ตอนที่ 99: คำบ่นของเฉินกุ้ย โดย Ink Stone_Romance
ลูกสะใภ้โวยวายจนขนาดนี้ สีหน้าเฉินจงดูไม่ดีเลย เขาบอกหลายรอบว่าหยุดโวยวายได้แล้ว แต่ไม่มีใครฟังเขา เฉินหู่และเฉินจงก็เข้าไปแยกด้วย แต่ช่างเหลียนเหมือนคนบ้า ใครตีเธอ เธอก็ไปจิกคนนั้น ด่าคนนั้น มีเพียงเฉินเวยที่ยืนดูอยู่ข้างๆ เธออยากจะให้ยิ่งวุ่นวายก็ยิ่งดี ยิ่งเป็นบ้ากันไปเลยยิ่งดี เธอดูอย่างพอใจ
เฉินเยี่ยนก็ไม่ได้เข้าไปห้าม มองดูท่าทางช่างเหลียนที่ออกแรง เฉินเยี่ยนพูดขึ้นมา “พี่สะใภ้ พี่ไม่ได้ท้องใช่ไหม”
เสียงเฉินเยี่ยนไม่ดังมาก แต่จบคำพูดเธอ ทุกคนต่างหยุด รวมถึงช่างเหลียนด้วย
คนในบ้านอึ้งมาก เพราะคำพูดนี้ของเฉินเยี่ยนทำไมทุกคนช็อก มีหลายคนมองเธอมาด้วยสายตาที่น่าสงสัย ช่างเหลียนรีบกุมท้องแล้วพูดขึ้นมา “โอ้ย ท้องฉัน เฉินเยี่ยน เธออย่าซี้ซั้วพูดนะ ใครบอกว่าฉันไม่ท้อง ฉันท้องแล้ว ร่างกายฉันเองทำไมฉันจะไม่รู้ ยัยเด็กเมื่อวานซืน เธอไม่เคยแต่งงานมาก่อน จะรู้เรื่องอะไร”
ช่างเหลียนภายนอกดูเหมือนกล้าหาญแต่ข้างในแอบกลัวหน่อย เมื่อกี้เธอมัวแต่สนใจตบจิกเฉินกุ้ย เพราะเธอรู้สึกว่าเฉินกุ้ยไม่เป็นพวกเดียวกับเธอ สงสัยเธอ ดังนั้นจำเป็นต้องจัดการเฉินกุ้ย เธอจะทำให้เฉินกุ้ยไม่มีความสุข เฉินจงและหวางนิวสงสารลูกชาย ไม่แน่จะบังคับให้เฉินเยี่ยนเอาเงินมาให้ แต่เธอลืมไปว่าเธอมีลูกอยู่ เมื่อกี้พลุ่งพล่านไปหน่อย ไม่เหมือนคนที่ท้องอยู่เลย
สายตาเฉินเวยเป็นประกาย ช่างเหลียนบอกว่าเฉินเยี่ยนซี้ซั้วพูด เฉินเยี่ยนซี้ซั้วเหรอ? ตอนแรกเฉินเวยก็คิดว่าช่างเหลียนท้องแล้วจริง แต่ตอนนี้มาคิดดู ช่างเหลียนน่าจะโกหก คิดไม่ถึงว่าช่างเหลียนก็มีวิธีแบบนี้ วิธีแบบนี้ โกหกแบบนี้ เมื่อก่อนเธอใช้บ่อย ดังนั้นเธอเลยมองทะลุ แต่เธอจะไม่เปิดโปง ให้ช่างเหลียนโวยวายต่อไป ยิ่งโวยยิ่งดี เพียงแต่เธอนึกไม่ถึงว่าเฉินเยี่ยนจะไม่สนใจลูกในท้องของช่างเหลียนเลยสักนิด เฉินเยี่ยนนี่ก็ไร้น้ำใจ ดูเหมือนเมื่อก่อนที่เฉินเยี่ยนมีน้ำใจก็เป็นเรื่องหลอกลวง ครั้งนี้ถือว่าตัวเองได้รู้จักเฉินเยี่ยนแล้ว
“เยี่ยนจื่อ พี่สะใภ้ลูกแต่งงานมาก็หลายปีแล้ว ตามหลักก็ควรจะมีได้แล้ว ลูกไม่ต้องพูดแล้ว”
หวางนิวส่ายหน้าให้เฉินเยี่ยน ในใจเธอหวังจริงๆ ว่าลูกสะใภ้จะท้อง เธอยังคิดว่า ถึงแม่วันนี้ลูกชายไม่เอาอะไรไป เธอจะไม่ทำเป็นไม่สนใจ ต้องส่งของกินไปให้ฝั่งนั้นแน่ๆ
“พี่ เธอทำแบบนี้กับพี่ พี่ไม่เสียใจเหรอ? ใช่ ผู้ชายคนหนึ่งควรต้องทำดีกับภรรยาตัวเอง โดนเฉพาะลูกสาวที่มาจากชาติตระกูลดีมาอยู่ด้วย พี่ก็ควรจะรับผิดชอบเธอทั้งชีวิต แต่ครั้งนี้มีเงื่อนไข ให้เธอทำดีกับพี่ถึงจะได้ ส่วนพ่อแม่เลี้ยงพี่มา พี่ยิ่งต้องรับผิดชอบหรือเปล่า? เมื่อก่อนฉันไม่เคยส่งเสริมให้พี่หย่า เป็นเพราะฉันรู้สึกว่าพี่สะใภ้อาจจะคิดว่าพวกเราเป็นตัวยุ่งยาก แยกบ้านกันไปก็ดี ก็แค่ทำดีกับเธอ ใช้ชีวิตกับพี่อย่างสบายใจก็พอแล้ว แต่ตอนนี้เป็นแบบนี้หรือเปล่า? วันนี้เธอกล้าลงมือกับพี่ต่อหน้าคนมากมาย แล้วพรุ่งนี้ล่ะ อนาคตล่ะ เธอจะยิ่งทียิ่งมากไปกันใหญ่ พี่อยากจะอยู่กับสะใภ้อย่างนี้ไปตลอดชีวิตหรือ?
เฉินเยี่ยนถามเฉินกุ้ย ถามจริงจังมาก ตอนแรกถึงแม้ว่าเธอจะเกลียดช่างเหลียน แต่เธอไมเคยคิดจะให้เฉินกุ้ยและช่างเหลียนหย่ากันจริง เป็นผู้หญิงทำไมจะต้องทำให้ผู้หญิงลำบากด้วย ถึงแม้ช่างเหลียนจะไม่ดี แต่เธอสามารถติดตามเฉินกุ้ยใช้ชีวิตด้วยกันได้ก็ดีแล้ว ยังไงอีกหน่อยตัวเองก็ต้องออกจากบ้านเฉิน คนที่จะอยู่กับเฉินกุ้ยทั้งชีวิตไม่ใช่พ่อแม่ และก็ไม่ใช่พี่น้อง ขอแค่เฉินกุ้ยมีความสุข คนอื่นก็ไม่ว่าอะไร
แต่ตอนนี้สถานการณ์ไม่ใช่แบบนี้ ช่างเหลียนมีแต่บ่นด่าเฉินกุ้ย ไม่มีความเคารพเลยสักนิด หมายความว่าในใจช่างเหลียนไม่พอใจสามีเฉินกุ้ยคนนี้เลย เธอไม่ใช้ชีวิตกับเฉินกุ้ยด้วยความสบายใจ ในเมื่อเธอไม่สบายใจที่จะใช้ชีวิตกับเฉินกุ้ย ทำไมเขาจะต้องทนกับผู้หญิงแบบนี้ ให้เธอมาโวยวายทะเลาะกันทุกวัน?
เฉินกุ้ยโดนเฉินเยี่ยนถามจนอึ้งไป คำถามนี้เขาเคยคิด ในความคิดเขา หาภรรยาไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ตอนแรกจะสู่ขอช่างเหลียน ที่บ้านมีอะไรก็ควักออกมาหมด แต่บ้านช่างยังไม่พอใจ ยังบอกว่าให้เขารีบให้เฉินเยี่ยนแต่งงานเร็วๆ แล้วเอาสินสอดมาสู่ขอช่างเหลียน เขาไม่ตกลง ที่บ้านก็ไม่ตกลง ถึงแม้เขาขอช่างเหลียนไม่ได้ ก็จะไม่เอาน้องสาวไปแลก สุดท้ายบ้านช่างตกลงยกช่างเหลียนให้แต่งงานกับเขา เขาซาบซึ้ง ดังนั้นหลังแต่งงานเขาถึงทำดีกับช่างเหลียนขนาดนั้น
เหมือนที่น้องสาวพูด ทำดีกับภรรยาเป็นเรื่องที่สมควร เหมือนพ่อเขา ทั้งชีวิตนี้ถึงแม้จะเคยทะเลาะกับแม่บ้าง แต่สุดท้ายพ่อก็ไม่ลงมือทำอะไรแม่เลย ในหมู่บ้านนี่ถือเป็นเรื่องที่หาได้ยากมาก ภรรยาบ้านคนอื่น มีกี่คนที่ไม่เคยโดนสามีตี เขารู้สึกว่าเขาควรจะเป็นเหมือนพ่อ ไม่ตีภรรยา
แต่แม่มีใจที่จะใช้ชีวิตอยู่กับพ่อ แม่แต่งงานมาก็ทำดีกับย่า กตัญญูกับผู้อาวุโส พ่อป่วยแม่ก็ปรนนิบัติดูแล ย่าป่วยติดเตียงอยู่สองปี ก็เป็นแม่ที่คอยดูแล นอกจากงานบ้าน งานเพาะปลูกแม่ก็ทำเหมือนกัน แล้วยังคลอดพวกเขาพี่น้องให้บ้านเฉินอีก มีของกิน แม่ก็มักจะให้พ่อ ห้พวกเขาก่อน ตัวเธอเองกินที่เหลือ ไม่เหลือเธอก็ทนหิว พ่อพูดอะไร แม่ก็ฟัง แม่วางพ่อไว้บนจุดที่สูงที่สุด แต่ช่างเหลียนล่ะ? เธอทำกับตัวเขา เหมือนกับที่แม่ทำกับพ่อไหม?
