจะกินเยอะขึ้น ถ้าหนูเอื้อมไม่ถึงจานไหน ก็บอกให้ชาร์ลีตักให้หนูนะ”
แคลร์พยักหน้าทันที หลังจากนั้น เธอชิมปลาที่มาทิลด้าใส่ไว้ในจามของเธอ แคลร์อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจด้วยความตกใจทันทีที่เธอชิมปลา
การทำอาหารของมาทิลด้านั้นอร่อยและน่าทึ่งจริง ๆ เนื้อปลานุ่ม เคี้ยวหนึบ และหอมมาก
จาค็อบก็ตกตะลึงเช่นกัน
เขาไม่เคยทานอาหารที่ทำเองที่บ้านอร่อย ๆ แบบนี้มามาก่อนในชีวิต การรับประทานอาหารมื้ออร่อยที่บ้านช่างแตกต่างกับการไปทานอาหารอร่อยที่ร้านจริง ๆ
ความรู้สึกอบอุ่นที่ได้รับความสุขในตอนที่ทานอาหารที่บ้าน และความรู้สึกนั้นจะทำให้คนรู้สึกเหมือนล่องลอยไปในอากาศและอยากให้เวลาเดินช้าลง
นี่คือเหตุผลหลักว่าทำไมจึงมีคำกล่าวว่า ‘ผู้หญิงต้องมีเสน่ห์ปลายจวัก ถ้าต้องการมัดใจชาย’
ในเวลานี้ จาค็อบรู้สึกว่าท้องและต่อมรับรสของเขา ถูกพิชิตด้วยฝีมือการทำอาหารอันน่าทึ่งของมาทิลด้า
เขามองดูพอลด้วยใบหน้าอิจฉาก่อนที่จะพูดว่า “นายโชคดีจริง ๆ พอล! การทำอาหารของแม่นายนั้น ช่างน่าทึ่งมาก”
พอลยิ้มก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ลุงวิลสัน มันขึ้นอยู่กับว่าคุณมองสถานการณ์อย่างไรน่ะครับ?”
“ตัวอย่างเช่น ผมต้องทนทุกข์ทรมาน เมื่อต้องไปเรียนที่วิทยาลัย เนื่องจากแม่ไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ เพื่อทำอาหารให้ผม หลังจากที่ผมออกจากบ้าน ทุกอย่างที่ผมกินที่วิทยาลัยนั้นดูไร้รสชาติไปเลย”
“ช่วงหลังผมต้องเดินทางบ่อยเพราะงานยุ่ง ตอนนั้นผมบินเข้าออกอเมริกาบ่อยมากและผมไม่มีโอกาสได้กินอาหารที่แม่ทำเลย”
“อย่างไรก็ตาม ผมเคยชินกับรสชาติการทำอาหารของแม่แล้ว ผมไม่สามารถชินกับการทานอาหารนอกบ้านได้เลย ความรู้สึกแบบนั้นมันทรมานมาก”
จาค็อบถอนหายใจขณะที่เขาพูด “นั่นก็จริง มันอาจจะง่ายสำหรับคนที่เปลี่ยนจากการใช้ชีวิตประหยัด ๆ ไปมีวิถีชีวิตที่หรูหรา แต่คงเป็นเรื่องลำบากสำหรับคนที่จะละทิ้งวิถีชีวิตที่หรูหราเพื่อคนประหยัด ฝีมือของแม่นายอร่อยจริง ๆ ถ้าลุงเป็นนาย ลุงจะไม่สนใจอาหารข้างนอกอีกเลยล่ะ”
ทันทีที่แคลร์ได้ยินความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังในคำพูดของพ่อ เธอก็ไม่มีความสุขมาก ดังนั้นเธอจึงหยิบแก้วไวน์ของเธอขึ้นมาก่อนจะพูดว่า “อาฮอลล์คะ หนูขอดื่มอวยพรให้คุณค่ะ ตลอดทางจากอเมริกา การที่อากลับมาที่นี่ มันคงลำบากสำหรับอาเช่นนั้น หนูขอยินดีต้อนรับอากลับบ้านอย่างจริงใจค่ะ”
มาทิลด้ารีบหยิบแก้วไวน์ของเธอขึ้นมาก่อนที่เธอยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณนะแคลร์ มาดื่มกัน!”
แคลร์ชนแก้วไวน์ของเธอกับแก้วไวน์ของมาทิลด้าเพียงเล็กน้อย หลังจากนั้น เธอถอนหายใจพร้อมกับพูดว่า “น่าเสียดายจริง ๆ ที่แม่ของหนูไม่อยู่บ้านตอนนี้ แม่พูดถึงอามาหลายปีแล้ว แม่คงจะดีใจมากที่รู้ว่าอากลับมาที่โอลรัส ฮิลล์”
ทันทีที่แคลร์พูดถึงเอเลน สีหน้าของจาค็อบและมาทิลด้าก็เปลี่ยนไปทันที
ทั้งสองคนรู้ดี ว่าแคลร์จงใจพูดถึงเอเลนในเวลานี้ เธอต้องการเตือนพวกเขาว่านี่คือครอบครัวและบ้านแม่ของเธอ และแม้ว่าเธอจะไม่อยู่บ้านตอนนี้ เธอก็ยังเป็นผู้หญิงของบ้านหลังนี้!
มาทิลด้าอายเล็กน้อยและเธอยิ้มอย่างเก้ ๆ กัง ๆ ขณะพูดว่า “อาไม่ได้เจอแม่ของหนูมาหลายปีแล้ว และอาก็อยากเจอเธอด้วยจริง ๆ”
หลังจากนั้น มาทิลด้าหันกลับมามองจาค็อบก่อนจะถามเขาว่า “เดี๋ยวก่อน เอเลนอยู่ที่ไหน? ทำไมเอเลนไม่กลับบ้านล่ะ?”
จาค็อบรีบตอบว่า “เอเลนไปบ้านแม่ของเธอสองสามวันแล้ว เธอจะกลับมาเร็ว ๆ นี้”