บทที่ 268

พูดจบ เขาก็ได้เปิดถังน้ำมัน พูดกับเกาจวิ้นเว่ยที่อยู่ข้างๆว่า: “พ่อ ฉันคิดว่าฉันแค่เทน้ำมันเบนซินลงไปที่ประตูม้วน ปล่อยให้น้ำมันเบนซินกระจายด้านในจนสุด ถึงตอนนั้นก็จุดไฟด้านนอก รับรองว่าด้านในแม้แต่แมลงสาบตัวเดียวก็ไม่รอด!”

เกาเจี้ยนจูนพยักหน้า คำรามออกมาอย่างโหดเหี้ยม พูดว่า: “ดี!เผาไอ้พวกลูกหมานี้ให้ตายไปเลย!”

แม้ว่าอำนาจของเกาเจี้ยนจูน ในจินหลิงไม่ถือว่าสูงส่ง ก็ไม่ได้ถึงกับสุดยอด แต่ถ้าพูดถึงรักลูกชาย เขาถือว่าเป็นอันดับหนึ่งของจินหลิง

บรรพบุรุษของหลานชายคนนี้เป็นโสดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว เขาให้กำเนิดลูกสาวติดต่อกันหลายคน ถึงได้มีเกาจวิ้นเว่ยลูกชายสุดที่รักพิการคนนี้ แน่นอนว่าการเลี้ยงดูตามใจตั้งแต่เด็ก

ตอนที่เกาจวิ้นเว่ยเข้าโรงเรียน เพราะว่าไม่ตั้งใจเรียน ก่อกวนในห้องเรียน ถูกคุณครูใช้ไม้บรรทัดตีลงกลางมือ เกาจวิ้นเว่ยพาคนไปที่โรงเรียน ทุบไปที่ท้ายทอยของครู ทำให้เขาพิการไปตลอดชีวิต;

เมื่อตอนที่เกาจวิ้นเว่ยเข้าโรงเรียนชั้นมัธยมต้น ในโรงเรียนทะเลาะกับเพื่อนแล้วเสียเปรียบ เกาจวิ้นจูนจ้างคนมาทำร้ายเพื่อนของลูกชายของเขาจนกลายเป็นเจ้าชายนิทรา;

ตัวอย่างดังกล่าวมีอยู่มากมายในขณะที่เกาจวิ้นเว่ยเติบโตมา

ในสายตาของเกาเจี้ยนจูนคือ ไม่ว่าใครที่รังแกลูกชายของตัวเอง ต้องลงเอยด้วยการตาย

ซือเทียนฉีไม่รักษาขาของลูกชาย สมควรตาย!

ไอ้เย่เฉินนั่นในเมื่อได้ทำร้ายลูกชายจนกลายเป็นดั่งเช่นทุกวันนี้ ก็คือสมควรตาย!

ดังนั้น แผนการของเขาคือวันนี้จะเผาซือเทียนฉีให้ตายก่อน พรุ่งนี้ค่อยทำตามแผนที่วางไว้ เอาชีวิตของเย่เฉิน!

เซียวอี้เชียนเห็นสองพ่อลูกนี้จะจุดไฟเผาคลินิกของซือเทียนฉี ตลอดจนเป็นไปได้ที่จะเผาซือเทียนฉีให้ตายได้ ทันใดนั้นก็ลุกลี้ลุกลน กระโดดออกมาพูดกับทั้งสองคนอย่างไม่ลังเลว่า: “สองท่าน อย่าได้วู่วามเด็ดขาด!”

ตระกูลเกาสองพ่อลูกตกใจ!

เดิมทีคิดว่าดึกขนาดนี้คงไม่มีใครสังเกตเห็นตัวเอง คิดไม่ถึงว่าจะโผล่ออกมาหนึ่งคน

เกาจวิ้นเว่ยตกใจอย่างมาก จำเซียวอี้เชียนได้ พูดด้วยความตกใจว่า “คนที่ก่อนหน้านี้มาหาซือเทียนฉีเพื่อรักษาตัวคนนั้น? ทำไม คุณจะช่วยเขาเหรอ?”

เซียวอี้เชียนรีบโบกมือทันที พูดว่า: “ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าไอ้ชาติหมาซือเทียนฉีจะเป็นหรือตาย! แต่ว่ายาเทวดาของเขาอยู่ในร่างกายเขาตลอด ฉันเชื่อว่ายาวิเศษของเขาไม่เพียง แต่รักษาขาของคุณได้ ถ้าหากว่าพวกคุณจะใช้ไฟเผาเขาตาย งั้นยาวิเศษของเขาแน่นอนว่าก็จะโดนเผาไปด้วย!”

เกาจวิ้นเว่ยก็นึกขึ้นมาได้!

ใช่แล้ว!

ตัวเองทำไมคิดไม่ถึง!

ซือเทียนฉีมียาวิเศษจริงๆ ยาวิเศษสามารถรักษาได้แม้กระทั่งอัมพาตครึ่งท่อนอย่างอาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลัง

ถ้าหากว่าตัวเองจุดไฟเผาเขาแล้ว จะไม่มีโอกาสที่จะรักษาขาที่เป็นง่อยได้?

คิดมาถึงจุดนี้ จู่ๆเขาก็ลังเลขึ้นมา

เซียวอี้เชียนขณะนี้ได้เอ่ยถาม: “สองท่าน จากที่ฉันดูแล้วทำแบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอ อย่าเพิ่งเผาร้านของไอ้สุนัขเฒ่านี้เลย คิดหาวิธีจับไอ้สุนัขเฒ่านี้ก่อน จากนั้นก็ชิงยาของเขามา สุดท้ายค่อยฆ่ามันให้ตาย!”

เกาเจี้ยนจูนขมวดคิ้วถาม: “ทำไม คุณกับไอ้คนแซ่ซือก็มีความแค้นกันเหรอ?”

“แน่นอนว่ามีความแค้นต่อกัน!”เซียวอี้เชียนพูดด้วยความเย็นชาว่า: “อีกทั้งยังเป็นความแค้นที่ไม่มีทางลืมไปได้ ฉันก็อยากจะฆ่าแล้วก็มีชีวิตอย่างมีความสุข แต่ก่อนอื่นต้องเอายาวิเศษมารักษาโรคสะก่อน!”

เกาเจี้ยนจูนพูดว่า: “ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ถึงเวลานั้นพวกเราร่วมมือกันจับตัวคนแซ่ซือ บีบให้เขาเอายาวิเศษออกมา จากนั้นค่อยฆ่าเขาแล้วโยนลงแม่น้ำ!”

“ดี”เซียวอี้เชียนพยักหน้า พูดว่า: “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกเราแลกเบอร์ติดต่อกันไว้ พรุ่งนี้หาเวลา พวกเราค่อยมาพบกันแล้วมาปรึกษาหารือกัน!”