กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 891
เอเลนไม่เคยคิดว่าจะต้องมาทนต่อการถูกทุบตีและชดใช้สำหรับผลที่ตามมาจากการกระทำของเธอ เนื่องจากเรื่องมาทิลด้าผ่านมากว่ายี่สิบปีแล้ว
ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะสามารถโน้มน้าวให้เจนนิเฟอร์เข้าข้างเธอได้ เธอไม่ได้คิดว่าคุณท่านวิลสันจะล้มล้างความพยายามทั้งหมดของเธอเพียงแค่นำเรื่องนี้ขึ้นมา ในเวลานี้เธอกำลังจมลงสู่ขุมนรกที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ผู้หญิงสองสามคนที่มาทุบตีเธออย่างรุนแรงล้วนประสบกับเรื่องราวที่น่าสลดใจจากบุคคลที่สามที่แทรกแซงการแต่งงาน และความสัมพันธ์ของพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาทุบตีและเตะเธอ พวกเขาก็คิดไปถึงความเกลียดชังเก่า ๆ ที่เคยเกิดขึ้นและพวกเขาไม่ได้แสดงความเมตตาต่อเอเลนเลย
เอเลนเจ็บปวดมากจนเธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังจะตายหลังจากที่เธอถูกทุบตีอีกครั้ง เอเลนรู้สึกช็อคหมดสติไปสองสามครั้ง แต่เธอถูกปลุกให้ตื่นเมื่อผู้ต้องขังคนอื่น ๆ เริ่มเตะและทุบตีเธอ
หลังจากที่กลุ่มคนทุบตีเอเลนเสร็จแล้ว คุณท่านวิลสันกล่าวต่อว่า “ฉันคิดว่าเราควรพาผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ไปที่ห้องน้ำเพื่อที่เธอจะได้ไม่ทำให้เราหงุดหงิดใจอีกต่อไป!”
“ใช่!” นักโทษคนหนึ่งรีบวิ่งไปข้างหน้าก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ป้าพูดถูก! เราควรโยนเธอไปในห้องน้ำ!”
หลังจากนั้น ผู้ต้องขังบอกกับผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างเธอว่า “มา! เรามาช่วยกันจับขาเธอแล้วลากเข้าไปในห้องน้ำกันเถอะ”
“ได้เลย!” อีกฝ่ายพยักหน้าเห็นด้วยทันที หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็จับขาของเอเลนคนละข้างก่อนจะลากเธอเข้าไปในห้องน้ำ
เวนดี้ก็รีบตามพวกเขาไป เมื่อเธอเห็นว่าผู้หญิงอีกสองคนโยนเอเลนเข้าไปในห้องน้ำแล้ว เวนดี้ก็หยิบขันน้ำและเติมน้ำให้เต็มก่อนที่จะราดน้ำลงบนร่างของเอเลน เวนดี้หัวเราะเยาะก่อนจะพูดว่า “เอเลน แกควรหยุดฝันได้แล้ว สิ่งที่แกหวังว่าจะทำสำเร็จได้ในวันนี้? แกคิดจริง ๆ เหรอว่าคนอย่างแกจะมาสู้อะไรกับคุณย่าได้?”
เอเลนสะดุ้งตื่นขึ้นทันทีจากน้ำที่เย็นเฉียบ และเธอเริ่มตัวสั่นอย่างรุนแรงขณะที่เธอเต็มไปด้วยความเสียใจ
เธอไม่ควรพูดคำเหล่านั้นต่อหน้าเจนนิเฟอร์ และเธอไม่ควรพยายามกระตุ้นความเห็นอกเห็นใจของเจนนิเฟอร์ที่มีต่อเธอ
ถ้าเธอไม่พยายามกล่าวหาคุณท่านวิลสันในตอนนี้ เธอคงไม่ต้องอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชแบบนี้
สิ่งที่เอเลนเสียใจที่สุดคือเธอไม่ควรขโมยบัตรธนาคารของลูกเขยของเธอเลย! เธอไม่เคยคิดฝันว่าชาร์ลีจะกลายเป็นนักต้มตุ๋นรายใหญ่ระดับนานาชาติ!
ถ้าเธอไม่ขโมยบัตรเครดิตของเขา ชาร์ลีคงจะเป็นคนที่ถูกขังและถูกทรมานในศูนย์กักกันไม่ช้าก็เร็ว ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะเธอควบคุมตัวเองไม่ได้ นั่นคือเหตุผลที่เธอต้องทนทุกข์ทรมานกับการทรมานที่ไร้มนุษยธรรมในตอนนี้
เธอเต็มไปด้วยความเสียใจจริง ๆ
ในคืนนี้ เอเลนนั่งอยู่ที่มุมห้องน้ำขณะที่เธอกอดขาตัวเองและพยายามมีชีวิตรอดไปจนถึงรุ่งสาง
เอเลนมีไข้สูงมากในตอนกลางคืนและร่างกายของเธอก็อ่อนแอ
ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเธอไม่ได้กินอะไรเลยเป็นเวลาสี่สิบแปดชั่วโมงแล้ว!
เมื่อผู้ต้องขังคนอื่น ๆ เข้ามาในห้องน้ำในตอนเช้า เอเลนอ่อนแอมากจนไม่มีแรงแม้แต่จะยกเปลือกตาขึ้น
มีคนในห้องขังออกไปเอาอาหารเช้าสำหรับทั้งห้องขัง ดูเหมือนว่าอาหารเช้าจะเป็นข้าวต้มและซาลาเปาแบบเดิมเหมือนเมื่อวันก่อน
เมื่อเจนนิเฟอร์และนักโทษคนอื่น ๆ กำลังเพลิดเพลินกับอาหารเช้า เจนนิเฟอร์ตระหนักได้ว่าเอเลนไม่ได้ออกมาจากห้องน้ำ เธอจึงสั่งผู้ต้องขังคนหนึ่งว่า “ช่วยเข้าไปดูว่านังผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นทีว่าตายหรือยัง ถ้าเธอยังไม่ตาย ลากเธอออกมาที่นี่”
ผู้ต้องขังเข้าไปในห้องน้ำ และเธอเห็นว่าเอเลนตัวสั่นเทาขณะที่เธอขดตัวอยู่ที่มุมห้องน้ำ เธอก้าวไปข้างหน้าและจับผมของเอเลนก่อนจะลากเธอออกจากห้องน้ำ”
เมื่อเอเลนถูกลากออกจากห้องน้ำ เจนนิเฟอร์ก็ส่งกล่องอาหารกลางวันของเอเลนไปทางเธอ
เจนนิเฟอร์เพิ่งกินซาลาเปานึ่งเสร็จแล้ว และเธอก็จงใจทิ้งโจ๊กไว้ในกล่องอาหารกลางวันประมาณหนึ่งในสาม ในเวลานี้ เจนนิเฟอร์มองดูเอเลนก่อนที่เธอจะพูดอย่างสนุกสนานว่า “แกไม่ได้กินอะไรมาสองคืนแล้ว ฉันว่าแกคงจะหิวมากเลยสินะ?”