บทที่ 548 ไม่มีโอกาสชนะ

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 548 ไม่มีโอกาสชนะ
คนของห้าตระกูลผู้ดีและเจ็ดตระกูลเก่าแก่มองเย่เซิ่งเทียนด้วยความเย็นชา และรอดูว่าเย่เซิ่งเทียนจะถูกหกหมอเทวดาทรมานจนตายอย่างไร!

ตอนนี้แม้แต่ขุนหลวงหยางทาวที่หลบซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางฝูงชนก็ยังมองเย่เซิ่งเทียนด้วยความอยากรู้

คิดอยู่ในใจ “เซิ่งเทียนมีไม้ตายอะไร? ตอนนี้พลังการต่อสู้ของเขาอยู่บนจุดสูงสุดของโลกทุกแล้ว หรือว่าเขายังมีทักษะทางการแพทย์อีกด้วย แต่ถึงแม้ว่าเขาจะมีทักษะทางการแพทย์ แต่เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของชายชราทั้งหกคน? ชายชราทั้งหกคนนี้เก่งด้านการแพทย์ เซิ่งเทียนไม่มีโอกาสชนะอย่างแน่นอน”

เมื่อเผชิญหน้ากับคนหกคนนี้ แม้แต่หยางทาวก็ไม่มั่นใจในตัวเย่เซิ่งเทียนมากนัก

ถึงแม้ว่าเขาหวังว่าเย่เซิ่งเทียนจะสามารถชนะ แต่โอกาสที่จะชนะนั้นน้อยมาก

กัวปิงที่แต่งตัวเป็นผู้หญิงส่ายศีรษะโดยไม่รู้ตัว

คิดไตร่ตรองอย่างลับ ๆ

เซิ่งเทียนรีบร้อนเกินไป ถ้าเขาแข่งขันกับพวกเขาทีละคน เขาอาจจะสามารถชนะได้ ตอนนี้เขาเผชิญหน้ากับคนทั้งหกคนพร้อมกัน แทบจะไม่มีทางชนะเลย

โก้วหวยเก่งทางด้านการแพทย์แผนจีน ถ้าเซิ่งเทียนเก่งทางด้านการแพทย์แผนจีนเช่นกัน ก็มีความหวังอยู่บ้าง แต่เขาไม่เคยได้ยินว่าเซิ่งเทียนมีทักษะทางการแพทย์มาก่อน?

สมมติว่าเซิ่งเทียนมีทักษะทางการแพทย์ ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถเอาชนะ โก้วหวยได้ แล้ว หูชิงหนิว หวังหลิงจั่วอู๋เต้าสามคนนี้ล่ะ?

พวกเขาเป็นถึงสามอัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่!

จะชนะได้อย่างไร?

จะแข่งกันอย่างไร?

หรือว่าเซิ่งเทียนจะใช้กำลัง?

เมื่อเป็นเช่นนั้นก็พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์

ขณะเดียวกันหร่วนซื่อสงก็กำลังวิเคราะห์เปอร์เซ็นต์การชนะของเย่เซิ่งเทียนเช่นกัน

เกือบทุกคนกำลังวิเคราะห์เปอร์เซ็นต์การชนะของเย่เซิ่งเทียน หลังจากวิเคราะห์แล้ว ข้อสรุปก็คือมันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะชนะ!

“แกคิดแล้วหรือยังว่าจะตายอย่างไร?”

โก้วหวยจ้องมองไปที่เย่เซิ่งเทียน

หากสายตาสามารถฆ่าเย่เซิ่งเทียนได้ ตอนนี้เย่เซิ่งเทียนถูกฆ่าตายไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว

“หมอเทวดาทั้งหกท่าน เจ้าหนูคนนี้กล้าไม่เคารพพวกคุณทั้งหกคน ช่างใจกล้าจริงๆ! กล้าท้าทายพวกคุณทั้งหกคน ไม่เห็นหมอเทวดาทั้งหกอย่างพวกคุณอยู่ในสายตา สมควรตายจริง ๆ!”

หม่าหรูหลงจากตระกูลหม่าแห่งพายัพกล่าวด้วยสายตาเคร่งขรึม

เมื่อสักครู่เขาถูกจ้าวกั๋วจู้ตบหน้า ตอนนี้ใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขาบวมราวกับหัวหมู

ความโกรธนี้ เขาไม่กล้าระบายกับจ้าวกั๋วจู้ ประจวบเหมาะที่จะระบายกับเซิ่งเทียน

“ท่านทั้งหก เป็นตัวแทนสมาคมทางการแพทย์ของประเทศต้าเซี่ย เป็นเสาหลักของโลกการแพทย์ในประเทศต้าเซี่ย การที่เขาไม่เคารพพวกคุณทั้งหกคน เป็นการไม่เห็นโลกการแพทย์อยู่ในสายตา และไม่เห็นทักษะทางการแพทย์ของพวกคุณทั้งหกคนอยู่ในสายตา น่ารังเกียจจริง ๆ!”

“หมอเทวดาทั้งหก ไม่ต้องออมมือ โปรดรีบเริ่มเถอะ ฆ่าเจ้าหนูคนนี้ซะ เพื่อให้สมาคมทางการแพทย์ได้ประจักษ์!”

หม่าหรูหลงกล่าวด้วยความโหดเหี้ยม

“นายกำลังสอนฉันทำงานอยู่เหรอ?”

หูชิงหนิวมองหม่าหรูหลงด้วยสายตาเคร่งขรึม

หม่าหรูหลงสั่นไปทั้งตัว และรู้สึกเหมือนกับว่าตนเองตกลงไปในห้องใต้ดิน และรีบกล่าวว่า “ผู้น้อยไม่กล้า ผู้น้อยเพียงแค่ไม่อาจทนดูได้ เพียงแค่…พู่!”

เขายังไม่ทันได้กล่าวจบ เลือดสีดำก็พุ่งออกมาจากปากและจมูก ขณะเดียวกัน เลือดสีดำก็เริ่มไหลออกจากตาและหูของเขา

“หมอเทวดาหูโปรดยั้งมือไว้ไมตรีด้วย! โปรดยั้งมือไว้ไมตรีด้วยเถอะ คุณชายของผมรู้ตัวว่าผิดแล้ว เขาไม่กล้าอีกแล้ว ขอร้องหมอเทวดาหูยั้งมือไว้ไมตรีด้วย”

ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างหม่าหรูหลงรีบคุกเข่าและก้มกราบ อ้อนวอนขอความเมตตา

คนอื่น ๆ ต่างตกตะลึง!

ระหว่างหูชิงหนิวและหม่าหรูหลงอยู่ห่างกันประมาณสิบเมตร และระยะทางที่ไกลเช่นนี้ หม่าหรูหลงนั้นกลับถูกวางยาพิษอย่างเงียบ ๆ !

ไม่มีใครมีปฏิกิริยาตอบสนองเลย!

บางคนตกใจจนฟันเริ่มสั่น หม่าหรูหลงเพียงแค่มองหูชิงหนิวแวบเดียวเท่านั้น ก็ถูกพิษแล้ว!

นี่เป็นกลอุบายที่น่าสะพรึงกลัวขนาดไหน?

วิชาพิษของ หูชิงหนิวถึงระดับนั้นแล้วหรือ?

สีหน้าของขุนหลวงหยางทาวเปลี่ยนไป

จะแข่งขันทักษะทางการแพทย์อย่างไร??