ฉากที่วุ่นวายค่อยๆกลับมาสงบเล็กน้อย
เย่ฉางกระแทกไม้เท้าลงกับพื้นอีกครั้ง และจ้องมองไปที่ ThornyRose พร้อมกับพูดออกมาอย่างจริงจัง “การแข่งขันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว เลิกทำเป็นล้อเล่นซักที”
ThornyRose รู้สึกราวกับว่าหน้าอกของเธอถูกทุบตี และสิ่งที่เธอต้องการทำก็คือฉีกหน้าของเขาออกจากกัน ForzenBlood ผู้ที่ถูกทิ่มก้นของเธอเป็นครั้งแรกลุกขึ้นมาอย่างช้าๆ และสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง “พอแล้ว ใจเย็นๆ สงบสติอารมณ์ก่อน”
ThornyRose สูดหายใจเข้าลึกๆ “เริ่มกันเถอะ สำหรับการต่อสู้กับคนงี่เง่าเช่นนี้ คงจะดีกว่าถ้าฉันไม่สนใจมัน หลินหลี่ นายเป็นคนแรก คนต่อไปจะเป็น SpyingBlade และเจ้าหมียักษ์จะเป็นแม่ทัพ”
“มีคนต้องการดวลกับฉัน” เย่ฉางคร่ำครวญ เมื่อพูดจบเขาก็สังเกตเห็นว่าเส้นเลือดดำของ ThornyRose เพิ่มขึ้น เขาจึงยักไหล่และเดินกลับไปที่โซฟา และนั่งลงข้างๆ MistyVeil “คุณป้าก้นกระชับ เกี่ยวกับข้อเสนอแนะที่ฉันมอบให้เธอครั้งล่าสุด เธอตัดสินใจแล้วหรือยัง?”
MistyVeil ตะลึงไปชั่วครู่ ‘ข้อเสนออะไร?’ จากนั้นเธอก็จำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องน้ำได้ จากนั้นใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง และซีดเซียว เธอตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง “ไปตายซะ!”
เย่ฉางถอนหายใจ “อันที่จริง เธอไม่ได้เสียหายอะไรเลยนะ”
จากนั้น MistyVeil ก็สั่นสะท้านเมื่อเธอคิดถึง ThornyRose ที่ต้องมาพบเจอกับคนประหลาดเช่นนี้
หลินหลี่ดึงดาบยักษ์ออกมาแล้วพาดไว้บ่นบ่า จากนั้นเขาก็คำราม และกระโดดขึ้นไปบนเวที เขาแหงนมองไปที่กำแพงเกียรติยศ ด้วยการหันหลังให้กับทีมฝ่ายตรงข้าม เขาเห็นจักรพรรดิเบญจมาศอันดับ 1 และเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ทันใดนั้นปอยผมของเขาก็ชี้ตั้งขึ้น เขาหันกลับมาอย่างช้าๆ และพาดดาบขนาดใหญ่ไว้บนหลังแล้วย่อตัวลง เขาตั้งท่าเตรียมวาดดาบ และจ้องไปที่สมาชิกของ Union Alliance ที่ไม่ได้ขึ้นมาบนเวที “พวกนายสามารถทนการฟาดฟันของฉันได้เพียงดาบเดียวเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่แตกต่างอะไร ไม่ว่าใครจะขึ้นมาก็ตาม รีบขึ้นมาเร็วๆเข้า! ถ้าพวกนายรีบขึ้นมาตายเร็วๆ มันจะได้จบเร็วยิ่งขึ้น ฉันยังต้องการไปดูบันทึกวีดิโอเรื่องศึกพิศวาสสองพี่น้องตอนพิเศษของช่วงคริสต์มาสอีกครั้ง”
“ปีศาจหลี่คนนี้ช่างหยิ่งผยองซะเหลือเกิน! เขาคิดว่าพวกเราเป็นเหมือนทีมอันดับสองอย่าง Black Dragon Union งั้นหรอ?”
