ผู้เล่นคนที่สองทางฝั่งของ Black Dragon Union คือ RedMoon ซึ่งเป็นนักรบหญิงที่ใช้ดาบนากินาตะ เธอมีผมสีดำและดูมีเสน่ห์ เธอกระชับอาวุธในมือและเตรียมที่จะพุ่งไปข้างหน้า (นากินาตะ คือดาบยาวที่มีด้ามจับยาวเหมือนด้ามหอก หรือเรียกอีกอย่างว่าดาบตัดขาม้า นักรบหญิงญี่ปุ่นสมัยโบราณมักจะนิยมใช้กัน)

“หน้าใหม่ที่คัดเลือกมาจากทีม Bloody Sakura เล่าลือกันว่าเธอนั้นแข็งแกร่งมาก…” ElegantFagrance พูดพึมพำ

“อืม…ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจมาก” เย่ฉางยิ้ม

“โอ้! ทำไม?” ThornyRose รู้ว่าเย่ฉางเก่งในด้านการสังเกตผู้คน

“อีกเดี๋ยวเธอก็จะเห็นเอง” เย่ฉางส่ายหัวของเขา

ทันใดนั้น RedMoon ก็ฟาดนากินาตะสีแดงของเธอออกไป ราวกับว่าดอกซากุระสีแดงเลือดตกลงมาจากท้องฟ้า และมีลูกไฟสีแดงสามดวงพุ่งเข้าหาฝ่ายตรงข้าม

มันเป็นการโจมตีที่ทรงพลังมาก เนื่องจากทั้งมุมและทิศทางนั้นแม่นยำอย่างยิ่ง เมื่อเห็นเช่นนี้แต่จางเจิ้งเฉียงกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เขาไม่ได้คิดที่ถอยหลบ แต่เขากลับก้าวไปข้างหน้าและคำราม เขาเหวี่ยงหมัดขวาเข้าใส่ลูกไฟพวกนั้น [Overlord Fist]!

เสียงปะทะกันสามครั้งดังสนั่นไปทั่วเวที RedMoon รู้สึกว่านากินาตะในมือของเธอกำลังจะกระเด็นหลุดมือ เธอจึงอาศัยแรงปะทะและเปลี่ยนเป็นเงาสีแดงเลือด 6 เงา และกระจัดกระจายกันออกไปราวกับกลีบซากุระที่โปรยปราย จากนั้นเงาทั้งหกก็เปลี่ยนเป็นลำแสงสีแดงเลือด ขณะที่พวกมันพุ่งเข้าไปหาจางเจิ้งเฉียงที่อยู่ตรงกลาง

จางเจิ้งเฉียงยิ้มเยาะ ‘เป็นผู้หญิงที่น่าสนใจจริงๆ’ ทันใดนั้นเขาก็เปิดใช้ม่านพลังไฟฟ้าเพื่อป้องกันตัวเอง จากนั้นเขาเปลี่ยนหมัดเป็นฝ่ามือ และพลังงานก็ปะทุขึ้นมาบนฝ่ามือของเขา เขาเหวี่ยงพลังงานในมือของเขาออกไปบล็อคการโจมตีทั้งหกนั่นเอาไว้ “ตูมๆๆๆๆๆ* ได้ยินเสียงการปะทะกันดังถึงหกครั้ง

RedMoon ขมวดคิ้วเมื่อเธอร่อนลงพื้น ด้วยการกระโดด เธอกลายเป็นเงาหลายดวงอีกครั้ง และโจมตีจางเจิ้งเฉียงอย่างรวดเร็วเป็นวงกลม จางเจิ้งเฉียงรู้สึกรำคาญมาก เพราะเธอเร็วเกินไป และส่วนใหญ่ล้วนเป็นร่างเงาของเธอ ‘ไร้ประโยชน์ที่จะโจมตีพวกมัน ตัวจริงอยู่ที่ไหนกัน?’ เขายังคงปิดกั้นการโจมตีทั้งหมดเอาไว้ ในขณะที่ลำแสงสีแดงเลือดวนอยู่รอบๆตัวเขา

