ซีเหมินจินเหลียนส่ายหน้าแล้วพูดขึ้น “ไม่แล้วล่ะค่ะ” ถ้าหากไปดูอีก บางทีอาจจะมีความเป็นไปได้ที่จะพบอยู่บ้าง แต่ก็คงไม่ดีไปกว่าหินหยกในมือเธอแล้ว เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเจอสิ่งที่มีค่าได้ในกองขยะ
ฉินเฮ่าเดินเข้ามาช่วยเธอขนย้ายหินหยกไปที่เครื่องเจียระไนแล้วยิ้มออกมา “จริงๆ ผมก็ไม่ได้คิดที่จะเข้าไปยุ่ง แค่คิดว่าจะเลือกซื้อหินหยกไปเล่นๆ แต่คนแซ่ถูคนนั้นมีฉายาว่าเป็นราชานักเดิมพันหินหยกจากอวิ๋นหนาน แต่ไม่รู้ว่าทำไมนิสัยใจคอถึงต่ำขนาดนี้? ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจเขาเลย”
“เขาคงถูกพวกคุณทั้งสองคนทำให้ตกใจน่ะ” ซีเหมินจินเหลียนยิ้มฝืน ถ้าหากไม่มีจ่านมู่ฮวาและคุณถูมาเดิมพันทรัพย์สินนั่น เธอกล้ารับรองได้ว่าฉินเฮ่าคงเปิดอัตราต่อรองราคามาที่สองต่อหนึ่ง คนที่วางเดิมพันคงไม่น้อย คนที่ชอบเดิมพันหินส่วนมากความจริงก็เป็นสายการเล่นเดิมพันอยู่แล้ว ขอแค่รู้สึกว่ามีผลประโยชน์ก็ต้องลองเดิมพันดูสักครั้ง
คุณถูยังคงเลือกหินหยกอยู่ แต่เวลานี้เขามั่นใจเป็นอย่างมาก ตอนที่ซีเหมินจินเหลียนเลือกหินหยกนั้น เขาก็คอยเฝ้ามองอยู่ตลอดเหมือนครั้งก่อน เห็นว่าเธอไม่ได้ใช้อุปกรณ์อะไรทั้งนั้น แค่เดินเข้าไปแล้วเหมือนเลือกซื้อแตงโมตามแผงข้างทางในฤดูร้อน แตะไปที่ลูกนี้ที ลูกนั้นที จากนั้นก็เลือกหินหยกออกมาสักก้อนแบบไม่ได้คิดอะไร แล้วก็ซื้อไป
ถ้าหากการเดิมพันหินง่ายขนาดนี้ การเดิมพันหินก็คงไม่เหลือความท้าทายและความตื่นเต้นอะไรแล้ว ในใจของคุณถูรู้สึกดูแคลน ก็ได้ ในเมื่อหาเรื่องใส่ตัวเอง อย่างนั้นก็อย่ามาโทษเขาก็แล้วกัน ดูสิว่าแฟนของเธอจะยิ้มออกได้อีกไหม
คุณถูเลือกหินหยกได้แล้วสองก้อน ในก้อนนั้นมีก้อนหนึ่งที่มีเส้นหยกอ่อนๆ ส่วนอีกก้อนเป็นเปลือกสีน้ำตาล มีจุดหยกเล็กน้อย ตามหลักการแล้วหินหยกแบบนี้ไม่น่าจะถูกส่งมาในงานเปลี่ยนหินให้กลายเป็นทองได้ แต่ผู้จัดงานพูดประกาศออกมาว่า อย่างน้อยก็มีหินหยกหนึ่งหรือสองก้อนที่เผยสีเขียว แม้จะเป็นเศษหินหยกที่เหลือจากบริษัทของตัวเอง หากเลือกขึ้นมาเองเพื่อมาขัดขวางการเจียระไน เพื่อให้ตื่นเต้นสักหน่อยก็ถือว่าได้
หินหยกแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร อย่างน้อยก็ต้องเผยสีเขียวออกมาให้เห็นสักหน่อย แม้สีเขียวนั้นจะเป็นสีเขียวติดเปลือกก็ถือว่าเยี่ยมยอดแล้ว นอกจากนี้สีน้ำตาลก้อนนั้น สัมผัสของมันก็ไม่เลวเลย ตอนที่สัมผัสแล้วรู้สึกนุ่มลื่น
