บทที่385
ผู้แปล : N.
“อะไรนะ! ความเร็วในการประมวลผลเร็วกว่าร้อยเท่าเมื่อเทียบกับคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่ทรงพลังที่สุดในโลก!” โทลเบลล์ที่ได้รับข่าวล่าสุดจากทีมตรวจสอบมา ก็ได้แสดงสีหน้าสับสนเล็กน้อย
“ร้อยเท่า? รองประธานโทลเบลล์กำลังพูดถึงเรื่องอะไร!” คนที่อยู่ข้างๆเขาได้ถามขึ้นมาอย่างไม่แน่ใจในเรื่องที่ได้ฟังเช่นกัน
“ โอ้! ไม่มีอะไร!” โทลเบลล์ได้พูดตอบกลับไปแบบเรียบๆ!
ถ้ามีคนมาบอกเขาว่ามีซูเปอร์คอมพิวเตอร์ที่ทรงพลังกว่าก่อนหน้าที่งานนี้จะเริ่ม เขาคงคิดว่าคนนั้นมันจะต้องบ้าไปแล้วอย่างแน่นอน แต่เมื่อมาตอนนี้ ตอนที่เขาได้เห็นคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่มีความเร็วประมวลผลที่สูงกว่าคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่ดีที่สุดในตอนนี้ไปมากถึงร้อยเท่า เขาก็แทบจะไม่เชื่ออยู่แล้ว!
ความเร็วนี้คืออะไร? ความเร็วระดับนี้สามารถทำให้ซูเปอร์คอมพิวเตอร์ชั้นนำ 500 อันดับแรกของโลกไม่สามารถแข่งขันได้อีกต่อไป ไม่ว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าไร่ พวกเขาก็ไม่มีทางเอาชนะได้เลย!
แล้วเมื่อไหร่กันที่เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ได้ก้าวกระโดดแบบนี้ และทำไมในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ชั้นนำของโลกแบบเขาถึงไม่รู้เรื่องนี้จนถึงตอนนี้กัน!
ดังนั้นโทเบลล์จึงได้ตัดสินใจจะกลับไปตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ไม่เช่นนั้นเขาอาจจะสร้างเรื่องตลกต่อหน้าเพื่อนร่วมงานของเขาทั่วโลกก็เป็นไปได้!
ไม่เพียงแต่โทเบลล์เท่านั้นที่คิดแบบนี้ แม้แต่สมาชิกแกนหลักหลายคนของสถาบัน อเมริกัน คอมพิวเตอร์ แอสโซซิเอชั่น เองก็ทำหน้าน่าเกลียดและรีบร้อนออกไปจากงานนี้หลังจากที่พวกเขาได้รับรายงานนี้!
และภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที ทุกคนที่มาร่วมงานนี้ก็ได้รับแจ้งว่ามีอุบัติเหตุเกิดขึ้นในการจัดอันดับซูเปอร์คอมพิวเตอร์ และคาดว่ามันจะถูกพักการทำงานไปหนึ่งหรือสองวัน
“เกิดอะไรขึ้น!” ผู้เชี่ยวชาญคอมพิวเตอร์จากประเทศจีนถามด้วยความสับสน
“ฉันเองก็ไม่รู้! แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องใหญ่อยู่”
แต่ดูเหมือนว่าประธานติ้งฟู่ จะพอรู้อะไรมาบ้าง เขาได้เดินเข้าไปกระซิบกับลูชินว่า: “ประธานลู! เมื่อกี้ระหว่างทางผมได้ยินพวกคณะกรรมการจัดงานได้พูดว่าบริษัทของคุณได้ทำเรื่องใหญ่เข้าให้แล้ว!”
