NalanPureSoul ครุ่นคิด ‘นี่มันเกือบจะถึงขีดจำกัดแล้ว งูพิษนั้นจะไม่ออกจากพื้นที่ไกลเกินไป นี่คือลักษณะทั่วไปของบอสจำพวกปกป้องอาณาเขต’
เย่เทียนเลิกคิ้วขึ้น ขณะที่เธอเหยียบลงบน AV ที่กำลังจับขาของเจ้าอาหารฉุกเฉิน ‘มันกำลังจะถอยกลับไปแล้ว! ตอนนี้บอสลูกชิ้นหมูยักษ์จะไล่ล่าเราต่อไป หรือจะหันไปโจมตีไอ้งูพิษนี่กัน? อืม ช่วงเวลานี้แหละ!’
งูพิษได้ถอยร่นกลับไปด้วยความโกรธ และเลื้อยผ่านไปโดยที่ไม่ได้สนใจบอสลูกชิ้นหมูยักษ์เลย แต่ทันใดนั้นบอสลูกชิ้นหมูยักษ์หันกลับมา และยิงก๊าซพิษขนาดใหญ่ออกไป จากนั้นมันหมุนกลิ้ง และใช้ร่างกายกระแทกใส่งูพิษ
งูพิษโต้กลับด้วยการใช้หางฟาด และส่งเสียงขู่ ในขณะเดียวกันบอสลูกชิ้นหมูยักษ์นั้นไม่ได้สนใจ แต่ยังคงโจมตีใส่งูพิษอย่างบ้าคลั่ง
“แม่งเอ๊ย! แม่มันเถอะ! แกเป็นบ้าอะไรวะ! งูพิษพูด” ในขณะที่เขาสะบัดผมที่เปียกปอน เย่ฉางก็ทำการแปลออกมา
“แน่นอนว่ามันเป็นบอสที่บ้าซึ่งไร้อารมณ์และสติปัญญา มันมีเพียงแค่ความรู้สึกในการต่อสู้เท่านั้น มันจะโจมตีทุกสิ่งที่ปรากฎขึ้นตรงหน้ามัน ในสายตาของมันไม่ว่าจะเป็นเราหรืองูพิษ ล้วนแต่เป็นศัตรูกับมันทุกคน” เย่เทียนทำการวิเคราะห์ AV ปีนกลับขึ้นไปบนตัวของเจ้าอาหารฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว และถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ‘ลูกสาวของหัวหน้าทีมน่าหวาดกลัวจริงๆ แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมใจของฉันถึงเต้นแรงมากขนาดนี้ ฉันยังคงรู้สึกสุขใจ แม้จะถูกเตะก็ตาม’
เย่เทียนเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นเยียบ ในขณะที่เธอหันไปมอง AV ที่กำลังอิ่มอกอิ่มใจ ‘นี่มันคือการแสดงออกอะไรกัน? ฉันไม่เข้าใจสิ่งนี้เลย!’
