Chapter 121 : Blood Stone Mines
เดฟตื่นขึ้นมาอย่างอ่อนแรง เขาลุกขึ้นนั่งด้วยการใช้ศอกดันตัวขึ้นมาตามปกติและมองไปรอบๆ
เขาเห็นจอมองนิเตอร์ขนาดใหญ่ข้างๆและเครื่องต่างๆที่กระพริบไปมา
เขารู้ว่าเขาอยู่ในห้องพักที่โรงบาล เขาบอกได้เพราะมันถูกจัดไว้ในแบบมาตรฐานตามโรงพยาบาลทั่วไปซึ่งน่าจะช่วยให้ผู้ป่วยมีกำลังใจขึ้น
เดฟมองไปที่มือตัวเองและพบว่ามันมีผ้าพันแผลพันเอาไว้ ไม่คิดเลยว่าขาและสะโพกของเขาก็ยังมีผ้าสีขาวปิดเอาไว้ด้วย เขารู้สึกคันๆในส่วนที่โดนพันเอาไว้แต่ก็ไม่ได้สนใจมัน เขาพิงลงไปที่หมอนแล้วถอนหายใจออกมา บางทีนี่อาจจะเป็นผลจากการรักษา
พยาบาลได้เข้ามาในห้องหลังจากนั้นก็มาดูตัวเลขที่เครื่องข้างๆ เดฟ ก่อนจะไปทำการเรียกหมอ
หมอเข้ามาและทักทายกับเดฟ ซึ่งเป็นคนเดียวกับที่เดฟเคยคุยด้วยตอนแรก เขาทักทายและทำการเช็คผ้าพันแผลก่อนจะถามว่าเขารู้สึกยังไงแล้วไปอ่านผลตรวจที่อยู่ข้างๆเตียง หมอคนนี้คือหัวหน้าทีมผ่าตัด เขาอ่านผลการตรวจอยู่กว่านาที
เขาเงยหน้าขึ้นมามองเดฟ – ” การผ่าตัดสำเร็จและนายก็น่าจะขยับมือได้อย่างอิสระใน 3 วันหลังจากฟื้นตัวและทำกายภาพเบาๆ “
หมอหยุดและเหมือนกับคิดบางอย่างอยู่ก่อนจะพูดขึ้นช้าๆ – ” ระหว่างผ่าตัด มัน…มีเรื่องผิดปกติที่เปลี่ยนส่วนการผ่าตัดไป ความเสียหายที่สะโพกและขาของนายได้เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย เขาได้ทำการขยายการผ่าตัดเพื่อซ่อมแซมส่วนที่เสียหาย ” – เขาหยุดแล้วเก็บผลตรวจก่อนจะผลักหน้าจอไปตรงหน้าเดฟ
หมอพูดต่อ- ” ด้วยเทคโนโลยีนาโนนี้จะเปลี่ยนแปลงขั้นตอนและเพิ่มเวลาในการผ่าตัด มันจะมีส่วนเพิ่มค่าการรักษาแต่มันก็ไม่มากเท่าไหร่ “
เดฟฟังอย่างสนใจ หมอนี่ดูโหดแต่จริงๆแล้วใจดีและยังใจเย็นด้วย เขาไม่ได้พูดเรื่องเทคโนโลยีทั้งหมดแต่พูดเรื่องที่มีแต่หมอที่จะเข้าใจ ตอนที่เขาพูดเรื่องการเปลี่ยนแปลงของการผ่าตัดและขาของเดฟ …มันราวกับว่าเขากำลังบอกเดฟบางอย่างและเอาผลตรวจให้กับเดฟ ดูราวกับส่งสัญญาณบางอย่าง
” ตอนนายกลับบ้านเราจะให้ตารางการออกกำลังกายในส่วนขาและมือเพื่อให้มั่นใจว่านายจะฟื้นฟูได้เต็มที่ ในขณะเดียวกันถ้านายต้องการเราจะเอานายเข้าไปในแคปซูลเกมเพื่อหลีกเลี่ยงความเบื่อของนาย “
” ถ้าเป็นแบบนั้นจะดีมาก ” – เดฟตอบกลับ “- ป้าที่มากับผมก่อนหน้านี้อาการเป็นยังไงบ้าง ? “
หมอยิ้มออกมา – ” ฉันคิดว่านายอาจอยากรู้เรื่องเธอ ฉันถามเธอแล้วว่าฉันคุยอาการของเธอกับนายได้หรือเปล่าและเธอก็ตกลง ปรากฏว่าแม้ในทางกฎหมายจะไม่ให้ทำแบบนี้แต่เธอคิดว่าคนที่จ่ายเงินค่าการรักษาควรจะรู้ถึงผลการผ่าตัดแม้ว่าคนที่จ่ายจะไม่ใช่ตัวคนไข้เองก็ตาม ปอดเธอแย่มาก มันค่อยๆแย่ลงเรื่อยๆ มันเสียหายตอนที่เธอยังเด็ก หมอของเธอช่วยเธอไว้ได้ทันแต่ไม่ใช่ว่าจะหายดี เธอออกโรงพยาบาลวันนี้แต่เธอต้องกลับมาเพื่อการรักษาและตรวจสอบอีกเผื่อว่าจะมีอาการตามมา “
” ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง หมอ “- เดฟพูดขึ้น เขาดีใจจริงๆที่ได้ยินว่าเพื่อนของเขาจะไม่เป็นไร
หมอยิ้ม – ” นั่นเป็นหน้าที่ของเรา มันคือสิ่งที่พวกหมออย่างเราควรจะทำ “
” ผมไปใช้ห้อง VR ได้หรือยัง ? มันน่าเบื่อที่ต้องมาอยู่แบบนี้ทั้งวัน ” – เดฟพูดขึ้น
” ได้ ฉันจะส่งพนักงานมาพานายไปที่แคปซูลที่ห้อง VR การผ่อนคลายก็จะช่วยการฟื้นฟูของนายเองเช่นกัน “
หมอได้เขียนบางอย่างลงไปที่ผลตรวจ จากนั้นก็ได้เดินออกไป
พยาบาลสองคนเข้ามาและค่อยๆย้ายเดฟไปยังห้อง VR ก่อนจะอุ้มเขาลงแคปซูล
ในอีกส่วนของโรงบาล มีสามคนที่ล้อมหญิงชราที่เพิ่งตื่นขึ้นมา
” แม่ แม่เป็นยังไงบ้าง ? ” – หญิงวัยกลางคนถาม
” ฉันรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย เบ็ธ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันไม่ต้องเจ็บตอนที่หายใจ ! “
” แม่รู้จักกับเด็กนั่นได้ยังไง ? ” – สามีของเบ็ธถามขึ้นมา ” เขาจ่ายค่ารักษาทั้งหมดและรับปากว่าจะจ่ายค่าการตรวจประจำอาทิตย์ให้ด้วย นั่นน่ะ 4,000 เลยนะ…เราคงจ่ายคืนไม่ได้แน่ ” – ชายคนนั้นพูดจบก่อนจะแสดงสีหน้าสลด
” เด็กนั่นชื่อเดฟ ” – คลีเมนไทด์ ตอกลับแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างพยายามไม่ให้น้ำตาไหลออกมา
” เขาเป็นคนดี เขามักจะช่วยฉันเมื่อเขาทำได้ เขาเคยทำงานที่ปั๊มน้ำมันนอกเมือง “
” ปั๊มน้ำมัน ? ไม่มีเด็กปั๊มคนไหนที่จ่ายเงินได้เยอะแบบนี้แม้ว่าจะทำงานที่นั่นมาทั้งชีวิตก็เถอะ…” – ผู้ชายพูดขึ้น
” ไม่ เขาบอกฉันว่าเขาหางานในอินเตอร์เน็ตได้ เห็นเขาเปลี่ยนไปเยอะแบบนี้ ฉันว่าคงเป็นโอกาสที่ดีแล้ว ” – คลีเมนไทด์ พูดขึ้น
ทั้งสามคนอดไม่ได้ที่จะสงสัยเรื่องงานของเดฟแต่พวกเขาก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้ต่อ
” เขาเองก็ทำการรักษาพร้อมกับย่าด้วย หมอได้เข้ามาที่ห้องแล้วตะโกนบอกเขาเรื่องแผลที่แขน เขาคิดอยู่สักพักแล้วพูดเรื่องแคปซูลกับหมอ จากนั้นพวกเขาก็หายไป ” – หลานสาวพูดขึ้นมา
” โอ้ ดีใจจริงๆที่ได้ยินแบบนั้น ลิเดีย เดฟที่น่าสงสาร แผลนั่นรบกวนเขามาตลอดและที่สะโพกเขาด้วย เขามีอาการหนักซึ่งทำให้ยากที่จะทำอะไรได้ เขาโดนรถชนระหว่างกลับมาที่บ้านจากที่ทำงานโดยคนขับที่เมา หลังจากที่เขาโดนรถชนเข้ากับต้นไม้หรืออะไรสักอย่าง ไอ้คนที่ขับชนกลับสลบ ยังไงซะแม้ว่าเขาจะบาดเจ็บแต่เดฟก็เอายังอีกฝ่ายออกมาจากรถก่อนที่รถจะระเบิด คนขับหายตัวไปปล่อย เดฟอยู่กับปัญหา ” – ตาของเธอเหมือนแสดงความโกรธออกมาตอนที่เล่าเรื่องนี้
” ฮึ่ม ! คนเรา ! ” – เจฟที่เป็นลูกเขยพูดขึ้นพร้อมกับส่ายหน้า
” มีไม่เยอะหรอกในโลกนี้ที่จะเป็นคนแบบเดฟ และเธอ ลิเดีย ถ้าเธอโชคดีพอจะเจอคนแบบนี้ล่ะก็อย่าให้หลุดมือเชียว ” – ย่าแหย่หลานสาว
