ตอนที่ 853 เจ้าไม่ใช่มนุษย์?
“ค็อก ค็อก”
ชายร่างผอมไอเป็นเลือด
โดยอาศัยการควบคุมความทรงจําเขาได้รับทักษะต้นกําเนิดการป้องกันที่ทรงพลังมากมายแต่ทัการป้องกันระดับนี้ไร้ประโยชน์โดยสมบูรณ์ต่อหน้าการคอมโบ ทลายภูเขาและผ่าสายน้ํา!
คุณล้อเล่นใช่ไหม สมรรถภาพทางกายของซูฮาวเป็นอย่างไร
แค่ร่างกายของเขาก็อยู่ในระดับสูงสุดของขอบเขตโดเมนแล้ว!ควบคู่ไปกับทักษะต้นกําเนิดหกดาวที่ทรงพลังที่สุดของเขาดังนั้นแล้วไงถึงคุณจะเป็นคนที่มีความสามารถพิเศษเกรด S ?
“ข้าได้บอกเจ้าไปแล้ว ทั้งหมดนี้เป็นเพื่อประโยชน์ของตัวเจ้าเอง”ชายร่างผอมยิ้มอย่างขมขื่น
“การเข้ามายุ่งเกี่ยวกับความทรงจําของเราเพื่อประโยชน์ของเราเองงั้นเหรอ”ซูฮาวเย้ยหยัน “ถ้ามีคนพูดแบบนี้กับเจ้า เจ้าจะตอบอย่างไร”
“เจ้าไม่เข้าใจ” ชายร่างผอมถอนหายใจ
“แล้วเจ้าเข้าใจ?” เสียงของชายชราดังขึ้นชายชราเหล่านั้นถูกปลดปล่อยออกจากความว้าวุ่นของความจําพวกเขาจ้องมองมายังชายร่างผอม “ความทรงจํานั่นเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดอย่างหนึ่งไม่ว่าจะหวานหรือขมมันก็เป็นทรัพย์สินที่มีค่าของเรา! เมื่อสิ่งเหล่านี้หายไปเจ้าเข้าใจไหมว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน”
“เจ้าย่อมไม่รู้!” ชายชราคนนั้นคําราม “เจ้าสามารถยุ่งเกี่ยวกับความทรงจําของคนอื่นได้ตามต้องการดั้งนั้น แล้วเจ้าจึงไม่มีทางเข้าใจถึงคุณค่าของความทรงจํา! อย่างไรก็ตามสําหรับเรามันก็เหมือนกับการทําลายมือและเท้า!เราค้นหามันมาหลายปีในที่มืด เพียงแค่คําพูดสวยงามจากเจ้าแล้วเราจะต้องยอมแพ่งั้นเหรอ?”
“ตอนนี้บอกคําตอบมา”
“คําตอบที่เราอยากรู้”
ชายร่างผอมคนนั้นเงียบไป
ชายชราเหล่านั้นมองเขาแล้วรอให้เขาพูด
“ความทรงจํา…มันมีค่าจริงถึงขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ?” ชายร่างผอมถอนหายใจอย่างกะทันหัน “แม้ว่าเจ้าจะต้ องจ่ายด้วยชีวิตของตนเอง แม้ว่ารู้แล้วจะต้องตาย เจ้าจะยังต้องการที่จะรับรู้มันอีกอยู่ไหม”
“แน่นอน!”
