บทที่ 546 ตกใจกลัว

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 546 ตกใจกลัว
“เด็กหนุ่มอารมณ์ฉุนเฉียว บอกฆ่าก็ฆ่าตายเลย! ตอนนี้เกิดปัญหาแล้ว ถ้าไม่ทำก็ไม่ทำ พอได้ทำก็ทำถึงที่สุด โดยต้องฆ่าคนของตระกูลไปหมด!”

กัวปิงที่แต่งตัวเป็นผู้หญิง จ้องมองคนตระกูลเก่าแก่เหล่านี้ด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แต่ก็ยังมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า

การที่เขาถูกคนอื่นเรียกว่าหน้าเนื้อใจเสือนั้นใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล โดยเฉพาะเวลาเขาจ้องมาด้วยรอยยิ้ม เราต้องระวังให้ดี เขายิ้มสดใสมากเท่าใด เราจะตายมากอนาถมากยิ่งขึ้นเท่านั้น

กัวปิงคนหน้าเนื้อใจเสือ และหร่วนซื่อสงจิ้งจอกเฒ่า ทั้งสองคนเป็นผู้ช่วยคนสำคัญของขุนหลวง

และเพราะมีพวกเขาสองคนอยู่ ดังนั้นจึงทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขากับฝ่ายตระกูลเก่าแก่เย็นชาอย่างเช่นทุกวันนี้

ขณะนี้ หร่วนซื่อสงซึ่งปลอมตัวเป็นชายวัยกลางคนที่ใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครา เขากำลังคิดเกี่ยวกับมาตรการรับมือ และใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ในปัจจุบันอย่างไร เพื่อจะจัดการตระกูลเก่าแก่กับตระกูลผู้ดี

ถึงแม้เป็นวิกฤต แต่ถ้าควบคุมโอกาสอันเล็กน้อยนั้นได้ มันจะกลายเป็นโอกาสอันยิ่งใหญ่!

ขณะนี้ จ้าวกั๋วจู้ทำให้บอดี้การ์ดรู้สึกตกใจกลัว จ้องมองเย่เซิ่งเทียนด้วยสายตาดุดัน แต่พวกเขาไม่กล้าเถียงจ้าวกั๋วจู้

“แกฆ่าคุณชายของพวกเรา แกต้องชดใช้ด้วยชีวิต!”

บอดี้การ์ดไม่ก่อกวนอีกต่อไป เพราะพวกเขารู้ว่าจ้าวกั๋วจู้อยู่ที่นั่น ถ้าพวกเขาไม่สามารถล้างแค้นได้ พวกเขาก็จะตายเปล่า

พวกเขานำศพคุณชายกลับไปรายงานผู้นำตระกูลทันที เพื่อให้ผู้นำตระกูลมาแก้แค้น

“ยังมีใครคิดจะขวางอีก? และมีอะไรสงสัยอยู่อีกไหม?”

เย่เซิ่งเทียนมองคนของห้าตระกูลผู้ดี หม่าหรูหลงจากตระกูลหม่าแห่งพายัพ หวางเถิงจากตระกูลหวางแห่งลังงาและจางหลิงหยุนจากตระกูลจางแห่งอีสาน พวกเขาถูกจ้าวกั๋วจู้ตบจนหน้าบวมเหมือนหัวหมู เมื่อเห็นร่างกายของเย่เซิ่งเทียนเต็มไปด้วยรัศมีสังหาร ดวงตาดุร้าย ทำให้พวกเขาไม่กล้าพูดอะไร

ไป๋อวิ๋นเฟยตายไปแล้ว เจ้าหนูคนนี้ไม่ใช่คนที่มีความเมตตา เขากล้าฆ่าคนจริงๆ

ถ้าตนเองตายไปแล้ว ถึงแม้ว่าตระกูลจะมาแก้แค้น แล้วไงล่ะ?

ถ้าตนเองตายไปแล้ว การแก้แค้นจะมีประโยชน์อะไร!

