”ฉันจะอัดแกให้เละ!”
กระต่ายยักษ์หวังไคมีความกล้าเต็มเปี่ยมและพร้อมไปด้วยพละกำลังมันพุ่งเข้าใส่ลูกผสมที่ลอยกระเด็นอีกครั้ง ครั้งนี้มันใส่พละกำลังเต็มที่ ตะโกนแหกปากร้องพร้อมวิ่งพุ่งอัดเข้าใส่
ลูกผสมเองก็ได้สติและมีปฏิกิริยาตอบสนองทันในครั้งนี้หลังจากสบถระบายอารมณ์อยู่สองสามคำ มันก็กระโดดดีดตัวขึ้นมา แม้จะเกิดความสงสัยอยู่ในใจหากร่างกายมันก็ตอบสนองได้ต่อการโจมตีของหวังไคได้อย่างรวดเร็ว
”ตึง!”
เกิดแรงปะทะขนาดใหญ่ขึ้นอีกครั้งหวังไคที่ไม่มีทักษะการต่อสู้เลยสักนิด ตอนนี้มันทำได้แค่ถ่วงเวลาให้ชูฮันด้วยวิธีนี้เท่านั้น
ลูกผสมที่อยู่อีกด้านก็ประหลาดใจขึ้นมาทันทีเพราะกระต่ายดูมีพละกำลังมหาศาลทว่าที่จริงแล้วกลับมีกำลังแค่น้อยนิด มันใช่เหรอ?
กระต่ายยักษ์นี่ใช้พละกำลังทั้งหมดของตัวเองแต่ผลลัพธ์กลับเพียงน้อยนิด!
ลูกผสมแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจมันฟาดกรงเล็บแหลมคมของเขาเข้าที่คอของกระต่ายยักษ์ทันที!
สถานการณ์แปลกๆพลันเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน—–
กรงเล็บของลูกผสมไม่ได้สร้างความเจ็บปวดใดๆให้แก่หวังไคเลยแม้แต่น้อยลูกผสมเองก็รู้สึกราวกับสัมผัสเข้ากับปุยนุ่น เพราะหวังไคไม่มีความรู้สึก ไม่ต้องพูดถึงการติดเชื้อเลย มันไม่รู้สึกถึงความเจ็บด้วยซ้ำ
ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากันอยู่ด้านนอกสนามพลังงานของชูฮันภายใต้การนำของหวังไค ร่างของทั้งสองค่อยๆถอยห่างออกจากถนนและเขยิบออกไปไกลเรื่อยๆจากชูฮันทุกขณะ ภายในสนามพลังงานลูกผสมอีกตัวและชูฮันยังคงรักษาระยะห่างกันและกันเอาไว้ ไหนจะแผลลึกที่เชื้อไวรัสบนผิวหนังของชูฮันอีก เลือดสีดำเริ่มไหลซึมออกมาตามปากแปล
นัยน์สีแดงเลือดของลูกผสมแสดงความรุนแรงออกมาอย่างแรงกล้าหน้าตาบิดเบี้ยวอย่างน่าเกลียด มันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นและสะใจ “ชูฮัน! รสชาติของการติดเชื้อมันเป็นยังไงล่ะ?”
สีหน้าของชูฮันในตอนนี้ไม่มีอะไรผิดปกติไปจากเดิมเลยแม้ว่าสีหน้าจะเรียบนิ่งหากบาดแผลที่เริ่มดำคล้ำและมีเลือดสีดำซึมออกมาไม่สามารถหลอกใครได้…มันเป็นสัญญาณของการติดเชื้อ
ในตอนนี้เขายังคงอยู่ในการต่อสู้เขาไม่สนใจเรื่องการติดเชื้อบนร่างเขาเพราะอีกฝ่ายกำลังคาดหวังว่าเขาจะต้องแพ้อยู่!