ชายชราคนนั้นตอบอย่างไม่ลังเล
ชายร่างผอมมองไปที่พวกเขาและในที่สุดก็ถอนหายใจ “ที่จริงแล้ว ข้าเองก็ไม่รู้
ทันใดนั้นหลายคนก็เบิกตากว้าง ตลอดเวลาจนมาถึงตอนนี้ยังมีสิ่งจําเป็นอะไรที่จะต้องโกหกอีกซูฮ่าวขมวด คิ้วเล็กน้อย ดูเหมือนมันจะยากกว่าที่คิด
“ข้าไม่รู้จริงๆ” ชายร่างผอมกล่าวเพิ่มอีกประโยคหนึ่ง “เจ้ากล่าวกับข้าก่อนหน้านี้เกี่ยวกับความเจ็บปวดจากการสูญเสียความทรงจําใช่หรือไม่ใช่ข้าเข้าใจ เพราะความทรงจําของข้าก็ไม่สมบูรณ์เช่นกัน”
ทุกคนมองเขาด้วยความไม่เชื่อ “ความทรงจําของเจ้าก็ไม่สมบูรณ์เช่นกัน? เจ้าคือผู้ควบคุมความทรงจํา! แล้ วความทรงจําของเจ้าจะมีปัญหาเช่นกันได้อย่างไร?”
“มันมีปัญหาจริงๆ!” ชายร่างผอมปิดตาพร้อมกันรอยยิ้มอันขมขึ้นครู่หนึ่ง “ความทรงจําของข้าถูกผนึกไว้และคนที่ผนึกมัน…”
“คือตัวข้าเอง!”
ใบหน้าของทุกคนเลวร้ายยิ่งขึ้น ใครจะผนึกความทรงจําของตัวเอง?อย่างไรก็ตามการแสดงออกของชายร่างผอมนั้นไม่ได้เป็นของปลอมเมื่อซูฮ่าวพยายามจะตีเหล็กในขณะที่ยังร้อนอย่างกระทันหันบางสิ่งที่น่ากลัวกําลังเล็งเป้ามาที่นี่และพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง
“เอสเปอร์โลก!”
ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป!
ในที่สุดพวกเขาดึงดูดความสนใจของเอสเปอร์โลกงั้นเหรอ?
พวกเขาคิดว่าเป็นคนจากองค์กรเดียวกันกับชายร่างผอม อย่างไรก็ตามใครจะไปคิดว่าในเวลานี้การแสดงออกของชายร่างผอมคนนั้นจะเปลี่ยนไปเร็วยิ่งกว่าพวกเขา เขามองไปในทิศทางนั้นด้วยความหวาดกลัว
“เวรแล้ว เจ้าสิ่งนั้นกําลังมา!”
“สิ่งนั้น?” ซูฮ่าวสังเกตเห็นคํานี้
ไม่ใช่ทั้งมนุษย์หรือสัตว์ร้าย แต่เป็น… สิ่งนั้น!
“ในนามของข้าแห่งคงามทรงจํา จันทราลึกลับ!”
ชายร่างผอมคนนั้นใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในการลงมือ จันทราลึกลับที่น่ากลัวนั้นกลับมาสู่อากาศอีกครั้ง เมื่อซูฮ่าวกําลังเค้นพลังเพื่อโจมตีเขาเมื่อจะโจมตีชายร่างผอมคนนั้นเขาสังเกตเห็นว่าวังวนไม่เพียงแต่มองพวกเขาเท่านั้น เขายังต้องการที่จะลบความทรงจําของเขาเอง!
ซฮ่าวรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นและดึงหลี่ซินไปซ่อน
แสงสีดําของจันทราลึกลับครอบคลุมชายร่างผอม ความทรงจําถูกกําจัด จากนั้นโดยไม่ลังเลชายร่างผอม คนนั้นติดตามซูฮ่าวเพื่อไปหลบซ่อน แสงสลัวปรากฏขึ้นครอบคลุมซูฮ่าวหลี่ซินและตัวเขาเพื่อปกปิดตัวตน
ไกลออกไปชายชราเหล่านั้นยังคงมองไปในทิศทางตรงกันข้าม สําหรับผู้ที่เคยเผชิญมาก่อนหน้าตอนนี้ไม่ว่าจันทราลีกลับจะทรงพลังแค่ไหนมันก็ไม่สามารถดึงดูดความสนใจได้ ดังนั้นความทรงจําของพวกเขาจึงไม่ถูกลบ
“ไม่ว่าอะไรก็ตาม เราจะต้องไม่สูญเสียความทรงจําของเรา!”
