ตอนที่ 584 ให้รักคุณฉันทำไม่ได้
การคาดเดาที่มันเคยเกิดขึ้นในใจของเธอหวนกลับมาอีกครั้ง
เขาพยักหน้า “ใช่ครับ ผมเองก็คิดแบบนั้นแหละ ผมก็แค่ลองใจคุณ อยากจะรู้ว่าจริงๆ แล้วคุณมีความรู้สึกกับผมบ้างไหม แต่ดูเหมือนว่าผลลัพธ์ของมันจะทำให้ผมผิดหวัง”
เขาพูดออกมาด้วยอารมณ์ที่เรียบเฉย สีหน้าดูไม่ได้มีอะไรแปลกไปเลยสักนิดเดียว ราวกับว่ากำลังพูดถึงเรื่องของคนอื่นอยู่อย่างไรอย่างนั้น แต่ในความเป็นจริงแล้วหัวใจของเขามันแทบจะกระอักเลือดอยู่แล้ว
เพราะว่าเขารู้ ว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาคงไม่มีโชคชะตาอะไรต่อเธออีกแล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาคงทำได้แค่แอบเฝ้ามองเธออยู่ด้านหลังเท่านั้น
“คุณ…คุณไม่เห็นจำเป็นจะต้องทำเรื่องพวกนี้เลย”
ใช้เวลาอยู่นานกว่าเธอจะหาเสียวของตัวเองเจอ เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงฝืดแห้ง
ที่แท้เธอก็เดาออกมาตั้งนานแล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าเขาจะเอาเด็กสาวคนนั้นมาปิดบังเป้าหมายของตัวเอง ตั้งใจที่จะดูปฏิกิริยาตอบรับของเธอ
ก่อนหน้านี้เวลาที่เห็นการกระทำของเขาเธอก็ไม่เข้าใจเลยสักนิด ถึงแม้ว่าจะเกิดความคิดแบะการคาดเดาขึ้นมา แต่ก็ไม่คิดเลยว่าเธอจะเดาถูก
แล้วตอนนี้ เธอก็ไม่รู้เลยว่าตัวเองควรจะพูดอะไรออกไปดี
ฉีหย่วนเหิงผู้ชายคนนี้เขาทะนุถนอมและเอาใจใส่เธอเป็นอย่างมาก ตั้งแต่เธอมาอยู่ที่นี่ ทั้งเสื้อผ้าอาภรณ์อาหารการกินเขาก็เป็นคนจัดหาให้อย่างดี อย่างอื่นคงไม่ต้องพูดถึง แค่ดูเสื้อผ้าที่เธอชื่นชอบที่แขวนเรียงรายอยู่ในตู้นั่น แล้วยังมีอาหารบนโต๊ะที่มีแต่ของที่อุดมไปด้วยสารอาหาร และยังมีเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อีกมากมายที่แม้แต่เธอเองก็ไม่ทันได้สังเกตเหล่านี้มันกำลังบอกกับเธอ
ฉีหย่วนเหิงผู้ชายที่แสนดีคนนี้ ไม่ว่าอยู่ข้างนอกเขาจะเป็นอย่างไรก็ตาม แต่อย่างน้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอเขาก็เป็นคนที่เพอร์เฟกต์ที่สุด
มีบางครั้งที่เธอคิดว่า ถ้าหากว่าก่อนหน้านี้คนที่เธอได้พบก่อนคือเขาก็คงจะดีไม่น้อยเลย
แต่น่าเสียดายที่ชีวิตคนเรามันไม่มีคำว่าถ้าหาก
เธอถอนหายใจออกมา แล้วมองไปที่เขา “คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลย จริงๆ นะคะ ฉันไม่คู่ควรเลยสักนิด”
“แต่ผมคิดว่าคุณคู่ควร ในใจของผมคิดว่าคุณคือผู้หญิงที่ดีงามที่สุด เพื่อคุณแล้วผมยินดีที่จะใช้ทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้คุณมา ต่อให้คุณจะต้องเกลียดผมก็ไม่เกี่ยง แต่ตอนนี้พบรู้แล้วว่าต่อให้ตัวเองพยายามมากแค่ไหน คนมาทีหลังก็คือคนมาทีหลัง ยังไงผมก็ไม่สามารถครอบครองหัวใจคุณได้”
คำพูดของเขามันฟังดูเจ็บปวดไม่น้อย ความเศร้าและความพ่ายแพ้ที่แผ่ออกมามันทำให้เธอควบคุมสีหน้าของตัวเองไม่ได้
ตอนนี้เธอทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เธอยกมือขึ้นวางไว้บนหลังมือของเขา ทำให้ดวงตาที่ดูมืดมนไร้แสงมันเริ่มประกายแสงขึ้นมา แต่ทว่าคำพูดของเธอที่พูดออกมาหลังจากนั้นมันก็ทำให้ความหวังของเขาถูกดับลง “หย่วนเหิง ฉันหลอกคุณไม่ได้หรอกค่ะ ฉันเคยคิดที่จะลองรักคุณแล้ว แต่ฉันคิดว่า ฉันคงทำไม่ได้ จริงๆ นะ ฉันทำไม่ได้จริงๆ …”
