แม้แต่หลินเชี่ยนกับถงเยียนก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก ถงเยียนอาจไม่ใช่หมอแต่เธอรู้คุณค่าของงานออกแบบนี้และมันก็เป็นฝีมือของซิงเหอกับลู่ฉี!
สีหน้าของถงเยียนมืดมนพอๆ กับหลินเชี่ยนเพราะเธอรู้ว่าตัวเองกำลังจะถูกตบหน้า นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอรู้สึกเจ็บใจแบบนี้
เธอจ้องซิงเหอด้วยความโกรธและอับอาย ไม่รู้ทำไมถงเยียนถึงรู้สึกว่าซิงเหอกำลังหัวเราะเธออยู่ในใจทั้งๆ ที่ซิงเหอไม่ได้ให้ความสนใจกับการมีอยู่ของเธอเลยสักนิด มันทำให้เธอโมโหมากขึ้น
กลับกัน นัยน์ตาของหลินเชี่ยนส่องประกายมืดมัว หลังจากที่ลู่ฉีอธิบายเสร็จ ทั้งห้องก็ยังคงตกอยู่ในความเงียบ
เขายิ้ม “นั่นคือทฤษฎีพื้นฐานเบื้องหลังงานออกแบบของเรา มีคำถามอะไรไหมครับ”
“นี่เป็นงานออกแบบของคุณจริงๆ เหรอ” ใครบางคนถามอย่างตะกุกตะกัก
ลู่ฉีพยักหน้าอย่างหนักแน่น “ใช่ครับ ผมกับคุณเซี่ยช่วยกันออกแบบมัน”
“…” บ้าไปแล้ว พวกเขาออกแบบสิ่งที่เป็นไปไม่ได้แบบนี้ได้ยังไง!
“แต่คุณจะทำให้มันเป็นจริงได้เหรอ งานออกแบบดูใช้ได้แต่การประดิษฐ์มันขึ้นมาเป็นไปไม่ได้หรอก!” หมอคนหนึ่งตะโกนอย่างดึงดัน
คนอื่นก็พูดตามราวกับจะพิสูจน์ว่าความสามารถของพวกเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าลู่ฉี “ถูกต้อง มันอาจเป็นไปได้ในทางทฤษฎี แต่การประดิษฐ์มันขึ้นมาจริงๆ เป็นไปไม่ได้ กลวิธีมันยากเกินไปและวัสดุที่จำเป็นก็ขาดแคลน”
“ใช่แล้ว พวกคุณสองคนจะไม่สามารถเอาชนะสองปัญหานี้ได้!”
ยิ่งพวกเขาตะโกนมากเท่าไหร่พวกเขาก็ยิ่งมั่นใจในตัวเองมากขึ้นเท่านั้น พวกเขาถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะนี่พิสูจน์ว่าพวกเขาไม่ได้แย่อย่างที่ตัวเองคิด ลู่ฉีแค่ออกแบบสำเร็จเท่านั้นแต่การประดิษฐ์มันขึ้นมาเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ดังนั้นระดับความสามารถของพวกเขาก็ไม่ได้ด้อยกว่าลู่ฉี
แม้แต่หลินเชี่ยนกับถงเยียนก็ผ่อนลมหายใจที่พวกเธอกลั้นไว้ ในขณะที่รอยยิ้มพึงพอใจเริ่มกลับมาปรากฏบนใบหน้าของพวกเธอ ความหวังของพวกเธอก็ต้องสลายเป็นผุยผง!
“ใครบอกว่ากลวิธีจะเป็นปัญหา” ลู่ฉียิ้มอย่างมั่นใจ “ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะคุณเซี่ยมีพรสวรรค์ในด้านนี้ ถ้าพวกเราไม่สามารถเอาชนะปัญหาทางเทคนิคได้ พวกเราก็คงไม่ออกแบบมันขึ้นมา ต้นแบบที่พวกคุณเห็นบนจอภาพล้วนเป็นฝีมือของคุณเซี่ย ในฐานะที่เป็นหมอ ผมสามารถให้ข้อมูลด้านการแพทย์กับเธอเท่านั้น ในแง่ของกลวิธี เธอถือเป็นอัจฉริยะอย่างไม่อาจโต้แย้งได้”
ดังนั้นปัญหาทางด้านฟิสิกส์คณิตศาสตร์ และไฟฟ้าทั้งหมดถูกแก้ไขโดยซิงเหอ!
เป็นอีกครั้งที่คนทั้งห้องต้องตกใจ พวกเขาจ้องไปที่ซิงเหอราวกับเธอเป็นสัตว์ประหลาด ผู้หญิงคนนี้ซึ่งพวกเขาทึกทักเอาว่าเป็นหมอจอมปลอมไร้ประโยชน์น่ะหรือจะเป็นอัจฉริยะ เธอยังอายุน้อยแถมเป็นแค่ผู้หญิงอีก เธอจะเก่งขนาดนั้นได้ยังไง
เป็นไปไม่ได้…
ราวกับล่วงรู้ความคิดของพวกเขา ซิงเหอพูดอย่างสงบนิ่ง “ถ้าพวกคุณมีคำถามอะไรก็มาถามฉันได้ทุกเมื่อ”
เธอไม่กลัวคำถามหรือการทดสอบของพวกเขาเพราะนี่เป็นผลงานของเธอจริงๆ!
“ซิงเหอ” คุณนายประธานาธิบดีจับมือเธอและพูดด้วยน้ำตาคลอเบ้า “ฉันไม่รู้เลยว่าเธอเก่งขนาดนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ลู่ฉีต้องการให้เธอมาช่วยเขา ตอนนี้เธอเอาชนะใจฉันได้อย่างสมบูรณ์”
คุณนายประธานาธิบดีเอ็นดูเธอมากขึ้นไปอีก
สำหรับคนอื่นๆ พวกเขาได้รับการตบหน้าอย่างเจ็บปวด
อย่างไรก็ตามซิงเหอยังคงควบคุมอารมณ์ได้เหมือนเดิม