คุณถูคิดไม่ตกลังเลอยู่นานว่าจะเลือกก้อนไหนดี สุดท้ายคิดไปมาก็เรียกผู้จัดการดูแลมาขนย้ายหินหยกทั้งสองก้อนไป และจ่ายเงินหนึ่งหมื่นหยวน ซื้อไปก่อนค่อยว่ากัน
“คุณถู ยังเหลือเวลาอีกหนึ่งนาทีนะครับ!” ผู้สูงอายุที่เป็นพยานทำหน้าที่อย่างขยันขันแข็ง คอยเตือนกำกับคุณถู
คุณถูไม่ได้พูดอะไร ส่วนพยานวัยสูงอายุก็พูดขึ้น “คุณถู คุณสามารถเลือกหินหยกมาแข่งกับคุณซีเหมินได้เพียงชิ้นเดียวนะครับ”
“รู้แล้ว!” คุณถูพยักหน้าและคิดทบทวนดูอีกรอบพร้อมตัดสินใจเลือกหินสีน้ำตาลก้อนนั้น หินหยกก้อนนี้น่าจะหนักประมาณสี่กิโลกรัม ผิวสีน้ำตาล ถ้าหากเขาดูไม่ผิดน่าจะเป็นชนิดหมาเหมิง ขอแค่เผยสีเขียวออกมา ลักษณะก็ไม่น่าจะแย่อะไร ในหินเหลือใช้สภาพไม่ดีภายในงานเปลี่ยนหินให้เป็นทอง ถ้าเลือกหินหยกที่มีลักษณะแบบนี้ออกมาได้ ความจริงก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว
“ทั้งสองท่านเลือกได้เรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ” ผู้สูงอายุถามขึ้น
“เรียบร้อยแล้ว” คุณถูพูด “จะให้ผมเจียระไนหินเองหรือว่าให้ผู้เชี่ยวชาญเป็นคนเจียระไนให้”
“เรื่องนี้แล้วแต่เลยค่ะ” ซีเหมินจินเหลียนพูด “ถ้าหากคุณถูอยากจะเจียระไนหินเองก็ได้ทั้งนั้น แต่ฉันจะให้ผู้เชี่ยวชาญที่นี่มาช่วย” ระหว่างที่เสี่ยวป๋ายยุ่งอยู่กับการเล่นเดิมพันหิน เธอก็ไม่กล้าทำเอง สู้ให้ผู้เชี่ยวชาญจากที่นี่เป็นคนจัดการให้ดีกว่า
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ ผมก็ไม่เกรงใจแล้ว” คุณถูพูดพลางในขณะที่เดินไปยังเครื่องเจียระไนที่อยู่ตรงหน้า กดปุ่มทำงานแล้วนำหินหยกสีน้ำตาลในมือไปจัดตำแหน่งยึดไว้ ทำสัญลักษณ์ ก่อนใช้เครื่องเจียระไนหินอย่างชำนาญแล้วลงมีดไป
ผู้เชี่ยวชาญมีความลังเลใจที่จะถามซีเหมินจินเหลียน “คุณซีเหมินใช่ไหมครับ? คืออย่างนี้ครับ อย่างที่คุณเห็น ตอนนี้พวกเรามีเครื่องเจียระไนหินหยกขนาดเล็ก กลาง ใหญ่ขนาดละเครื่อง เดิมทีก็ไม่เป็นไร ถ้าจะเจียระไนหินก็ค่อยใช้ร่วมกันก็ได้แล้ว เพียงแต่คุณกับคุณถูก็วางเดิมพันกันสูงเกินไป เพราะอย่างนั้นผมเลยไม่กล้าวางใจ ถ้าจะให้ดีที่สุดควรใช้เครื่องเจียระไนที่มีความละเอียดสูงดีกว่า รอให้คุณถูเจียระไนหินเสร็จแล้ว คุณค่อยเจียระไนต่อเป็นอย่างไรครับ?”