“ใครจะสนใจเอสเปอร์โลกกัน!”
“ข้าต้องการเห็นสิ่งที่เรียกว่าความจริง มันคืออะไรกันแน่!”
“ถ้าข้าสามารถรู้ความจริงแม้จะต้องตาย ข้าก็ไม่เสียใจ!”
ชายชราหลายคนมองไปออกไปอย่างแน่วแน่
จากความว่างเปล่า ในที่สุดพลังงานที่น่ากลัวก็มาถึง หญิงสาวที่ถูกปกคลุมด้วยแสงสว่างจางๆทั่วทั้งร่าง ปรากฏขึ้นมาจากท้องฟ้า ราวกับเทพธิดา!
ชายชราเหล่านั้นตกตะลึง
นี่คือเอสเปอร์โลก?
สาวน้อย?
แสงกระพริบ
เมื่อแสงศักดิ์สิทธิ์จางหายไปร่างของหญิงสาวถูกเปิดเผย เธอดูเหมือนจะอายุประมาณ 17 หรือ 18 ปีเท่านั้น
“เจ้าเป็นใคร?” ผู้นําของกลุ่มชายชราถาม
อย่างไรก็ตามเด็กสาวไม่สนใจเขา ดวงตาที่เย็นชาของเธอจ้องมองชายชราเหล่านั้นโดยไร้ซึ่งร่องรอยของอารมณ์ทําให้ทุกคนรู้สึกหนาวเย็นทันที
ความรู้สึกนี้…
“พบความทรงจําที่หายไป”
“ดําเนินการตามกฏ: ลบทิ้ง!”
“รับคําสั่ง!”
มีเสียงแผ่วเบาออกมาจากปากของเด็กสาว
“เจ้าเป็น…”
ฉีบ!
ดาบเปล่งแสงประกายปรากฏในมือของเด็กสาว กวาดผ่าน ราวกับแสงอาทิยต์สาดส่องลงมาจากท้องฟ้าในพริบตา
เวลาดูเหมือนจะถูกแช่แข็ง ทันใดนั้นดวงตาของเหล่านั้นชายชราก็เบิกกว้างและพวกเขาค่อยๆสูญเสียการมองเห็น ดูราวกับพวกเขาไม่เชื่อว่าพวกเขาจะตาย! ความจริง? ความทรงจํา? ขออภัยคุณไม่มีโอกาส! ตอนนี้ในที่สุดพวกเขาก็เข้าว่าสิ่งที่แลกด้วยชีวิตของชายร่างผอมหมายถึงอะไร
ดังนั้น…
เขากําลังพูดถึงเรื่องนี้?
ผู้นําของเหล่าชายชราหมวกสีเหลืองเล็กดูค่อนข้างโล่งใจ ในที่สุดมันก็จบลง… อย่างน้อยที่สุดก็พิสูจน์ว่าพวกเขาไม่ได้เดาผิดและความพยายามทั้งหมดของพวกเขาจนถึงขณะนี้ก็ไม่สูญเปล่า!
อย่างน้อย…
ความพยายามของพวกเขาได้ถูกส่งต่อไปยังบุคคลหนึ่ง
ในที่ซ่อน
ชายชรามองไปในทิศทางที่แน่นอน เขารู้ว่าชายหนุ่มอยู่ที่นั่น สําหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต… เราต้อง ต้องปล่อยให้เจ้า อย่าลืม… ต้องค้นหาความจริง!
ปัง!
