ตอนที่ 518

The Novel’s Extra

บทที่ 518 ภารกิจสังหาร ออร์เดน (8)

 

[ออกจาก ดันเจี๋ยนบาซิลิสก์]

 

ผมรวบรวมทุกอย่างที่อาจมีประโยชน์และออกจากดันเจี๋ยน

‘บางทีเราควรตรงไปที่วังของ ออร์เดน’ ผมคิดว่าอาจมีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

 

วิ้งงงงงงงงงงง…

 

พลังงานประหลาดๆที่ไม่ใช่พลังเวทมนต์หรือพลังวิญญาณปรากฏต่อหน้าต่อตาผมในรูปของวงรีสูงประมาณ 2 เมตร

 

“…นี่มันอะไรกันเนี่ย”

 

แต่ผมว่ามันดูเหมือนพอร์ทัล (Portal) ผมขมวดคิ้วขณะที่คิดกลั่นกรองอย่างระมัดระวัง ทันใดนั้นหน้าต่างระบบก็โผล่ขึ้นมา

 

[จดหมายเชิญระดับ 5 สำหรับห้องรัก – NayunJajangman เชิญคุณ]

[คำเตือน! ปัจจุบัน NayunJajangman อยู่ในเขตการสู้รบที่อันตรายที่สุด]

[พอร์ทัลนี้จะหายไปภายใน 5 นาที]

 

คำแรกที่ผมเห็นคือ ‘Nayunjajangman’ และผมก็สะดุ้งโดยไม่รู้ตัว

ฉันมองไปที่ จินซาฮยอค และอ่านข้อความที่เหลือต่อไป

 

“…”

 

Nununjajangman ปัจจุบันอยู่ในเขตสู้รบที่อันตรายที่สุด

 

ประโยคนี้ทำให้จิตใจผมสั่นไหว ผมรู้สึกว่า แชนายอน พยายามเรียกผมโดยใช้ไอเท็มจาก Tower of Wish ….…ผมมอง จินซาฮยอค เธอยังคงสวม [เสื้อคลุมอเล็กซานเดอร์มหาราช]

 

“เฮ้.”

 

ผมจับไหล่ จินซาฮยอค

 

“นายต้องการอะไร….แล้วนั่นมันอะไรน่ะ?”

 

จินซาฮยอค ตระหนักถึงลักษณะที่ปรากฏอย่างฉับพลันของพอร์ทัล

ผมชี้ไปที่พอร์ทัลและพูดว่า “ทำไมพวกเราไม่ไปด้วยกัน?

ฉันคิดว่านี่เชื่อมต่อกับวังของ ออร์เดน”

 

จินซาฮยอค มองเข้าไปในพอร์ทัลและศึกษาอย่างรอบคอบจนดวงตาของเธอเต็มไปด้วยแสงสีน้ำเงินที่เป็นแสงของพอร์ทัล

 

“ไม่ ฉันทำไม่ได้”

 

จินซาฮยอค ส่ายหัวของเธอ

 

“ทำไมจะไม่ได้?”

 

“ฉันสามารถบอกได้จากทิศทางของกระแสเวทมนต์ว่าพอร์ทัลนี้เป็นพอร์ทัลทางเดียวที่ออกแบบมาสำหรับนักเดินทางคนเดียว คน 2 คนไม่สามารถเดินทางผ่านไปได้”

 

“…ว้าว. เธอวิเคราะห์พอร์ทัลได้อย่างรวดเร็วแบบนี้เลยเหรอ”

 

“ฉันเก่งกว่าที่นายคิดมากนัก”

 

ผมชมจินซาฮยอค เธอเพลิดเพลินกับช่วงเวลาแห่งความรุ่งโรจน์ของเธอและผมก็เปิดใช้งานพลังของผม จากการอัปเดตครั้งล่าสุดตอนนี้ผมสามารถเปิดใช้งาน [การตั้งค่าเนื้อเรื่อง] ได้โดยไม่ต้องใช้สื่อเช่น Smartwatch

 

===

[พอร์ทัลสู่ห้องรัก] [พิเศษ]

– พอร์ทัลที่สร้างโดย ‘Nayunjajangman’ เพื่อเรียก ‘Extra7’

– เฉพาะ ‘Extra7’ เท่านั้นที่สามารถใช้พอร์ทัลนี้

===

 

สิ่งที่ผมต้องทำคือเปลี่ยนคำอธิบายที่ 2 เป็น

「เฉพาะ ‘Extra7’ และเพื่อนของเขาจึงสามารถใช้พอร์ทัลนี้ได้」….

