Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 561 พวกนายแน่ใจเหรอ?
เห็นความรู้สึกตื่นเต้นของคนในกลุ่มสมาคมทางการแพทย์แล้ว มู่หว่านชิงเดิมทีที่อยากแสดงความคิดเห็น แต่เมื่อคิดถึงคำแนะนำที่ฝูหยวนบอก สุดท้ายก็ทำได้แค่กัดฟันเอาไว้ ไม่ได้กล่าวอะไรออกไป
ตระกูลจางแห่งอีสาน จางหลิงหยุน พูดด้วยท่าทีก้าวร้าวว่า “เย่เซิ่งเทียน หมอเทวดาทั้งหกท่านล้วนเห็นชอบแล้ว แกมีความกล้าพอหรือไม่? หากแกแพ้ ก็ละทิ้งชีวิตตนเสีย!”
หวางเถิงจากตระกูลหวาง เติมเชื้อเพลงให้กองไฟโดยการพูดว่า “ตอนนี้หมอเทวดาทั้งหกล้วนเห็นด้วยแล้ว ถ้าหากแกไม่ตกลง นั่นเท่ากับว่าแกแพ้แล้ว”
ตัวแทนตระกูลกู่พูดอย่างเศร้าโศกว่า: “ทำไม ไม่กล้าเสียแล้วหรือ”
ตัวแทนของเจ็ดตระกูลเก่าแก่ที่เหลือพูดอย่างมั่นใจว่า: “คิดจะเสียใจตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว! ถ้าไม่ตกลง เท่ากับว่าแกแพ้ และอยากทิ้งชีวิตที่เหลือไว้ที่นี่!”
“พวกแกแน่ใจใช่ไหม?”
เย่เซิ่งเทียนมองคนเหล่านั้นอย่างนิ่งสงบและพูดว่า “แพ้แล้ว จะต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นี่?”
“หูของแกหนวกเหรอ?”
ตัวแทนตระกูลเซียว พูดด้วยน้ำเสียงออกคำสั่งว่า “ฟังภาษาคนไม่ออกเหรอ? หมอเทวดาทั้งหกเห็นชอบแล้ว แกจะมานึกเสียใจทีหลังตอนนี้ นั่นเท่ากับว่าแกลบหลู่หมอเทวดาทั้งหก พวดเราตระกูลเซียวไม่ปล่อยแกไว้แน่!”
“ดี!”
เย่เซิ่งเทียนยิ้ม ยิ้มกว้าง: “แพ้แล้ว จะต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นี่!”
เขากำลังยิ้มงั้นเหรอ?
เขายังยิ้มได้อยู่อีกงั้นเหรอ?
ภายในใจของมู่หว่านชิงเกิดความสงสัยขึ้น หรือว่าเขายังมีไพ่ลับเหลืออยู่อีก?
แต่ต่อให้มีไพ่ลับอะไรเหลือ ก็คงไม่สามารถปรุงยาแบบเดียวกันเป๊ะออกมาต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ได้หรอกมั้ง?”
คนจากตตระกูสูงศักดิ์ไม่มีทางยอมเตรียมสถานที่เงียบสงบให้เขาใช้เพื่อปรุงยาเป็นแน่ อีกอย่างการปรุงยา จะให้เกิดเสียงดังไม่ได้เลยแม้แต่น้อย หากจิตใจของนักปรุงยาได้รับความกระทบกระเทือนแม้เพียงน้อยนิด ก็จะทำให้ล้มเหลว
ตอนนี้ทุกคนท้าทายให้เขาปรุงยาต่อหน้าสาธารณะ แต่ถ้าปรุงยาต่อหน้าคนมากขนาดนี้ จะรักษาจิตใจที่สงบเยือกเย็นไว้ได้อย่างไร?
คนจากตระกูลสูงศักดิ์จะปล่อยโอกาสครั้งนี้ไปได้อย่างไร?
ดังนั้นเย่เซิ่งเทียนต้องตายอย่างแน่นอน!
ต่อให้เขาสามารถปรุงยาออกมาได้ แต่การปรุงยาในสภาพแวดล้อมที่อยู่ในที่เช่นนี้ นี่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
นอกเสียจากว่าเขาเป็นเทพเจ้า!
นักปรุงยาที่เก่งกาจที่สุดในตอนนี้ ยังไม่สามารถปรุงยาในสภาพแวดล้อมที่เสียงดังเช่นนี้ให้สำเร็จได้
ถึงแม้ความรู้สึกในใจของมู่หว่านชิงที่มีต่อเย่เซิ่งเทียนจะเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ก็ยังคงเชื่อมั่นในการตัดสินใจของตน
เย่เซิ่งเทียน ไม่มีทางทำสำเร็จ!
อีกทั้งเธอก็ไม่อยากให้เย่เซิ่งเทียนทำสำเร็จ
เธอและไป๋อวิ๋นเฟยแห่งตระกูลป๋าย เป็นเพื่อนเล่นกันตั้งแต่เด็กจนโต ตอนนี้เขาถูกเย่เซิ่งเทียนฆ่าตายแล้ว เธอจะยังอยากให้เย่เซิ่งเทียนชนะได้อย่างไร?
ในขณะเดียวกัน เย่เซิ่งเทียนมองไปรอบตัว แทบจะทุกคนจับตามองการลงสนามของเขา!
รสชาติของการแข่งขันสนามนี้ เปลี่ยนไปแล้ว!
นี่หรือคือห้าตระกูลผู้ดี?
นี่หรือคือเจ็ดตระกูลเก่าแก่?
เดิมที เย่เซิ่งเทียนไม่อยากเข้าร่วมการต่อสู้ของขุนหลวงหยางทาวและตระกูลสูงศักดิ์ เขามาที่นี่ เพียงแค่อยากปราบปรามสมาคมทางการแพทย์ เพียงแค่อยากมาสืบให้ชัดเจนว่าในปีนั้นใครเป็นคนวางกับดักหัวเวิ่นยี และก็เพื่อแก้ไขความขัดแย้งของหัวเวิ่นยีกับหมอเทวดาทั้งหก
แต่คิดไม่ถึงว่า ห้าตระกูลผู้ดีและเจ็ดตระกูลเก่าแก่จะฉวยโอกาสนี้ทำให้เกิดเรื่องยุ่งยากขึ้น
ในเมื่อพวกแกรนหาที่ตายซ้ำแล้วซ้ำเล่า งั้นก็อย่าโทษที่ฉันลงมือโหดเหี้ยม!
ในตาของเย่เซิ่งเทียนมีสายตาฆาตวูบหนึ่ง แววตาแปรเปลี่ยนไปเป็นสายตาที่เฉียบคม
ทันใดนั้นแรงกดดันรอบตัวเขาก็แปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว!
ความกดดันที่ไร้รูปร่างราวกับภูเขาลูกใหญ่ สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ทำให้หัวใจของตระกูลเหล่านั้นเย็นเฉียบลง
ทำไมอยู่ๆก็รู้สึกถึงความกดดันขนาดนี้
ราวกับว่าเผชิญหน้ากับทหารพันๆหมื่นๆ การเข่นฆ่านองเลือดมากมาย!
นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?
หรอว่าจะเป็น……เย่เซิ่งเทียน?