Chapter 58: เล่นนอกเกม
อากาศเริ่มหยุดนิ่งไปเหมือนกับอยู่ใจกลางตาพายุ มันมีเสียงแค่เพียงเล็กน้อยเหมือนกับเสียงกลองที่ดังขึ้นจากส่วนลึกของดันเจี้ยน
” มันมาแล้ว Killer ! อยู่ให้ห่างจากตรงกลางแล้วระวังตัวด้วย ! ” – Monsune11 ตะโกนอขึ้นมาแล้วขยับไปที่ขอบบันได
” รู้น่า ! ” – Pain Killer ตรวจสอบตำแหน่งตัวเองแล้วมองไปที่ขอบบันได จากนั้นเขาก็เดินออกไปอีกสองก้าว แทนที่จะมืดสนิทนั้นมันกลับมีแสงสว่าง…มันมีบางอย่างพุ่งเข้ามาหาเขาจากหุบเหว
” นี่มันบ้าอะไร ? “
กะโหลกที่ส่องแสงพุ่งออกมาจากขอบบันไดพุ่งเข้าใส่เขา
เขาถึงกับต้องถอยกลับไปเพื่อตรวจสอบมัน
” เฮ้ย แกทำอะไรวะ ? มันกำลังมานะโว้ย ! “- Monsune11 ตะโกนขึ้นมา
” มีหัวกะโหลกเข้ามาหาฉันจากอีกด้าน ! “
” อยู่ใกล้ๆขอบสิวะ ! ” – Monsune11 ตะโกนขึ้นมา
จากนั้น Monsune11 ก็เห็นแสงจากเหวข้างตัวเขา – ” เฮ้ย ! มันมีหัวกะโหลกที่นี่ด้วย ! “
กีบเท้าของหมูป่าโผล่มาพร้อมกับหมูป่าที่พุ่งขึ้นมาจากบันได
[ Rogue Boar of the abyss ]
เลเวล : 250
HP : 300,000
สกิล : { Stampede }
เดฟ มองไปที่หมูป่าที่เข้ามาใกล้ผู้เล่นรอจังหวะที่เหมาะ
ตอนนี้แหละ
เขาดีดนิ้วแล้วยิ้มออกมา
หัวกะโหลกทั้งสองอันระเบิดออกมา แรงระเบิดนั้นอัดผู้เล่นเข้าไปขวางทางหมูป่าจนทำให้พวกนั้นต้องเซเพราะสกิล พวกเขามองไปที่หมูป่าด้วยท่าทีหมดหนทาง
พวกเขากระเด็นไปที่เหวที่มืดมิดพร้อมกับกรีดร้องออกมา
ตอนนั้นเดฟได้ยิ้มออกมา จากนั้นเขาก็เห็นว่าหมูป่านั้นไม่ได้ลดความเร็วลงเลยและเขาก็ยืนขวางทางมันอยู่
” เหี้ยแล้ว ! ” – เขารีบหันกลับไปวิ่งหนี
” เหี้ย เหี้ย เหี้ย ! ” – เมื่อรู้ว่ามหูป่าจะตามทัน เขาก็ได้ใช้สกิล { Stampede} เพื่อที่จะเร่งความเร็วตัวเอง เขาอาจจะช้ากว่ามันแต่ก็พอซื้อเวลาได้บ้าง….