 

[ใช้ 35 SP ต้องเปลี่ยนการตั้งค่าหรือไม่]

 

ใช้แค่ 35 SP ผมแก้ไขการตั้งค่าทันทีและรูปร่างของพอร์ทัลก็เปลี่ยนไป

 

“…อะไรกัน”

 

เมื่อสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในพอร์ทัลจินซาฮยอคก็ขมวดคิ้ว

 

“นายทำได้ยังไง? โครงสร้างพื้นฐานของพลังเวทมนต์มันเปลี่ยนไป”

 

“อะไรนะ? ตอนนี้คน 2 คนสามารถใช้สิ่งนี้ได้ไหม”

 

“ใช่ แต่นี่มันไม่ได้ทำให้ฉันคนนี้ต้อ-”

 

“ชิ เธอพูดมากจัง.. ”

 

ผมตรวจสอบ SP ที่เหลืออยู่

 

[SP 7,045]

 

ผมรวบรวม SP ได้ไม่น้อยก่อนที่ผมจะรู้ตัวเมื่อคิดย้อนกลับไปผมได้ทำสิ่งต่างๆมากมายเมื่อไม่นานมานี้ ผมแทรกซึมเข้าไปในวังของ ออร์เดน ช่วยสายลับและเอาชนะ บาซิลิสก์ ….

 

อย่างไรก็ตามก่อนที่จะเข้าสู่พอร์ทัลผมตัดสินใจที่จะสร้างพรสวรรค์ใหม่ มันมีเหตุผลที่จะต้องเตรียมอาวุธอื่นก่อนเข้าสู่ดินแดนของศัตรู

ใช้เวลาไม่นาน ผมเคยคิดถึงพรสวรรค์นี้มานานแล้วแม้แต่ก่อนเลือก

[Buster Call] สิ่งที่ผมต้องทำก็คือคัดลอกและการตั้งค่าสำหรับ

[ตั้งค่าพรสวรรค์] ใหม่ที่อยู่ในหัวของผม

 

===

[ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด] [คุณสมบัติสื่อกลาง]

– ขีอจำกัด

*’จำกัด’ พลังชั่วคราวเอาไว้ในร่างกายของผู้ใช้

– ขยายขีอจำกัด

* เพิ่มความแข็งแกร่งของผู้ใช้ชั่วคราวตามสัดส่วนของขีอจำกัดที่ใช้ไป

===

 

สรุปพรสวรรค์นี้ก็ง่ายๆ ตัวพลังแขนซ้ายเพิ่มแขนขวา ลดสายตาลงและเพิ่มระดับความรู้สึกอื่นๆ

 

เหตุผลที่ผมต้องการพรสวรรค์นี้ก็เพราะผมต้องพึ่งพาอาวุธในการต่อสู้

ผมปล่อยให้คนอื่นโจมตีผมได้แต่ผมไม่สามารถเสี่ยงให้อาวุธถูกทำลาย [Desert Eagle] หรือ [ธนูแห่งเตมูจิน] ด้วยพรสวรรค์นี้ผมวางแผนที่จะสละแขนซ้ายของผมเพื่อเพิ่มพลัง [Desert Eagle] และสายตาของผมในการเสริมพลัง [ธนูแห่งเตมูจิน]

 

ผมมาพร้อมกับพรสวรรค์ชิ้นนี้เพื่อเพิ่มพลังอาวุธไม่ใช่ตัวผม

 

[คุณต้องการ 4000 SP เพื่อสร้างพรสวรรค์นี้]

[คุณต้องการดำเนินการต่อหรือไม่]

 

4000 SP เป็นเพียงขั้นต่ำสุดเท่านั้น ผมลงทุน SP ที่เหลือทั้งหมดเพื่อปรับปรุงพรสวรรค์

 

[คุณใช้เวลาทั้งหมด 7045 SP เพื่อสร้างพรสวรรค์ ‘ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด’]

[ขอแสดงความยินดี! คุณได้รับพรแห่งโชคชะตาอีกครั้ง]

[ 10% ของการลงทุนของคุณถูกส่งคืนให้คุณแล้ว อันดับพรสวรรค์เพิ่มขึ้นอย่างมาก]

 

===

[ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด] [คุณสมบัติสื่อกลาง]

– ขีอจำกัด

*’จำกัด’ พลังชั่วคราวเอาไว้ในร่างกายของผู้ใช้

– ขยายขีอจำกัด

* เพิ่มความแข็งแกร่งของผู้ใช้ชั่วคราวตามสัดส่วนของขีอจำกัดที่ใช้ไป

– การแก้ไข

* เพิ่มความแข็งแกร่งของเป้าหมายชั่วคราวตามสัดส่วนของขีดจำกัด

– การแลกเปลี่ยนที่มีประสิทธิภาพ

*เพิ่มประสิทธิภาพ ‘การขยายขีดจำกัด’ 77%

– บรรเทาผลข้างเคียง

* ผลข้างเคียงของพรสวรรค์นี้รวมถึงช่วงเวลาคูลดาวน์ได้รับการปรับปรุงเล็กน้อย

===

 

“…ดีมาก.”

