ตอนที่ 852

Alchemy Emperor of the Divine Dao

“สังหาร!” หลิงฮันกวัดแกว่งดาบสังหารพร้อมกับนำรูปแบบอาคมมังกรน้ำแข็งทลายปฐพีออกมา พลังต่อสู้ระดับทลายมิติสิบดาวนั้นเพียงพอจะทำให้เขากระตุ้นใช้งานดาบสังหารได้อย่างเต็มที่

สงครามเริ่มต้นแล้ว

แค่สงครามเริ่มขึ้น จักรวรรดิต้าหลิงฮันก็ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบในทันที

เนื่องจากฝ่ายของ ปีศาจรับใช้นั้นมีจำนวนทหารระดับทลายมิติมากเกินไป แถมราชันปีศาจก็ยังมีพลังต่อสู้ถึงสิบก้าวดาว ซึ่งแข็งแกร่งอี้ชวงชวงเสียอีก

อี้ชวงชวงคำรามด้วยความไม่สบอารมณณ์ ถ้านางอยู่บนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ล่ะก็ แค่อ้าปากนางก็สามารถสังหารศัตรูตรงหน้าได้นับหมื่นครั้งแล้ว แต่เพราะนางถูกยับยั้งพลังเอาไว้ทำให้ต้องตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

แม้ว่าหากนางปลดปล่อยพลังเต็มที่ออกมานางจะสามารถสังหารราชันปีศาจได้ทันที แต่นางก็ต้องกลายเป็นฝ่ายถูกขับไล่ออกจากทวีปฮงเทียน

จะให้ย่อยยับไปด้วยกัน? นางไม่ยินยอมเด็ดขาด

นางพยายามถ่วงเวลาให้นานที่สุด สิ่งเดียวที่นางสามารถทำได้ในตอนนี้คือให้กองกำลังสนับสนุนจากจักรวรรดิจันทราม่วงมาถึง

หลิงฮันนั้นยิ่งลำบากกว่านาง ถึงแม้เขาจะมีพลังที่ได้จากอำนาจแห่งจักรภพทำให้มีพลังต่อสู้ระดับทลายมิติ แต่ทหารคนอื่นๆในกองกำลังเขามีพลังเพียงระดับก้าวสู่เทวาเท่านั้น

นอกจากตัวเขาแล้วคนที่มีพลังระดับทลายมิติมีเฟิงโปหยุนกับอี้ชวงชวงรวมแล้วสามคนเท่านั้น แต่หากรวมรูปแบบอาคมมังกรน้ำแข็งทลายปฐพีเข้าไปด้วยก็จะเป็นสี่

ในขณะที่ฝ่ายตรงข้าวนั้นมีทหารระดับทลายมิติมากกว่าหนึ่งร้อย แถมแต่ละคนยังเป็นระดับทลายมิติขั้นเก้าอีกด้วย พวกต่อสู้ของพวกเขานั้นมีตั้งแต่สิบดาวจนถึงสิบห้าดาว

เพียงแค่การปะทะระยะสั้นๆจักรวรรดิต้าหลิงก็ตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤตทันที

แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องสู้!

หาก ปีศาจรับใช้เหล่านี้ผ่านเข้าไปยังภูมิภาคเหนือได้ ภูมิภาคเหนือจะกลายเป็นดินแห่งความตายทันที เมื่อถึงตอนนั้นสามภูมิภาคที่เหลือและภูมิภาคกลางก็จะไม่สามารถหลบหนีชะตากรรมเดียวกันได้

เพราะงั้นเขาจึงต้องหยุดพวกมันไว้ที่นี่

ตราบใดที่หม่าตั้วเปามาถึง ด้วยพลังต่อสู้ที่เกินกว่ายี่สิบดาวของเขา  ปีศาจรับใช้พวกนี้จะถูกกวาดล้างได้อย่างไม่ยากเย็น