“เราต้องย้ายไปอยู่ที่ไหนสักแห่ง เพื่อเฝ้าดูการต่อสู้ระหว่างพวกมันทั้งสองก่อน อาจเป็นได้ว่าทั้งคู่อาจจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจนเกือบตาย อย่างไรก็ตามเราไม่สามารถพลาดการโจมตีลาสฮิตได้” NalanPureSoul ยังคงถอยกลับจนกว่าจะถึงระยะทางที่ปลอยภัย และนั่งลงบนโขดหิน
“ให้ฉันเป็นคนโจมตีลาสฮิตก็แล้วกัน” เย่ฉางพูดขึ้นมา ในขณะที่เขาเฝ้าดูบอสทั้งสองต่อสู้กัน
ทุกคนหันมามองเขาด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่า ‘เรา-มอง-แผน-ของ-นาย-ออก’ จากนั้น NalanPureSoul ก็ถอนหายใจ “หลินหลี่ นายจะต้องเป็นคนลาสฮิตบอส พี่ชาย SpyingBalde และพี่ชายหมียักษ์ พวกคุณทั้งคู่คอยสนับสนุนตามสถานการณ์”
“ฉันมีความมั่นใจหรอกหน่า นอกจากนี้ฉันยังเป็นหัวหน้าทีมอีกด้วย พวกนาย…” เมื่อรู้ว่าแผนการของเขาในการเป็นคนแรกที่เข้าไปใกล้ศพนั้นถูกเปิดเผย เย่ฉางจึงพูดขึ้นมาอย่างใจเย็น อย่างไรก็ตามทุกคนเลือกที่จะไม่สนใจเขา เย่ฉางกะพริบตาอย่างงุ่มง่าม และถอนหายใจ
งูพิษและบอสลูกชิ้นหมูยักษ์มีความแข็งแกร่งที่เท่าเทียมกัน และยังคงทำการต่อสู้ต่อไป ทุกคนเริ่มรู้สึกเบื่อ แต่ไม่กล้าเข้าไปใกล้ เพราะกลัวว่าบอสลูกชิ้นหมูยักษ์จะเปลี่ยนเป้าหมายมาที่พวกเขา
เย่ฉางเห็น OldWang, AV และ SpyingBlade กำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุข ดังนั้นเขาจึงไปเข้าร่วมวงพูดคุยกับพวกเขาด้วย
“Little Jade ตอบกลับข้อความของฉันแล้ว เรานัดพบกันในเมืองจักรพรรดิ นี่เป็นโอกาสของฉัน! ดังนั้นฉันต้องคว้าโอกาสนี้เอาไว้!” OldWang พูดอย่างจริงจัง
คนอื่นๆต่างก็พากันส่ายหัว “นายคิดมากเกินไปแล้ว นายคงต้องหันหน้าไปที่กำแพง และร้องไห้อีกครั้งแล้วล่ะ”
“เชี่ย! พวกนายทุกคน… แม่ง” หน้าอกของ OldWang รู้สึกราวกับถูกกระแทก ขณะที่จ้องมองไปยังพวกเขา ‘นี่หรือที่เรียกว่าเพื่อนร่วมทีม?!’ ทันใดนั้นก็มีมือมาแตะอยู่ที่ไหล่ของเขา เขาหันมาเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเย่ฉาง และรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง
“ปล่อยให้ฉันเป็นคนจัดการเอง ฉันจะช่วยนายวางแผนในการจีบเธอเอง…” เย่ฉางพูดอย่างจริงจัง ทว่าเสียงของเขาดังขึ้นราวกับกำลังกดดัน OldWang ไม่ให้คัดค้าน
OldWang ตกตะลึง เมื่อพูดถึงเย่ฉาง OldWang ก็มักจะหวาดกลัวเขาอยู่เสมอ เพราะผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาก็คือปีศาจที่ยิ่งกว่าปีศาจซะอีก อย่างไรก็ตามเมื่อเขาคิดถึงอัตราความสำเร็จในการตกสาวของเย่ฉาง OldWang ก็ถามออกมาอย่างแผ่วเบา “หัวหน้าทีมกล้ารับประกันรึเปล่า?”
“นายไม่ไว้ใจฉันงั้นเหรอ หวังน้อย?” เย่ฉางหันไปยิ้มให้ OldWang จนทำให้เขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นเยียบทันที ‘เป็นการดีที่จะไม่ปฏิเสธเมื่อรอยยิ้มนี้ปรากฏขึ้นมา หากไม่ยอมรับ ฉันคงจะถูกทรมานอย่างแน่นอน’
“นับผมรวมไปด้วยอีกคน! นี่ดูเหมือนน่าสนุกมากเลย!” หลินหลี่โผล่พรวดออกมาจากที่ไหนไม่รู้
