GMC ตอนที่ 860 ไม่ได้เจอกันนาน… เพื่อน
“เจ้าแน่ใจไหม?” ซูฮ่าวมองที่เด็กสาวตัวเล็กที่อ่อนแอตรงหน้าเขา
หลังจากรู้ถึงตัวตนของเขาแล้วเขาคิดว่าเด็กสาวตัวเล็กคนนี้จะขอให้เขาช่วยเธอให้อยู่กับลานติ้งซู เพราะ สําหรับซูฮ่าวในปัจจุบันแล้วความสามารถพิเศษเกรด S หรืออะไรก็ตามที่ไม่ถือว่าเป็นปัญหาอย่างไรก็ตามเขา ไม่เคยคิดเลยว่าเด็กสาวตัวเล็กคนนี้จะออกห่างจากลานติ้งซูแทน!
“อืม” เสี่ยวเหวินพยักหน้าอย่างจริงจัง
“ทําไม?” ซูฮาวมองดูเธอด้วยความสนใจ
“ข้าไม่ต้องการเป็นแจกัน” เสี่ยวเหวินพูดอย่างแน่วแน่ว่า “ข้าสามารถร้องขอใครก็ได้ ข้าสามารถภาคภูมิใจต่อหน้าใครก็ได้ แต่เมื่อเป็นเขา ข้าอยากจะยืนเคียงข้างเขาอย่างเท่าเทียม ข้ารู้สึกได้ว่าคุณลุงกําลังทุกข์ทรมาน ข้าไม่ต้องการเป็นภาระของเขา ข้าต้องการปกป้องเขา!”
“ปกป้องเขาเหรอ” ซูฮาวพูดไม่ออก
น้ําเสียงของเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ฟังดูไร้เดียงสา แต่ซูฮ่าวรู้สึกได้ถึงความผูกพันของเธอ ด้วยมุมมองโลกที่แตกต่าง อะไรที่ดูเป็นเรื่องไร้สาระสําหรับคนอื่นๆ แต่เด็กสาวตัวเล็กคนนี้กลับมองว่ามันจริงจังเพราะมันเป็นสิ่งที่ เธอต้องการปกป้อง
ดูเหมือนว่าเด็กสาวตัวเล็กคนนี้จะชอบลุงลานจริงๆ
“เจ้ามั่นใจใช่ไหม” ซูฮาวมองเธอด้วยความสนใจ
“แน่นอน!” เสี่ยวเหวินพยักหน้าอย่างหนักแน่นหนา
“ถ้าอย่างนั้นสําหรับส่วนที่เหลือ…” ซูฮาวมีรอยยิ้มเล็กน้อย “ให้ข้าจัดการ”
เมืองจิ้งดง
ลานติ้งซูซึ่งกําลังตามหาเสี่ยวเหวินทันใดนั้นก็ได้รับข้อความจากซูฮ่าว “ลุงลาน ข้าสังหารเด็กน้อยที่มีความสามารถพิเศษเกรด S ในเมืองจิ้งดง คุณต้องการมาจัดการกับมันไหม?”
“เกรด S? เมืองจิ้งดง?” ลานติ้งซูตกตะลึง
เมื่อพลังพื้นที่ของเขาเปิดใช้งาน ในทันที่เขาก็รีบตรงไปยังสถานที่ที่ซูฮ่าวส่งมาให้ อย่างไรก็ตามเมื่อเขาไปถึงที่นั้นเขาเห็นซูฮ่าวและเสี่ยวเหวินยืนรอเขาอยู่ที่นั่น เสี่ยวเหวินไม่ได้ซ่อนตัวจากเขาในดวงตาของเธอกําลัง ส่องประกายซึ่งเขาไม่เคยเห็นมาก่อน เธอยืนอยู่ด้วยกันกับซูฮ่าวเหมือนคู่รักในอุดมคติ
ภายใต้ยามพระอาทิตย์ตก…
ลานติ้งซูพบว่านี่เป็นครั้งแรกที่เด็กสาวตัวเล็กที่เขาไล่ล่ามาเป็นเวลานานเป็นคนที่มีเสน่ห์เช่นนี้ ส่วนซูฮ่าวผู้ซึ่งยืนอยู่ข้างๆ เธอก็ดูหล่อเหลามาก ทั้งคู่เข้ากันมากจริงๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ลานติ้งซูรู้สึกว่าซูฮ่าวนั้นหล่อมาก หล่อเสียจนเขาไม่ชอบหน้า
โดยไม่รู้ว่าทําไมลานติ้งซรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย
ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?
