ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 806

ผู้บริหารเหล่านั้นกลับมาได้สติอีกครั้งเมื่อได้ยินคำพูดของเฟลิกซ์

ทุกคนพากันหัวเราะจนต้องกุมท้องไว้แน่น พวกเขาไม่เคยพบใครที่คุยโม้ได้ขนาดนี้มาก่อน

โรซานน์เป็นคนแรกที่ยิ้มเยาะออกมา “คุณรู้ไหมว่าเจ้าชายยอร์กคือใคร? เขาเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในเซาท์ไลท์ ณ ปัจจุบัน!”

“แม้แต่ผู้บัญชาการสูงสุดในเซาท์ไลท์ก็ยังต้องให้เกียรติเขา!”

“คนอย่างเขาจะเป็นลูกเขยไร้ประโยชน์อย่างคุณได้ยังไง?!”

“เขาจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้ยังไง?!”

“คุณช่วยหยุดทำตัวตลกได้ไหม?”

โบรดี้ยังคงเย้ยหยันฮาร์วีย์ “ในช่วงเวลาที่เราอยู่ในองค์กรธุรกิจแสนล้าน เราทำงานภายใต้ยอร์กเอ็นเทอร์ไพรส์ ต่อมาเมื่อสี่ผู้ลือชื่อของยอร์กเข้าควบคุม เราก็อยู่ในตำแหน่งสูงเหมือนเดิม ดังนั้นตอนนี้เจ้าชายยอร์กก็คงรับพวกเราเข้าทำงานในตำแหน่งเดิมแน่นอน!”

“คุณคิดว่าคนที่มีความรู้และประสบการณ์อย่างพวกเราจะถูกคุณหลอกได้ง่าย ๆ งั้นเหรอ?”

“ทุกวันนี้แม้แต่ขยะไร้ค่ายังกล้าแสร้งทำตัวเป็นประธานบริษัทด้วยหรือ?”

“เจ้าชายยอร์กของเราเป็นคนเก็บตัว เขาไม่เคยปรากฏตัวในที่สาธารณะและไม่เคยเปิดเผยรูปถ่ายของเขาเลย นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมคนหน้าไม่อายถึงกล้าแสร้งหลอกลวงว่าเป็นเขา!”

“ผมคิดว่าคนอย่างคุณควรถูกขังอยู่ในกรงขังสักสองสามวันเพื่อสงบสติอารมณ์นะ!”

“ทำไมเราต้องทำเรื่องยุ่งยากให้ตำรวจด้วย? เขาควรถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลจิตเวชแทนจะดีกว่า นั่นเป็นที่ ๆ เหมาะสมที่สุด!”

แต่ละคนอ้าปากค้างไปกับคำพูดของพวกเขาเอง

โบรดี้หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฮาร์วีย์ ผมรู้จักผู้อำนวยการโรงพยาบาลจิตเวช คุณอยากให้ฉันช่วยจองเตียงให้ไหม? ผมรับประกันได้ว่าคุณจะได้รับส่วนลดต่ำที่ถูกที่สุด!”

ทุกคนเยาะเย้ยฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ถอนหายใจออกมา

มันเป็นความผิดของเขา นั่นเพราะเขาไม่ได้แต่งตั้งคนพวกนี้ให้เร็วกว่านี้ คนพวกนี้จึงออกมาสร้างเรื่องวุ่นวาย

โรซานน์หยิบตะเกียบชี้ไปที่ฮาร์วีย์เพื่อยั่วอารมณ์พร้อมหัวเราะออกมา เธอพูดว่า “จิ๊ จิ๊ จิ๊! ลูกเขยที่ไร้ค่าคนนี้ค่อนข้างหล่อไม่เบาเลยนะ ไม่แปลกใจเลยที่เขามีผู้หญิงคอยเลี้ยงดู!”

“ฉันมีลูกค้าหญิงชราสองสามคนที่รวย ๆ สิ่งที่พวกเขาต้องการมากที่สุดคือชายหนุ่มรูปงามเพื่อปรนเปรอความสุขให้กับพวกหล่อน!”

“ฉันจะแนะนำให้คุณรู้จัก พวกเขาอาจจะเป็นช่องทางหาเงินของคุณก็ได้ นี่ยังช่วยให้คุณได้งานอีกด้วย จริงไหม? เป็นไง?”

คำพูดของโรซานน์ทำให้ทุกคนระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอีกรอบ

นั่นคือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ชายหนุ่มรูปงามอย่างเขาควรคอยรับใช้หญิงชราผู้ร่ำรวย

ฮาร์วีย์ยิ้ม “ตอนนี้ผมไม่ต้องการ แต่ผมคิดว่าสุภาพบุรุษรอบตัวคุณอาจจะต้องการข้อเสนอของคุณในอีกสองสามวันข้างหน้านี้แน่นอน”

“ทำไมคุณไม่ให้โอกาสพวกเขาแทนล่ะ?”

โรซานน์รู้สึกขัดใจ “ฮาร์วีย์ หยุดอวดดีสักทีเถอะ ฉันบอกเธอให้นะ…ไม่ว่าจะยังไง เธอต้องเชื่อฟังฉันและไปหาพวกหล่อนวันนี้!”

ฮาร์วีย์ไม่แยแส “ถ้าผมปฏิเสธล่ะ?”

“ถ้าคุณปฏิเสธ ฉันจะทำให้บริษัทภรรยาคุณล้มละลาย!”

“อย่าลืมว่าธุรกิจของตระกูลซิมเมอร์ที่คุณคอยดูดเลือดทำตัวเป็นปลิงอยู่ตอนนี้เป็นเพียงธุรกิจอยู่ภายใต้สกายคอร์ปอเรชั่น!”

“ถ้าเราอยากจะให้ธุรกิจเล็ก ๆ แบบนี้ล้มละลาย ก็คงแค่ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น!”

“ในระยะเวลาแค่เพียงสั้น ๆ ไม่ใช่แค่คุณ รวมถึงภรรยาของคุณด้วย ไม่สิ หมายถึงตระกูลซิมเมอร์ทั้งหมดจะอยู่ภายใต้การควบคุมของเรา! ถ้าเราอยากให้คุณตาย เราสั่งฆ่าคุณได้ในเวลาไม่กี่นาที เข้าใจใช่ไหม?”

เป็นอีกครั้งที่พวกเขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

นี่เป็นเครื่องแสดงที่บ่งบอกถึงอำนาจของพวกเขา

พวกเขาเคยใช้วิธีที่คล้ายกันนี้เมื่อในอดีตแลกดขี่ผู้คนมานับไม่ถ้วน

โรแซนน์ชี้ไปที่ฮาร์วีย์อย่างหยาบคายและพูดอย่างเย็นชาว่า “จริงสิ จะบอกอะไรให้นะ เฟลิกซ์ยอมให้คุณมาที่นี่คืนนี้เพื่อที่จะทำให้รู้ว่าตัวเองน่าขยะแขยงแค่ไหน!”

“สำหรับคนชนชั้นสูงอย่างเรา คุณก็เป็นแค่ของเล่นของเรา!”