เมื่อมองดูทีมจากประเทศอื่นๆ FlameEmperor ยิ้มเยาะ “พวกขยะ!”
พวกเขาส่วนใหญ่รู้สึกโกรธ แต่ไม่มีใครกล้าที่จะไปต่อสู้กับเขา ชายร่างผอมผมบลอนด์จาก Knights of Round Table ยิ้ม “ยังคงทำตัวหยิ่งยะโสเหมือนเคยนะ FlameEmperor”
FlameEmperor ขมวดคิ้ว ‘เขาคือคาโดเน่ ผู้ใช้ตัวละคร ChildOfLight, เขาเป็นหนึ่งในศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจีน และยังเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุด ที่มีความแข็งแกร่งที่จะยืนหยัดอยู่บนจุดสูงสุดของโลกเสมือนจริง’
“อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่น สนแต่เรื่องของนายไปเถอะ! ChildOfLight” FlameEmperor จ้องมองเขา
คาโดเน่เพียงยิ้มตอบ ‘คนๆนี้มีสิทธิ์ที่จะพูดเช่นนี้…’
“เอาละคะท่านผู้ชม ทีมต่อไปที่กำลังจะมาถึงคือแชมป์ม้ามืดที่โด่งดังที่สุดของจีน! Thorns and Roses !” เสียงของเอมิเลียดังก้องไปทั่วสเตเดียม
“ถึงตาพวกเราแล้ว ไปกันเถอะ!” ThornyRose จัดปกเสื้อของเธอ และพาทุกคนออกไปจากห้องพัก การมีสโมสรที่แข็งแกร่งต่างๆทั่วโลกจ้องมองพวกเขาแบบนี้ ทำให้ ThornyRose เป็นกังวล ถึงกระนั้นเย่ฉางก็ถือไม้เท้าแล้วแกว่งไปมาอย่างสง่างาม เขาโบกมือให้ผู้ชม และโค้งคำนับอย่างสุภาพชน
เมื่อเห็นการกระทำของเย่ฉางจากที่นั่งวีไอพี CloudDragon ถึงกลับพูดไม่ออก ‘ฉันเดาว่าคนๆนี้จะไม่พลาดโอกาสที่จะได้โชว์ออฟ การต่อสู้และบุคลิกภาพของเขานั้นตรงกันข้ามกันจริงๆ’ เมื่อนึกถึงการต่อสู้ที่พวกเขาตายพร้อมกัน เขาก็กำหมัดแน่น และเต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ VastSea ยิ้มอย่างแผ่วเบา เขาหันไปดู BlackIce ที่ถือตุ๊กตาที่มีชื่อ ‘HappyAndCheerful’ ติดอยู่ (ชื่อไอดีเกมหลินหลี่) เธอใช้สว่านเล็กๆเพื่อแทงตูดตุ๊กตา และพูดพึมพำบางอย่างในเวลาเดียวกัน “แพ้ จงแพ้ จงแพ้ซะ! … ในนามของจักรพรรดิเบญจมาศผู้ยิ่งใหญ่ ฉันขอสาปแช่งแก”
เมื่อมองดูคู่ต่อสู้แรกของเขา โดยเฉพาะเย่ฉางและพวกพี่น้อง โอดะ ฮิโคชิถึงกลับหรี่ตาลง
แม้จะรู้ว่าโอดะ ฮิโคชิและคนอื่นๆกำลังเฝ้าดูพวกเขาอยู่ แต่ ThornyRose ก็ไม่ได้สนใจอะไร เมื่อได้ยินคำแนะนำตัวของเอมิเลีย พวกเขาก็โค้งคำนับผู้ชม
“มันน่าประหลาดใจจริงๆ! ตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมา Thorns and Roses มาถึงเวทีสุดท้ายนี้เพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้นเอง ส่วนใหญ่แล้วพวกคุณจะมาในฐานะตัวแทนอันดับที่สองของจีน และมักจะไม่สามารถผ่านรอบที่สองได้ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคราวนี้พวกคุณจะไม่เพียงแค่เอาชนะ Flame Dragon ซึ่งเป็นสโมสรที่ไม่สามารถเอาชนะได้ แม้แต่แชมป์อย่างปีที่แล้วอย่าง Mad War พวกคุณก็สามารถเอาชนะได้อีก สิ่งนี้ทำให้เกิดความปั่นป่วนอย่างใหญ่หลวงในประเทศจีนและทั่วโลก คุณโรส คุณบอกฉันหน่อยได้ไหมว่า คุณค้นพบตำนานเหล่านี้ได้อย่างไร พี่น้องสามคนของหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะ!”
