กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 926
เวลานี้เอเลนมั่นใจมาก ขณะที่เธอเก็บข้าวของ เธอพูดกับคนรอบ ๆ ตัวเธอว่า “ยังไงก็ตาม พวกแกคนที่ทุบตีฉันก่อนหน้านี้จะไม่มีโอกาสได้หนีไปไหน! ให้ฉันบอกอะไรพวกแกบางอย่างนะ ข้างนอกฉันแข็งแกร่งมาก!
เริ่มตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะรอวันที่พวกแกทุกคนได้รับการปล่อยตัวจากสถานกักกันแห่งนี้! ฉันจะทุบตีพวกแกทุกคนอย่างแน่นอนเมื่อพวกแกออกจากสถานกักขัง! มาดูกันว่าพวกแกยังจะกล้ารังแกฉันอีกหรือไม่!”
เอเลนสาปส่งและสาปแช่งผู้ต้องขังทุกคนในห้องขังจนสีหน้าของผู้ต้องขังทุกคนดูน่าเกลียดมาก
ในที่สุดเอเลนก็พอใจหลังจากที่เธอสาปแช่งพวกเขาเสร็จ
ในเวลาเดียวกันนี้ เอเลนก็เก็บข้าวของของเธอเสร็จแล้ว เธอกำลังจะจากไปพร้อมกับผู้คุมในเรือนจำ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา
เธอพึมพำกับตัวเอง “เวรจริง…ทำไมฉันต้องมาปวดฉี่ในเวลานี้…”
หลังจากนั้นเธอก็พึมพำต่อไป “ไม่เอาน่า! บรรยากาศในห้องขังนี้ช่างเลวร้ายเหลือเกิน! ฉันจะโชคร้ายอย่างแน่นอนถ้าฉันต้องมาอั้นฉี่ออกจากที่นี่! ฉันต้องฉี่ และปล่อยทุกอย่างที่นี่ก่อนที่ฉันจะจากไป!”
ขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอเลนก็เยาะเย้ยคุณท่านวิลสันและเจนนิเฟอร์ก่อนจะพูดอย่างดูถูกว่า “ฉันปวดฉี่มากเลยตอนนี้ ฉันจะทิ้งมันไว้ที่นี่เพื่อพวกแกจะได้ดูต่างหน้า!”
หลังจากที่เธอพูดจบ เอเลนก็เริ่มฮัมขณะที่เธอหันหลังเดินเข้าห้องน้ำ
กลุ่มคนข้างนอกเงียบเพราะพวกเขาโกรธ และหงุดหงิดเอเลนเป็นอย่างมาก
คุณท่านวิลสันจับหน้าอกของเธอขณะที่เธอพูดอย่างโกรธเคือง “ฉันโกรธมาก! ตอนนี้ฉันโกรธมาก! ลูกชายของฉันคงต้องมาที่นี่เพื่อประกันตัวเธอแน่ ๆ !”
เจนนิเฟอร์ถามว่า “ลูกชายของคุณมาเพื่อประกันตัวเธอ แต่เขาจะไม่ประกันตัวคุณเหรอ? เขาเป็นคนเลวเกินไปหรือเปล่า?”
คุณท่านวิลสันร้องไห้อย่างน่าสงสารขณะที่เธอพูดว่า “ลูกชายของฉันก็เป็นคนไร้ประโยชน์เหมือนกัน เขาถูกมันบงการมาโดยตลอด และเขาอยู่ภายใต้การควบคุมของนังผู้หญิงที่ฉลาดคนนี้ พวกเขาไม่ต้องการให้ฉันอยู่ในโลกนี้ต่อไปและพวกเขาต้องการให้หญิงชราอย่างฉันตาย…”
หลังจากนั้น คุณท่านวิลสันจงใจยุยงและสร้างความไม่ลงรอยกันขณะที่เธอพูดกับเจนนิเฟอร์ว่า “เจนนิเฟอร์ ผู้หญิงคนนี้ร้ายกาจมากจริง ๆ ถ้าเธอบอกว่าจะหาหลุมศพของแม่เธอ เธอก็จะทำอย่างที่พูด! คุณควรเข้มแข็งเข้าไว้!”