ซีเหมินจินเหลียนได้ฟังเขาพูดก็รู้สึกว่ามีเหตุผล อีกอย่างเธอก็อยากจะดูว่าคุณถูคนนั้นเลือกหินหยกแบบไหนออกมากันแน่ จึงรีบพยักหน้าตอบรับไป
“ทำไมตรงนี้ถึงมีเครื่องเจียระไนแค่สามเครื่องล่ะ?” ข้างกายของซีเหมินจินเหลียนมีจ่านมู่ฮวาที่ถามอย่างไม่เข้าใจ
“คุณชายอาจจะยังไม่ทราบ การเดิมพันหินใหญ่วันนี้ก็คึกคักผิดปกติมาก มีผู้เข้าร่วมงานถึงยี่สิบสามคน ทำให้เครื่องเจียระไนระดับสูงถูกขนย้ายไปใช้ทางนั้น คุณคงจะรู้ว่าอีกสักพักการเดิมพันหินใหญ่จะเริ่มขึ้นแล้ว หินหยกทั้งหมดต่างเจียระไนเสร็จภายในครั้งเดียว เพราะฉะนั้นมีคนมาเข้าร่วมเท่าไหร่ก็ต้องมีเครื่องเจียระไนเท่านั้น” ผู้เชี่ยวชาญพูด “เดี๋ยวพอสักพักทางนี้เสร็จ ผมยังต้องไปช่วยทางนั้นนต่อครับ!”
ฉินเฮ่าถามขึ้น “เมื่อกี้ยังมีคนเข้าร่วมแค่ยี่สิบเอ็ดคนอยู่เลย ตอนนี้ทำไมถึงเป็นยี่สิบสามคนแล้วล่ะ?”
ผู้เชี่ยวชาญผ่าหินพูดขึ้นว่า “เมื่อวานท่านผู้อาวุโสนักเดิมพันหินคนนั้นแพ้จนราบคาบ เพราะฉะนั้นเมื่อสักครู่เขาเลยนำหินหยกมาเข้าร่วมด้วย อีกทั้งยังมีนักธุรกิจชาวญี่ปุ่นนำหินหยกมาร่วมการแข่งขันด้วย เพิ่งมากันเมื่อครู่นี้เอง คุณคงยังไม่รู้น่ะครับ”
“อ้อ” ฉินเฮ่าได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้ายิ้ม เขาไม่รู้เรื่องพวกนี้จริงๆ
“ยี่สิบสามคนเหรอ?” ซีเหมินจินเหลียนได้ยินเข้าก็ตื่นเต้นดีใจ รอให้เรื่องทางนี้เสร็จแล้วเธอค่อยไปดูแล้วกัน ในขณะที่คนกำลังพูดกันอยู่ คุณถูก็ใช้มีดเปิดหินลงต่อไป วิธีการสะอาดสะอ้านบริสุทธิ์ ความหนาไม่ถึงหนึ่งเซนติเมตร แสงสว่างของรอยเปิดสม่ำเสมอกัน
เสียงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง คุณถูเปิดแผ่นหินออกอย่างเบามือ สีเขียวมรกตอ่อนๆ สะท้อนมาที่ผิวที่ติด ดูดีทีเดียว
