ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 508 สามารถทำลายแสนรักของเธอได้ทุกนาที
ใบหน้าเนติดูเหยเกไป
“เธอจะไปรู้อะไร？ฉันทำไปเพื่อแก้แค้น อีกอย่าง ที่แม่เธอทำสิ่งเหล่านี้ ต่อมาลูกชายฉันก็ใช้คืนให้เธอหมดแล้วไม่ใช่หรือ？ตอนนั้น เธอถูกตระกูลหิรัญชาบีบให้ไปอยู่ต่างประเทศ ก็เป็นลูกชายฉันที่ช่วยเธอทั้งนั้นไม่ใช่หรือ？”
“คุณ——”
“เอาล่ะ ฉันไม่พูดมากกับเธอแล้ว ในเมื่อตอนนี้เธอรู้จักฉันแล้ว เธอก็อย่าคิดกลับไปอีกเลย”
พูดจบ ผู้หญิงคนนี้ก็โบกมือ พวกบอดี้การ์ดที่กดเส้นหมี่อยู่ ก็ลากเธอขึ้นมาทันที จะพาเธอออกไป
เส้นหมี่เห็น ก็ดิ้นอย่างแรงทันที：“เนติ คุณไม่มีทางทำสำเร็จแน่ คุณมันคนไร้จิตใจ ทำธนากรตาย คุณยังหลอกเพื่อนสนิทคุณอีก ให้เธอเลี้ยงลูกชายคุณ คนอย่างคุณ ไม่มีวันมีจุดจบที่ดีหรอก แสนรักจะต้องมาหาคุณแน่ เขาจะต้องแก้แค้นให้พ่อเขา！！”
“……”
ทันใดนั้น ผู้หญิงคนนี้ก็วิ่งเข้ามา ง้างมือขึ้นแล้วตบลงอย่างแรง
ทันใดนั้น เส้นหมี่ที่ถูกลาก หลังจากรู้สึกถึงเสียงดัง“เพียะ——”หน้าเธอก็ถูกตบจนหันไปอีกฝั่ง！
“ฉันจะไม่มีจุดจบที่ดี？ทำไมฉันถึงไม่มีจุดจบที่ดีล่ะ？ฉันทำอะไรผิดงั้นหรือ？ฉันอายุยี่สิบ ก็ท้องลูกของผู้ชายคนหนึ่ง แต่ผู้ชายคนนั้น ยอมเลี้ยงดูลูกที่ไม่ใช่ลูกของตัวเอง จะให้ฉันเอาลูกออก ฉันทำอะไรผิดไป？”
ในสวนดอกไม้ เงียบลงทันที
รวมทั้งเส้นหมี่
เธอหมายความว่าอย่างไร？
อะไรคือยอมเลี้ยงดูลูกที่ไม่ใช่ลูกของตัวเอง？
“ฉันบอกเธอให้นะเส้นหมี่ ฉันไว้หน้าเขามากแล้ว ฉันแค่ต้องการหิรัญชากรุ๊ปของเขา ถ้าฉันเปิดโปงเรื่องที่เป็นความลับของเขา ฉันสามารถทำให้แสนรักของเธอตกนรกได้ทันทีทำให้เขาไม่เหลืออะไร เธอเชื่อไหม？”
ผู้หญิงคนนี้ จ้องมองเส้นหมี่จากบนลงมา ท่าทางน่ากลัวกับสายตาที่เกลียดชัง ดูเหมือนเป็นงูพิษ
สามารถทำคนตายได้ ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ที่ไหนก็ตาม！
เส้นหมี่ไม่ขยับแล้ว
จู่ๆ ก็เหมือนกับว่ามีบางอย่างตกลงมา ความกลัวและความมืดที่ไม่สิ้นสุดโอบล้อมเธอไว้ จนเธอเปล่งเสียงออกมา
ไม่ ไม่ใช่แบบนี้สิ……
——
แสนรักพาแสงดาวกลับไปยังตระกูลหิรัญชา
เธอเสียสติไปแล้ว และไม่รู้ว่าไปเจออะไรมาบ้าง มักจะตกอยู่ในสภาวะที่หวาดกลัวและวิตกกังวลอยู่ตลอด คนเข้าใกล้เธอก็กรีดร้องไม่หยุด
และเมื่อก่อน เธอเป็นคุณหนูแห่งตระกูลหิรัญชาที่แสนจะอวดดีสุดๆ
“ประธานครับ ร่างกายคุณหนูบาดเจ็บหนักมาก หมอตรวจแล้ว จากดีเอ็นเอคือถูกทุบตี และตอนนี้สติของเธอยังไม่ดีเท่าไหร่ น่าจะเพราะว่า……ตกใจอย่างรุนแรงไป และยังถูกฉีดยา”
