แดนนิรมิตเทพ บทที่ 908
เฉินโม่เอื้อมมือไปจับผู้อำนวยการ การโค้งคำนับครั้งนี้เขารับไว้ไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นความสามารถหรือสถานะ แค่เพียงหัวใจดวงนั้นของผู้อำนวยการที่ยอมเสียศักดิ์ศรีเพื่อมหาวิทยาลัยหัวหนาน
“ผู้อำนวยการไม่ต้องขอบคุณผมหรอก อย่างที่คุณพูด ผมก็เป็นส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยหัวหนาน ก็ต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อมหาวิทยาลัยหัวหนาน”
ผู้อำนวยการมองเฉินโม่ ด้วยแววตาโล่งใจ ไม่พูดอะไรมาก เพียงพยักหน้าให้กับเฉินโม่อย่างแรง และพูดสามครั้ง “ดี ดี ดี!”
เมื่อรู้ว่าเฉินโม่ตอบตกลงที่จะเข้าร่วมในงานประชุมแลกเปลี่ยน ศาสตราจารย์เสิ่นก็มีความสุขมาก และรีบเก็บข้าวของทันที และเตรียมที่จะไปที่ยานจิง
เฉินโม่ไม่มีของอะไรที่ต้องเก็บ หลังจากที่รอศาสตราจารย์เสิ่นเก็บของเสร็จแล้ว ทั้งสองก็ไปที่ยานจิงด้วยกัน
ก่อนออกเดินทาง คณาจารย์และนักศึกษาของมหาวิทยาลัยหัวหนานทุกคนได้มาส่งศาสตราจารย์เสิ่นและเฉินโม่
ต่อหน้านักศึกษาทุกคนในมหาวิทยาลัยมู่หรงยานเอ๋อร์กับเล่หรูหั่วได้เดินไปหาเฉินโม่
จู่ๆสีหน้าของผู้ชายส่วนใหญ่ก็ดูไม่เป็นธรรมชาติ มีความรู้สึกหดหู่ใจ
“สถานที่ยานจิง มีผู้เก่งกาจซ่อนอยู่มากมาย นายไปคราวนี้พยายามอย่าสร้างปัญหา ต้องระวังความปลอดภัย” มู่หรงยานเอ๋อร์พูดด้วยความจริงใจ ราวกับเป็นภรรยาที่เพิ่งแต่งงานใหม่ๆ
เฉินโม่อมยิ้ม “ไม่ต้องกังวล ไม่เป็นไร”
“อืม!” มู่หรงยานเอ๋อร์พยักหน้า ยังคงดูกังวลเล็กน้อย
เล่หรูหั่วมีใจที่เปิดกว้างมากกว่ามู่หรงยานเอ๋อร์ เมื่อมองไปที่เฉินโม่ แล้วพูดอย่างเฉยเมย “พวกเราจะรอฟังข่าวดีของนาย!”
เฉินโม่พยักหน้า “ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด”
ถ้าให้เขาไปฆ่าคน เขาจะต้องทำภารกิจให้สำเร็จอย่างแน่นอน แต่ถ้าให้เขาได้คะแนนดีในงานประชุมแลกเปลี่ยนนั้น ตรงจุดนี้เขายังไม่มีความมั่นใจ
เล่หรูหั่วอมยิ้ม “แค่พยายามทำก็ได้แล้ว”
จี๋ต๋าจิ่วตูและคนอื่นๆ รอเฉินโม่กับผู้หญิงทั้งสองคนพูดจบ และก้าวไปข้างหน้า
“ไอ้เบื๊อกเฉิน สู้สู้!” จี๋ต๋าจิ่วตูกำหมัดให้เฉินโม่ ส่งสัญญาณเชียร์
“อืม!” เฉินโม่พยักหน้าให้เพื่อนร่วมห้องหลายคน หันหลัง เดินไปพร้อมกับศาสตราจารย์เสิ่น
ยานจิง มหาวิทยาลัยชิงหัว
นี่เป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศหัวเซี่ย และเป็นสถานที่ที่นักศึกษาหลายคนใฝ่ฝัน
ดังนั้น ในฐานะนักศึกษาของมหาวิทยาลัยชิงหัว พวกเขาจึงมีความรู้สึกเหนือกว่า
เนื่องจากงานจัดประชุมแลกเปลี่ยน ทำให้ช่วงนี้มหาวิทยาลัยชิงหัวคึกคักขึ้น และวิทยาเขตที่เป็นระเบียบเรียบร้อยก็สะอาดกว่าเมื่อก่อน
เมื่อเฉินโม่และศาสตราจารย์เสิ่นและคนอื่นๆมาถึงมหาวิทยาลัยชิงหัว ก็เห็นป้ายที่แขวนอยู่ที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยชิงหัวที่ทำจากกระเบื้องเคลือบสีสันสดใสซึ่งแสดงถึงความผันผวนของประวัติศาสตร์
“ปรบมือต้อนรับงานเฉลิมฉลองการเปิดตัวงานประชุมแลกเปลี่ยนวิทยาศาสตร์ชีวภาพครั้งที่18ในมหาวิทยาลัยชิงหัว!”
เมื่อมองดูป้ายนั้น ศาสตราจารย์เสิ่นก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็ถอนหายใจ “ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ป้ายนี้สามารถแขวนไว้ที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยหัวหนานของเรา!”
ข้างหลังนอกจากเฉินโม่แล้ว นักศึกษามหาวิทยาลัยหัวหนานอีกหกคน ก็ก้มหน้าด้วยความอับอาย
ในบรรดานักศึกษาทั้งหกคน นักศึกษาปีสองสองคน ปีสามสองคน ปีสี่สองคน ทุกคนเคยเข้าร่วมงานประชุมแลกเปลี่ยนมาก่อน ในครั้งนี้มาเป็นผู้ช่วยเท่านั้น
พวกเขามีประสบการณ์ในงานประชุมแลกเปลี่ยนมาแล้ว และมหาวิทยาลัยหัวหนานอยู่ในบรรดามหาวิทยาลัยต่างๆ ส่วนมากจะอยู่อันดับท้ายสุด
แม้ว่าทุกคนจะดำเนินการแลกเปลี่ยนทางวิชาการเท่านั้น แต่มิตรภาพต้องมาก่อน แต่นักศึกษาหนุ่มบางส่วนที่หุนหันพลันแล่น และการแข่งขันและการเปรียบเทียบเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ทุกครั้งที่มหาวิทยาลัยหัวหนานได้คะแนนต่ำสุด แน่นอนก็จะตกเป็นเป้าหมายการเยาะเย้ยของทุกคน
ในงานประชุมแลกเปลี่ยนครั้งที่18ผลคะแนนของมหาวิทยาลัยหัวหนานอยู่ในอันดับท้ายสุดขึ้นมาอีกสองหรือสามอันดับ ผลคะแนนดังกล่าวจะไม่ถูกหัวเราะเยาะได้อย่างไร?
แม้แต่นักศึกษาของมหาวิทยาลัยหัวหนาน ก็มีปมไว้ในใจ และสูญเสียความทะเยอทะยานที่จะมุ่งมั่นสู่ความสำเร็จ
ไม่น่าแปลกใจเลยที่แม้แต่ผู้อำนวยการจะให้ความสำคัญกับงานประชุมแลกเปลี่ยนครั้งนี้มาก หากครั้งนี้ได้ผลคะแนนที่ดี นอกจากจะเป็นเกียรติยศส่วนตัวแล้ว ยังเป็นกำลังใจที่ดีให้กับนักศึกษามหาวิทยาลัยหัวหนานอีกด้วย มีผลกระทบมาก