TQF:บทที่ 577 ลงทะเบียนกลุ่มทหารรับจ้าง (3)
“กลุ่มทหารรับจ้างซื่อหุน”
“ซื่อ หุน…..”
“ทหารรับจ้างซื่อหุน”
(ซื่อหุน= สังหารวิญญาณ)
ทั้ง 3 พูดชื่อนี้ขึ้นพร้อมกัน สีหน้าแตกต่างกันไป ผู้เฒ่าหยิงได้สติเร็วสุด หัวเราะร่วน “ชื่อดีคุณหนู ชื่อนี้เกรียงไกรพอ ข้าชอบ ฮ่าๆๆ”
“ชื่อนี้ไม่เลวจริงๆ น่าจะไม่ค่อยมีคนตั้งชื่อแบบนี้ แต่ถ้าหากสมาชิกในกลุ่มไม่คู่ควรกับชื่อ ก็ต้องพบจุดจบที่ถูกล้างบางนะ” ฟางซูหยุนเอ่ยเตือนหลานสาวเสียงเบา
อาจารย์ปู่วิหารสวรรค์มีสีหน้ายุ่งเหยิง ถอนหายใจเบาๆ “ชื่อดีจริงๆนั่นแหละ ดีทุกๆด้านเลยล่ะ แต่มีความอาฆาตมากเกินไป ที่ซูหวินกังวลก็ถูก ยัยหนูเสี่ยวเสี่ยว เห็นได้ว่าในใจเจ้า….”
“อาจารย์ปู่ ก็แค่ชื่อชื่อหนึ่งเท่านั้น ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวตอบเรียบๆ
ทั้ง 3 คนสบตากันเงียบๆ เห็นแววตากังวลได้จากตาอีกฝ่าย
ตั้งแต่ที่โม่ซวนซุนจากไป ทุกคนต่างรู้ว่าในใจนางมีไฟพิโรธและความแค้นสุมอยู่ที่นางยังไม่ได้ระบายออกมา พวกเขาเชื่อว่าไฟพิโรธและไฟแค้นนี้ได้กลายเป็นความอาฆาตมากมาย
บางทีในภายภาคหน้าพวกเขาอาจจะได้เห็นภาพการฆ่าล้างก็ได้ พวกเขาจะไม่กังวลไม่ได้
วันรุ่งขึ้น
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็เรียกชายหนุ่มร่างใหญ่ 10 คนออกมา พวกเขาสูงเกือบ 2 เมตร แต่ละคนเอวหนาอก 3 ศอก ท่าทางน่ายำเกรง
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวพาพวกเขาไปที่สมาคมทหารรับจ้างโดยไม่ได้พาคนอื่นมาด้วย
การปรากฏตัวของนางเป็นที่จับตามองระหว่างทางไม่น้อย ทุกคนสามารถสัมผัสความน่าเกรงขามในตัวพวกเขาได้
ไม่นานนักก็มีคนคอยตามพวกนาง บางคนอยากจะรู้ว่าพวกนางเป็นใคร บางคนอยากดูว่าพวกนางไปไหน เป็นคนมาหาเรื่องรึเปล่า บางคน….
