หลี่ว์ซู่กำลังกังวลว่าเขาจะตีตลาดสบู่ไปนอกเมืองอวิ๋นอันได้อย่างไร เขาก็เลยบอกหลี่เฮยทั่นให้ไปแจกสบู่ฟรีกับคนที่มาเที่ยวในเมือง
ตอนนี้พวกเขาเลยแจกของให้กับคนที่กำลังออกไปนอกเมือง มีผู้ที่อาศัยอยู่ในเมืองอวิ๋นอันถือโอกาสนี่ออกเมืองไปเยี่ยมญาติที่อยู่ไกลๆ ซึ่งถือว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยาก เพราะเมื่อก่อนคนที่มาเที่ยวจะโดนโจรขู่และปล้น
และมีคนที่ออกนอกเมืองไปเพื่อรับสบู่ฟรีด้วย แต่หลี่ว์ซู่ไม่ได้ติดใจมากอะไรเพราะสบู่ไม่ได้เป็นของแพงอยู่แล้ว อีกอย่างเขาก็อยากจะโฆษณาว่าสบู่นั้นใช้ได้สะดวกและง่ายแค่ไหน
หลังจากผ่านไปสักพักผู้คนก็เห็นว่าหมู่บ้านมังกรฟ้าไม่ได้จะเอาโทษคนที่แกล้งออกนอกเมืองไปเพื่อเอาสบู่ฟรี ผู้คนก็เลยแสร้งเดินไปมาหลังจากได้รับสบู่ไปแล้ว
หลี่เฮยทั่นไม่รู้จะทำอย่างไรดีก็เลยปรึกษากับหลี่ว์ซู่ หลี่ว์ซู่ตอบว่า “ปล่อยให้พวกเขาเอาสบู่ไปเถอะ”
“แต่ถ้าพวกเขามาเอาอีกล่ะครับ”
“ลืมไปแล้วหรือไงว่าเราเป็นโจร” หลี่ว์ซู่ตอบพลางนวดขมับตัวเอง
“เข้าใจแล้วครับ!” หลี่เฮยทั่นรับคำ วันต่อมาก็มีคนทำแบบเดิมอีก หลี่เฮยทั่นจึงกันไม่ให้พวกเขาออกนอกเมืองอวิ๋นอันและบอกให้พวกเขาจ่ายเงินค่าสบู่มา
คนพวกนั้นลังเลที่จะจ่ายเงินเพราะพวกเขารู้ว่าสบู่นี้เป็นสบู่แจกฟรี
หลี่เฮยทั่นบอกไปว่า “เราเป็นโจรนะ ถ้าเราบอกให้จ่ายพวกคุณก็ต้องจ่าย!”
ที่จริงหลี่ว์ซู่ก็รู้ดีว่าคนในพื้นที่ทุรกันดารนั้นจะมีแนวโน้มที่จะเป็นคนใจร้าย ฉะนั้นเขาก็ต้องแจ้งออกไปให้ชัดเจนว่าหมู่บ้านมังกรฟ้านั้นเป็นโจรที่ถูกฝึกสอนกันมาอย่างดีและคนอื่นๆ ก็มาทำเล่นๆ กับพวกเขาไม่ได้
หลี่ว์ซู่บอกตรงๆ ว่าเขาสนุกกับการเป็นโจรแบบนี้อยู่เหมือนกัน อย่างน้อยเขาก็มีคนคอยเคารพด้วยความเกรงกลัว
เมื่อตลาดในเมืองอวิ๋นอันเริ่มจะอิ่มตัวแล้ว หมู่บ้านมังกรฟ้าก็ได้เปิดตัวงานส่งเสริมการขายด้วยคำโฆษณาที่ว่า ‘ซื้อสบู่หมู่บ้านมังกรฟ้าให้คนที่คุณรัก’ มีการจัดงานนี้วันเว้นวันในรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป
ผู้คนในเมืองอวิ๋นอันคุ้นเคยกับการขายแบบนี้ดี มีผู้หญิงบางคนถึงกับคิดว่างานการที่สบู่ลดราคาลงมาตั้ง 5 เหรียญนั้นถือว่าเป็นโอกาสที่ชีวิตนี้จะพลาดไม่ได้เลย!