RedMoon ก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการจัดการกับม่านพลังไฟฟ้าของเขาเช่นกัน เมื่อโจมตีมัน เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมถูกไฟฟ้าช็อต ทันใดนั้นเธอรู้สึกผิดปกติที่เท้า เธอจึงรีบกระโดดอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือยักษ์ฟาดลงมาเหมือนพระจันทร์เสี้ยว เธอตกใจ ‘ให้ตายเถอะ! เขาคนนี้ฉลาดมากแค่ไหนกันนี่? เขาแม้กระทั่งมองตัวจริงฉันออก!’

“โอ้! เธอหลบมันได้ด้วยเหรอ?” ถึงแม้จางเจิ้งเฉียงจะดูผิดหวัง แต่เขาก็รู้ตัวว่าเขาอยู่ใกล้เธอมากพอแล้ว จากนั้นเขาก็ยิ้ม ‘อย่างที่ฉันคาดไว้ไม่ผิด’ ถุงมือกลของเขาเปิดออกและเข้าสู่โหมดโอเวอร์โหลด ทันใดนั้นมือขวาของเขาก็เต็มไปด้วยกระแสไฟฟ้าขนาดใหญ่ ขณะที่เขาต่อยลงบนพื้น คลื่นพลังไฟฟ้าก็พุ่งกระจายกันออกไปทันที!

เงาในบริเวณโดยรอบทั้งหมดก็หยุดชะงัก และหายไปในทันที หัวใจของ RedMoon ทรุดฮวบ ‘สกิลนี้ไม่มีอยู่ในข้อมูลนี่! …’

“เขาไม่เคยใช้สกิลนี้มาก่อนเลยใช่มั้ย” แม้แต่ ElegantFragrance ก็ยังสับสน ‘นี่เป็นสกิลที่ดี แต่ทำไมจางเจิ้งเฉียงถึงไม่เคยใช้มันมาก่อนล่ะ?’

“เป็นเพราะสกิลนี้สามารถคาดเดาได้ง่ายเกินไป และสร้างความเสียหายได้น้อย ที่สำคัญคือมันยังใช้พลังงานเป็นจำนวนมาก! เขาทำถูกแล้ว! ถ้าเป็นไปได้ดีที่สุดอย่าใช้มันจะดีกว่า เว้นแต่ว่ามันจะถูกนำมาใช้เพื่อจัดการกับเหตุการณ์พิเศษบางอย่างเท่านั้น ตัวอย่างเช่นการใช้คลื่นกระแสไฟฟ้าเพื่อขัดขวางความสัมพันธ์ระหว่างภาพสะท้อนในอากาศ และทำลายภาพลวงตาแบบนี้” เนื่องจากเธอเคยใช้ตัวละครนี้มาก่อน ดังนั้น ThornyRose จึงเข้าใจดี และรู้ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จอมหมัดจักรกลมีสกิลค่อนข้างมาก และทั้งหมดล้วนแต่ทรงพลังเช่นกัน อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถใช้สกิลได้อย่างไม่มีข้อกำหนด เมื่อพลังงานหมดลง มันไม่เพียงแต่จะไม่สามารถใช้สกิลที่ทรงพลังได้เท่านั้น แต่มันยังส่งผลต่อพลังโจมตีและพลังป้องกันอีกด้วย ดังนั้นหากไม่ใช่เหตุการณ์พิเศษแบบนี้ ก็ควรประหยัดพลังงานไว้จะดีกว่า นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมจอมหมัดจักรกลถึงมีสกิลโจมตีที่ทรงพลังมากมายเช่นนี้ หากจับเป้าหมายได้ เป้าหมายจะไม่มีโอกาสหนีออกไป และจะถูกฆ่าตายทันทีโดยสกิล [Meteor Piledriver], [Dark Crescent Slice] หรือ [Crescent Slash]” (ตัวละครจอมหมัดเหล็กเปลี่ยนเป็นจอมหมัดจักรกล)

