เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 655
เหลิงฉานกับผู้คุมกฎสิบ ตกตะลึง ก้าวเท้าถอยหลังโดยไม่รู้ตัว
หลังจากนั้น
ทั้งสองก็มองตากัน
“ฆ่ามัน！”
ภาพมกุฎมังกรได้ปรากฏขึ้นแล้ว
ไม่ต้องจำเป็นต้องพูดเรื่องไร้สาระ
ทันใดนั้น
ทั้งสองคนรวบรวมพลังขั้นสูงสุดเข้าไว้ด้วยกัน
ไม่มีการยั้งมือแม้แต่น้อย
รัศมีอันน่าสะพรึงกลัว 2 ดวงเล็ดลอดออกมาจากผู้คุมกฎสิบและเหลิงฉาน
โดยเฉพาะผู้คุมกฎสิบ
ในเวลานี้พลังลมปราณของร่างกายเขาแข็งแกร่ง ราวกับหมอกควันแห่งหมาป่าที่พวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า!
เห็นได้ชัดว่า
ความแข็งแกร่งของผู้คุมกฎสิบนั้นแข็งแกร่งกว่าเหลิงฉานหลายเท่า
“ไอพวกขยะ！”
หยางเฟิงยิ้มเยาะ
ต่อให้เข้ามาอีกก้าว
พลังลมปราณดุจสีรุ้ง
เมื่อพูดจบแล้ว
หมัดเหล็กคู่หนึ่งของเขา หมัดข้างหนึ่งไปทางซ้าย หมัดอีกข้างไปทางขวา กระแทกเข้าหาทั้งสองคนจนกระเด็นไปไกล
หนึ่งหมัดของหยางเฟิง เรียกได้ว่าสั่นสะท้านทั้งโลกา
เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ราวกับว่าเป็นระเบิดที่จะทำลายทุกสิ่งในโลก เพื่อที่จะหล่อหลอมจักรวาลขึ้นมาใหม่!
ผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉาน สีหน้าเปลี่ยนไป
แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอีกแล้ว
ทักษะหมัดมวยของหยางเฟิง ได้มาจากการสู้รบนับพันครั้งในกองทัพ วิกฤตชีวิตและความตายนับไม่ถ้วน
หมัดของเขา
มีไว้ฆ่าคนเท่านั้น！
ไม่ได้มีไว้พูดจาภาษาดอกไม้！
กำหมัดยิ่งใกล้เข้ามามากเท่าไหร่
อาการบาดเจ็บของผู้คุมกฎสิบและเหลิงฉานยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น
10ลี้！
5ลี้！
3ลี้！
1ลี้……
ท้ายที่สุด
หมัดก็กระแทกที่เรือนร่างของทั้งสอง
พลั่ก！
พลั่ก！
เสียงดังกึกก้อง
ผู้คุมกฎสิบและเหลิงฉาน กระเด็นออกไปเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่สองลูก
แต่หยางเฟิงยืนอยู่ที่เดิม ไร้ซึ่งการขยับเขยื้อน
เปรียบเสมือนเทพเจ้าผู้สำรวจโลกอยู่เบื้องบน!
แม้ว่าผู้คุมกฎสิบและเหลิงฉาน จะมีพลังแข็งแกร่งแห่งแดนปรมาจารย์ใหญ่ แต่ก็ยากที่จะต่อกรกับหยางเฟิง!
“เจ้า……”
ผู้คุมกฎสิบมีสีหน้าตื่นตกใจ
เขาถูกต่อยโดยหยางเฟิง เขากระเด็นไปไกลกว่าสิบเมตร
ในที่สุดถึงสามารถทรงตัวได้
เลือดกลบปาก
ทนไม่ได้ที่จะอาเจียนออกมา
เขามองไปยังหยางเฟิงด้วยความประหลาดใจ
ตนเองรวมพลังกับเหลิงฉาน ก็ยังไม่สามารถต่อกรกับหยางเฟิงได้？
เจ้าหยางเฟิงนี้ตกลงแล้วมีพลังแข็งแกร่งขั้นใดกัน？
เป็นไปได้ไหมว่าเขาได้ก้าวเข้าสู่พลังขั้นที่สองของแดนปรมาจารย์โลกบู๊ในตำนานแล้วงั้นรึ?
เมื่อคิดได้ดังนี้
ผู้คุมกฎสิบจึงอยากจะมุดดินหนี
หากรู้ว่าในกุ่ยเหมิน มีผู้ที่สามารถไปถึงพลังขั้นที่สองแห่งแดนปรมาจารย์โลกบู๊ได้
เกรงว่าตอนนี้คงจะเหลือแต่ประตูสำนัก
พลั่ก！
แต่เหลิงฉาน
ได้รับความบาดเจ็บสาหัสยิ่งกว่า ไอลีนโนเวล
เดิมทีเขาก็พลังอ่อนแอกว่าผู้คุมกฎสิบอยู่แล้ว
ผนวกกับความบาดเจ็บครั้งก่อน
การรับหมัดเดียวของหยางเฟิงตอนนี้
ทั้งเรือนกระเด็นออกไปตกลงบนกำแพงหินของหลุมฝังศพอย่างจัง
เลือดพุ่งออกจากปากอย่างต่อเนื่อง
สีหน้าซีดเผือดราวกับกระดาษ ไร้ซึ่งสีสัน
ไม่รู้ว่ากระดูกในร่างกายหักไปกี่ซี่แล้ว
อวัยวะภายในก็เสียหายอย่างหนักเช่นกัน
อ่อนแรงถึงขีดสุด
ทันใดนั้นก็สูญเสียพลังในการต่อสู้
ในใจของเหลิงฉาน
ไร้ซึ่งความตื่นตระหนก
ไร้ซึ่งความตื่นตกใจ
รู้สึกเหมือนคนไร้เรี่ยวแรงที่ยอมแพ้กับชีวิต ความฝันอันขมขื่น!
ในเวลานั้น
เขาเพียงอยากจะหนี
หนีไปให้พ้น！
การแย่งชิงชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรครั้งนี้ เดิมทีก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
จะต้องกลับไป
ไม่เช่นนั้น
เขาอาจจะตายที่นี้ก็ได้！
“ผู้คุมกฎ ท่านยังไหวใช่หรือไม่？”
ณ เวลานี้
หลี่ซู่รีบออกมาจากการต่อสู้ มาประคองเหลิงฉานและถามด้วยความเป็นห่วง
ในใจของเหลิงฉานรู้สึกอบอุ่น
ถึงแม้เขาจะดูถูกหลี่ซู่
แต่ตอนนี้
คนที่เขาพึ่งพาได้ มีเพียงแค่หลี่ซู่เท่านั้น
เหลิงฉานส่ายหัวพลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงว่า “ข้าไม่เป็นไร รีบหนีเร็วเข้า ไม่งั้นพวกเราทุกคนจะต้องตายที่นี่!”
เมื่อได้ยินดังนั้น
สายตาหลี่ซู่เกิดความประหลาดใจ
เจ้าเหลิงฉาน แม้แต่ชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรก็ไม่ต้องการแล้วงั้นรึ？
ดูแล้ว
คงจะได้บาดเจ็บสาหัสจริง
เมื่อคิดได้ดังนี้