“ด้วยความสัตย์จริง ฉันดูแลพวกเขาเหมือนอย่างราชาสวรรค์ นี่แสดงว่าฉันมองพวกเขาไม่ผิด ทั้งสามคนรวมถึง SpyingBlade และคนอื่นๆ ไม่ได้ทำให้สโมสรผิดหวังเลย และยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาได้สร้างปาฏิหาริย์มากมาย พวกเขาสามารถเลื่อนขั้นตัวละครให้เป็นแร้งค์ SS สามตัวได้อีกด้วย” ThornyRose ยิ้มเจื่อนๆ เมื่อนึกย้อนกลับไปว่าพวกเขาพบกันครั้งแรก เธอรู้สึกอับอาย FrozenBlood และ GreenDew ก็ไม่แตกต่างกัน พวกเธอได้แต่หัวเราะเจื่อนๆตามไปด้วย
“ด้วยความสัตย์จริง ฉันดูแลพวกเขาเหมือนอย่างราชาสวรรค์ …แล้วคุณจะอธิบายเรื่องห้องพักที่เหมือนห้องน้ำสาธารณะได้ไหม?” หลินหลี่พึมพำพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมา โชคไม่ดีที่เอมิเลียและ ThornyRose ได้ยินเข้า จึงทำให้ ThornyRose รู้สึกเขินอาย
“มันช่วยไม่ได้ นั่นคือสิ่งที่นายจะได้รับจากสโมสรชั้นสามแบบนี้…” เย่เทียนเดินเข้ามาในขณะที่กำลังเขียนโปรแกรมอยู่
“เฮ้พวกเธอช่วยลดเสียงลงหน่อยได้ไหม? ThornyRose อาจจะหนังหน้าหนาก็จริง แต่เธอจะอารมณ์เสียถ้าได้ยินเข้า” FrozenBlood ยิ้ม
“ไม่เป็นไรหรอก เธอหันหน้ามาทางเราแล้ว เราไม่ได้พูดลับหลังเธอซะหน่อย! แม้ว่าเงื่อนไขของสโมสรจะไม่ดี แต่อย่างน้อยก็ควรจะมีสโลแกนที่ดีๆบ้าง ดูผลการประเมินของสโมสรของเราสิ พวกเราติดอยู่ในอันดับ ‘บ้าทั้งหมด’ เธอมีอะไรที่ดีบ้าง?” เย่ฉางพูดพึมพำกับ FrozenBlood
“ถูกตัอง พี่ใหญ่ขาวพูดถูกแล้ว” หลินหลี่เห็นด้วยทันที
“…… ” FrozenBlood, SpyingBlade, FrozenCloud และอื่นๆหลั่งเหงื่อเย็นออกมา ‘นายสองคนไม่มีสิทธิ์พูดเช่นนี้’ ThornyRose ถูกนินทาระยะประชิด เธอถึงกลับสั่นไปทั้งตัว เมื่อรู้ว่าเธอกำลังอารมณ์ไม่ดี เอมิเลียก็ทำให้บรรยากาศดีขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยการยิ้ม “ฮิ ฮิ ผู้เล่นของ Thorns and Roses นั้นน่าสนใจจริงๆ”