“ประเทศจีนอาจแข็งแกร่ง แต่ปีศาจหลี่ที่โง่เขลาคนนี้หยิ่งเกินไป! แม้แต่ Flame Dragon ยังไม่กล้าพูดเช่นนั้นเลย!” แฟนคลับของ Union Alliance นั้นโกรธเกรี้ยว ราวกับแมวที่ถูกเหยียบหาง
“พี่ใหญ่หลี่ของพวกเราพูดว่าเพียงครั้งเดียวก็คือครั้งเดียว! หรือไม่อย่างมากมันจะเป็นเพียงสองครั้งเท่านั้น! พวกนายเป็นเพียงกลุ่มคนโง่เง่าจากยุโรป พวกนายกล้าที่จะมาสงสัยพี่ใหญ่หลี่ของพวกเราได้ยังไง?! พี่น้อง ส่งเสียงเชียร์ออกมาเพื่อพี่ใหญ่หลี่กันเถอะ!!”
“ปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่ง! ฆ่าพวกมันทิ้งทั้งหมดด้วยดาบเดียว! อาวุธหนักจะครองโลก!”
“พิทักษ์โลก! ปกป้องอนาคต! เทพเจ้าสงครามอันทรงเกียรติ! Union Alliance!”
“กะโหลกกะลาเก่าแก่คร่ำครึมากเกินไป! ยังคงยึดติดอยู่กับเกียรติอันสูงศักดิ์ของ Angelite อยู่อีกงั้นเหรอ? ไอ้พวกงี่เง่าล้าสมัย!”
“เหี้ยเอ๊ย! อย่างน้อยเราก็ดีกว่าประเทศจีนที่ใช้การกลับมาของจักรพรรดิเบญจมาศอีกครั้ง”
“นั่นมัน… โปรดแก้ไขคำพูดของพวกคุณด้วย จักรพรรดิเบญจมาศเป็นของสหพันธรัฐเกาหลี”
“ให้ตายสิวะ! เกาหลีนี่แม่งไร้ยางอายซะเหลือเกิน”
ความวุ่นวายภายนอกสนามทำให้พี่ชายเฉาถึงกับพูดไม่ออก ‘ปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งคนนี้มีออร่าประเภทเดียวกันกับ Angelite เขาสามารถ K.O. ศัตรูด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวอย่างแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นออร่านั่นก็ยังเตือนให้เขาระลึกถึงจักรพรรดิเบญจมาศในตำนานอยู่ดี นี่มันไม่สามารถคาดการณ์ได้เลย’ “ตาแก่จง คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับการแจ้งเตือนล่วงหน้าในการฆ่าเพียงดาบเดียว?”
พี่ใหญ่จงส่ายหัว “คำพูด, การกระทำ และความคิดของปีศาจหลี่นั้นไม่สามารถคาดเดาได้เลย จู่ๆเขาก็สามารถทำตัวโง่เง่า และปล่อยให้คู่ต่อสู้ฆ่าเขาได้ บรรดานักพนันทั้งหลายล้วนแต่หวาดกลัวเขามากที่สุด ตัวอย่างเช่นการแข่งกับทีม League of Tyrants ในการแข่งขันนัดแรกทุกคนล้วนแต่เห็นความหวังในตัวพวกเขา แต่เมื่อเขาเข้าสู่การต่อสู้แบบกลุ่ม เขาพุ่งชนศัตรูอย่างประมาทเลินเล่อ และเริ่มฆ่าเป้าหมายโดยไม่ได้ใช้สกิลใดๆ คุณรู้หรือไม่ว่านักพนันทั้งหลายต้องเสียเงินไปมากเท่าไหร่? หากผู้คนเดิมพันในตัวเขา และสูญเสียเงินไป นั่นถือเป็นเรื่องปกติ ดังนั้นการแจ้งล่วงหน้าหรือไม่แจ้งนั้น ไม่มีใครเชื่อเลยแม้แต่นิด แต่มันไม่ได้หมายความว่า จะไม่มีใครเชื่อเลยเช่นกัน หากคุณเดิมพันในตัวเขา มันก็ถือเป็นหนึ่งในนรกแห่งความทุกข์เลยทีเดียว เพราะการที่เขาสามารถเอาชนะเซียนดาบได้นั้นเป็นความจริง ดังนั้นผู้เล่นที่มีความคล้ายคลึงกับจักรพรรดิเบญจมาศดาบคลั่งคนนั้น ไม่อาจคาดเดาได้เสมอ”
เมื่อพูดจบ พี่ใหญ่จงก็หัวเราะลั่น
ตัดฉากกลับไปที่เวที
ฝ่ายตรงข้ามคนแรกของหลินหลี่คือ PoisonKing – Marjo หนึ่งในมือสังหารอันดับต้นๆของโลก เขาเชี่ยวชาญในการใช้พิษ, การเคลือบพิษที่อาวุธ และเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับพิษทุกชนิด ในขณะนี้ Marjo มองเห็นหน้าที่กำลังมุ่ยของหลินหลี่ และขมวดคิ้ว เขากระโดดไปข้างหลังด้วยความระมัดระวัง และมองไม่เห็นความหวังที่จะหาโอกาสในการโจมตี ในขณะเดียวกันหลินหลี่ยังคงอยู่ในตำแหน่งเดิม มือทั้งสองข้างกุมดาบยักษ์อย่างรัดกุม ปอยผมของเขากำลั่งกวัดแกว่งไปมา
Marjo กำลังคำนวณระยะทางจากระยะไกลตรงกลาง เขาวางแผนที่จะแอบอยู่ข้างหลัง และฆ่าหลินหลี่ด้วยของเหลวสีดำบนกริชดำ เขาเดินเข้าไปหาหลินหลี่อย่างระมัดระวัง
ปอยผมของหลินหลี่ค่อยๆเอนไปยังตำแหน่งของฝ่ายตรงข้าม ทันใดนั้นเขาก็ทำตัวเหมือนคนบ้า เขามองไปทางซ้ายและขวา ราวกับว่าเขากำลังพยายามจะบอกว่า ‘ที่ไหน ศัตรูอยู่ที่ไหน?’ ทันใดนั้นเขาก็หันไปทางขวา แล้วจ้องมองราวกับว่าเขากำลังพูดว่า ‘ไอ้ระยำนั่นอยู่ตรงนี้!’ เมื่อเห็นหลินหลี่กำลังจะดึงดาบยักษ์ของเขา Marjo ก็ยิ้มเยาะ ด้วยการกระทุ้งขาเบาๆ เขาก็โจมตีไปที่ด้านหลังของหลินหลี่
เมื่อ Marjo กำลังจะโจมตีด้วยกริชที่อาบยาพิษ Verlianna ก็ขมวดคิ้ว ‘ไม่! มีบางอย่างไม่ถูกต้อง! หากเขาดึงดาบออกมาล่วงหน้า เขาสามารถเฉือนพื้นที่โดยหมุนไปรอบๆได้อย่างรวดเร็ว แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะตรวจพบว่า Marjo อยู่ที่ไหน’ เมื่อเห็น Marjo กำลังจะพุ่งไป Verlianna รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้อง ราวกับว่าเธอพลาดอะไรบางอย่างไป เมื่อ Marjo พุ่งเข้ามา หลินหลี่ก็ดึงดาบยักษ์ของเขาออกมา เธอครุ่นคิด ‘บ้าเอ๊ย! เขารู้ตำแหน่งที่ถูกต้อง! มันเป็นเพราะสกิลของเขางั้นเหรอ? มันเป็นเรื่องยากที่จะตรวจพบสกิลการล่องหนของ Marjo ได้! สกิลของ Marjo นั้นไร้เสียงอย่างสมบูรณ์! เราผิดพลาดตรงไหน?’