ไม่เหมือนเลยสักนิด อย่างที่น้องสาวพูด วันนี้เธอกล้าตบหน้าตัวเองโดนไม่ลังเลเลยสักนิด จิกตัวเอง ไม่ไว้หน้าตัวเองเลยสักนิด แล้วพรุ่งนี้ล่ะ อีกหน่อยล่ะ? ก็จะยิ่งเป็นมากกว่านี้
ทุกครั้งที่เขาไปบ้านช่าง บ้านช่างทำยังไงกับเขา? เอาของไปให้ทุกครั้ง ทำงานให้บ้านช่าง ทำงานที่หนักที่ลำบากที่สุด แต่บ้านช่างไม่มีใครสักคนที่เห็นแก่หน้าเขาเลย ตอนที่อารมณ์ดีก็เรียกเขาเข้ามานั่งในบ้าน อารมณ์ไม่ดีน้ำยังไม่ให้เขาดื่มสักคำเลย ไม่สนว่าเขาจะเพิ่งทำงานมา เหนื่อยจนเหงื่อท่วมตัว ตัวเองเข้าไปในบ้าน แล้วให้เขาตากแดดอยู่ข้างนอก
เขาติดหนี้บ้านช่างหรือ? เขาไม่ติด เขาถามตัวเองสิ่งที่ควรทำก็ทำหมดแล้ว เพื่อช่างเหลียน ตอนนั้นเขาเลือกแยกบ้าน วธีนี้เขาทำถูกไหม? เขาทำร้ายจิตใจของพ่อแม่พี่น้อง ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ แต่แลกอะไรกลับมาได้?
ทุกวันช่างเหลียนด่าพ่อแม่ ด่าเฉินเยี่ยน บอกว่าบ้านเฉินทำไม่ดีกับเธอ แต่บ้านเฉินทำไม่ดีกับเธอเรื่องอะไร? ที่แท้ตอนที่ไม่มีเงิน ช่างเหลียนไม่ทำอะไรทั้งนั้น เธอเคยไว้หน้าใครบ้าง? แยกบ้านก็เป็นช่างเหลียนที่โวยวาย แต่ตอนนี้ล่ะ? คิดจะมาดูถูกอีก หน้าตาพวกเขามีอะไรให้ดูถูก?
แล้วยังมีอีก…
น้องสาวบอกว่าลูกสาวคนโตอยู่กับเขา ต้องทำดีกับเจา แต่ตอนที่ช่างเหลียนอยู่กับเขาเป็นลูกสาวคนโตหรือ?
เขาเฉินกุ้ยเป็นคนชื่อ แต่เขาไม่โง่ หลังเขาแต่งงานกับช่างเหลียนมีอะไรกันครั้งแรก ถึงแม้ช่างเหลียนจะร้องเจ็บ แต่เขารู้สึกได้ว่าช่างเหลียนไม่ได้เจ็บจริง วันต่อมาแม่เขาถามว่าผ้าปูที่นอนสกปรกหรือไม่? เขาบอกว่าสกปรก แม่จะซักให้พวกเขา ช่างเหลียนเป็นตายยังไงก็ไม่ยอม ช่างเหลียนให้ไปซัก ตอนนั้นเขาไม่รู้ว่าแม่เขาหมายถึงอะไร ต่อมาเขาบังเอิญได้ยินหลายคนพูด เขาถึงค่อยรู้ ครั้งแรกของผู้หญิงจะมีเลือดออก เขาถึงรู้ว่าแม่เขาทำไมถึงถามว่าผ้าปูเตียงสกปรกหรือไม่ ถึงค่อยรู้ว่าว่าหลังจากเขาซักผ้าปูที่นอนเสร็จ แม่เขาบ่นว่าทำไมผ้าปูที่นอนถึงสะอาดแบบนี้ ไม่มีรอยเลอะอะไรเลย
————-