แต่ที่ทุกคนไม่รู้ก็คือในหัวชูฮันมันมีเสียงทำงานของระบบล่มสลายดังอยู่ “มีเชื้อไวรัสบุกเข้ามา ต้องการใช้คะแนนแลกเพื่อให้ระบบกำจัดหรือไม่? คำเตือน พบเจอไวรัส…”
ชูฮันตะลึงอยู่ในหัวไม่สนใจเสียงรายงานของระบบล่มสลาย เขาถามในหัวตัวเอง
”คะแนน10,000 คะแนนแพงเกินไป ฉันต้องการส่วนลด 50%”
หนึ่งหมื่นคะแนนเทียบเท่ากับ200,000 เหรียญล่มสลาย! ไอลีนโนเวล
แม้ว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาชูฮันจะมีคะแนนในระบบล่มสลายสะสมเอาไว้แต่ถ้าเขาจ่ายมันไปกับการกำจัดเชื้อไวรัส ก็เท่ากับเขาต้องเสียเงิน 200,000 เหรียญล่มสลายไป ถึงถือว่าเป็นเงินก้อนยักษ์ที่เขาสะสมมาตลอดเวลาสองปี
ระบบกำลังฉายภาพหน้าจอที่กำลังถูกตรวจสอบเงียบๆจากนั้นมันก็มีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง “ไม่มีส่วนลด คำเตือน มีการบุกรุกของไวรัส เจ้าของร่างต้องการจะให้ระบบภายในกำจัดไวรัสหรือไม่?”
ชูฮันอยากจะเอาหัวกระแทกแรงๆครั้งนี้เขาเอ่ยขึ้นในหัวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “กำจัดออกไป ฉันก็แค่ลองถามดู!”
การสนทนาของชูฮันและระบบล่มสลายนั้นเป็นเพียงแค่ระหว่างความคิดเท่านั้นลูกผสมที่ยืนอยู่ตรงข้ามยังคงในสภาวะตื่นเต้นดีใจโดยไม่ได้รับรู้เรื่องราวอะไรเลย ในตอนนี้ทันทีที่ชูฮันกระพริบตา หน้าจอก็แสดงผลว่าไวรัสในร่างของเขาได้หายไปแล้วพร้อมกับคะแนนในระบบ 10,000 ที่ถูกหักออกไปภายในพริบตาเช่นกัน รอยคล้ำสีดำตรงปากแผลของชูฮันก็หายวับไปทันทีเช่นเดียวกัน
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างฉับพลันทำให้ลูกผสมที่ยืนอยู่ตรงข้ามชูฮันไม่ทันเห็น ตัวมันยังคงตื่นเต้นและเต็มไปด้วยความผยองในใจ
ขณะที่ตัวลูกผสมยังไม่ล่วงรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงใดๆ——-
”พรึบ!”
พลังที่เหนือใครจะต้านทานของขวานซิ่วโหลระเบิดจ้าออกมาชูฮันถือขวานซิ่วโหลด้วยท่าเตรียมพร้อมต่อสู้ ทำให้ลูกผสมยืนตะลึงค้าง
สีหน้าดีใจค้างอยู่และทันทีที่ได้เห็นการเคลื่อนไหวที่ไม่เหมือนเดิมของชูฮัน มันก็มีความประหลาดใจในแววตาของลูกผสมและมันก็สายไปเสียแล้ว—
”ตึง!”
ขวานยักษ์ฟาดกลางอากาศลงมาอย่างรุนแรงและรวดเร็วลูกผสมถอยร่นหนีทันทีตามสัญชาตญาณ
ความหวาดกลัวปรากฏขึ้นบนในหน้าของลูกผสมเท้าของมันถอยหนีเองโดยไม่รู้ หัวใจของมันเต้นรัวด้วยความกลัวอย่างห้ามไม่อยู่
ทำไมชูฮันถึงรุกโจมตีก่อน?