เขาพยายามฝืนยิ้มออกมา “ผมรู้ครับ ผมรู้ ไม่อย่างนั้นผมคงไม่มีทางพูดอะไรแบบนี้กับคุณหรอก“ ถึงจะพูดแบบนั้น แต่มือใหญ่ของเขาก็คว้ามือเธอเอาไว้แน่น เหมือนไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางปล่อยไป
เธอจ้องมองเขา “ขอโทษนะคะ ฉันคิดว่าฉันคงเป็นหนี้คุณไปตลอดชีวิตนี้”
เขาส่ายหน้า “ไม่เลย อย่าพูดแบบนั้นเลยครับ ทุกอย่างเป็นความยินยอมของผมเอง”
เธอถอนหายใจออกมา และไม่คิดที่จะพยายามดึงมือออกจากมือเขาอีก
ริมฝีปากของฉีหย่วนเหิงค่อยๆ เผยรอยยิ้มขึ้นมา และจับมือที่อ่อนนุ่มของเธอไว้แน่น แน่นจนเหมือนกับว่าระหว่างพวกเขาทั้งสองคนจะไม่มีวันพรุ่งนี้อีกอย่างไรอย่างนั้น
แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ในความคิดของเขา ตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป เขาตัดสินใจที่จะถอนมือออกจากทุกอย่าง ถ้าทำแบบนั้นแล้วจิ้นหยวนก็คงตามรอยหาเธอได้เร็วขึ้น และคงมาที่นี่เพื่อมารับคนกลับไป
ถ้าเธอกลับไปแล้วจิ้นหยวนก็คงจะเพิ่มความระวังและความปลอดภัยมากขึ้น ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วทั้งสองคนก็คงไม่มีทางที่จะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้อีก ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ชั่วชีวิตนี้ก็คงไม่มีวัน
เพราะฉะนั้นเรื่องอะไรที่เขาจะไม่รักษาช่วงเวลาที่แสนมีค่าเอาไว้ล่ะ
ตอนที่ 585 คุณไปไม่ได้
แต่ใจของเฉียวซือมู่ไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น เธอก็แค่ตัดสินใจอย่างง่ายๆ ในเมื่อตัวเธอไม่สามารถหลุดจากพันธนาการของจิ้นหยวนได้ เธอก็คงทำได้แค่รวบรวมความกล้าแล้วเผชิญกับมัน
เธออยากจะลองไปพบกับจิ้นหยวนอีกสักครั้ง อย่างจะพูดอะไรบางอย่างกับเขา ต่อให้ความรู้สึกของเขามันจะเปลี่ยนไปแล้วก็ตาม อย่างนั้นเธอก็คงทำได้แค่ตัดใจให้ได้
ก่อนหน้านี้ที่หนีออกมามันก็เป็นแค่การหลบหลีกไม่ใช่หรือไง
เธอถึงขั้นคิดว่า ในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้ว งั้นเธอก็ไปต่างประเทศเลยไม่ดีกว่าหรือ ถึงตอนนั้นแล้วก็พาลูกไปอยู่ที่ต่างประเทศเสียเลย แล้วเธอเองก็จะได้ติดต่อกับเพื่อนเก่าด้วยเสียเลย…
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ตั้งแต่ที่เธอเป็นลมสลบไปในครั้งนั้น ความคิดที่อยากจะตายของเธอก็ค่อยๆหายไปด้วยเช่นกัน อีกทั้งยังรู้สึกมีความคาดหวังกับชีวิตใหม่ด้วย
บางทีอาจเป็นเพราะการพูดโน้มน้าวของฉีหย่วนเหิงก็ได้ หรืออาจจะเป็นเพราะว่าลูกในท้องได้ให้กำลังใจแก่เธอ ทำให้จิตใจของเธอเริ่มที่จะกลับมาสดใสอีกครั้ง ไม่ได้ตกอยู่ในสภาวะมืดมนจนถึงขีดสุดของความรู้สึก
ฉีหย่วนเหิงจับมือเธอเอาไว้อย่างอาลัยอาวรณ์ แล้วพูดกับเธอว่า “อย่ากังวลไปเลย ผมปล่อยข่าวออกไปแล้ว เขาจะต้องมาหาคุณแน่ๆ”
เขาพูดออกมาอย่างมั่นใจ ทำให้ใจของเธอมันเกิดความสงสัยขึ้นมา “ทำไมคุณถึงได้มั่นใจนักล่ะ”
แล้วเขาก็ชะงักไปในทันที แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ที่จริงในใจของเธอมันก็พอจะรู้อะไรบ้างแล้ว ในความรู้สึกของเธอมันคิดว่าทั้งๆที่จิ้นหยวนเองก็มีความสามารถมากขนาดนั้นแต่ก็ไม่สามารถหาเธอเจอ นั่นก็เพราะว่าเขาเป็นคนคอยขัดขวางอยู่