ก่อนที่มันจะได้เข้าใกล้เขา เขาก็เริ่มตะโกนอกมาซ้ำๆ – ” หลีกทาง !ขยับไปที่ขอบ ! “
ตอนที่เขาเห็น Lone Arrow ที่โบกมือให้เขา เขาทำตัวเหมือนคนบ้า – ” นี่นายไปเจออะไรมา — บ้าเอ้ย ! ” -* เธอรีบหันกลับแล้ววิ่งขึ้นไปตามบันได
” นี่นายทำบ้าอะไรเนี้ย ! ” – เธอตะโกนออกมาพร้อมกับหันหน้าไปมองเดฟที่ตอนนี้ตามเธอทันแล้ว
เขาไม่ได้ตอบเธอ เขาแค่สั่งให้ทุกคนหลีกออกจากเส้นทางของหมูป่า ถ้าเธอไม่รู้ว่าเขาตะโกนแบบนี้เพราะอะไร งั้นมันก็คงสายไปแล้วสำหรับเธอ
ตอนที่ Lone Arrow และอันเดตของเขาขยับไปที่ขอบบันไดแล้ว สกิลของเดฟก็ได้สิ้นสุดลงและเขาก็ได้หยุดลงไปด้วย
เขาหอบและหันกลับมามองหมูป่าที่พุ่งเข้ามา เขาขยับตัวไปติดขอบบันไดและมองไปที่หมูป่าที่พุ่งผ่านไปแต่กลับกันหมูป่ากลับมองมาที่เขาแทน
” โอ้ ไม่เอาน่า ! แกล้อเล่นใช่มั้ย ! ” – เขาตะโกนออกมา
Lone Arrow ใช้ธนูยิงไปที่หมูป่าแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ส่งผลอะไร ก่อนที่หมูป่าจะได้พุ่งหาเดฟ เดฟก็ได้ก้าวไปข้างๆแล้วหันกลับมาใช้ใสกิล { Rising Strike } กับ { Spectral Bomb } เขาไม่ได้หวังว่ามันจะทำดาเมจอะไรแต่มันช่วยให้เขาเป็นอมตะในตอนวิกฤตได้ หมูป่ากระเด็นออกไปพร้อมทั้งส่งเสียงออกมาด้วยความหงุดหงิดและเดฟก็ได้ดีดนิ้วส่งหัวกะโหลกไปข้างๆหัวของหมูป่า การระเบิดนี้ทำให้หัวของมันหันไปหาขอบและทำให้มันกระเด็นจนตกเหวไปเอง
แต่สกิลที่มันมีตอนนี้ไร้ประโยชน์เมื่ออยู่กลางอากาศ การพุ่งของมันในที่สุดก็สิ้นสุดลงและมันก็ได้ตกลงไปพร้อมกับเสียงร้องที่ดูหงุดหงิด
[ เลเวลเพิ่ม ]
[ เลเวลเพิ่ม ]
[ เลเวลเพิ่ม ]
[ เลเวลเพิ่ม ]
..
เดฟมองไปที่หน้าต่างแจ้งเตือน
เขาเลเวลเพิ่มมาเป็น 71 และค่าคะแนนสเตตัส 86 หน่วย มันมีแจ้งเตือนตั้งแต่ตอนที่เขาไปเจอหมูป่า มับอกว่าเขาคะแนนเพิ่มมา 40 คะแนนจากการจัดการผู้เล่นสองคนก่อนหน้านี้ให้ตายได้
Lone Arrow มองไปที่สเตตัสตัวเองแล้วก็ต้องอึ้ง
” มันเจ๋งชะมัด ! ฉันไม่คิดว่าจะเลเวลเพิ่มขึ้นได้จากการช่วยนาย นี่แค่โจมตีไม่กี่ครั้งเอง ! “
” เธอเลเวลเพิ่มขึ้นมาเท่าไหร่ ? ” – เดฟ ถาม
” 10 นายล่ะ ? ” – เธอถาม
” 6 หมูป่านั่นเลเวลสูงกว่าบอสอีก ” – เขาจำได้ว่าบอสเลเวลประมาณ 80
Lone Arrow ยักไหล่ – ” บางทีมันไม่น่าจะฆ่าหมูป่านั่นได้ หมูป่านั่นอาจจะถูกลงไว้ที่นี่เพื่อทำให้คนกลัวและให้ระวังตัวอยู่ตลอด “
” ถ้าเราฟาร์มมันได้ล่ะ มันจะช่วยให้เราเลเวลเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลายเท่าเลยนะ ” – เขาพูดขึ้น