เขาควรจะเหนื่อยล้าและหมดแรงเพราะการติดเชื้อไวรัสอยู่ไม่ใช่เหรอ?
อย่างไรก็ตามอารมณ์มากมายตีกันวุ่นอยู่ในอกลูกผสม ร่างของมันเคลื่อนไหวตามสัญชาตญาณอย่างเต็มที่พร้อมกับใช้พละกำลังและความเร็วสูงสุดที่มี มันไม่ได้สนใจกำแพงสนามพลังงานที่อยู่ด้านหลัง!
สนามพลังงานนี้สร้างตัวขึ้นมาประจุพลังงานในอากาศและเมื่อหมอกสีดำมาถึงจุดจุดหนึ่ง ผลกระทบของมันก็ไม่ต่างอะไรกับการดีดกลับของพลังงาน
ดังนั้นในตอนนี้ที่ลูกผสมมีปฏิกิริยาตอบสนองแบบนี้ชูฮันจึงยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจกับตัวเอง มือเขายกขวานซิ่วโหลขึ้นมาอีกครั้ง
หมอกสีดำกระจายตัวล้อมขวานยักษ์อยู่เปล่งประกายจิตสังหารในแววตาของชูฮันดุกันจนน่ากลัว
เป็นอีกครั้งที่ลูกผสมแสดงความกลัวออกมาและในเวลาเดียวกันนั้นเอง อาการวิตกกังวลและความกลัวทั้งหลายก็ไหลปะทุออกมาไม่หยุด
ตรงหน้ามันชูฮันกำลังวิ่งพุ่งเข้าใส่มัน แววตาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง พร้อมยกแขนที่มีขวานซิ่วโหลซึ่งมีหมอกหนาดำล้อมอยู่ ทั้งสองร่างพุ่งตัวด้วยความเร็วที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าและในแทบจะทันที ชูฮันก็เรียกคืนสนามพลังงาน
ระเบิดฟ้าผ่า!
”ปัง!”
พลังงานมหาศาลระเบิดทะลักบนร่างของลูกผสมพลังงานมากมายที่ไม่สามารถควบคุมได้ไหลเวียนอยู่ในร่างของมัน รุนแรงและทรมานยิ่งกว่าไวรัสจนมันแทบช็อคคาที่!
ในตอนที่ชูฮันดึงสนามพลังงานกลับชูฮันก็ดีดตัวหนี เมื่อไม่มีกำแพงเป็นสิ่งกีดขวางแล้ว ความเร็วของชูฮันจึงแสดงออกได้อย่างเต็มที่ ดังนั้นภายในแค่พริบตาเดียว ชูฮันก็ถอยหนีห่างออกไปไกลร้อยเมตร
ในเวลาเดียวกันตอนนี้ระเบิดที่เกิดขึ้นตรงใจกลางถนนก็ส่งเสียงดังสนั่น พลังงานมหาศาลระเบิดปะทุออกมา พื้นดินสั่นสะเทือน ตามมาเศษชิ้นส่วนนับไม่ถ้วนและเลือดที่กระจายเป็นฝอยในอากาศของลูกผสม ”หึ!”ชูฮันแยะยิ้มอย่างสมเพช
ชูฮันก้มลงมองขวานซิ่วโหลในมือตัวเองตอนนี้แขนข้างขวายิ่งสภาพหนักกว่าเดิม และเพราะการบาดเจ็บที่แขนข้างขวา ชูฮันจึงจงใจส่งพลังทั้งหมดไปที่แขนซ้ายตัวเอง
และณ ตอนนี้…
แขนข้างซ้ายของเขาก็มีสภาพไม่ต่างจากแขนขวาหลอดเลือดทีแขรแตกอย่างไม่เหลือสภาพ ผิวหนังมีเลือดโชก ดูราวกับแขนทั้งสองข้างไปแช่สระน้ำเลือดมา
เว้นแต่ว่า…มันเป็นเลือดของชูฮันทั้งหมด!