เมื่อเจนนิเฟอร์ได้ยินสิ่งนี้ เธอก็รู้สึกว่าเลือดพุ่งตรงไปที่หัวของเธอ และเธอก็สั่นสะท้านด้วยความโกรธมากขึ้น
เธอกัดฟันก่อนลุกขึ้นยืน และรีบเข้าห้องน้ำทันที!
นี่จะเป็นโอกาสสุดท้ายของเธอที่จะสอนบทเรียนแก่เอเลน ถ้าเธอไม่ฉวยโอกาสนี้ นังสารเลวนี่คงหลุดมือไปจริง ๆ
เมื่อคุณท่านวิลสันเห็นเจนนิเฟอร์รีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอย่างฉุนเฉียว เธอจึงตามเจนนิเฟอร์เข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
ในเวลานี้ เวนดี้และผู้ต้องขังอีกหลายคนที่ถูกเอเลนสาปแช่งก็รีบเข้าไปในห้องน้ำเช่นกัน!
เอเลนกำลังฉี่อยู่ครึ่งทางเมื่อเธอได้ยินคนกระแทก และเตะประตูห้องน้ำจนเปิด หลังจากนั้น เจนนิเฟอร์บุกเข้าไปในห้องน้ำและยกขาขึ้นก่อนจะเตะเธอลงไปในโถส้วม
ในเวลานี้ ก้นของเอเลนติดอยู่ในโถส้วม และขาของเธอก็ยื่นออกมา เอเลนเจ็บปวดอย่างสุดขีด แต่เธอติดอยู่และไม่สามารถดึงตัวเองขึ้นได้เลย
เมื่อเจนนิเฟอร์นึกถึงความจริงที่ว่าเอเลนกำลังจะขุดหลุมศพของแม่เธอและโยนขี้เถ้าของแม่ทิ้งไป เธอก็เต็มไปด้วยความโกรธและความเกลียดชัง เธอรีบสั่งผู้ต้องขังคนอื่น ๆ ว่า “ทุบตีเธอซะ! วันนี้มาฆ่าเธอกันเถอะ! มาดูกันว่านังสัตว์สารเลวตัวนี้จะยังอวดดีและทำเหมือนว่าเธอนั้นเยี่ยมมากจริง ๆ หรือเปล่า!”
ทุกคนเริ่มทุบตีทั้งหัว และตัวของเอเลนในเวลานี้
เอเลนถูกรุมทุบตีและเธอร้องไห้ดังลั่นขณะที่กลุ่มคนเริ่มทำร้ายเธอ เธอยกมือขึ้นอย่างสิ้นหวังขณะที่เธอพยายามขัดขวางหมัดและเท้าของคู่ต่อสู้ แต่ทั้งหมดนี้ก็ไร้ประโยชน์
ในเวลานี้ แววตาของเวนดี้ดูชั่วร้าย เธอต้องการเอาชนะเอเลนมาเป็นเวลานานแล้ว แต่เธอไม่มีโอกาสทำเช่นนั้นเลย!
เมื่อเธอเห็นทุกคนตรงหน้าเธอโจมตีร่างกายส่วนบนของเอเลนอย่างเลวทราม เวนดี้ก้าวไปข้างหน้าก่อนที่เธอจะจับขาข้างหนึ่งของเอเลนไว้ในมือ หลังจากนั้น เธอบอกคุณท่านวิลสันว่า “คุณย่า ทำไมเราไม่ทำลายขาของนังนี่ซะในวันนี้ล่ะคะ? ไม่อย่างนั้นเราจะไม่มีโอกาสทำแบบนี้อีก!”
“ได้สิ!” คุณท่านวิลสันขมวดคิ้วขณะที่เธอพยักหน้าเห็นด้วย!