ลานดิ้งซูสงบสติอารมณ์ในใจของเขา
“มากับฉัน!” ลานติ้งซูมองเสี่ยวเหวินอย่างเย็นชา
เขาไม่ต้องการเห็นซูฮ่าว เนื่องจากทั้งหลีเตียนเตียนและเสียวเดียเสียชีวิตเขาจึงไม่ต้องการพบกับซูฮ่าวอีกต่อไป แม้เขาจะรู้ว่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับซูฮ่าวแต่ทุกครั้งที่เขาเห็นซูฮาวเขาก็จะหวนนึกถึงวันแห่งความเจ็บปวดนั้น นี่คือสาเหตุที่เขาหลบเลี่ยงซูฮาว
“คุณลุงข้าไม่ต้องการ” เสี่ยวเหวินพูดออกมา “พี่ซูจะปกป้องข้า ฮึ่ม”
“พี่ซู…” ลานติ้งซูรู้สึกเศร้าเล็กน้อย ในความเป็นจริงแล้วเขาไม่เข้าใจว่าทําไมเขาถึงมีความรู้สึกเช่นนี้ เขามองไปที่ซูฮ่าวโดยไม่รู้ตัว
“ขอโทษที่ที่ต้องเรียกคุณมาที่นี่ด้วยวิธีการดังกล่าว” ซฮ่าวกล่าวต่อไปด้วยน้ําเสียงเชิงขอโทษ “ข้าชอบเด็กสาวตัวเล็กคนนี้มากและวางแผนที่จะพาเธอกลับไปที่ตระกูลซู เธอจะได้รับการปกป้องที่ดีที่นั่น ข้ามาที่นี่เพื่อแจ้งให้คุณทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“เธอเป็นคนที่มีความสามารถพิเศษเกรด S ข้าต้องพาเธอไป” ลานติ้งซูมองซูฮ่าว อย่างเฉยเมย
“ข้ามีวิธีที่จะทําให้เธอกลับเป็นปกติ” ซูฮ่าวพูดอย่างเฉยเมย “ลุงลาน คุณควรรู้ ตั้งแต่ที่ข้ากล้าแสดงตัวข้าย่อมไม่ปล่อยเธอไป แทนที่จะให้เธอกลายเป็นคนธรรมดาที่ดิ้นรนในยุคแห่งความวุ่นวายนี้ทําไมไม่ปล่อยให้เธอ ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในตระกูลซู?”