เมื่อหลี่ว์เสี่ยวอวี๋เห็นคำโฆษณาของหลี่ว์ซู่ก็พูดไม่ออก…
บอกตรงๆ ว่าถ้าหลี่ว์ซู่เอาวิธีการขายนี้ไปใช้บนโลกก็คงจะขาดทุนแน่นอน แต่ในจักรวาลหลี่ว์ผู้คนยังไม่เคยเจอวิธีนี้มาก่อน
แล้วตอนนั้นเองหลงเชวี่ยก็ปรากฏตัวขึ้นมา และเธอก็ยืนกรานว่าจะซื้อสบู่ที่เหลือในสต็อกทั้งหมดของหมู่บ้านมังกรฟ้า เธอเป็นเดินทางไปเกือบจะทุกที่ในโลก สองวันก่อนเธอก็ได้ไปซื้อสบู่มาลองใช้และพบว่าผลลัพธ์ที่ได้มันน่าอัศจรรย์จริงๆ
ผลลัพธ์การทำความสะอาดคราบมันเยิ้มบนมือหลังการกินอาหารก็ดีมากๆ และยังเอาไปสระผมตอนอาบน้ำได้อีกด้วย!
ในยุคนี้แชมพูและครีมนวดผมยังเป็นของหายาก เพราะฉะนั้นสบู่นี่แหละจึงเป็นผลิตภัณฑ์ล้างร่างกายที่ดีที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยเห็นมา
ไม่ใช่เพียงแค่นั้น หลงเชวี่ยเองก็อยู่ในหมู่บ้านมังกรฟ้าตั้งแต่หลี่ว์ซู่เริ่มเป็นหัวหน้าหมู่บ้านคนใหม่ เธอแอบมองมาโดยตลอดและพบว่าเมืองนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว ตอนแรกเธอก็ไม่ได้สนใจเพราะกองโจรเป็นเพียงแค่กลุ่มคนที่ไร้ค่าและไร้อารยธรรม
หลังจากนั้นเธอก็หาข้อมูลมาได้มากขึ้น เธอรู้ว่าผู้นำคนใหม่สองคนของหมู่บ้านมังกรฟ้าน่าจะอยู่ในระดับหนึ่ง ซึ่งนั่นก็ทำให้เธอสนใจเป็นอย่างมาก แล้วเธอก็ตระหนักว่าสิ่งต่างๆ ในหมู่บ้านมังกรฟ้าได้เปลี่ยนไปแล้วหลังจากที่มีผู้นำคนใหม่ ดูจากวิธีแปลกใหม่ที่พวกเขาสรรหามาเก็บค่าคุ้มครองนั่นสิ…
วันนี้หลงเชวี่ยตัดสินใจเข้ามาในหมู่บ้านด้วยตัวเองด้วยเหตุผลสองประการ ประการแรกก็คือเธอสนใจสบู่และอยากจะซื้อกลับติดไม้ติดมือไปด้วย ส่วนประการที่สองก็คือเธออยากจะทำความรู้จักกับผู้นำหมู่บ้านคนใหม่
ก่อนที่เธอจะไปถึง เธอก็คิดว่าเธออาจจะรู้จักผู้นำระดับหนึ่งในจักรวาลหลี่ว์ทุกคนอยู่แล้วเพราะทุกคนต่างมีชื่อเสียงกันมาก แต่ถึงอย่างไรเธอก็ต้องประหลาดใจที่เธอไม่รู้จักใครที่นี่เลยแม้แต่คนเดียว แล้วก็มีชายชราคนหนึ่งสวมผ้าคลุมสีชมพูยืนอยู่หลังชายหนุ่มด้วย ดูแปลกอะไรอย่างนี้…
หลงเชวี่ยมองไปรอบๆ ในใจของเธอคิดว่าหมู่บ้านมังกรฟ้าน่าจะเป็นสถานที่ที่สกปรกและยุ่งเหยิง อีกทั้งเต็มไปด้วยชายที่เปลือยครึ่งตัวที่เดินย่ำอยู่บนพื้นโคลน
หมู่บ้านนี้น่าจะมีกลิ่นเหม็นด้วย ถึงอย่างไรแล้วที่นี่ก็ไม่ค่อยน่าอภิรมย์เท่าไหร่
แต่เธอก็ต้องประหลาดใจเมื่อเธอบินข้ามกำแพงหนาของหมู่บ้านเข้ามา มันดูไม่ใช่ป้อมปราการที่พวกโจรธรรมดาจะสร้างได้เลย แล้วเธอก็ประหลาดใจมากขึ้นอีกเมื่อเห็นสิ่งปลูกสร้างภายในหมู่บ้าน