หลิงฮันจงใจเคลื่อนที่ด้วยอัสนิบาตเก้าพิภพและย่างก้าวเทพธิดาปีศาจหลบหลีกศัตรูที่เข้ามาล้อม

เพราะในฐานะจักรพรรดิของจักรวรรดิต้าหลิง หากเขาตกตาย พรรคพวกของเขาคนอื่นก็จะไม่ได้รับอำนาจแห่งจักรภพอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงกลายเป็นหมายแรกที่จะต้องถูกสังหาร

ปีศาจรับใช้นั้นฝึกฝนทักษะบ่มเพาะพลังที่ฝืนกฎของโลก พลังของพวกเขาจึงเต็มไปด้วยอำนาจแห่งการกัดกร่อน ทำให้แม้จะเป็นกายหยาบของหลิงฮันก็ต้องได้รับความเสียหาย

กายหยาบที่เทียบได้กับแร่เหล็กระดับสิบของหลิงฮันกำลังหลอมละลายโดยปราณก่อเกิดของพวกมันที่มีฤทธิ์กัดกร่อน

หลังจากยื้อเวลามาเป็นเวลานาน หลิงฮันก็ต้องฝืนใช้หยดวารีอมตะเพื่อฟื้นฟูร่างกาย

“หนิวจะช่วยเอง!” ฮูหนิวทะยานขึ้นท้องฟ้าและเข้าปะทะกับ ปีศาจรับใช้ที่กำลังล้อมรุมหลิงฮัน

เพียงแต่ว่านางนั้นยังไม่บรรลุระดับทลายมิติ นางจึงไม่สามารถทำประโยชน์ได้มากเท่าใด

สงครามที่รุนแรงดำเนินไปเป็นเวลาสามวัน

หลิงฮันยังคนยื้อเวลาเอาไว้ได้ แต่เขาเหลือหยดวารีอมตะอยู่เพียงหนึ่งหยดเท่านั้น

อะไรจะเกิดขึ้นหลังจากเขาใช้หยดวารีอมตะหยดสุดท้าย?

“ต้องขอโทษด้วยที่พวกข้ามาสาย!” เสียงตะโกนดังขึ้นจากตำแหน่งที่ห่างไกล ทันใดนั้นร่างแปดร่างก็ลอยผ่านฟากฟ้าเข้ามาทีละคน ออร่าของพวกเขาแต่ละคนนั้นทรงพลังจนแทบจะทำให้ท้องฟ้าพังทลาย

แปดราชันมาถึงแล้ว!

“มาช้าก็ยังดี!” หลิงฮันฝืนยิ้ม “มาสู้ด้วยกัน!”

“แน่นอน!”

ราชินีหยินและราชันคนอื่นๆลงมือ ด้วยพลังต่อสู้ระดับทลายมิติสิบห้าดาวของพวกเขา แรงกดดันที่หลิงฮันได้รับจึงลดลง

‘ครืนน’ อสูรศิลาวิ่งมาแต่ไกล ที่มันมาช้ากว่าก็เป็นเพราะมันไล่ตามความเร็วของแปดราชันไม่ทัน

“เหอๆๆๆ เข้ามาให้หมด ไม่ว่าอย่างไรพวกเจ้าทั้งหมดก็ต้องตาย!” ราชันปีศาจแสยะยิ้ม

“ยังมีเวลาสนใจสิ่งอื่นในขณะที่สู้อยู่กับข้า!?” อี้ชวงชวงใช้ปีกโจมตีใส่ราชันปีศาจ ราวกับเป็นขวานสองเล่ม

“เหอะ เจ้าคิดว่าเจ้าแข็งแกร่งพอที่จะสู้กับข้า?” ราชันปีศาจแสยะยิ้มเหยี้ยมหยาม “เอาล่ะ ทหารของข้าทั้งหลาย ข้าต้องการดื่มเลือดของเผ่ามนุษย์เหล่านี้จะแย่แล้ว!”