“ ฮาฮาฮา! ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปทำอะไรให้กัน เราคงต้องรอให้ทางผู้จัดงานออกมาบอกด้วยตัวเองจะดีกว่า” ลูชินยังคงแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น แต่เห็นได้ชัดว่าติ้งฟู่นั้นยังคงมองเขาอย่างสงสัยในคำตอบ
ทางด้านของประธานเหว่ยเหว๋ย ประธานของบริษัทคีร์ลิ ที่อยู่ข้างๆเขานั้นไม่ได้จริงจังกับเรื่องนี้มากนัก สำหรับเขาแล้วเรื่องที่ติ้งฟู่พูดมานั้นมันอาจจะเป็นเพียงเรื่องเล็กๆก็เป็นไปได้
“พวกคุณทั้งสอง! ผมต้องขอโทษด้วย! พอดีผมมีงานด่วนเข้ามา จึงไม่สามารถอยู่คุยกับพวกคุณได้ ผมขอไปก่อนละกัน” ประธานเหว่ยเหว๋ยได้พูดขึ้นมา ก่อนที่เขาจะเดินตามพังค์จากสถาบันไอบีเอ็มไป
พวกลูชินที่เห็นแบบนั้นต่างก็รู้ว่าทั้งสองคน คงไปพูดคุยเรื่องธุรกิจกันอย่างแน่นอน
……
ในห้องรับรองส่วนตัว ประธานเหว่ยเหว๋ยรอให้พังค์มานานกว่าสิบนาที และตอนนี้พังค์ก็ได้มาถึงเสียที
“ผมขอโทษจริงๆ! พอดีมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นและมันจำเป็นที่จะต้องใช้เวลาสักครู่เพื่อจัดการกับมัน ” พังค์ที่เข้ามาในห้องก็รีบพูดขอโทษออกมาทันที
เหตุที่เขามาช้าก่อนหน้านั้น ก็เนื่องมาจากเขาได้รับข้อมูลจากทีมตรวจสอบว่าเกิดเรื่องที่น่ากลังขึ้น แต่ในเวลาเดียวกันก็มีข่าวออกมาแก้ว่า เรื่องที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพียงข้อมูลที่ผิดๆเท่านั้น หลังจากที่เขาได้ฟังแบบนั้นก็ได้รีบออกมาพบกับประธานเหว่ยเหว๋ยทันที
“ ไม่เป็นไร! กาแฟที่นี่รสชาติดีอย่างมากเลยละ! ” ประธานเหว่ยเหว๋ยที่เห็นการแสดงออกของพังค์ก็ได้พูดอย่างไม่เห็นแก่ตัวออกมา
หลังจากความสุภาพเล็กน้อยผ่านไป พวกเขาก็ได้เริ่มเจรจาอย่างเป็นทางการทันที นอกเหนือจากความร่วมมือทางการค้าที่มีอยู่เดิมแล้ว พวกเขายังได้พูดถึงเนื้อหาของการร่วมมือกันของธุรกิจควอนตัมคอมพิวเตอร์รูปแบบใหม่อีกด้วย
“ทางสถาบันไอบีเอ็มของเรา และบริษัทของประธานเหว่ยเหว๋ยนั้นก็ได้ทำงานร่วมกันมาหลายปีแล้ว และในช่วงหลายปีที่ผ่านมาทางเราเองยังได้ให้การสนับสนุนด้านเทคนิคและฮาร์ดแวร์ที่ยอดเยี่ยมแก่คุณอีกด้วย” พังค์ได้พูดมาถึงตรงนี้ก็หยุดไปเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นว่า “ดังนั้นคุณเหว่ยคิดว่ายังไงถ้าพวกเราจะร่วมมือกันในด้านของเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควอนตัม”
“คุณพังค์! ก่อนหน้าที่ผมจะตอบตกลงเรื่องนี้! ผมมีคำถามที่ผมต้องการจะรู้คำตอบจากคุณก่อน” ประธานเหว่ยเหว๋ยได้ถามออกมาอย่างจริงจัง “คุณคิดว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนที่จะสามารถผลิตคอมพิวเตอร์ควอนตัมในเชิงพาณิชย์จำนวนมากได้กัน?”
พังค์ที่ได้ฟังแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ และพูดว่า “เมื่อสามสิบปีก่อน สถาบันไอบีเอ็มของเราเป็นเจ้าแรกที่เปิดตลาดคอมพิวเตอร์ และยังเป็นก้าวแรกที่ทำให้ประชาชนทุกคนเข้าถึงสิ่งที่เรียกว่าคอมพิวเตอร์อีกด้วย”
“ด้วยระยะเวลาที่มากกว่าสามทศวรรษที่เราอยู่ในระดับแนวหน้าของอุตสาหกรรมคอมพิวเตอร์มาโดยตลอด มันจึงทำให้ตอนนี้เรานั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก ดังนั้นในเรื่องที่ประธานเหว่ยเหว๋ยกำลังกังวลอยู่นั้น ผมขอรับรองตรงนี้เลยว่ามันไม่จำเป็นเลย!”
ประธานเหว่ยเหว๋ยที่ได้ฟังแบบนั้นก็ถอนหายใจออกมา สำหรับบริษัทของเขาแล้วการที่จะขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งในประเทศให้ได้นั้น จำเป็นจะต้องได้รับการสนับสนุนจากสถาบันไอบีเอ็ม ไม่อย่างนั้นเขาเองก็ไม่มีความมั่นใจมากพอที่จะก้าวขึ้นไปยังตำแหน่งนั้นอย่างแท้จริง!