อูนาและ FrozenCloud เดินไปหาพวกเขา เมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเธอจ้องไปที่เย่ฉาง และหลินหลี่พร้อมกับยิ้มออกมา ‘ทั้งสองคนนี่’ จากนั้นพวกเธอก็มองไปที่ OldWang ด้วยความเห็นอกเห็นใจ
“เกี่ยวกับเรื่องนี้… พี่ใหญ่หลี่ เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉันเลยนะ” OldWang ขนลุกเมื่อเขาได้ยินคำพูดของหลินหลี่
“เฮ้ ไม่เป็นไรหรอก พี่ใหญ่ขาวและฉันพร้อมที่จะช่วยเหลือนายเสมอ นายไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวไปหรอกหน่า” หลินหลี่กลอกตาไปทาง OldWang
“ฉันมีความรู้สึกว่าเขาจะถูกหลอกโดยหัวหน้าทีมและหลินหลี่…” SpyingBlade กระซิบ
“ผมเห็นด้วย!” ฟางชิพยักหน้า
“ทุกอย่างขึ้นอยู่กับโชคชะตาของเขา เนื่องจากบอสทั้งสองยังคงต่อสู้กันอยู่ งั้นเรามาเล่นการ์ดเกมกันหน่อยไหม?” AV แนะนำ
“การ์ดเกม X-Hero ใช้เวลานานเกินไป” SpyingBlade ส่ายหัว
“แล้วถ้าเป็นการ์ดเกมแลนด์ลอร์ดหล่ะ?” AV ถาม
พวกเขาพยักหน้า และในไม่ช้าทั้งสามคนก็เริ่มเล่นการ์ดเกมแลนด์ลอร์ด
“3 ถึง 10” SpyingBlade เป็นแลนด์ลอร์ด
“ผ่าน งูพิษนั่นเริ่มจะเสียเปรียบแล้ว” ฟางชิพูด
“ฉันไม่สนใจ 4 ถึง J โอ้ ใช่แล้ว! ฉันได้ซื้อตั๋วล็อตเตอรี่มา แต่ตอนนี้ฉันยังไม่มีเวลาขูดมันเลย แล้วรู้หรือไม่ว่าฉันเคยถูกแจ็คพอตหนึ่งหมื่นเหรียญสหรัฐมาแล้วครั้งหนึ่งเลยน๊า~” เมื่อพูดจบ AV เห็นการแสดงออกของฟางชิ และ SpyingBlade เปลี่ยนแปลงไป เขาค่อยๆหันกลับไป และเห็นรอยยิ้มอันน่าสยดสยองของเย่ฉาง “เอามันมาให้ฉัน~~”
AV เปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นเยียบ และมอบตั๋วล็อตเตอรี่ให้กับเย่ฉาง
ทุกคนต่างก็พากันยิ้มอย่างขมขื่น และจ้องมองไปยังเย่ฉางผู้ที่ซึ่งกำลังขูดบัตรล็อตเตอรี่ไปมาซ้ำๆ ราวกับว่าเขากำลังจะกรีดผ่านมัน ทันใดนั้น MaroonRed ก็พูดโพล่งออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ทำไมหัวหน้าทีมถึงดูโมโหเมื่อเขาทำการขูดบัตร แต่เขาไม่ได้ดูเกรี้ยวกราด เมื่อเขาทำการท้าทายพวกในตำนานเลยนะ”
อูนายิ้มอย่างขมขื่น ‘นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันห้ามไม่ให้เขาซื้อตั๋วล็อตเตอรี่ ที่สำคัญที่สุดก็คือ แม้แต่คนงี่เง่าก็สามารถได้รับอย่างน้อยห้าเหรียญจากตั๋วล็อตเตอรี่ แต่เขานั้น … ไม่เคยได้รับเลยแม้แต่เหรียญเดียว’
“เป็นไปได้อย่างไรที่ฉันไม่ได้แม้แต่รางวัลเดียว! นี่มันเป็นไปไม่ได้! AV! ตั๋วล็อตเตอรี่ที่นายมอบให้ฉันเป็นของปลอม!” เย่ฉางตะโกนออกมา ขณะที่ทำการขูดตั๋วล็อตเตอรี่ใบสุดท้าย จากนั้นเขาก็ถอนหายใจ แล้วส่งตั๋วกลับไปให้ AV ผู้ที่หมดคำพูด “อ๊ะนี่… เอาคืนไป”
AV จ้องไปที่ตั๋วล็อตเตอรี่ในมือของเขา “ขอแสดงความยินดี คุณได้ทำการบริจาคเพื่อการกุศล โปรดทำการชำระเงินจำนวนหนึ่งหมื่นเหรียญสหรัฐ ขอแสดงความยินดี คุณได้ทำการบริจาครางวัลเงินเลี้ยงชีพ โปรดทำการชำระเงินจำนวน 1.5 ล้านเหรียญสหรัฐ ขอแสดงความยินดี คุณได้ทำการบริจาคต่อการรีไซเคิลภาคฤดูร้อน โปรดทำการชำระ… โปรดทำการชำระ… โปรดทำการชำระ…”
หัวใจของ AV จมดิ่ง ‘เงินเดือนของฉัน!! ทำไมเราต้องบริจาคเงินที่ใช้ในการสำเร็จความใคร่ด้วยวะ?!’