Lone Arrow มองไปรอบๆ – ” เดี๋ยวนะ มีบางอย่างผิดปกติ “
” อะไร ? “
” ของไง ! ” – เธอพูดขึ้นพร้อมกับความคาดหวังที่เพิ่มขึ้นมา
เดฟ มองไปรอบๆแต่ก็ไม่พบอะไร
” มันต้องตกลงไปด้านล่างกับมอนเตอร์แน่ เธออยากลงไปดูมั้ยล่ะ ? ” – เขายิ้ม
” ไม่ล่ะ ไปต่อกันเถอะ “
” อื้อ ได้เวลาลงไปข้างล่างเพื่อไปหาบอสแล้ว ” – เดฟพูดขึ้น
ก่อนที่พวกเขาจะเดินหน้า เดฟก็ได้สั่ง Bud ( Ghoul ตัวหนึ่งที่เขาตั้งชื่อให้ ) กับโครงกระดูกตัวหนึ่งให้มาถือคบไฟ พวกเขาเดินหน้ากันต่อจนไปถึงจุดที่เดฟได้จัดการผู้เล่นสองคนก่อนหน้านี้
” เอาล่ะ ผู้เล่นสองคนนั่นช่วยเราด้วยการเคลียร์ทางไว้จนถึงจุดนี้ จากนี้เราต้องสู้กับพวกมอนสเตอร์เองแต่ฉันไม่อยากโดนล้อมระหว่างพวกนั้นกับมอนสเตอร์ถ้าพวกนั้นกลับมาที่นี่อีกหลังจากที่เกิดใหม่ ดังนั้นเราถึงต้องรีบ “
เขาเดินนำหน้าทันทีโดยไม่เปิดโอกาสให้ Lone Arrow ได้เลือก
พวกเขาเดินลงไปต่อรวดเร็วที่สุดเท่าที่อันเดตจะทำได้
เสียงหอนจากไกลๆทำให้เดฟต้องหยุดชะงักไปบ้าง เขาสั่งให้ Bud เดินหน้าไปแทนที่เขา
Lone Arrow หัวเราะออกมาเมื่อเห็นแบบนั้น -” ตลกดีนะที่ฝูงหมาพวกนี้ทำให้นายกลัวแบบนี้ได้ “
” หมา ?! รอจนกว่ามันจะกัดหัวเธอขาดละกัน ” – เขาเถียงกลับ
พวกเขาเดินหน้ากันต่ออีกครั้งและไม่นานก็ได้ยินเสียงกรงเล็บที่กระทบกับพื้นดังเข้ามาใกล้พวกเขา สัตว์อสูรที่มีฟันที่น่ากลัวตัวหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้า แสงจากคบไฟนั้นทำให้มันดูน่ากลัวยิ่งขึ้นกว่าเดิม
เดฟรีบทำการตรวจสอบมอนสเตอร์ทันที
[ Malformed Werewolf ]
เลเวล : 70
HP : 20,000
ดาเมจ : 1,500-2,000
กันดาเมจ 350
ดูดซับเวทย์ 350
สกิล : {Howl: ทำให้ศัตรูเซและทำให้ถอยหลังกลับไป }
{ Maul : ฉีกกระชากเป้าหมายทำดาเมจ 300% }
ครึ่งหนึ่งของผิวและเนื้อนั้นเน่าหรือหายไปแล้วจากตัวของมันเหลือทิ้งไว้เพียงกระดูกและเครื่องในเผยออกมาให้เห็น
เดฟกลัวอยู่แล้วและตอนนี้เขายิ่งควบคุมความรู้สึกตัวเองไม่ได้ เขาเตรียมตัวรับมือความกลัวนี้มาแล้วแต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังทำให้เขาควบคุมได้อ่อนแรงลง
” จะมีอะไรแย่ไปกว่ามนุษย์หมาป่าอีก ? อันเดตหมาป่าหรือไง ! ” – เดฟ ตอบคำถามตัวเองด้วยเสียงแหลมสูง เขาขยับมาอยู่ด้านหลังอันเดตของเขา
‘ ฉันจะมาเจอพวกแบบนี้แค่ครั้งเดียว ให้ Lone Arrow กับอันเดตของฉันรับมือกับมันแทนก็แล้วกัน พวกนั้นต้องการฝึกฝนและต้องการ xp อยู่แล้วนี่ ‘
จากนั้นก็มี Malformed Werewolves อีกสามตัวโผล่ออกมาจากความมืด