กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 932
คนขับรถแท็กซี่รีบขับรถไปที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิง
ชาร์ลีซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับ และพูดกับเอเลนว่า “แม่ครับ ผมโทรหาแคลร์แล้ว ตอนนี้เธอกำลังรีบไปที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิง เราจะให้หมอตรวจขาของแม่โดยเร็วที่สุด”
เอเลนถอนหายใจออกมาอย่างขมขื่นก่อนจะหันกลับไปมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความโกรธ เธอพูดอย่างมีเงื่อนงำว่า “ฉันโชคร้ายจริง ๆ ที่มีลูกเขยที่ไร้ประโยชน์อย่างแก คอยสร้างปัญหาให้ฉันมาตลอด!”
ชาร์ลีจงใจถามว่า “แม่ครับ ที่แม่พูดหมายความว่าอะไรครับ? ผมสร้างปัญหาให้แม่อีกเมื่อไรครับ?”
เอเลนจ้องเขาผ่านกระจกมองหลัง ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่ามาถามอะไรฉัน! คิดเอาเอง! ฉันจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น ต่อให้แกจะถามฉัน!”
เอเลนได้รับคำเตือนจากเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายครั้งแล้ว และเธอไม่กล้าที่จะอารมณ์เสียใส่ชาร์ลีโดยตรง ดังนั้น เธอจึงทำได้แค่โกรธชาร์ลีด้วยอาการกำกวมแบบนี้
ชาร์ลีรู้ดีว่าแม่ยายที่ไร้สาระของเขากำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นเขาจึงจงใจตอบกลับไปว่า “ผมขอโทษนะแม่ แต่ผมคิดไม่ออกจริง ๆ ว่าผมไปสร้างปัญหาอะไรให้แม่”
เอเลนโกรธมากจนเธอรู้สึกว่าหน้าอกของเธอกำลังจะระเบิดออก คำที่เธอต้องการใช้สาปแช่งและดุด่าชาร์ลีจะหลุดจากปากของเธอหลายครั้ง แต่เธอทำได้เพียงอดทนกับมันใน และเก็บมันไว้ในใจ
เพื่อไม่ให้คิดถึงความเกลียดชังและความแค้นที่เธอมีต่อชาร์ลี เอเลนจึงตัดสินใจเปลี่ยนหัวข้อไปพูดถึงจาค็อบแทน ในเวลานี้ เธอก็ถามขึ้นทันทีว่า “วันนี้ พ่อตาของแกไปเจอใคร? และเขาออกไปเมื่อไร?”
ชาร์ลีตอบ “เขาออกไปข้างนอกตอนเช้า แต่ผมไม่รู้ว่าเขาไปพบใคร เพราะผมไม่ได้ถามรายละเอียดทั้งหมด”
ชาร์ลีรู้ดีว่า ถ้าแม่ยายของเขารู้ว่าพ่อตาของเขาไปงานรวมตัวกับคนรักคนแรกและบรรดาเพื่อนร่วมชั้นของเขา เธอจะโกรธมากแน่นอน และเธออาจถึงกับทำลายรถโดยสารคันนี้ได้
ดังนั้นเขาจึงแกล้งทำเป็นโง่ เพื่อที่เธอจะได้ถามคำถามนี้กับชายชราโดยตรงเมื่อถึงเวลา เขาไม่ต้องการกวนน้ำให้ขุ่น
เอเลนโกรธมากและเธอก็เริ่มสาปแช่ง “พวกมันเพิ่งจะมีการรวมตัวของเพื่อนร่วมชั้นเมื่อไม่นานมานี้เอง ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงมีการนัดพบกันอีกล่ะ? ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสุขกับชีวิตจริง ๆ ในตอนที่ฉันถูกขังอยู่ในศูนย์กักกันในช่วงสองวันที่ผ่านมา!”