SpyingBlade และฟางชิหยิบตั๋วล็อตเตอรี่ขึ้นมาดู ตั๋วล็อตเตอรี่ส่วนใหญ่เป็นการบริจาค ‘สุดยอด ความน่าจะเป็นในการทำการบริจาคนั้นต่ำกว่าการได้รับแจ็คพอตซะอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบริจาคจำนวนมากเช่นนี้’
เย่ฉางเดินเข้าไป และใช้แขนของเขาโอบไปที่ไหล่ของ MaroonRed ผู้ที่กำลังตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว MaroonRed ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อเย่ฉางเข้ามาใกล้เธอ เธอจะมึนงง และตกอยูในความสับสน จากนั้นเธอก็ฝืนบังคับตัวเองให้ทักทายด้วยรอยยิ้ม “หัวหน้าทีม…”
“เมื่อเธอเข้าร่วมกับเรา เธอไม่จำเป็นต้องสุภาพมากมายขนาดนั้น ฉันจะมอบภารกิจให้กับเธอ…” เย่ฉางพูดด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำ ขณะที่ MaroonRed ถามออกมาอย่างแผ่วเบา “ภารกิจอะไร?”
“ถ้าเธอบังเอิญไปพบเจอหีบสมบัติ จงจำไว้ว่าอย่าเพิ่งไปบอกใคร แต่ให้บอกฉันเป็นคนแรก เข้าใจใช่ไหม?” เย่ฉางกระซิบ
“ฮิฮิ ฮิฮิ” แม้ว่า MaroonRed จะเพิ่งเข้าร่วมทีม แต่เธอก็รู้ข่าวลือ ‘ลึกลับ’ บางอย่างเกี่ยวกับหัวหน้าทีมคนนี้
“อย่าไปฟังเขาเลย ถ้าเราปล่อยให้เขาเปิดหีบสมบัติอย่างที่เขาต้องการ ตอนนี้เราก็คงไม่มีอะไรเลย!” อูนาแอบย่องเข้ามาและตำหนิ
“เฮ้อ ผู้หญิงที่ไร้การศึกษา เธอช่างไม่รู้จักโชคของฉันเอาเสียเลย หากฉันทำการเปิดใช้งานหัตถ์พระเจ้า แม้แต่ฉันยังต้องหวาดกลัวตัวเองเลย” เย่ฉางจ้องเขม็งไปที่เธอ
“เหอะ! โชคและหัตถ์พระเจ้าของนายนั้นเป็นเรื่องงี่เง่า” อูนากลอกตาและโต้เถียง
“ไร้สาระ! ฉันดูเหมือนคนที่ชอบพล่ามเรื่องงี่เง่างั้นเหรอ?” เย่ฉางขมวดคิ้ว
ทุกคนต่างก็พากันตกตะลึงไปชั่วครู่ และพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน
ทันใดนั้นเย่ฉางก็จ้องเขม็งไปที่พวกเขาด้วยรังสีอำมหิต จากนั้นพวกเขาก็พากันส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
“หัวหน้าทีมนั้นยอดเยี่ยมมาก! เหมือนคู่ K”
“หัวหน้าทีมเป็นคนที่ฉลาดที่สุด! คู่ A! ฉันใหญ่กว่า”
อูนาก่ายหน้าผาก “ไอ้พวกงี่เง่าเปัญญาอ่อนเอ๊ย!”
จากนั้นเย่ฉางก็ถอนหายใจ “นานะ ในฐานะที่เป็นผู้หญิง หยุดพูดคำหยาบคายเหล่านั้นได้แล้ว นี่มันไม่สุภาพเอาเสียเลย จะต้องให้ฉันบอกเธออีกกี่ครั้งกัน?”
“……”