ลานตั้งซูเงียบไปเป็นเวลานาน
“ข้าเชื่อเจ้า โปรดดูแลเธอให้ดี”ลานติ้งซูมองดวงตาของซูฮ่าวอย่างจริงใจ”ข้าไม่ต้องการให้โศกนาฏกรรม ของเสียวเดียมาเกิดขึ้นกับเธอ”
“ตกลง! “ซูฮ่าวตอบอย่างหนักแน่น
“ถ้าอย่างนั้น ข้าก็มั่นใจได้”ลานติ้งซูหันหลังกลับและจากไป ลุงลานกฌยังคงเป็นลุงลาน เขายังสงบเช่นเคยอย่างไรก็ตามผ่านการซิงโครนัสพื้นที่ซูฮ่าวสามารถตรวจจับความผันผวนภายในที่รุนแรงจากลานติ้งซูได้ ท้ายที่ สุดเขาก็มีความรู้สึกต่อเด็กผู้หญิงคนนี้
“ข้าไม่ควรมีความสุขงั้นเหรอ?”ในใจของลานติ้งซูรู้สึกเบื่อเล็กน้อย
นี่เป็นประสบการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเสียวเดียมาก่อน เสี่ยวเหวินดูเหมือนลูกสาวของเขาในสายตาของเขา เขาเอ็นดูเธอมาก และดูแลผู้หญิงที่โง่เง่าคนนี้อย่างลับๆ ราวกับเธอเป็นลูกสาวของเขานอกจากนี้เขายังหวังว่า เธอจะมีชีวิตที่ดีขึ้นและตอนนี้เสียวเหวินได้จากไปกับซูฮาว…
ด้วยความแข็งแกร่งของซูฮาวบวกกับสถานการณ์ของตระกูลซ ชีวิตของเสียวเหวินจะดีกว่าที่เป็นมากหลายเท่าตัว
แต่…
ทําไมมันเจ็บปวดเช่นนี้
เขาจําได้ว่าในตอนแรก เขามีความมั่นใจว่าความรู้สึกที่เขามีต่อเธอเป็นเหมือนลูกสาว แต่ตอนนี้ทําไมมันถึงพัฒนาเช่นนี้
มันช่าง…
เจ็บปวด
ลานติ้งซูกุ้มหน้าอกที่ว่างเปล่าด้วยสีหน้าที่ไม่เปลี่ยนแปลงแล้วทําใจให้เย็น ซูฮ่าวและเสี่ยวเหวินลอบมองเขา เสี่ยวเหวินพยายามยื่นมือออกไปหลายครั้ง แต่ก็ดึงกลับมาอย่างเงียบๆ
“ลุงลาน เขาปฏิบัติกับข้าเหมือนลูกสาว?“เสี่ยวเหวินเศร้าเล็กน้อย
“มันอาจจะทั้งใช่และไม่ใช่”ดวงตาของซูฮาวแคบลง”ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งมากแค่ไหนลุงลานก็ไม่ใช่เพียงคนธรรมดางั้นเหรอ ขาให้สัญญากับเจ้าเลยในอนาคต แต่… เจ้ามีความมั่นใจที่จะยืนหยัดตรงหน้าเขาหรือไม่? จงมั่นใจและล้างเงาภายในหัวใจของเขาเพื่อที่เขาจะได้อยู่อย่างมีความสุข? ในใจของลุงลานเจ็บปวดยิ่งกว่าที่ เราจะจินตนาการได้”
“ข้าจะทํา!” เสี่ยวเหวินฟื้นฟูความมั่นใจของเธอ
บีบกำปั้นแน่น ใบหน้าของเธอเปล่งประกายด้วยแสงแปลกๆ ลานติ้งซูไม่รู้เลยว่าในวันนี้เสี่ยวเหวินจะเปลี่ยนไปอย่างมากเพราะเขา เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะในวันหนึ่งเขาจะได้สัมผัสกับความอ่อนโยน
จากเด็กสาว
ในตรอกของคืนที่ฝนตก เขาเปิดร่มเพื่อบังสายลมและฝน
เสียวเหวินกลับไป
ซูฮ่าวจัดการส่งเธอไปยังตระกูลซูและถ่ายทอดคําสังของเขา เขาเชื่อว่าด้วยความช่วยเหลือจากกําลังภายในเสียวเหวินจะเปลี่ยนโฉมและกลายเป็นเอสเปอร์ที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง! และเขาเชื่อว่าในวันหนึ่งเสียว เหวินจะยืนอยู่หน้าลานถึงซูเพื่อปกป้องเขา
“เสียเท่าไหร่ไม่ว่า แต่เสียหน้าไม่ได้” ซูฮาวพิ่ม
อย่างไรก็ตามเขารู้ว่านี่เป็นวิธีเดียวเท่านั้นที่จะช่วยให้ลานติ้งซูคลายปมในใจของเขา… เรื่องราวเกี่ยวกับ หลี่เตียนเตียน และ เสี่ยวเดีย ด้วยคนอย่างลานติ้งซู เขาจะเก็บความเจ็บปวดทั้งหมดซ่อนลึกไว้ภายในใจของเขา
สถานะในใจของเขาในปัจจุบันคล้ายกับเมืองที่ปกคลุมไปด้วยหมอกควัน
และสิ่งที่น่าสนใจคือ..