ทุกคนล้มลงกับพื้น
ในที่มืด
ซูฮ่าวมองเหตุการณ์นี้ด้วยความตกใจ
เดิมนี่คือพลังที่อยู่เบื้องหลังความลึกลับของโลกงั้นเหรอ? แค่เด็กสาวตัวเล็กๆ ก็มีความสามารถเอสเปอร์โลก? พลังอันน่าสะพรึงกลัวแบบนี้มันคืออะไร? เดี๋ยวก่อน… ไม่สิ! ซูฮาวจําประโยคที่กล่าวมาโดยชายร่างผอมก่อนหน้านี้ได้ สิ่งนั้นกําลังจะมา! นั่นหมายถึงอะไร? หรือมัน…
เธอไม่ใช่มนุษย์?
ซูฮ่าวไม่กล้าที่จะดูอีกต่อไปและไม่กล้าเคลื่อนไหวใดๆ !
เขารู้ว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ได้เป็นเอสเปอร์โลกธรรมดา! ออร่าและพลังอันน่าสะพรึงกลัวนั้นเขาเคยเห็นมันจากเพียงไม่กี่คนและคนเหล่านั้นล้วนเป็นเอสเปอร์โลกสู.สุด! กล่าวอีกนัยหนึ่งเด็กสาวตัวเล็กๆคนนี้มีพลังที่ต่อสู้กับเอสเปอร์โลกสูงสุด!
หนึ่งวินาที!
สองวินาที!
ซูฮ่าวเพียงดูอย่างเงียบๆ ชายร่างผอมคนนั้นปิดปากแน่นและพยายามทําให้เกิดเสียงน้อยที่สุดไม่มีใครกล้าทําสิ่งใด!
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเด็กสาวตัวเล็กคนนั้นก็หายตัวไปหลังจากยืนยันการเสียชีวิตของกลุ่มชายชราและหลังยืนยันว่าตราประทับโลกของพวกเขาหายไป เธอจึงค่อยๆ หายตัวไป
แสงประกายและเด็กสาวตัวเล็กคนนั้นก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
ซูฮาวและชายร่างผอมยังไม่กล้าเคลื่อนไหว ใช้เวลารอหลายนาทีหลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ที่นี่อีกแล้วชายสองคนนี้ก็ค่อยๆ โผล่ออกมาจากที่ซ่อนตัว
หลังเปียกโชก
“สิ่งนั้นมาที่นี่อีกครั้ง!” ลั่นกล่าวว่าตัวสั่น
“นั่นคืออะไร?” ซูฮ่าวมองที่เขาแล้วถาม
“ข้าไม่รู้” ชายร่างผอมคนนั้นส่ายหัว เมื่อสังเกตเห็นว่าซฮ่าวยกคิ้วเขาจึงโบกมืออย่างรวดเร็ว “ข้าไม่รู้จริงๆข้าเพิ่งลบความทรงจําก่อนหน้านี้ไป”
“เจ้าลบความทรงจําของเจ้าด้วยเหรอ?”ซูฮ่าวตกตะลึงจากนั้นเขาก็นึกถึงฉากก่อนหน้าได้ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อชายคนนี้ทําการลบความทรงจํากับตัวเอง
“แน่นอน” ชายร่างผอมพูดอย่างใจเย็น”ทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้นไม่ได้รับอนุญาตให้ดํารงอยู่โอ้ใช่ โดยเจ้าควรลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้เพราะมันไม่สําคัญ เจ้าได้เห็นผลที่ตามมาแล้วตราบใดที่เจ้ามีความทรงจําเล็กๆน้อยๆที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้นเจ้าจะถูกสังหารโดยสิ่งนั้น!”
“เจ้าหมายถึง…“ซูฮาวถามด้วยความไม่แน่ใจเล็กน้อย”ตราบใดที่มีความทรงจําเล็กๆ น้อยๆ สิ่งนั้นจะฆ่า?”