พังค์ที่ได้ฟังแบบนั้นก็พูดต่อว่า:“ เท่าที่ผมรู้มา ผลิตภัณฑ์คอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่ของประเทศคุณนั้น ชิปหลักได้ใช้ของบริษัทยักใหญ่อย่างอินเทล แต่ถ้าคุณมาร่วมมือกับเรา ทางเรายินดีมอบเทคโนโลยีการผลิตชิปแกนหลักของคอมพิวเตอร์ควอนตัมแบบยิ่งยวด ที่มีหน่วยประมวลผลขนาดสิบบิตไปให้ทันที! “
“ชิปแกนหลักคอมพิวเตอร์ควอนตัมแบบยิ่งยวด” ประธานเหว่ยเหว๋ยได้ถูกดึงดูดทันที เพราะก่อนหน้านี้เทคโนโลยีชิปแกนหลักที่พวกเขาใช้อยู่นั้นก็มาจากบริษัทอินเทลตลอด แต่ถ้าเขาได้รับเทคโนโลยีหลักนี้มาจริงๆ เขาก็มั่นใจว่าอุตสาหกรรมคอมพิวเตอร์ในประเทศจะต้องตกเป็นของเขาอย่างแน่นอน
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาประธานเหว่ยเหว๋ยได้รับเอกสารซึ่งเป็นข้อมูลอ้างอิงของสถาบันไอบีเอ็มเกี่ยวกับส่วนสำคัญของชิปแกนหลักของควอนตัมแบบยิ่งยวดมา
เขาได้มองมันนิดหน่อย และเขาก็รู้ได้ทันทีว่าสิ่งนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับสิ่งที่เขาจินตนาการเอาไว้ ด้วยสิ่งนี้เพียงอย่างเดียวมันก็สามารถสร้างรายได้ให้กับบริษัทของเขาได้อย่างมากมาย!
ถึงแม้ว่าเขาจะยอมร่วมมือในครั้งนี้ แต่ฝ่ายของเขาเองก็ยังต้องจ่ายค่าธรรมเนียมทรัพย์สินทางปัญญาที่สูงให้กับสถาบันไอบีเอ็มอยู่ดี และค่าใช้จ่ายนี้ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่เขารับได้ยากอย่างมาก
“ในแง่ของค่าใช้จ่ายของคอมพิวเตอร์ควอนตัม … ผมไม่คิดว่าข้อมูลนี้จะมีราคาสูงแบบนี้ได้!” ประธานเหว่ยเหว๋ยได้พูดออกมาอย่างไม่แน่ใจ
พังค์ที่ได้ฟังแบบนั้นก็ส่ายหัวออกมาและพูดว่า: “คุณเหว่ย! คุณต้องรู้ว่าในสาขานี้ทางเราได้ลงเงินทุนและเทคโนโลยีไปเป็นจำนวนมาก และไหนยังต้องใช้ความพยายามนับไม่ถ้วนเพื่อให้บรรลุความสำเร็จมาถึงทุกวันนี้”
“มันอาจพูดได้ว่าทางเรานั้นมีความโดดเด่นในด้านนี้อย่างมาก และมันก็เป็นเรื่องปกติที่เทคโนโลยีที่ความซับซ้อนจะต้องมีค่าใช้จ่ายที่มากกว่าปกติ”
ประธานเหว่ยเหว๋ยที่ได้ฟังแบบนั้นก็ยังไม่รีบให้คำตอบไปทันที เหตุที่เขาไม่สามารถตัดสินใจได้ทันทีนั้นก็เนื่องมาจากเขาต้องรอให้สิ้นสุดการประชุมซูเปอร์คอมพิวเตอร์ทั่วโลกเสียก่อน เพราะไม่แน่ว่าระหว่างนี้เขาอาจจะได้รับผลประโยชน์ที่มากกว่านี้ก็เป็นไปได้
แต่เขาก็รู้ว่าไม่ว่าจะเป็นบริษัทชั้นนำหรือไม่ก็สถาบันอย่างไอบีเอ็ม พวกเขาจะไม่มีทางขายเทคโนโลยีหลักให้กับเขาด้วยราคาที่ถูกย่างแน่นอน
“ประธานเหว่ยเหว๋ย, ผมต้องบอกคุณว่าถึงแม้ว่างานนี้จะจบลงไปแล้ว แต่ข้อเสนอที่เราให้คุณไปยังคงเหมือนเดิม ดังนั้นเราหวังว่าคุณจะตัดสินใจร่วมมือกับเราให้เร็วที่สุด… ”
ทันใดนั้นก็มีข้อความโผล่ขึ้นมาในโทรศัพท์ของพังค์ เห็นได้ชัดว่าข้อความนั้นถูกส่งมากจากสมาชิกของ อเมริกัน คอมพิวเตอร์ แอสโซซิเอชั่น
พังค์ที่เห็นแบบนั้นก็ได้อ่านแบบผ่านๆ ก่อนที่เขาจะสะดุดที่เนื้อหาที่มีอยู่ในนั้น
“นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ?” การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป มันเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