ปีศาจรับใช้นับร้อยกระจัดกระจายแยกย้ายกัน พวกเขายืนอยู่ในตำแหน่งที่เหมือนกับรูปแบบอาคมบางอย่าง ‘ครืนนน’ ทันใดนั้นเองร่างของพวกมันปลดปล่อยปราณอสูรออกมาและส่งปราณเหล่านั้นให้กับราชันปีศาจ

‘ตูมม’ ออร่าของราชันปีศาจทะยานสูงเสียดฟ้าภายในพริบตา

ใบหน้าของอี้ชวงชวงกลายเป็นซีดเผือดและกล่าว “ไม่ได้การแล้ว พลังของมันเพิ่มขึ้นเกือบจะเป็นยี่สิบดาวแล้ว!”

พลังต่อสู้ของระดับทลายมิตินั้นมีขีดจำกัดคือยี่สิบดาว อย่างเช่นหม่าตั้วเปานั้น หากเขาไม่ใช้อำนาจแห่งจักรภพพลังต่อสู้ของเขาก็จะคงอยู่ที่ยี่สิบดาวไม่เกินไปกว่านี้

ราชันปีศาจตนนี้ใช้รูปแบบอาคมบางอย่างที่ชักนำพลังของ ปีศาจรับใช้ตนอื่นมาเป็นของตน ดังนั้นพลังต่อสู้ของมันจึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

หากตอนนี้มันมีพลังต่อสู้ยี่สิบดาวแล้ว การที่มันจะเพิ่มขึ้นจนเกินกว่ายี่สิบดาวก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

จะทำอย่างไรดี?

“แล้วพี่ชายหม่าล่ะ?” หลิงฮันเอ่ยถาม

“ราชันซากศพสิบแปดตาของนิกายพันศพปรากฏตัวและสร้างความปั่นป่วน เขาจึงต้องไปจัดการมัน” ราชินีหยินกล่าว

ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนเป็นมืดมน หรือ ปีศาจรับใช้เหล่านี้กับนิกายพันศพจะสมรู้ร่วมคิดกัน?

มีความเป็นไปได้สูง เพราะนิกายพันศพนั้นเป็นขุมนำนาจที่สร้างขึ้นโดยคนของโลกใต้พิภพ

“ฮ่าๆๆ ไปลงนรกซะ!” ราชันปีศาจลงมือ มันโจมตีปลดปล่อยปราณอสูรไปทั่วพื้นที่จนปกคลุมทั้งสวรรค์และปฐพี

“เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ ออกมาจัดการสุนัขเหล่านี้เร็วๆเข้า!” เจ้ากระต่ายคำราม

อี้ชวงชวงส่ายหัวและกล่าว “ ปีศาจรับใช้เหล่านี้แต่เดิมแล้วเคยเป็นจอมยุทธของทวีปฮงเทียนมาก่อน แต่พวกเขาบ่มเพาะทักษะที่เปลี่ยนตนเองให้เป็นศพ ดังนั้นเนตรแห่งเต๋าสวรรค์จึงไม่อาจขับไล่พวกเขาไปได้ ยิ่งกว่านั้นระดับพลังของราชันปีศาจก็ยังไม่ใช่ระดับพระเจ้า เนตรแห่งเต๋าสวรรค์คงไม่ทำอะไรพวกมันแน่นอน”

“เจ้าจะช่วยพูดอะไรที่ทำให้คนอื่นรู้สึกดีหน่อยได้รึไม่?” ราชินีหยินเหน็บแนมอี้ชวงชวง

‘ครืนนนน!’

แค่การโจมตีปลดปล่อยปราณครั้งเดียว ร่างของหลิงฮัน อี้ชวงชวงและแปดราชันก็สั่นสะท้าน พวกเขาทุกคนกระอักโลหิตออกมา แต่โชคดีที่ยังไม่ตกตาย

หากเป็นเช่นนี้พวกเขาคงไม่อาจหยุดราชันปีศาจได้แน่ นี่พวกเขายังมีหนทางอื่นอีกรึไม่?