“แน่นอน” ชายร่างผอมพูดด้วยความกลัว”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกทุกครั้งที่ข้าทําเช่นนี้ฉันจะลบความทรงจําของตน เองออก หลังจากการปรับแต่งมันแล้วข้าจะฟื้นคืนในความทรงจําของข้าคําอธิบายทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้นจะถูกแทนที่ด้วย ****
” มันใช้ได้จริงเหรอ?”
“แน่นอน” ชายร่างผอมพูดต่อ”ข้าจําได้ว่าเขียนไว้มันเป็นผนึกของข้าเองดังนั้นข้าจึงตระหนักถึงระดับของ ฉันและจะไม่เปิดมันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทําให้ข้ารู้สึกหดหูคือทุกครั้งที่ข้าพยายามลบความ ทรงจําของคนอื่นพวกเขาจะถามข้าเกี่ยวกับเรื่องนั้น”
ชายร่างผอมพูดอารมณ์อย่างเสียเล็กน้อย”ด้วยเหตุนี้ข้าจึงรู้เรื่องนั้นอีกครั้ง! ดังนั้นก่อนที่สิ่งนั้นจะมาถึงข้าต้องลบความทรงจําที่เกี่ยวข้องอีกครั้ง ตอนแรกข้าไม่สบายใจและเกือบจะถูกจับได้อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นข้าก็ คุ้นเคยกับมัน …
“เจ้าคิดว่าทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาโดยไร้ซึ่งความทรงจําในสถานที่แปลกๆ เจ้าจะกลัวหรือไม่?”
“แต่..”
“แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเกิดร้อยครั้งติดต่อกัน เจ้าจะคุ้นเคยกับสิ่งนี้ในที่สุด”
ชายร่างผอมกล่าวด้วยอารมณ์ความรู้สึก “อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงการลบความทรงจําชั่วคราวเท่านั้นหลังจากลบแล้วจะมีการทดแทนดังนั้นจึงไม่มีปัญหาใดๆ รอจนกว่าความทรงจําของเรื่องนั้นจะหายไปจานั้นการผนึกก็จะสมบูรณ์ ความทรงจําของข้าค่าลังฟื้นฟู…”
“มันกลับมาแล้ว!”
ชายร่างผอมรู้สึกประหลาดใจ แต่หลังจากการตรวจสอบความทรงจําของเขาอย่างละเอียดในตอนนี้เขาก็ตกใจมองที่ซูฮ่าว “เจ้า…เจ้าเจ้า! เจ้าไม่ได้ถูกลบความทรงจํางั้นเหรอ?”
“ใช่” ซูฮ่าวยักไหล่และยิ้มด้วยความสนใจ “ข้าเข้าใจดีในเรื่องที่เจ้าพูดถึง เจ้าต้องการให้บอกพูดเดือนเจ้าหรือไม่”
“อย่าพูด!” ชายร่างผอมตกตะลึง
เขามองซูฮ่าวอย่างไม่เชื่อว่า “เป็นไปได้อย่างไร! ตราบใดที่เจ้ารู้เรื่องนี้เจ้าจะต้องถูกตามล่า แต่เจ้าปลอดภัยอย่างไร เป็นไปได้ไหมที่เจ้าได้หลบหนีไปก่อนหน้านี้? ไม่เป็นไปไม่ได้! สิ่งนั้นจากไปก่อนหน้านี้เพราะไม่มี เป้าหมายอีกแล้ว”
“กล่าวอีกนัยหนึ่ง มันไม่ได้สังเกตเห็นเจ้า!” ชายร่างผอมรู้สึกประหลาดใจ มองดูซฮ่าวราวกับว่าเขากําลังดูตัวอย่างสายพันธุ์ที่น่าอัศจรรย์ “หรือเจ้าไม่ใช่มนุษย์?”
เส้นสีดําก่อตัวขึ้นที่หน้าผากของซูฮาว
แกสิไม่ใช่มนุษย์! ครอบครัวทั้งครอบครัวของแกก็ไม่ใช่มนุษย์!