“เผยสีเขียวแล้ว ชนิดเนื้อน้ำแข็ง เป็นเนื้อน้ำแข็ง!” ท่ามกลางผู้คนมีคนพูดขึ้นมา
พยานผู้สูงอายุเห็นเช่นนั้นก็ไม่เพียงแต่ถอนหายใจ ในใจก็อดไม่ได้ที่จะมองซีเหมินจินเหลียน ผู้คนมองไปตามสายตาของซีเหมินจินเหลียน และแสดงถึงความผิดปกติ
สีหน้าของซีเหมินจินเหลียนยังคงปกติไม่มีการเคลื่อนไหวใด เนื้อน้ำแข็งหรือ? คิดไม่ถึงว่าคุณถูท่านนี้จะมีความสามารถจริงๆ ไม่คิดว่าเขาจะหาหินเหลือใช้จากการเปลี่ยนหินเป็นทอง แล้วเจอหินหยกเนื้อน้ำแข็งสีเขียวได้
ในใจเธอก็คิดเช่นนั้น แต่ปากไม่ได้พูดอะไรออกมา ทำเพียงแค่มอง ฝีมือการเจียระไนหินของคุณถูช่างชำนาญและคล่องแคล่ว ไม่นานเขาก็เปิดเจียระไนหยกข้างในออกมา หินหยกหนักประมาณสี่กิโลกรัม แต่ข้างในมีหยกอยู่ไม่มาก เพียงแค่หนึ่งในสามส่วน สีเขียวไม่ได้บริสุทธิ์ตามมาตรฐาน เป็นเพียงแค่สีเขียวแอปเปิ้ลธรรมดา แต่ถ้าหากหินหยกสีเขียวเนื้อน้ำแข็งก้อนนี้ได้รับการลงมือลงแรงเสียหน่อย ทำเป็นกำไลก็ถือว่าเพียงพอราคาคงไม่ต่ำกว่าหลักแสน
เพราะอย่างนั้นคุณถูจึงมองไปทางซีเหมินจินเหลียนและจ่านมู่ฮวาอย่างได้ใจ
ผู้คนที่มาดูความสนุกในงานต่างก็มองไปที่ซีเหมินจินเหลียนและจ่านมู่ฮวา แม้ว่าซีเหมินจินเหลียนจะเลือกหินหยกที่เผยสีเขียวออกมาให้เห็น แต่มากสุดก็เป็นแค่ชนิดเขียวอ่อน หรือชนิดไข่ขาวใสเท่านั้น การเดิมพันครั้งนี้พวกเขาแพ้แน่ ถึงกระทั่งบางคนก็อดใจไม่ไหวที่จะรอคอยดูผล
“ผู้เชี่ยวชาญ รบกวนคุณแล้วค่ะ” ใบหน้าของซีเหมินจินเหลียนมีความเงียบสงบ ยิ้มอย่างอ่อนโยน ราวกับหยกสีเขียวเนื้อน้ำแข็งไม่ได้อยู่ในสายตาเธออย่างนั้น
ผู้เชี่ยวชาญเจียระไนหินเดินเข้าไปเพื่อเจียระไนหิน แต่ท่ามกลางผู้คนก็มีคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “คุณซีเหมิน ให้ผมช่วยคุณเปิดหินเป็นอย่างไรครับ?”