ลิเดียไม่ได้พูดอะไรแต่แก้มของเธอแดงขึ้นมาพร้อมกับคิดถึงชายหนุ่มที่ช่วยย่าเธอไว้
ในห้อง VR เดฟได้ทำการล็อคอินเข้าไปในเกม Conquest
เขาโผล่กลับมาที่ Red Fortress ใน Burning Height
ฝูงอันเดตเดินไปมาเต็มไปหมด
กำแพงของป้อมถูกซ่อมแซมและสะพานข้ามคูก็สามารถใช้ได้อีกครั้งแล้ว
เดฟไปหา Du’Razha ที่กำลังสั่งการพวกอันเดตอยู่
” สวัสดี Du’Razha ! ” – เดฟทักทาย
” Kis’Shtiengbrah ! ” – Du’Razha ตอบกลับด้วยความดีใจ – ” ฉันตามหานายอยู่ ! “
เดฟรู้สึกเหมือนเป็นตัวละครหลักในหนังสือการ์ตูน เขายิ้มและถามออกมา – ” นายต้องการฉันทำไม พ่อ Doom Knight ผู้ยิ่งใหญ่ “
” เราเจอกับเหมืองหินเลือดที่น่าจะมีแร่เยอะถ้าเราไปขุดที่นั่น เราต้องจัดการกับมอนสเตอร์ที่นั่นออกให้หมด ฉันส่งลูกน้องไปทำงานนี้ได้แต่ฉันคิดว่านายคงใช้ที่นั่นเป็นที่ฝึกฝนได้ ฮาฮา ! ” – Du’Razha พูดขึ้น
[ เควสย่อย (B)
คุณได้รับหน้าที่ในการเคลียร์ Blood Stone Mine ที่อยู่ในภูเขาไฟของ Burning Heights !
รางวัล xp +500,000
รับ ? Y/N]
เดฟนึกถึงสัตว์ประหลาดที่อยู่ในภูเขาไฟแล้วก็ต้องขนลุกแต่เขาก็ยังรับเควสอยู่ดี
เดฟเปิดหน้าต่างจัดการและจ่ายคะแนนเพื่อชุบชีวิตลูกน้องให้กลับมา
อยู่ๆ เดฟก็ถูกรายล้อมไปด้วยอันเดตของเขากว่า 120 ตัว
Dunlord นั้นดูน่ากลัวเหมือนเดิม มนุษย์แมงป่องใส่เกราะกว่า 10 ตัวนี่เหมือนกับมนุษย์รถถังที่ถือหน้าไม้เอาไว้ในมือ
อันเดต 10 ตัวแรกของเขาตอนนี้ได้กลายเป็นพวกระดับสูงแล้ว พวกมันมองมาที่เขาพร้อมรับคำสั่งและพาลูกน้องของตัวเองทำตามหน้าที่
จริงๆแล้วมันมี 9 ตัวต่างหาก เดฟมองไปและพบว่า Bud ได้แต่งตั้งตัวเองเป็นคนคุ้มกันของเขาแล้ว
เดฟ ปีนขึ้นหลัง Dunlord ที่ชื่อ Stinger เขาผิวปากและสะบัดมือวนไปมาแล้วชี้ไปที่ประตู พวกเขาเริ่มเดินหน้าไปยังประตูนั้นทันที
อันเดตในป้อมมองเดฟและทีมเขาเดินจากไป พวกนั้นพากันพยักหน้าแล้วทำความเคารพให้กับพวกเดฟ พวกอันเดตให้ความเคารพกับเดฟในสิ่งที่เขาทำ !
Du’Razha หัวเราะออกมา เขาประทับใจในความสำเร็จของเดฟ โดยเฉพาะกับการที่เอา Dunlord มาเป็นพาหนะ มันเป็นความคิดที่ดีและเขาเองก็สั่งให้ Dunlord อยู่ใกล้ตัวเพื่อที่จะได้ขี่เองบ้าง
พวกเขาเดินออกจากป้อมแล้วมุ่งหน้าไปทางเหนือเพื่อไปยังภูเขาไฟซึ่งเป็นที่ตั้งของเหมือง
” Kis’Shtiengbrah ! ” – เสียงตะโกนที่เหมือนกับฟ้าผ่าดังขึ้นพร้อมกับยักษ์ตัวหนึ่งที่โผล่มาจากใต้ดิน
” Drahma คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ! ” – เดฟทักทายยักษ์ใหญ่
” โอ้ อันเดตน้อย นายจะไปไหน นายอยากให้ฉันช่วยมั้ย ? “
” ฉันจะไปฝึกสักหน่อย “
” งั้นถ้านายเจอสถานการณ์ที่ยากลำบากก็ใช้เพชรและฉันจะไปช่วยนาย ไว้เจอกัน อันเดตน้อย ” – ยักษ์บอกลาออกมาก่อนที่จะเริ่มมุดตัวเองกลับไปในดิน
เดฟยิ้มออกมาและบอกให้ทีมของเขาเดินหน้าต่อไป