ทุกคนต่างมีความคิดของตัวเอง กับคนที่คอยตามหลังอยู่เฉิงเสี่ยวเสี่ยวต้องรู้ตัวอยู่แล้ว แต่นางไม่เห็นคนพวกนั้นอยู่ในสายตา
ดังนั้นจึงเกิดภาพอันแปลกประหลาดบนถนนชิงหัว คนเป็นฝูงเดินตามหลังหญิงสาวใต้หมวกปิดหน้าพร้อมด้วยทหารยาม 10 นาย เข้าสมาคมทหารรับจ้างไป
เมื่อเห็นคนตรงหน้าเดินเข้าสมาคมไป หลายๆคนก็ไม่ได้เลิกล้ม ยังตามเข้าไปต่อด้วยความอยากรู้ อยากเห็นว่าคนพวกนี้มารับภารกิจหรือมามอบภารกิจ
ภายในสมาคมทหารรับจ้างมีคนอยู่จำนวนมาก ลานกว้างมโหฬารมีคนอยู่นับร้อย แต่ละคนต่างยุ่งอยู่กับธุระตัวเอง แต่การปรากฏตัวขึ้นของคนเป็นฝูงก็ยังทำให้หลายๆคนแตกตื่น
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรก ก็ประจักษ์ถึงความโอ่อ่าของสมาคมทหารรับจ้าง ที่นี่อลังการจริงๆ แค่โถงลานกว้างก็เทียบเท่ากับบ้านครึ่งหลังของนาง ที่นี่สามารถจุคนได้เป็นหมื่นคนได้อย่างสบายๆ
เพียงแค่พินิจพิเคราะห์นิดหน่อยเท่านั้น เฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็เบือนสายตากลับมาและเดินตรงไปข้างหน้า
ตรงกลางโถงมีผู้เฒ่าคนนึงนั่งอยู่ เขาเหมือนจะว่างงาน แต่หน้าตู้เขาเขียนอย่างชัดเจนว่าที่ลงทะเบียนกลุ่มทหารรับจ้าง
ขณะนั้นผู้เฒ่าที่นั่งอยู่ก็รับรู้ได้ถึงการมาของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวแล้ว มีประกายอยู่ในสายตาที่เขามองมา มีบางอย่างเกิดขึ้นในใจเขา
ตรงหน้านี้คือจักพรรดิ์อมตะ 11 คน
จักพรรดิ์อมตะมีเกลื่อนขนาดนี้ที่ฮวงยันตั้งแต่เมื่อไหร่ มาทีมาเป็นฝูง โดยเฉพาะแม่นางที่เป็นหัวหน้า อายุแค่ 10 กว่าปีเท่านั้นก็อยู่จุดสูงสุดของระดับจักพรรดิ์อมตะแล้ว นี่มัน…
ไม่ทันที่เขาจะคิดอะไรออก เฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็มาอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว นางหยิบหมวกปิดหน้าลงมา มีรอยยิ้มบางๆอยู่บนใบหน้า “สวัสดีท่านอาวุโส พวกเรามาลงทะเบียนกลุ่มทหารรับจ้าง”
“ว้าว…”
“โอ้สวรรค์ สวยอะไรขนาดนี้….”
“นางเป็นเทพธิดาลงมาจุติรึเปล่า….”
“สวย สวยจริงๆ สวยเหลือเกิน….”
“ที่ว่างามราวนางฟ้าก็เท่านั้นเอง”
ทุกคนที่ได้เห็นโฉมหน้าของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวมีสภาพเหมือนเม็ดข้าวที่เพิ่งลงกระทะ ระเบิดออกอยู่นิ่งไม่ได้
คนพวกนี้ไม่รู้เลยว่าในวันนี้พวกเขาได้เห็นกลุ่มทหารรับจ้างอันเป็นตำนานก่อตั้งขึ้น จนตายพวกเขาก็คงลืมไม่ลงว่าหญิงสาวโฉมงามอายุแค่ 10 กว่าปีได้ลงทะเบียนกลุ่มทหารรับจ้างที่น่าเกรงขามและน่าเคารพ
ทุกสายตาจ้องมาที่เฉิงเสี่ยวเสี่ยว ทหารยาม 10 นายล้อมเฉิงเสี่ยวเสี่ยวเอาไว้ ไม่ให้ใครเข้าใกล้ได้
สายตาของผู้เฒ่าตรงหน้าวูบวาบ ทั้งตกใจและแปลกใจ เห็นได้ว่าตัวเขาเองก็ตกใจกับใบหน้าของนาง แต่เพียงแว้บเดียวก็กลับมาเป็นปกติ
“แม่นาง เจ้าอยากลงทะเบียนกลุ่มทหารรับจ้างหรือ” ผู้เฒ่าถามพร้อมรอยยิ้ม
สีหน้าของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวไม่เปลี่ยนไป พยักหน้านิ่งๆ “ใช่ พวกเรามาลงทะเบียนกลุ่มทหารรับจ้าง ไม่รู้ว่ามีเงื่อนไขอะไรบ้าง”
“เงื่อนไขไม่เยอะ” ผู้เฒ่ายิ้มแล้วถามต่อ “แม่นางได้พกแผ่นคริสตัลประจำตัวมามั้ย ไม่ทราบว่าจะลงทะเบียนเป็นกลุ่มทหารรับจ้างระดับไหน”
—————————