ในหมู่บ้านนี้ไม่ใช่สถานที่สกปรกที่โจรมาซ่องสุมกันอยู่อีกแล้ว ที่พื้นมีแผ่นหินสีน้ำเงินที่หลี่ว์เสี่ยวอวี๋ไปขุดมาจากภูเขาปกคลุมอยู่
หนินพวกนั้นทั้งดูเรียบและหมดจด มันถูกแกะสลักด้วยเส้นกันลื่นที่แสนละเอียดอ่อน ตรงทางเดินสูงชันก็มีบันไดไว้ด้วย มีน้ำตกไหลมาจากภูเขาด้านหลังและตัดผ่านหมู่บ้าน มีการวางรากฐานของศาลาข้างแม่น้ำที่ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้ว
หลงเชวี่ยเกือบคิดว่าตัวเองหลุดเข้าไปอยู่ในโรงแรมพักร้อนอยู่ครู่หนึ่ง
ต้องขอบคุณความพยายามทั้งหมดของหลี่ว์เสี่ยวอวี๋ เธอหาแร่ด่างมาพอที่จะใช้ได้ในระยะยาวจากนั้นเธอก็ไม่มีอะไรทำต่อ
เพราะฉะนั้นเธอก็เลยใช้เวลาว่างเพื่อปรับปรุงหมู่บ้านมังกรฟ้าเพื่อให้ทัศนียภาพดูดีมากขึ้น
ตอนที่หลงเชวี่ยโฉบลงมาบนพื้น เธอก็เปลี่ยนความคิดที่ว่าจะมาทำการซื้อขายสบู่เป็นทำความรู้จักผู้นำหมู่บ้านคนใหม่ที่แสนจะน่าสนใจคนนี้ให้ดีขึ้น
แต่เธอก็พบว่าผู้นำหมู่บ้านคนใหม่นั้นไม่ได้อยากจะเจอเธอ แต่เขาก็เปลี่ยนใจทันทีเมื่อพบว่าเธอมาเพื่อขอซื้อสบู่ พูดตามตรงแล้วก็ไม่ค่อยมีคนที่ปากตรงกับใจมากนักเท่าไหร่ในจักรวาลหลี่ว์ ไม่เหมือนกับชายคนนี้ เขาแสดงความโลภอยากได้เงินมาอย่างชัดเจนเลยทีเดียว…
เธอคาดว่าเขาคงจะมีความสุภาพอยู่บ้าง แต่เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทางนั้นออกมาเลย แต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นผู้ชายที่หบ่อใช้ได้เลยนะ…
สีหน้าของหลงเชวี่ยชะงักไปเล็กน้อนเมื่อเธอเห็นหลี่ว์เสี่ยวอวี๋ แต่จากนั้นเธอก็กลับมาทำสีหน้าแบบเดิม
แต่นั่นก็ไม่ได้เล็ดลอดสายตาของหลี่ว์ซู่ไปได้ เขาสงสัยว่าเธอกำลังปิดบังอะไรอยู่นะ
ร่างของหลงเชวี่ยดูสมบูรณ์แบบอยู่ในชุดสูทสีแดงค่อนข้างพอดีตัว เธอดูเหมือนกับเป็นนกฟีนิกซ์ไฟ
หลงเชวี่ยหัวเราะอย่างร่าเริง “เอาสบู่มาทั้งหมดที่มีเลยค่ะ ครั้งนี้ฉันจะเดินทางลงใต้ไปที่เมืองหนานเกิงพอไปถึงที่ชายแดนก็จะวกกลับ หลังจากนั้นก็จะผ่านเมืองหลวงทางใต้และพระราชวัง เสร็จแล้วก็มุ่งขึ้นเหนือ ฉันขอรับรองเลยว่าทั้งจักรวาลหลี่ว์นี้จะรู้จักผลิตภัณฑ์สบู่ของคุณเป็นอย่างดี ถ้าคุณมีสินค้าคงคลังเหลือพอน่ะนะ”
หลี่ว์ซู่รู้สึกว่าหลงเชวี่ยเป็นคนกล้าและเท่เหมือนผู้ชาย ก่อนหน้านี้เขาได้ยินจากพนักงานเสิร์ฟในร้านว่าเธอมีนิสัยผิดปกติไม่เหมือนใคร…หรือว่าเธอจะเป็นเลสเบียนกันนะ
เดี๋ยวก่อน ตอนที่เธอมองหลี่ว์ซู่นั่นต้องมีความหมายอะไรแน่ๆ เลย! แล้วความรู้สึกเป็นกังวลก็คืบคลานเข้ามาให้ความคิดของหลี่ว์ซู่…