หลังจากที่เธอพูดจบ เอเลนก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาจาค็อบทันที
ในเวลานี้ จาค็อบกำลังสนุกสนานกับมาทิลด้าและเพื่อนร่วมชั้นของเขาที่กลอเรียสคลับ
จาค็อบอารมณ์ดีมาก เพราะไม่มีเพื่อนร่วมชั้นคนไหนกล้าล้อเลียนเขาเลย รวมทั้งวิลเลียม
นี่เป็นเพราะว่าออสการ์กำลังรับใช้จาค็อบและเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขาเป็นการส่วนตัว เพราะเขาเห็นแก่ชาร์ลี นี่เป็นสถานการณ์ที่หาได้ยากใน โอลรัส ฮิลล์
ดังนั้นเพื่อน ๆ ของจาค็อบจึงอดไม่ได้ที่จะชื่นชมจาค็อบ
ทุกคนมีความสุขกับอาหารกลางวันแสนอร่อยที่กลอเรียสคลับ และเนื่องจากทุกคนตื่นเต้นมาก มาทิลด้าจึงตัดสินใจจองห้องที่กลอเรียสคลับ เพื่อให้ทุกคนได้เริ่มร้องเพลงและสนุกยิ่งขึ้นไปอีก
สภาพแวดล้อมห้องร้องเพลงในกลอเรียสคลับ ถือได้ว่าดีที่สุดในโอลรัส ฮิลล์ แม้ว่าจะมีเพื่อนร่วมชั้นประมาณโหลหนึ่งภายในห้อง แต่ก็ไม่แออัดเลย ตรงกันข้ามยังมีที่ว่างอีกมาก นอกจากนี้ การตกแต่งภายในห้องยังดูหรูหรามากและสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดก็ทันสมัยและสะดวกสบาย
ข้อเสียอย่างเดียวคือมีคนจำนวนมากเกินไปในการนัดพบ ทุกคนต่างเลือกเพลงที่แตกต่างกันเพื่อร้องเพลง ดังนั้นจึงอาจต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะถึงตาที่แต่ละคนจะได้ร้องเพลง
จาค็อบคลิกเลือกเพลง ‘คนรักที่คุ้นเคยของฉัน’ โดยเฉพาะและรอเพลงของเขานานกว่าครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้น เขาก็หยิบไมโครโฟนขึ้นมาก่อนจะยื่นไมโครโฟนอีกตัวให้มาทิลด้าพร้อมกับพูดว่า “มาทิลด้า มาร้องเพลงนี้ด้วยกัน”
‘คนรักที่คุ้นเคยของฉัน’ เดิมเป็นเพลงรักที่ต้องร้องเป็นคู่ และเพลงนี้โด่งดังมากในหมู่คนรุ่นก่อน
นอกจากนี้ นักร้องสองคนที่ร้องเพลงนี้ยังเป็นคู่ในชีวิตจริงอีกด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงเพิ่มความหวานให้กับเพลงมากยิ่งขึ้น
เมื่อเพื่อน ๆ ของพวกเขาเห็นจาค็อบเลือกเพลงนี้และเชิญมาทิลด้าให้ร้องเพลงร่วมกับเขาโดยเฉพาะ พวกเขาก็เริ่มหยอกล้อจาค็อบทันที
มีคนพูดว่า “โอ้ จาค็อบ! นายจงใจเลือกเพลงนี้นี่ และนายยังเชิญมาทิลด้าคนสวยของเราให้ร้องเพลงนี้ร่วมกับนายอีก นายตั้งใจจะทำอะไรเหรอ?”
มีคนตอบว่า “นี่! นายไม่รู้ความตั้งใจของเขาเหรอ? มันเป็นความลับที่เปิดเผย และทุกคนรู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”
คนอื่นพูดว่า “นี่ จาค็อบกับมาทิลด้าควรจะเป็นคู่รักกันอยู่แล้ว พวกเขาไม่ได้เจอกันมากว่ายี่สิบปีแล้ว ดังนั้นมันเหมาะสมที่ทั้งคู่จะร้องเพลงรักนี้ด้วยกัน!”
จาค็อบดีใจมากเมื่อได้ยินถ้อยคำเหล่านั้น
ในเวลานี้ เขาไม่รู้ว่าฝันร้ายของเขากำลังจะเริ่มต้นขึ้น!