มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 732

ผู้หญิงคนนั้นคอยแต่เรียกเธอว่า “คุณหนู”

พวกเธอดูเหมือนจะเร่งรีบกันอยู่ และพวกเธอก็ต้องการอยู่ที่นั่นกัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ชายชรางุนงง ผู้หญิงคนนั้นอ้างว่าพวกเธอไม่มีเงินในขณะนั้น และพวกเธอก็จำเป็นต้องรอจนกว่าจะถึงบ่ายของวันต่อมาก่อนที่ใครบางคนจะสามารถส่งเงินมาให้พวกเธอได้ ดังนั้นพวกเธอจึงขอให้ชายชราอย่าเป็นกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น

แต่ชายชราเปิดโรงแรมมานานแล้ว เขาผ่านร้อนผ่านหนาวมามากแล้วในการดำเนินชีวิต

เขาจะยอมประนีประนอมได้อย่างไร?

เมื่อตระหนักได้ว่าพวกเธอล้มเหลวในการโน้มน้าวเขา ผู้หญิงสวยคนนั้นที่อุ้มเด็กทารก จึงนำจี้หยกอันหนึ่งออกมาและมอบมันให้ชายชรา

โชคดีที่ชายชราเป็นคนชอบของเก่า ทันทีที่เขาเห็นจี้หยกอันนั้น เขาจึงรู้ได้ทันทีว่ามันเป็นของราคาแพง

เขาเห็นชื่อ เซร่าซึ่งถูกสลักไว้บนจี้หยกอย่างชัดเจน

เขาจึงค่อย ๆ ตระหนักได้ว่าพวกเธออาจจะมีต้นตระกูลพิเศษก็ได้

ดังนั้นเขาก็เลยไม่กล้าทำให้พวกเธอขุ่นเคืองใจ

เขาตกลงที่จะให้พวกเธออยู่ที่นั่นกัน

แบร์รี่กล่าวว่าชายชราคนนั้นได้บรรยายถึงเหตุการณ์นั้นด้วยท่าทางที่ชัดเจนมากเมื่อวานนี้ ในคืนนั้นเขายังติดต่อเพื่อนของเขาสองสามคนอีกด้วยซ้ำหลังจากเขาได้ถือจี้หยกนั้น เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะคืนมันให้กับทั้งคู่

แต่เพื่อนของเขากลับเตือนเขาว่า มันจะดีกว่าถ้าเขาไม่ทำเช่นนั้นกับเจ้าของของจี้หยกที่ประเมินค่าไม่ได้และสวยงามเช่นนี้

หลังจากที่ได้ยินแบบนั้นชายชราจึงตัดสินใจที่จะลืมเกี่ยวกับมันไป

หลังจากนั้น เขาก็รอจนกระทั่งบ่ายสองโมงในวันต่อมา

อย่างที่คาดไว้ ชายหนุ่มคนหนึ่งก็มาถึง

เขานำเงินจำนวนมากมาให้เซร่า

และก็ยังเป็นเวลาเดียวกันกับที่เซร่าเอาจี้ของเธอคืนไป จากนั้น ผู้หญิงทั้งสองก็ออกจากโรงแรมของเขาไปด้วยกัน

มันไม่ได้เกิดขึ้นกับชายชราคนนั้นหลังจากเจ็ดวันผ่านไป ที่ผู้หญิงคนนั้นก็ย้อนกลับมาที่โรงแรมของเขา

เพียงแต่ครั้งนี้ คนงามที่อุ้มเด็กทารกไว้ไม่ได้มา

คนที่มาคือผู้หญิงที่ยืนข้างคนงามคนนั้น

ชายชราคนนั้นจึงรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเธอ

เจ็ดวันก่อน ผู้หญิงคนนั้นยังคงมีแก้มสีกุหลาบบนใบหน้าของเธอ แต่ตอนนี้ เธอผอมแห้งอย่างมาก และใบหน้าของเธอก็ซีดเซียว เธอดูเหมือนกับผี