ThornyRose พร้อมกับคนอื่นๆเข้าสู่พื้นที่เตรียมการแข่งขัน เมื่อได้ยินสโลแกนของทีม Flame Dragon เธอก็นึกขึ้นมาได้ “ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องตะโกนสโลแกนของทีมเรา”
“เออ ฉันไม่ต้องการตะโกนสโลแกนที่น่าอาย เราควรเปลี่ยนสโลแกนใหม่เถอะ” FrozenBlood หนาวเหน็บ
“ฉันก็เหมือนกัน” ElegantFragrance ยื่นแขนของเธอไปกอดหลินหลี่ แต่หลินหลี่ไม่ได้สนใจเพราะเขากำลังยุ่งอยู่กับการคิดอะไรบางอย่าง ซงซินกัดฟันแล้วจ้องมอง ElegantFragrance ตรงหน้าจอ ‘หญิงตระกูลหวังบัดซบ! เมื่อก่อนเรายังรอคิวซื้อกระเป๋ารุ่น Limited Edition ด้วยกันอยู่เลย …’
“ฉันเห็นด้วยเหมือนกัน” เย่ฉางกอดอกและพยักหน้า
“เฮ้ หยุดเล่นกันได้แล้ว เรากำลังจะตะโกนสโลแกน และเข้าไปในพื้นที่เตรียมการแข่ง” ThornyRose ลุกขึ้นตะโกน
“ฉันคิดสโลแกนใหม่ออกแล้ว! สโลแกนคือ ‘จะเป็นแฟนของฉันหรือตาย!’ ” หลินหลี่พูดพร้อมกับปรบมือ ท่าทางของเขาเหมือนพระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้
ทุกคนตกตะลึง เมื่อเห็นหลินหลี่จ้องมองพวกเขาอย่างตื่นเต้น ElegantFragrance ก็พยักหน้าทันที “เออ! สโลแกนนี้ไม่เลวเลย! เราจะใช้อันนี้แหละ อย่าเปลี่ยนอีกเลยนะ”
“ฉันเห็นด้วย” จางเจิ้งเฉียงยิ้ม
“ตกลง งั้นก็ตามนี้” เย่ฉางปรบมือ และนำพวกเขาเข้าสู่พื้นที่เตรียมการแข่ง ThornyRose หยุดพวกเขาอย่างรวดเร็ว “เฮ้ สโลแกนนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องอะไรกับ Thorns and Roses เลยนะ!”
“?” เย่ฉางกะพริบตา
“นึกว่าเรื่องใหญ่อะไรกัน เพียงแค่เพิ่มชื่อ Thorns and Roses หน้าสโลแกนนี้ก็แล้วกัน เร็วๆเข้า นี่เป็นตาของพวกเราแล้วนะ!” FrozenBlood พูดกระตุ้นพวกเขา
“เมื่อหนามผุด! กุหลาบจะผลิบาน!”
“จะเป็นแฟนของฉันหรือตาย!”
“สโลแกนนี้ดีจริงๆ มาติดตามพวกเขากันเถอะ”
“จะเป็นแฟนของฉันหรือตาย! สิ่งนี้ช่างตรงกับบุคลิคที่กดขี่ของสามพี่น้องอย่างชัดเจน ชอบ! ชอบ! ฉันชอบมาก!”