เสี่ยวเหวินคือดวงอาทิตย์ที่สดใส!
“ไม่คิดเลยว่าข้าจะได้เห็นฉากที่น่าสนใจเช่นนี้เมื่อพบลุงลานในครั้งนี้”ปากของซูฮาวเผยรอยยิ้ม”ภารกิจของลุงลานเสร็จสิ้นแล้ว ตอนนี้มันควรจะเป็นเวลาที่ภารกิจของเราควรเริ่มต้นแล้วใช่มั้ย เจ้าตัวเล็ก?”
ซูฮ่าวตบกระเป๋าเป้ของเขา
“วู้วว”เจ้าหมีน้อยโผล่หัวที่มีหัวฟูๆ ออกมาประท้วงเล็กน้อย
“ดังนั้นคงถึงเวลาที่ต้องไปแล้ว “ซูฮ่าวไม่สนใจว่ามันจะเข้าใจคําพูดของเขาหรือไม่ ทันใดนั้นเขาก็หายตัวไป
ภายในโรงแรมวิลล่าที่ไหนสักแห่งในเมืองจิ้งดงทั้งสวนถูกคุมเอาไว้ ซูฮ่าวนั่งอยู่กลางสวนเพียงลําพังพร้อมกับแสงที่ส่องสว่างอยู่รอบตัวเขา ร่างของซูฮ่าวไม่มีการเคลื่อนไหว เป้าหมายของเขาในการมาที่นี้ก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว ตอนนี้ในที่สุดเขาก็สามารถเริ่มต้นได้สักที
วูป~~
ซูฮ่าวยกศีรษะขึ้น
ถ้าลานติ้งซูอยู่ที่นี่และได้เห็นฉากนี้เขาจะตกใจเพราะสิ่งที่ซูฮาวกําลังแสดงในตอนนี้คือความสามารถของเขา!
“นี่คือพลังพื้นที่”
ซูฮ่าวปล่อยพลังให้วิ่งอยู่ในมือของเขา
ถูกต้อง
ความสามารถพิเศษประเภท พื้นที่!
นี่คือจุดประสงค์ในการมาเยี่ยมเมืองจิ้งดงของเขา! เพื่อค้นหาลานติ้งซูและใช้การทําให้เป็นจริงอันทรงพลังของเขาในการสร้างโมเดลต้นกําเนิดจากความสามารถพิเศษของลานติ้งซู! ด้วยการทําเช่นนั้นมันจะเหมือนกับว่าซูฮ่าวมีความสามารถพิเศษประเภทพื้นที่! และนั่นจะไม่ได้หมายความว่าตอนนี้เขาสามารถใช้พลังพื้นที่ได้งั้น เหรอ
การสร้างโมเดลต้นกําเนิด!
นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่สําคัญที่สุดสําหรับเขาเมื่อการ์ดใบที่สองปรากฏขึ้น เขาสามารถสร้างโมเดลต้นกําเนิดชั่วคราวในร่างกายของเขาและสามารถคัดลอกความสามารถพิเศษของคนอื่นได้ซึ่งมันน่ากลัวมาก! อย่างไรก็ตามหากอีกฝ่ายมีพลังมากเกินไปโมเดลต้นกําเนิดนี้จะค่อยๆสูญเสียประสิทธิภาพของมัน
และตอนนี้ทักษะต้นกําเนิดที่หายไปนานเริ่มผลิบานอีกครั้ง
สิ่งที่ซูฮาวต้องการนั่นง่ายมาก พลังพื้นที่!