ซีเหมินจินเหลียนนิ่งอึ้งไป เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นเจียหยวนฮวาที่ยืนเอามือไพล่หลังท่ามกลางผู้คน เมื่อสักครู่ความสนใจทั้งหมดของเธอไปอยู่ที่หยกสีเขียวเนื้อน้ำแข็งของคุณถู ตอนนี้ถึงพึ่งสังเกตเห็นเขา
“ราชาแห่งการเดิมพันหยกนี่นา…” ภายในฝูงชนมีคนจำเจียหยวนฮวาได้
ซีเหมินจินเหลียนรู้สึกว่า เจียหยวนฮวาคลับคล้ายคลับคลาราวกับดารา ไปที่ไหนก็มีแต่คนจำได้
“ผู้อาวุโสเจีย ทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้?” เห็นได้ชัดว่าคุณถูก็รู้จักเจียหยวนฮวา ได้แต่เรียกทักทาย
“เมื่อวานผมแพ้จนน่าขายหน้า วันนี้ก็เลยต้องมาแก้มือสักหน่อยน่ะ!” เจียหยวนฮวาพูดจาแกมตลก ในขณะที่พูดก็เดินไปที่ข้างๆ เครื่องเจียระไนหิน หยิบหินหยกก้อนนั้นมาจากมือผู้เชี่ยวชาญแล้วถามขึ้น “คุณซีเหมิน คุณอยากจะเจียระไนแบบไหน”
ซีเหมินจินเหลียนคิดไปมาก็พูดขึ้น “เจียระไนตามคุณถูแล้วกันค่ะ ด้านไหนก็ได้เปิดมาให้ได้สักหนึ่งเซนติเมตรแล้วกัน”
“โอ้ ได้สิ” เจียหยวนฮวาพูดไป พลางยึดหินหยกก้อนนั้นไว้ให้มั่นคง จากนั้นก็จับไปที่ตัวเครื่องแล้วใช้มีดตัดลงไป
เสียงมีดกระทบกับหินดังขึ้น แม้ว่าทุกคนต่างคิดไปว่าซีเหมินจินเหลียนแพ้แล้ว แต่ไม่รู้ทำไมยังมีความรู้สึกกังวลใจขึ้นมา
เมื่อมีดตัดลงไปเรื่อยๆ เจียหยวนฮวาก็เปิดเนื้อผิวออกมาให้เห็น เนื้อผิวสว่างใสลื่นไหลสม่ำเสมอ แต่ผลที่ออกมาทำให้มีคนรู้สึกรับไม่ได้ ผู้คนต่างพากันซุบซิบ แม้แต่เจียหยวนฮวาเองก็ยังต้องตกตะลึง
คุณถูพูดอย่างหยิ่งผยองว่า “คุณผู้หญิง ขอแค่คุณยอมแพ้ จากนั้นให้แฟนคุณมาชดใช้เดิมพันทรัพย์สินกับผมห้าร้อยล้าน เรื่องคืนนี้ก็ถือว่าจบ”
แม้แต่พยานผู้อาวุโสคนนั้นยังถอนหายใจออกมาไม่หยุด พูดปลอบใจว่า “คุณผู้หญิง ช่างมันเถอะครับ คุณไม่มีทางชนะคุณถูได้หรอก ลองพูดให้เข้าหูเขาหน่อย แล้วต่อรองให้เดิมพันน้อยลงเถอะ คุณผู้ชายคนนี้ก็เล่นเกินไป ถึงแม้อยากจะเอาใจแฟนสาวก็ไม่น่าจะเล่นขนาดนี้เลยนี่”
“ขอบคุณคุณที่เป็นกังวลนะครับ แต่อย่าเพิ่งพูดอะไรเลยจะดีกว่า ตอนนี้แฟนของผมยังไม่แพ้ ถึงจะแพ้ทรัพย์สินพวกนั้นผมก็ชดใช้ได้อยู่แล้ว” จ่านมู่ฮวาพูด
“คุณจ่าน?” เจียหยวนฮวาหันไปมองซีเหมินจินเหลียนเพื่อต้องการความแน่ใจ และถามขึ้นด้วยความสงสัย “เมื่อคืนคุณจินเหลียนเหมือนจะเคยพูดว่าคุณไม่ใช่แฟนของเธอ ทำไมคุณถึงยังหน้าด้านหน้าทนขนาดนี้ล่ะ”
“ท่านผู้อาวุโสมาเพื่อเปิดหิน แล้วจะมาสนใจเรื่องส่วนตัวของคุณจินเหลียนทำไมกัน?” จ่านมู่ฮวาทำเสียงเหอะแล้วถามขึ้น
“ลงมีดอีกหน่อยค่ะ นี่ยังแค่หนึ่งเซนติเมตร” ซีเหมินจินเหลียนไม่สนใจคำพูดคำจาที่ไร้สาระ พูดขึ้นอีกครั้ง
“ได้สิ” เจียหยวนฮวาไม่พูดอะไรต่อ เริ่มยึดหินหยกให้คงที่แล้วขีดเส้น จากนั้นลงมีดไปตามจุดอย่างแม่นยำ