FrozenBlood ยิ้มอย่างขมขื่น ‘สำหรับเขาแล้ว การล่องหนเป็นเพียงของประดับเท่านั้น มันน่าเหลือเชื่อมากจนถึงตอนนี้ ไม่มีแม้แต่คนเดียวในลีกที่รู้ว่าเขารู้ตำแหน่งของคนที่ล่องหนได้อย่างไร หรืออาจจะเป็นสัญชาตญาณ? แต่เพียงแค่สัญชาตญาณเพียงอย่างเดียว ก็ยังเป็นเรื่องยากที่จะคาดการณ์ตำแหน่งได้อย่างแม่นยำจนถึงระดับนี้ ราวกับว่ามีคนชี้ตำแหน่งให้กับเขา ความน่าจะเป็นไปได้ที่เขาจะทำผิดพลาดนั้นมีน้อยมาก เขาเหมือนกับเครื่องตรวจจับเรดาร์’
“เคร้ง”
ทุกคนสามารถมองเห็นได้เพียงแค่พิษ, กริช, ร่างที่แยกออกเป็นสองส่วน และประกายแสงจันทร์ที่ยาวเยียดเท่านั้น
การทะเลาะกันนอกสนามกีฬาได้เงียบลง
เย่ฉางยิ้มอย่างแผ่วเบา ‘หลินหลี่ปลดล็อคยีนของเขาแล้ว และได้รับความสามารถพิเศษที่เป็นของเขา ‘ความแข็งแกร่งทางจิตใจ – สัมผัสที่หก’ มีหลายคนที่มีสัมผัสที่หก แต่คนที่มีสัมผัสที่หกที่เกิดจากความสามารถของตัวเองนั้น มีเพียงแค่หนึ่งในล้านเท่านั้น สัมผัสที่หกนั้นมีทั้งดี และไม่ดี ยิ่งกว่านั้นความแข็งแกร่งทางจิตใจของหลินหลี่นั้นยอดเยี่ยมมาก สัมผัสของเขาแข็งแกร่งมาก คุณไม่สามารถซุ่มโจมตีหลินหลี่ได้ เว้นแต่ว่าคุณจะสามารถเอาชนะเขาได้อย่างชาญฉลาดเท่านั้น ถ้าไม่เช่นนั้นแล้ว มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้เลย แต่แน่นอนว่า เมื่อเขาอวดดีจนเกินไป เขาจะปิดประสาทสัมผัสที่น่าเหลือเชื่อเหล่านี้ลงไปโดยอัตโนมัติ’
เสียงเชียร์, เสียงโห่ร้อง และเสียงเหน็บแนม ดังไปทั่วสนามอีกครั้ง
หลินหลี่ทำให้ใครหลายคนตกใจด้วยการใช้เพียงแค่ดาบเดียว เมื่อมองดูสแต็กแห่งความตายของหลินหลี่ที่เพิ่มขึ้นมา Verlianna ก็รู้ว่าการแข่งขันครั้งต่อไปคงเป็นเรื่องยากกว่าครั้งแรก ไม่ใช่สิ! นับจากวินาทีที่เขาได้รับสแต็กแห่งความตายครั้งแรก การต่อสู้ครั้งนี้ก็สิ้นสุดลงแล้ว เธอถอนหายใจ และส่ง HeavenMarksman – Ice ขึ้นไปต่อสู้ อย่างไรก็ตามผลที่เธอได้รับคือการถูกไล่ล่าเหมือนกับลูกเจี๊ยบที่วิ่งหนีไปทั่วทั้งเวที ในที่สุด Ice ก็ถูกฆ่าด้วยการฟันเพียงหนึ่งครั้ง สำหรับการต่อสู้ครั้งที่สาม เธอคิดว่ามันไม่มีความหมายอะไรที่จะขึ้นไป เพราะเธอคงถูกฆ่าอย่างง่ายดายถ้าเธอขึ้นไป และจะกลายเป็นเรื่องน่าอับอายทันที ค่าสถานะของเขาได้รับการยกระดับให้สูงขึ้นมากกว่าเดิม 100% แล้ว จากนั้นเธอยื่นมือออกไปเพื่อขอยอมแพ้ และเลือกการต่อสู้แบบกลุ่ม