RedMoon กระโดดถอยหลบไปข้างหลัง และพุ่งเข้าใส่เขาอีกครั้ง คลื่นกระแสไฟฟ้าทำให้เธอไม่สามารถใช้ [Sakura illusion] ได้อีกต่อไป แต่เธอก็ยังต่อสู้กับจางเจิ้งเฉียงได้อยู่ ทั้งคู่ต่อสู้กันอย่างหนักหน่วง สิ่งที่ทำให้จางเจิ้งเฉียงรู้สึกแปลกใจก็คือ การโจมตีที่ตรงไปตรงมาและสัญชาตญาณที่น่าเหลือเชื่อของเธอ เขาไม่สามารถเอาชนะเธอได้ในช่วงเวลาสั้นๆ!

“RedMoon ดูเหมือนจะเป็นหน้าใหม่ที่ Black Dragon Union คัดเลือกเข้ามาในปีนี้ … ความแข็งแกร่งของเธอน่าตกใจอย่างเหลือเชื่อ ใครจะคาดคิดว่าเธอจะสามารถต่อสู้กับจ้าวแห่งเพชรได้ถึงระดับนี้ เธอช่างกล้าหาญจริงๆ” เมื่อมองดูจางเจิ้งเฉียงและ RedMoon ที่ต่อสู้กันอย่างดุเดือด พี่ใหญ่เฉาก็พูดชมเธอขึ้นมา

“ใช่แล้ว ถ้าเธอได้รับการดูแลดีๆ ศักยภาพของเธอจะสูงมากกว่านี้” พี่ใหญ่จงพยักหน้า

บนที่นั่งวีไอพี

“CloudDragon คุณคิดอย่างไรกับ RedMoon?” VastSea ยิ้ม

“เธอมีทักษะการต่อสู้และบุคลิกภาพที่เหมาะสมกับรูปร่างหน้าตาของเธอ” CloudDragon รู้สึกประทับใจ “แต่มันจะจบลงในไม่ช้านี้แล้ว เธอยังคงห่างชั้นกับ HeavenShakingMight อีกเยอะ”

ยิ่งต่อสู้นานเท่าไหร่ RedMoon ก็รู้สึกเป็นกังวล อาจดูเหมือนว่าพวกเขากำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่จางเจิ้งเฉียงกลับดูเหมือนจะไม่กดดันใดๆเลย สำหรับเธอ เธอคงตายทันทีถ้าเธอทำผิดพลาด เมื่อเห็นมือที่เข้ามาจากมุมหนึ่งของสายตา เธอรีบบล็อคมันทันทีด้วยดาบของเธอ อย่างไรก็ตามมือจักรกลของจางเจิ้งเฉียงยังอยู่ในโหมดโอเวอร์โหลด ใเพียงแค่พริบตามันก็โจมตีเธอด้วยแรงมหาศาล จนทำให้อาวุธของเธอกระเด็นลอยออกไป จากนั้นเขาโขกหัวใส่เธอ จนเธอเซถอยไปข้างหลัง เขาพุ่งเข้าไปคว้าเอวของเธอ แล้วเหวี่ยงเธอขึ้นไปบนฟ้าราวกับปาหอก [Sun Shot]!

จากนั้นเขาก็กระโดดตามเธอขึ้นไป และกอดเธอกลางอากาศ “ฉันหวังว่าครั้งหน้าจะได้ต่อสู้กับเธออีก แต่ตอนนี้ขอลาก่อน!”

ใจของ RedMoon ทรุดฮวบครู่หนึ่ง ‘ฉันแพ้แล้ว มันจะมีครั้งหน้าอีกหรอ?’ จากนั้นเธอก็หลับตาลงอย่างช้าๆ

“[Metiled Piledriver]!”

ทั้งคู่ตกลงมาเหมือนอุกกาบาตที่หมุนติ้วๆ

“ตู้ม!!”

“ผู้เล่น HeavenShakingMight เป็นผู้ชนะ!”

จางเจิ้งเฉียงเดินออกมาจากควันขนาดใหญ่ และมองโอดะ ฮิโคชิที่กำลังตกใจอยู่ จางเจิ้งเฉียงส่งสัญญาณให้เขา “ตานายแล้ว!”