ผู้ชมพูดคุยกัน ThornyRose ไม่ได้คาดหวังว่ามันจะมีความคิดเห็นที่ดีมากมาย และแฟนคลับ ของ Thorns และ Roses ก็เพิ่มจำนวนมากขึ้น เธอถึงกลับพูดไม่ออก
NalanPureSould ยิ้ม
ทางด้านของ League of Tyrants
“หัวหน้า เราควรเปลี่ยนเป็นสโลแกนที่กดขี่ดีกว่าไหม? สามพี่น้องหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะนั้นหยิ่งผยองเกินไป! พวกเขาเพิกเฉยต่อการปรากฏตัวของเรา!” FishSeller บ่นกับ ThunderShock
“อืม ภรรยาที่รักของฉัน คุณมีความคิดเห็นว่าไงบ้าง?” ThunderShock มองไปที่ ClearMoon ที่ไม่พูดอะไรเลย และถาม
“บอกให้ทุกคนช่วยระดมสมองคิดสโลแกนใหม่ ถึงเวลาเปลี่ยนสโลแกนของเราแล้ว” ClearMoon กอดอกแล้วพยักหน้า
เมื่อเข้าสู่พื้นที่เตรียมการแข่ง เย่ฉางและคนอื่นๆต่างจ้องที่ฝ่ายตรงข้ามของพวกเขา นั่นก็คือ ทีม Black Dragon Union
ในฐานะหัวหน้า โอดะ ฮิโคชิก็เดินไปหาพวกเขาพร้อมกับเพื่อนร่วมทีม “มิสโรส ดูเหมือนว่านี่เป็นครั้งแรกที่เราต่อสู้กันในสงครามคริสมาสต์ครั้งยิ่งใหญ่”
“ใช่แล้ว คุณพูดถูก โอดะ ฮิโคชิ” ThornyRose พยักหน้า
“ฉันไม่เคยคิดว่า Thorns and Roses จะ …. ” โอดะ ฮิโคชิถูกขัดจังหวะก่อนจะพูดจบประโยค
“หยุดพล่ามได้แล้ว รีบเตรียมตัวแข่งซะ! ยังมีอีกหลายทีมที่รอเราอยู่ หลังจากเอาชนะพวกคุณ เราไม่มีเวลาที่จะพูดคุยกับคุณไปมากกว่านี้” จางเจิ้งเฉียงยืนขึ้นและยิ้มเยาะ
“เก็บคำพูดพล่อยๆของนายไปซะ! นายคิดว่าเป็นใครกัน? สามพี่น้องแห่งหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะ” นากาซาว่าตะโกนใส่
จางเจิ้งเฉียงยิ้มอย่างชั่วร้ายและจ้องมองพวกเขา ทันใดนั้นกลิ่นอายของปีศาจร้ายก็โพยพุ่งขึ้นมา โอดะและคนอื่นๆไม่คาดคิดเลยว่า กลิ่นอายของเขาจะแตกต่างกันมาก นากาซาว่าเดินกลับไป และโอดะก็ขมวดคิ้ว ‘คนๆนี้เป็นสัตว์ร้ายอย่างแท้จริง!’
“ยัยผู้หญิงชั่วคนนี้! เธอกล้าตะคอกใส่พี่ใหญ่เฉียงได้อย่างไรกัน! ฉันจะตัดเธอจนตาย! เตรียมคอรอไว้ได้เลย!” หลินหลี่หัวเราะเยาะ และชี้ตาข่ายผีเสื้อใส่นากาซาว่า
เย่ฉางตบไหล่ของจางเจิ้งเฉียงและหลินหลี่ จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาโอดะ เขาถอดหมวกทรงสูงแล้วยิ้มเบาๆ “เป็นเรื่องดีที่มีความทะเยอทะยาน แต่น่าเสียดายที่ความจริงนั้นโหดร้าย พวกคุณจะไม่ได้รับคะแนนจากพวกเราแม้แต่แต้มเดียว”
รอยยิ้มอันเยือกเย็นและดวงตาสงบของเย่ฉางนั้นน่าขนลุก จนโอดะรู้สึกอันตรายและขมวดคิ้ว เขาเปลี่ยนความโกรธเป็นเสียงหัวเราะ และโบกมือของเขา “ไม่ได้รับคะแนนแม้แต่แต้มเดียว! ช่างอวดดีจริงๆ! จำที่พูดเอาไว้ให้ดีด้วยล่ะ! แล้วพบกันที่สนามรบ ผมขาว”