ดลธีเห็นคุณหนูเป็นแบบนี้แล้ว จึงอธิบายอย่างระมัดระวัง อยู่ลับหลัง
พูดจบ แสนรักที่กำลังจ้องพี่สาว ก็ทุบใส่กำแพงแรงๆ ด้วยความโกรธทันที
ดลธี：“……”
ส่วนแสงดาวที่สติไม่ดี พอเห็นฉากที่รุนแรงเช่นนี้ ก็รีบกุมหัวแล้วคุกเข่าลงกับพื้นดัง“ตุบ”ทันที！
“อย่าตีกัน อย่าตีกัน ฉันจะไปแสดง ฉันจะไปแสดงให้พวกเขาดูเดี๋ยวนี้……”
เธอโขกศีรษะให้แสนรักไม่หยุด ที่ปากยังพึมพำกับตัวเองอย่างหวาดกลัว
รูม่านตาแสนรักหดอย่างแรงทันที！
เขาพุ่งเข้ามา โดยไม่สนว่ากำปั้นของตัวเองจะกระแทกจนเลือดออก หลังจากวิ่งไปตรงหน้าเธอแล้ว เขาก็คว้าแขนของเธอ แล้วประคองเธอขึ้นมา
“แสงดาว เธอดูให้ดี ว่าฉันเป็นใคร？ฉันเป็นน้องชายเธอ！！”เขาตะโกนไปที่ข้างหูของเธอ แม้แต่เสียงก็ยังสั่น
น้องชาย？
ยังดีที่ ครั้งนี้ ไม่รู้ว่าเพราะเสียงดังพอหรือเปล่า？แสงดาวจึงตอบสนองเล็กน้อย
“น้องชายฉัน？”
“อือ น้องชายเธอไง”แสนรักพูดไม่ออก เบ้าตาแดงก่ำ อย่างไม่มีสาเหตุ
ที่จริงแล้วระหว่างพวกเขาพี่น้อง ไม่เคยเรียกกันว่าพี่สาวหรือน้องชายเลย
เนื่องจากนิสัยของทั้งสอง และบางเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างการเติบโต ทำให้พวกเขาไม่เคยเรียกกันอย่างสนิทสนมเลย จะเรียกกันด้วยชื่อและนามสกุลเท่านั้น
หรือแย่กว่านั้น ก็จะตะโกนไปโดยตรง
แต่ตอนนี้ แสนรักกลับบอกเธอโดยตรงว่า เขาคือน้องชายของเธอ
แสงดาวสงบลงสักพัก ครู่หนึ่ง ในดวงตาที่เธอมองคนตรงหน้าก็ปรากฏความสับสน：“ทำไมน้องชายฉันไม่มาช่วยฉัน？หรือโทษที่ฉันทำภรรยาเธอหาย？”
“……”
“ไม่นะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจ……”
จู่ๆ เธอก็ดิ้นรนขึ้นมาอย่างรุนแรงอีกครั้ง
และก็ จากการดิ้นรนครั้งนี้ ใบหน้าของเธอก็ยังปรากฏความเจ็บปวดและโทษตัวเองด้วย น้ำตาก็ไหลไม่หยุด
แสนรักเหมือนโดนฟ้าผ่า！
จนได้สติ เธอก็หนีออกไปจากเงื้อมมือเขาแล้ว และก็ไม่รู้ว่าหลบอยู่ไหน
“ประธาน？”
“คุณจะยืนทำอะไรอีก？ผมให้คุณไปจับตาดูที่เจแปนไม่ใช่หรือไง？รีบไปสิ ได้คนมาแล้ว ก็ฆ่าพวกมันให้หมด ฆ่าเลย คุณได้ยินไหม？”
เขาตะโกนไปอย่างรุนแรง จนทั้งห้องนอนสั่นสะเทือน
ดลธีจะพูดอะไรได้？
แน่นอนว่าได้แต่ไปจัดการเรื่องนี้ทันที
ความอาฆาตเช่นนี้ จริงๆ แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะรอข่าวของคุณนาย กลัวว่า ทางเจแปนคงถูกเขาเก็บไปนานแล้ว ถึงจะเป็นการต่อสู้โดยความประมาท เขาก็ไม่มีทางทำให้พวกเขามีชีวิตดี