ถูกต้อง ตนเองต้องรักษาชีวิตเอาไว้ และวางแผนสำหรับอนาคต ตอนนี้ตายอยู่ที่นี่ไม่ได้

พวกเขาไตร่ตรองอย่างลับ ๆ และหาข้ออ้างให้ตนเอง

เมื่อเผยชุนชิวมองคนเหล่านี้ ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้าใจ ตอนนี้ถือว่าคุณชายของห้าตระกูลผู้ดี ไร้ประโยชน์แล้ว พวกเขาไม่กล้าต่อต้านแม้แต่น้อย

การตายของไป๋อวิ๋นเฟยเมื่อสักครู่ ทำให้พวกเขาตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ

คนของเจ็ดตระกูลเก่าแก่ไม่พูดอะไรเหมือนกัน เพียงแค่มองไป๋อวิ๋นเฟยตาย และไม่ยืนออกมาพูดสักประโยค

สิ่งนี้ทำให้เผยชุนชิวรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ตระกูลอย่างนี้ มีคุณสมบัติอะไรที่จะเข้าร่วม สมาคมทางการแพทย์? เมื่อถึงตอนนั้นเกรงว่าสมาคมทางการแพทย์จะเดือดร้อนเท่านั้น!

“นายหยุดก่อน”

และขณะนั้น มีเสียงเย็นชาดังขึ้น

มู่หว่านชิงที่เยือกเย็นและเย่อหยิ่งแห่งตระกูลมู่แห่งหรดี ยืนขวางอยู่หน้าเย่เซิ่งเทียน และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “นายฆ่าคนต่อหน้าสาธารณชน นายต้องให้คำอธิบายใช่ไหม? ฉันไม่สนหรอกว่านายเป็นใคร วันนี้ฆ่าคน ต้องได้รับโทษ”

“เธอจะขวางฉันด้วยเหรอ”

เย่เซิ่งเทียนมองมู่หว่านชิงอย่างสงบ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร มู่หว่านชิงรู้สึกหวาดหวั่น เธอเห็นรัศมีสังหารที่เยือกเย็นอยู่ในสายตาของเย่เซิ่งเทียน

เธอเชื่อว่าขอเพียงแค่ตนเองยังไม่หลีกทางอีก ตนเองก็จะต้องตาย

“แล้วทำไมล่ะ? แข่งขันเท่านั้น แต่นายฆ่าคนตาย นายต้องได้รับโทษ!”

มู่หว่านชิงกัดฟัน การเผชิญหน้ากับเย่เซิ่งเทียน ทำให้เธอรู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก

“คุณหนู พวกเรายังมีเรื่องต้องปรึกษาหารือกันอีก ไปคุยกันที่อื่นเถอะ”

คนรับใช้เก่าแก่ที่อยู่ข้างมู่หว่านชิงรีบเดินเข้ามา บังคับดึงตัวมู่หว่านชิงออกไป มองเย่เซิ่งเทียนด้วยความกลัวและกล่าวว่า “เป็นการเข้าใจผิด เมื่อสักครู่คุณหนูของผมตกใจ ขออภัยด้วย”

“ลุงฝูลุงเป็นอะไรไป? เขาฆ่าคนตาย ก็ต้องได้รับโทษ……”

ยังไม่ทันที่มู่หว่านชิงจะกล่าวจบ เธอก็ถูกลุงฝูบังคับดึงตัวไปอยู่ด้านข้าง

เย่เซิ่งเทียนเพิกเฉย มองไปที่หกหมอเทวดาที่อยู่บนเวทีและกล่าวว่า “การที่พวกคุณสามารถแข่งขันทักษะทางการแพทย์กับผม นั้นเป็นเกียรติของพวกคุณ ผมจะให้โอกาสพวกคุณหกคน ในเมื่อไอ้แก่อย่างพวกคุณไม่รู้จังหวะที่ควรจะเดินหน้าหรือถอยหลัง ผมก็จะไม่ออมมือ แล้วอย่ามาโทษว่าผมไม่ให้เกียรติพวกคุณทั้งหกคนล่ะ?”

“เจ้าเด็กเปรต แกพูดอะไรน่ะ!!!”

เผยชุนชิวรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายปรากฏตัวออกมา ก็ไม่เห็นพวกเขาทั้งหกคนอยู่ในสายตาเลย!