ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 816

เดิมทีพวกเขาต้องการใช้ชื่อของแมนดี้ ซิมเมอร์เพื่อเข้าร่วมพิธี

แต่ทว่าทันทีที่พวกเขาลงจากรถ ก็มีคนยื่นการ์ดเชิญให้กับพวกเขา?

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

แมนดี้มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยท่าทางงุนงง “คุณไม่ได้เป็นคนที่จัดการเรื่องนี้ใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาไม่ได้ขอให้ใครมาส่งคำเชิญให้กับพวกเขา

แต่เขาก็แค่ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ผมหรอก แต่นอกจากนั้นนะ เราไม่จำเป็นต้องมีใครเข้าไปด้วยซ้ำ”

ไซม่อนและลิเลียนที่มองฮาร์วีย์ด้วยความเบิกบานใจก่อนหน้านี้ เมื่อได้ยินในสิ่งที่เขาเพิ่งพูดออกมา พวกเขาทั้งสองก็ถอนหายใจออกอย่างรุนแรง

‘แน่นอน!’

‘แค่พูดว่าไม่ใช่แกและหยุดพูดเรื่องไร้สาระ!’

“เฮ้ แน่นอน มันต้องไม่ใช่เป็นเพราะเจ้าสิ่งโสโครกนี้อยู่แล้ว”

มีเสียงหัวเราะดังกึกก้องในขณะนั้น

ชายร่างท้วมมีใบหูที่ใหญ่ออกจากรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ และเดินไปหาครอบครัวของแมนดี้

เมื่อเห็นเขา แมนดี้ก็ขมวดคิ้วทันที

เขาไม่ใช่แค่ใครที่ไหน เขาเป็นคนที่เฟลิกซ์ ฮาวเวิร์ดเคยแนะนำให้รู้จักกับเธอ สแตนลีย์ ร็อบบินส์จากตระกูลร็อบบินส์

“นี่คือ…”

ดวงตาของลิเลียนเป็นประกายหลังจากที่รู้ว่าชายคนนั้นออกมาจากรถเมอร์เซเดส-เบนซ์

เธอเป็นคนวัตถุนิยมชื่นชอบสิ่งต่าง ๆ จากรูปลักษณ์ภายนอก เมื่อเธอเห็นสแตนลีย์ ร็อบบินส์ ดวงตาของเธอก็โตขึ้น เธอคิดว่าผู้ชายอย่างเขาเท่านั้นที่เหมาะสมคู่ควรกับลูกสาวของเธอ

สแตนลีย์พยายามอย่างเต็มที่เพื่อแสดงด้านที่น่านับถือออกมาและยิ้ม

“นี่คงเป็นคุณน้าเยตส์!”

“ผมต้องขอแนะนำตัวเองก่อนนะครับ ผมชื่อสแตนลีย์ ร็อบบินส์จากตระกูลร็อบบินส์ ตระกูลชนชั้นหนึ่งในบัควู้ด ปัจจุบันผมทำงานเป็นผู้จัดการสาขาที่ธนาคาร บัควู้ด”

“โอ้ววว คุณคือสแตนลีย์!”

ใบหน้าของลิเลียนเต็มไปด้วยความชื่นชม

‘เขาโดดเด่นมากจริง ๆ!’

สแตนลีย์ยังคงพูดต่อไปอีกว่า

“ผมได้ข่าวมาว่าคุณน้าต้องการเข้าร่วมพิธีนี้ แต่ว่ายังไม่มีการ์ดเชิญ”

“นั่นเป็นเหตุผลที่ผมถึงขั้นไปจัดการนำการ์ดเชิญจากตระกูลร็อบบินส์มาให้พวกคุรด้วยตัวของผมเอง!”

เขาได้ยินข่าวนี้มาจากเฟลิกซ์

ลิเลียนดีใจมาก

“โอ้ สแตนลีย์! คุณเก่งมาก!”

“แมนดี้ มานี่เร็วมาขอบคุณผู้จัดการร็อบบินส์ซะสิ!”

ไซม่อนจ้องมองไปที่สแตนลีย์ ก่อนที่จะพูดขึ้นว่า “ช่างเป็นชายหนุ่มที่เก่งมาก! เขาจะมีโอกาสมากมายในอนาคตแน่นอน!”

ในสายตาของเขา สแตนลีย์นั้นจะต้องมีอนาคตที่สดใส ถ้าเขาสามารถเป็นผู้จัดการสาขาของธนาคาร บัควู้ดได้ทั้งที่อายุยังน้อยเช่นนี้ อีกทั้งเขายังอยู่ในตระกูลชนชั้นหนึ่งของบัควู้ด

แต่แมนดี้นั้น เธอรู้สึกไม่ค่อยที่จะพอใจนัก

เธอขมวดคิ้ว “คุณพ่อ คุณแม่คะ เราจะรับของขวัญราคาแพงขนาดนี้ไม่ได้!”

“เราไม่ได้คุ้นเคยรู้จักมักจี่กับเขาและตระกูลของเขาเลย! เราจะยอมรับสิ่งนี้ได้อย่างไร?!”

แมนดี้รู้ดีว่าสแตนลีย์กำลังวางแผนที่จะทำอะไร

ถ้าเธอตกลงตอบรับคำเชิญนี้ เธอก็ไม่รู้ว่าจะสู้หน้าฮาร์วีย์ได้อย่างรหลังจากนี้

ลิเลียนจ้องไปที่แมนดี้พร้อมที่จะดุลูกสาวของเธอ

“เจ้าเด็กโง่คนนี้หนิ! พูดอะไรโง่ ๆ แบบนั้นออกมาได้ยังไง?”

“อย่าลืมสิว่าเราได้ทำลายความสัมพันธ์ทั้งหมดกับตระกูลซิมเมอร์ไปแล้ว เราไม่มีใครให้พึ่งอีกแล้วนะ!”

“ที่เรามาที่นี่ก็เพื่อที่จะมาคว้าโอกาส”

“เนื่องจากสแตนลีย์จริงใจกับพวกเรามาก เราควรตอบรับคำเชิญนี้ แม้แต่ควินน์เองก็ต้องคิดให้รอบคอบก่อนจะมายุ่งกับพวกเรา!”

“นอกจากนี้ จะดีกว่ามากถ้าสแตนลีย์มาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา!”

ยิ่งลิเลียนมองดูสแตนลีย์มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น ถึงขั้นอยากที่จะกอดและจูบเขา

สแตนลีย์ได้ยินสิ่งที่ลิเลียนพูดและตอบกลับด้วยใบหน้าซื่อ ๆ ว่า “คุณลุง คุณน้า ไม่ต้องห่วงเลยครับ!”