แต่ว่า พอเธอนึกถึงเรื่องของเจียงจื่อเสียนขึ้นมา ในใจมันก็รู้สึกหดหู่ขึ้นมาอีก คิดอะไรนิดหน่อยก่อนจะถามออกไป “ฉันขอถามคุณได้ไหม คุณมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องของเจียงจื่อเสียนหรือเปล่า”
ฉีหย่วนเหิงส่ายหน้าอย่างไม่คิดอะไรทั้งนั้น “เปล่า ไม่มีครับ จิ้นหยวนเขาเป็นคนที่ระวังตัวมาก ถ้าหากว่าผมคิดที่จะลงมือทำเรื่องแบบนั้นจริงๆ จิ้งหยวนคงรู้สึกตัวก่อนแล้ว มือของผมยื่นไปได้ไม่ไกลนักหรอกครับ”
ที่เขาพูดคือความจริง แต่สิ่งที่เขาไม่ได้บอกออกไปก็คือ เรื่องที่เจียงจื่อเสียนไปอยู่บนเตียงกับจิ้นหยวนนั้นเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องจริงๆ แต่ข่าวที่ออกมาอย่างครึกโครมหลังจากนั้นต่างหากที่เกี่ยวข้องกับเขาเป็นอย่างมาก แต่เพราะว่าเรื่องนี้ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่อยากที่จะพูดออกไป
อย่างไรเสียสิ่งที่จิ้นหยวนทำมันก็คือเรื่องจริง เขาก็แค่ถือโอกาสดันมันขึ้นไปเท่านั้นเอง ใครให้เขาไม่รู้จักอดทนกันล่ะ
ดังนั้นตอนนี้เขาจึงมีเหตุผลมากพอที่จะพูดออกมาได้อย่างเต็มปาก และสามารถทำให้สีหน้าของเฉียวซือมู่เปลี่ยนไปอีกด้วย
“ในเมื่อเป็นแบบนั้น คุณก็ไม่จำเป็นที่จะต้องไปติดต่อเขาแล้วละค่ะ ตอนนี้มันเป็นยังไง หลังจากนี้ก็ปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นไปนั่นแหละค่ะ” แน่นอนว่าเธอไม่พอใจ ในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมานี้เธอเห็นแต่ข่าวที่บอกว่าจิ้นหยวนไปที่โรงพยาบาลเพื่อไปอยู่เป็นเพื่อนเจียงจื่อเสียนทุกวัน ทำให้รู้สึกแย่สุดๆ เมื่อครู่นี้ก็ยังสงสัยว่าฉีหย่วนเหิงมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือเปล่า แต่ในเมื่อมันไม่มี อย่างนั้นก็มั่นใจได้แล้วว่าทุกอย่างมันคือเรื่องจริง
เธอไม่อยากจะติดต่อกับจิ้นหยวนแล้ว จู่ๆ ก็อยากจะไปให้ไกลที่สุด อยากจะไปในที่ที่ไม่มีใครรู้จัก
เมื่อความคิดนั่นแล่นเข้ามาเธอก็จะไม่ทนอีกต่อไป
ด้วยเหตุนี้หลังจากที่ฉีหย่วนเหิงได้สารภาพกับเธอไปได้แค่ไม่กี่วัน เธอก็ได้บอกกับฉีหย่วนเหิงว่า เธอต้องการจะไปจากที่นี่แล้ว
“คุณจะไปไหนงั้นหรือ” ฉีหย่วนเหิงขมวดคิ้วแน่นแล้วมองเธอ พลางก้มลงมองที่ท้องของเธอด้วย ด้วยระยะเวลาที่ผ่านไป หน้าท้องของเธอมันก็นูนออกมาให้เห็นชัดเจนมากขึ้น แค่เดินออกไปใครๆ ก็รู้แล้วว่าเธอเป็นคนท้อง
แล้วในสถานการณ์แบบนี้เธอยังคิดที่จะไปเที่ยวอีกหรือ
ถึงแม้ว่าเขาจะเข้าใจและปล่อยวางความรู้สึกที่มีต่อเธอแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ยังเป็นห่วงและให้ความสำคัญต่อความปลอดภัยของเธออยู่ดี พอได้ยินแบบนั้นก็ปฏิเสธออกไปทันที “ไม่ได้ครับ ตอนนี้ร่างกายของคุณคงไม่เหมาะสมเท่าไหร่”
ถึงจะได้ยินแบบนั้น แต่เฉียวซือมู่ก็ยังต้องการที่จะไปเมืองนอก อีกทั้งยังต้องการไปคนเดียว แบบนั้นก็ยิ่งต้องห้ามปราม “ไม่ได้ครับ ยังไงก็ไม่ได้ ในเมื่อคุณก็รู้ว่าร่างกายไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ยังไงก็ไปคนเดียวไม่ได้เด็ดขาด”