 

ผมมีความสุขกับผลลัพธ์ นอกเหนือจากพรสวรรค์ใหม่ผมได้สร้าง

[กระสุนลูกซองพิษบาซิลิสก์] ด้วย SP ที่ผมได้รับกลับมา จากนั้นผมก็หยิบ Desert Eagle ออกมาเปลี่ยนเป็นปืนลูกซองบรรจุกระสุนใหม่แล้วเปิดใช้งาน [ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด]

 

ขีดจำกัดของผมคือ ‘แขนซ้าย’ และ ‘ตาซ้าย’ เป้าหมายของการขยายขีดกำจัดคือ ‘Desert Eagle’

 

ในช่วงเวลาต่อมาผมรู้สึกได้ว่าการมองเห็นของผมลดตัวลง

โชคดีที่ตาข้างเดียวก็เพียงพอที่ผมต้องใช้ในการใช้งานดวงตาพันไมล์

มันน่าอึดอัดนิดหน่อยที่ไม่สามารถใช้แขนซ้ายของผมได้ แต่การใช้แขนเดียวก็ไม่ทำให้พลังลดลงแต่อย่างใด

 

“ไปกันเถอะ.”

 

เพราะปืนในมือของผม ผมชี้เลยไปที่พอร์ทัลโดยใช้คาง แต่จินซาฮยอค เพียง แต่จ้องมองผมด้วยใบหน้าที่แปลกประหลาด

 

“…นั่นอะไร?”

 

“เธอหมายถึงอะไร”

 

“เกิดอะไรขึ้นกับแขนซ้ายของนาย”

 

“อ๊ะ นี่….นี่มัน?”

 

แขนซ้ายของผมอ่อนแรง มันเปลี่ยนเป็นสีดำสนิทเพราะขีดจำกัด

 

“ฉันไม่สามารถใช้งานมันได้ในตอนนี้”

 

“อะไรนะ? นั่นมันหมายความว่ายังไง….”

 

“จุ๊ ๆ .”

 

ผมเล็งปืนไปที่ จินซาฮยอค

 

“เข้าไปข้างใน มันจะเจ็บมากนะ ถ้าเธอโดนยิง”

 

“…ไอ้โรคจิต.”

 

จินซาฮยอค ทำหน้างอนๆแต่ก็กระโดดเข้าสู่พอร์ทัลไป ผมเองก็ตามหลังเธอไปเช่นกัน

 

วิ้งงงงงง

 

ผมคิดว่าพอร์ทัลจะพาพวกเราไปสู่สนามรบที่ร้อนระอุ แต่ผมไม่คิดว่ามันจะแตกต่างกันมาก พวกเราถูกล้อมรอบด้วยเปลวเพลิงในห้องแล็บที่เต็มไปด้วยกลิ่นของเลือด

 

“… !”

 

เปลวไฟลุกโชติช่วงราวกับพยายามกลืนกินพวกเรา อย่างไรก็ตามไฟเป็นสิ่งที่ผมกังวลน้อยที่สุดในตอนนี้

 

ผมเห็นปาร์คฮันโฮชี้ดาบของเขาไปที่แชนายอนผู้ซึ่งกำลังนอนอยู่บนพื้น

 

ผมรีบเปิดใช้งาน [Bullet Time] และ [การเร่งความเร็วเกินขีดจำกัดทันที] แม้แต่เปลวไฟก็หยุดเคลื่อนไหวขณะที่โลกช้าลง ผมใช้รอยสักที่เหลือทั้งหมดลงในปืนทันที

 

 

ปืนลูกซองที่เต็มไปด้วยรอยสักเริ่มเรืองแสงสีเขียว มันเป็นสีของ

[กระสุนลูกซองพิษบาซิลิสก] ที่บรรจุอยู่ในปืน ผมไม่มีเหตุผลที่จะลังเล

ผมถือปืนด้วยมือเดียวเล็งไปที่ปาร์คฮันโฮและเหนี่ยวไก

 

… คลิก

 

ปัง!

 

กระสุนพิษระเบิดออกมาจากปากกระบอกปืน แรงถีบไม่เพียง แต่ผลักผมถอยไปเท่านั้น

 

“ว้ายยยย” จินซาฮยอคตะโกนออกมาก่อนที่เธอจะหายตัวไปจาก

มุมมองของผม

 

“แอ๊ะ!”

 

แม้ผมไม่ได้คาดหวังว่ามันจะทรงพลังมากขนาดนี้ โชคดีที่อากาศธาตุได้ล้อมผมไว้ก่อนที่ผมจะเจ็บปวด

 

กระสุนยังคงพุ่งไปข้างหน้า การระเบิดคล้ายกับการโจมตีของ บาซิลิสก์