“อาเฉียง ให้ฉันจัดการเขาเอง” เย่ฉางค่อยๆเดินไปที่เวที แล้วจางเจิ้งเฉียงก็ยักไหล่ ทั้งคู่แปะมือไฮไฟว์เพื่อทำการเปลี่ยนตัว

ขณะที่เย่ฉางถอดหมวกทรงสูงและชุดทักซิโดออก ทันใดนั้นชุดของเขาก็กลายเป็นเสื้อคลุมยาวสีดำ เมื่อเขาหันหลังกลับ เสื้อคลุมของเขาก็เปลี่ยนเป็นชุดเกราะสีเงิน และไม้เท้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นดาบแหลมยาว เขายิ้มเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ผูกผมยาวสีขาวของเขา ขณะมองไปที่โอดะ “เข้ามาเลย…”

“ว้าว หล่อจังเลย!”

“นายมาเล่นมายากลหรือไง เทพโอดะสั่งสอนเขาที”

“โอ้ พวกเขากำลังพล่ามอีกครั้งแล้ว”

“เมื่อไหร่เขาจะหยุดโชว์ออฟสักที” ThornyRose แทบพูดอะไรไม่ออก หลังจากดูการกระทำของเย่ฉาง

“หัวหน้าทีมจัดการมันเลย!” OldWang ตะโกน

“พี่ใหญ่ขาวโชคดีนะ!” หลินหลี่ส่งเสียงเชียร์เย่ฉาง เมื่อเห็นว่าโอดะกำลังจ้องมองเย่ฉาง และยังไม่ได้ตั้งใจที่จะขึ้นเวที เขาก็ล้อเลียนทันที “นั่น…นายทำงี่เง่าอะไรอยู่! นายกำลังมองหาอะไรอยู่มิทราบ! รีบลุกขึ้นมารับโทษประหารของนายซะ! ตาย! ตายซะ! หลังจากนั้นฉันจะสับนายและผู้หญิงเลวคนนั้น ดังนั้นจงรีบๆขึ้นไปได้แล้ว!”

ทั่วทั้งเวทีต่างอยู่ในความโกลาหล ในบรรดาผู้ชมทั้งสองประเทศก็เริ่มตะโกนใส่กัน

ThornyRose, FrozenBlood, SpyingBlade และคนอื่นๆอ้าปากค้าง และเช็ดเหงื่อเย็นออก ‘ทักษะการสบประมาทของคนๆนี้อยู่ในขั้นสุดยอดแล้วจริงๆ’ โอดะ ฮิโคชิโกรธมากจนเขาไม่สามารถพูดอะไรได้ แต่แค่ชี้ไปที่หลินหลี่ด้วยนิ้วมือที่สั่น

“พี่ใหญ่หลี่เก่งที่สุด!” OldWang และ AV ตะโกนเชียร์

CloudDragon อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “หลินหลี่คนนี้เป็นคนที่รับมือด้วยลำบากจริงๆ เขามีทักษะแปลกๆทุกประเภท แม้แต่โอดะอาจไม่สามารถเอาชนะเขาได้ สัญชาตญาณที่น่าขนลุกของเขา แม้แต่ FlameEm Emperor ก็ยังแพ้เขา”

“แน่นอน” YellowSpring หัวเราะอย่างขมขื่น

“ไอ้เวรนี่!” นากาซาว่าโมโห และเธอหันไปมอง RedMoon “ขยะที่ไร้ประโยชน์ ความพยายามของหัวหน้าในการสรรหาเธอมาช่างเสียเปล่าจริงๆ”

RedMoon ขมวดคิ้ว และหันหลังไปโดยไม่พูดอะไรเลย

โอดะ ฮิโคชิสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเปลี่ยนความโกรธเป็นเสียงหัวเราะ จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปบนเวที “ฮ่า ฮ่า งั้นฉันขอดูสิ่งที่คุณเคยพูดเอาไว้หน่อยแล้วกัน ผมขาว…”