อ
บทที่ 278
เมื่อพูดจบ เขาก็หยิบปืนพกสีดำออกมาจากเอว ตรวจสอบเป็นครั้งสุดท้าย กล่าวด้วยใบหน้าเย็นชา: “หลังจากที่เย่เฉินมาแล้ว ฉันจะยิงเขาเลย! เพื่อแก้แค้นให้แก!”
……
ในตอนนี้เซียวชูหรันกลับว่ายังไม่รู้อะไรเลย
เธอรอที่หน้าประตูวิลล่าริมแม่น้ำสักพักหนึ่ง ก็เห็นหม่าหลันผู้เป็นแม่วิ่งเหยาะๆออกมาทักทายเธอ
หลังจากนั้นหม่าหลันก็เปิดประตูหมู่บ้าน และทักทายเธอ： “ชูหรัน รีบเข้ามา!”
เซียวชูหรันทักทายอย่างเร่งรีบ
เธอเข้ามาหาแม่ อดไม่ได้ที่จะถามว่า: “แม่ ก่อนหน้านี้ทำไมไม่เคยได้ยินแม่พูดมาก่อนเลย ว่าแม่รู้จักเพื่อนที่อาศัยอยู่ที่วิลล่าริมน้ำ!”
วิลล่าริมแม่น้ำตั้งอยู่ริมแม่น้ำแยงซีในจินหลิง ติดกับวิวแม่น้ำ เป็นหนึ่งในชุมชนระดับไฮเอนด์ในท้องถิ่น คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ ร่ำรวยมหาศาล เห็นได้ชัดว่ามันเกินขอบเขตประเภททางสังคมทั่วไปของหม่าหลัน
หม่าหลันกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “เพื่อนสมัยเรียนคนหนึ่ง ช่วงนี้ทำธุรกิจจนร่ำรวย เพิ่งซื้อวิลล่าหนึ่งหลัง นี่ก็กำลังคิดจะตกแต่งอยู่พอดี! พวกเขาบอกว่างบปรับปรุง 8 ล้าน! สำหรับลูกแล้วมันเป็นงานที่มหาศาลเลยใช่ไหมล่ะ? ”
เซียวชูหรันยิ้มและพูดว่า: “แน่นอน การปรับปรุงบ้านปกติ เกินหนึ่งล้านก็ถือว่าเป็นงานที่ราคาแพงมากแล้ว”
หม่าหลันยิ้มและพูดว่า: “งั้นก็ดี! เรารีบไปกัน ลูกดูรูปแบบของบ้านและให้แบบแผนการตกแต่งคร่าวๆ”
“ค่ะ!”
ไม่นาน หม่าหลันก็พาเซียวชูหรัน มาถึงหน้าประตูวิลล่าหมายเลข 8 และกดกริ่ง
ประตูหรูเปิดออกแล้วก็เห็นเกาจวิ้นเว่ยปรากฏตัวที่ประตูพร้อมกับรอยยิ้มอันอบอุ่นบนใบหน้าของเขา
เมื่อประตูเปิดออก เกาจวิ้นเว่ยพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า: “ชูหรัน ไม่เจอกันตั้งนาน”
ทันใดนั้นเธออึ้งไป ใบหน้าสวยเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที ไม่สนใจใยดีเขา เธอหันถามหม่าหลันที่อยู่ข้างหลังว่า : “แม่คะ เพื่อนที่แม่บอก คือเขางั้นเหรอ?!”
หม่าหลันพูดอย่างทำตัวไม่ถูกว่า: “ชูหรัน อย่าเพิ่งโมโหนะ จวิ้นเว่ยเตรียมเซอร์ไพรส์ให้ลูกนะ!”
เกาจวิ้นเว่ยรีบพยักหน้าและหลบตัว บนพื้นบริเวณทางเข้าประตูเผยให้เห็นดอกกุหลาบแห่งความรัก
เซียวชูหรันถามหม่าหลันด้วยความโกรธเคือง: “แม่คะ ที่แท้แม่ก็รวมหัวกับเกาจวิ้นเว่ยหลอกหนูเหรอ?”
หม่าหลันรีบพูด: “ชูหรัน ฟังแม่อธิบายก่อน จวิ้นเว่ยเขาจริงใจกับลูกนะ……”
เกาจวิ้นเว่ยรีบพูดอธิบายว่า: “ชูหรัน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณป้า ผมเป็นคนขอให้คุณป้าเชิญคุณมาเอง”
เซียวชูหรันมองไปที่หม่าหลัน บนใบแสดงความเย็นชาเล็กน้อย แล้วกล่าวว่า: “แม่คะ แม่ทำให้หนูผิดหวังแล้วจริงๆ!”
เมื่อพูดจบ เธอหันตัวกำลังจะเดินไป
หม่าหลันรีบขวางทางเซียวชูหรัน โน้มน้าวกับเธอว่า: “ชูหรัน แม่ผิดเอง แต่แม่ก็ไม่ได้โกหกลูก ทั้งหมดนี้ก็เพื่อหวังดีกับลูก จวิ้นเว่ย อยากคุยและร่วมงานกับลูก วิลล่าหลังนี้เป็นของเขา กำลังจะปรับปรุงใหม่”
เซียวชูหรันขมวดคิ้ว และพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “หนูไม่ใช่คนจำพวกเดียวกับเขาสักหน่อย!”
หม่าหลันจ้องมองเธอและกล่าวว่า: “ลูกพูดอะไร จวิ้นเว่ยขอโทษลูก ท่าทีต่ำช้ามากพอแล้ว ลูกดูสิ เด็กหนุ่มคนนี้ดีมากเลย! แล้วลูกล่ะมัวหัวแข็งอะไรอยู่?”
เมื่อพูด เธอก็พูดอย่างเร่งรัดว่า: “โธ่เอ๋ย ไหนๆเราก็มากันแล้ว ลูกแค่ฟังแม่พูดหน่อยเถอะ คุยกับจวิ้นเว่ยดีๆ แม้ว่าเรื่องระหว่างสองคนจะไม่สำเร็จ ก็คุยกันเรื่องร่วมงานกันก็ดีไม่ใช่เหรอ?”
เมื่อพูดจบ เธอไม่รอให้ชูหรันตอบสนองเธอ เธอก็ผลักเซียวชูหรันเข้าไปในบ้านเลย!