เธออ้างว่าเธอจะอยู่ที่นั่นเพื่อค้างคืน

เธอยังสอบถามเกี่ยวกับสถานที่แห่งหนึ่งที่เรียกว่า เขตโฮเวิร์ดจากชายชราคนนั้นด้วยเช่นกัน

ชายชราคนนั้นรู้ว่านั่นคือที่ไหนอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม บ้านของลูกสะใภ้ของเขาก็อยู่ที่นั่นในเขตโฮเวิร์ด

เขาพยักหน้าเล็กน้อย

ผู้หญิงคนนั้นจึงมอบเงินจำนวนมากให้กับชายชรา เช้าวันรุ่งขึ้น ชายชราจึงส่งเธอไปที่เขตโฮเวิร์ดด้วยตัวเอง

ระหว่างทางไปที่นั่น เขาถามเธอว่าเธอจะทำอะไร เธออ้างว่าเธอจะไปที่นั่นเพื่อขอลี้ภัยกับญาติของเธอ

จากนั้นชายชราจึงส่งเธอไปที่บ้านของญาติของเธอ

และนั่นก็คือเหตุผลที่ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงจ่ายให้เขาประมาณ 15,000 ดอลลาร์เพื่อขอบคุณเขา

15,000 ดอลลาร์ไม่ใช่จำนวนเล็กน้อยเลย

ชายชราคนนั้นอาจจะจำเหตุการณ์ได้เป็นอย่างดีก็เพราะแบบนี้

เขาสามารถจำทุก ๆ รายละเอียดของเหตุการณ์นั้นได้

สำหรับจี้หยกที่แบร์รี่ให้เขาดู เขาก็ยืนยันว่ามันคือจี้หยกที่คนงามคนนั้นมอบให้เขาเมื่อยี่สิบปีก่อน

เขาจะลืมเกี่ยวกับเรื่องนั้นไปได้อย่างไร?

“คุณคลอฟอร์ด เขาบอกเราเกี่ยวกับที่อยู่ของญาติของแม่บ้านคนนั้นที่เธอไปขอหลบภัย ผมส่งบางคนไปที่นั่นเพื่อตรวจสอบดูในคืนก่อน แต่ครอบครัวนั้นย้ายไปแล้ว และบ้านของพวกเขาก็ถูกรื้อถอนไปนานแล้ว แต่ไม่ต้องห่วงครับ ผมสามารถรับประกันได้ว่าพวกเราจะสามารถตามหาได้แน่ว่าครอบครัวนั้นอยู่ที่ไหนในวันหนึ่ง!”

แบร์รี่กล่าว

เจอรัลด์พยักหน้าเล็กน้อย “คุณซาไทร์ ผมจะให้คุณจัดการเรื่องนี้แล้วกัน”

พูดตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม เจอรัลด์เชื่อมั่นในตัวแบร์รี่ว่าเขาจะสามารถจัดการการสืบสวนเรื่องนี้ได้อย่างดี

เจอรัลด์รู้สึกว่าตอนนี้เขาใกล้จะพบว่าเซร่าอยู่ที่ไหนแล้ว ในท้ายที่สุด เขาก็จะสามารถตามหาว่าแม่แท้ ๆ ของเควต้าอยู่ที่ไหน

แต่เขาก็จำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นเพิ่มเติมเช่นกัน ความสัมพันธ์ของเซร่ากับพ่อของเขาเป็นแบบไหนกัน?

“คุณคลอฟอร์ด มีอีกหนึ่งเหตุการณ์ ผมไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงกำลังตามหาเซร่า และผมก็ไม่รู้ว่าเธอมีอะไรแต่มีบางอย่างที่ผมต้องบอกคุณ”

ทันทีทันใดนั้น สีหน้าของแบร์รี่ก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม

“มีอะไร?”