ในตอนแรกเขาคิดว่าเพียงการมีต้นกําเนิดของพลังพื้นที่ที่แล้วอาณาจักรสวรรค์ก็จะมีพลังพื้นที่เช่นกัน จากนั้นปิงหยางจะสามารถคืนชีพคนอื่นๆได้ แต่หลังจากการวิเคราะห์อย่างรอบคอบเขามีความคิดใหม่ในกรณีที่ เขาสร้างโมเดลต้นกําเนิดความสามารถพิเศษประเภทพื้นที่โดยตรงเขาจะมีพลังพื้นที่หรือไม่?
เมื่อเทียบกับการหากฎแห่งพื้นที่จากนั้นใช้พลังกฏแห่งพื้นที่สร้างพลังพื้นที่ การสร้างพลังพื้นที่ดวันวิธีนี้มันไม่ง่ายกว่าหรอ?
ไม่ว่ามันจะเป็นไปได้หรือไม่นั้น ปิงหยางจะเป็นผู้ตัดสิน
“ปิงหยาง! “ซูฮาวตะโกน
ในอาณาจักรสวรรค์ ปิงหยางผู้กําลังอบรมชายชุดดํารู้สึกตกตะลึงอย่างกะทันหัน จากนั้นเขาเห็นแสงสว่างวาบบนท้องฟ้า ดูเหมือนว่าจะเป็นโมเดลอาคารขนาดใหญ่ที่มีความสามารถพิเศษและยังเป็นพลังที่คุ้นเคย
“นั่นคืออะไร?” ปิงหยางรู้สึกประหลาดใจ
บูม!
แสงสว่างขึ้น
มันค่อยๆ เล็กลงเรื่อยๆ เมื่อตกลงมายังตรงหน้าปังหยางมันก็กลายเป็นลูกบอลพลังขนาดเท่าหัวใจเมื่อปิงหยางเอื้อมมือไปและแตะมันด้วยความอยากรู้อยากเห็นทันใดนั้นมันก็หดตัวและเข้าสู่ร่างกายของเขาในเวลา เดียวกันมันก็ดูเหมือนว่าพลังที่คุ้นเคยได้กลับมาสู่ร่างกายของเขา
“นี่คือ!” ปิงหยางตกใจมาก
“พลังพื้นที่! นี่คือพลังพื้นที่!
ปิงหยางไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เนื่องจากความตื่นเต้นของเขา”ฮ่าๆ พลังพื้นที่กลับมาแล้ว! พี่สาวเยถึง, หลี่เดียนเดียน และคนอื่นๆ ในที่สุดพวกเขาก็สามารถกลับมาได้”
วูป!
เหล่าภาพถ่ายสั่นไหวในอากาศ
ร่างภายในรูปภาพคือบุคคลที่พวกเขาคุ้นเคยดี…
ไม่ว่าจะเป็น ปิงหยาง หรือ ซูฮ่าว พวกเขามองฉากนี้ด้วยความตื่นเต้น พวกเขารอคอยสิ่งนี้มานานและในที่สุดพวกเขาก็จะกลับมา?
“เปิด”
บูม!
พลังพื้นที่สั่นไหว
ปิงหยางชี้ไปที่พื้นที่ว่าง
มีแสงเปล่งประกายและรอยแยกเล็กๆ ปรากฏขึ้นในภาพเหล่านั้น เมื่อพลังพื้นที่ขยายออกไปแสงอันน่าหวาดกลัวก็ส่องออกมาจากภายในรอยแยกทําให้ทุกคนต้องปิดตา ในทางกลับกันภายใต้แสงสว่างที่ร่างที่คุ้นเคยหลายคนค่อยๆ ฟื้นกลับมา
ในใจของซูฮาวรู้สึกอบอุ่นและรอยยิ้มโล่งอก
“ไม่ได้เจอกันนาน…เพื่อน”