เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 685
เย่เทียนอดไม่ได้ที่จะถาม

เย่โหรวพาเขาไป ยิ่งเดินไปคนก็ยิ่งน้อยลง

“อย่าเพิ่งพูดอะไร อีกเดี๋ยวก็ถึงแล้ว!”

เย่โหรวจ้องเย่เทียนตาเขม็ง

ในตาเจตนาฆ่าน่าเกรงกลัว

ราวกับว่าสถานที่ที่พวกเขากำลังจะไป คือถ้ำเสือรังหมาป่า!

เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้

เย่เทียนที่ผ่านอะไรมานับไม่ถ้วน ยังกลับรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

ใช้เวลาเพียงครู่เดียว

ทั้งสองคนก็มาถึงคฤหาสน์

เป็นคฤหาสน์ที่ซ่อนอยู่ในหุบเขา เงียบสงบและห่างไกลผู้คน

ถ้าไม่มีคนนำทางมา

คนทั่วไปคงไม่อาจหาเจอได้

แม้แต่เย่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าประหลาดใจ!

เขาอาศัยอยู่ในตงไห่มาหลายสิบปี ยังไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีสวนท้อเช่นนี้อยู่

เย่โหรวกล่าว: “บอกคุณตามตรง สวนท้อนี้เป็นของตระกูลเย่จงโจวเรา!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้

ในใจเย่เทียนก็ยิ่งรู้สึกหวาดกลัวมากขึ้น

ก่อนหน้านี้ เขายังถือตัวว่าตัวเองเป็นครอบครัวชั้นหนึ่งในตงไห่อยู่เลย

แต่กลับกลายเป็นว่า ขนาดตัวเองโดนคนจับตาดูอยู่ ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ

เย่โหรวไม่ได้พูดอะไรต่ออีก

เธอดึงเย่เทียนเข้าไปข้างในต่อ

ยิ่งเข้าไปข้างใน

เย่โหรวก็ยิ่งระมัดระวังมากขึ้น

เธอหันหน้าไปกำชับกับเย่เทียนว่า “จำไว้ คนที่อยู่นี่เป็นบุคคลสำคัญ ถ้าฉันไม่ได้บอก คุณห้ามพูดอะไรเด็ดขาด!”

เย่เทียนพยักหน้า เพื่อแสดงว่าเขาเข้าใจแล้ว

ต่อมา

เย่โหรวพาเย่เทียนมาถึงห้องโถง

ภายในห้องโถง ณ ขณะนี้

มีชายหนุ่มกำลังเอนหลังขี้เกียจพิงโซฟาราคาแพงอยู่

ปากของเขากำลังคาบซิการ์อเมริกันอยู่ในปาก ท่าทางเย่อหยิ่งและอยู่เหนือคนอื่นๆ

ข้างหลังเขา มีกลุ่มชายชุดสูทดำยืนอยู่หลายคน

กลุ่มชายเหล่าล้วนมีกลิ่นอายที่แข็งแกร่ง ขมับนูนออก ล้วนเป็นระดับปรมาจารย์ใหญ่ผู้แข็งแกร่งทั้งนั้น!

เมื่อมองไปรอบๆ

หนึ่ง สอง สาม… มีมากถึงสิบคน!

กองกำลังที่น่ากลัวเช่นนี้

ต่อให้ในจงโจวที่มีตระกูลยักษ์ใหญ่ร่ำรวยอยู่มากมาย ก็ถือว่าเป็นบิ๊กระดับท็อป!

“เย่โหรวนี่หายไปไหน? หายไปตั้งนานแล้วยังไม่กลับมาอีก?”

ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกหงุดหงิด

ชื่อของเขาคืเย่หนาน เขาเป็นคุณชายสามของตระกูลเย่ในต่างประเทศ

แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้รับความสำคัญในตระกูลเย่ต่างประเทศ

แต่สำหรับในประเทศแล้ว เย่หนานจะมีความรู้สึกเหนือกว่าอยู่เสมอ

ถ้าครั้งนี้ไม่ใช่เพราะคำสั่งของนายท่าน เขาคงขี้เกียจที่จะกลับมา!

ในสายตาของเขา

พวกคนในประเทศล้วนแล้วแต่เป็นไอ้งั่ง!

การไปมาหาสู่กับพวกเขา ทำให้ออร่าชนชั้นสูงของเขาต้องมัวหมอง!

แต่เย่หนานรู้ว่า

คราวนี้ นายท่านคาดหวังกับเขาไว้สูง

การกลับมาที่ต้าเซี่ยในคราวนี้ ไม่เพียงแค่ช่วยให้เย่โหรวสร้างตระกูลเย่ในจงโจวขึ้นมาใหม่

สิ่งสำคัญที่สุดคือ ใช้ประโยชน์จากเย่โหรว ทำให้ตระกูลเย่ในต่างประเทศกลับมาที่ต้าเซี่ยอีกครั้งหนึ่ง!

หลายปีที่ผ่านมา

ต้าเซี่ยมีการพัฒนาที่รวดเร็วมาก และขึ้นเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลกแล้ว

ในฐานะที่เป็นตระกูลเย่ในต่างประเทศ ก็อยากจะมีส่วนร่วมด้วยเป็นธรรมดา

แต่น่าเสียดายที่หาโอกาสไม่ได้สักที

คราวนี้ เย่โหรวถือเป็นโอกาสดีที่พวกเขาจะได้กลับมาต้าเซี่ย

ไม่เช่นนั้นแล้ว พวกเขาก็คงขี้เกียจเกินกว่าที่จะมาช่วยเย่โหรว!

“เย่โหรว คารวะคุณชายสาม!”

ณ เวลานี้

เย่โหรวเดินเข้ามาพร้อมกับเย่เทียน และก้มศีรษะอันเย่อหยิ่งของเธอลง

คนที่อยู่ต่อหน้าพวกเขานี้ คือคุณชายสามของตระกูลเย่ในต่างประเทศ

เธอจะสามารถแก้แค้นได้หรือไม่

และจะสามารถสร้างตระกูลเย่ในจงโจวขึ้นมาใหม่ได้หรือไม่ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับบุคคลผู้นี้

“ฮ่าๆ!”

เย่หนานหัวเราะเบา ๆ : “เย่โหรว เธอออกไปทำอะไรมา?”

ในขณะที่พูด

สีหน้าและแววตาของเขา ปรากฏความโลภออกมาให้เห็น

แม้ว่าใบหน้าของเย่โหรว จะมีรอยบาดแผลอยู่!

มีรอยแผลเป็นที่ดูน่ากลัว!

แต่ในมุมมองของเย่หนาน นี่สิคือความงามที่ไม่สมบูรณ์แบบ!

เป็นรสสัมผัสที่คนทั่วไปไม่สามารถที่จะเข้าถึงได้

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง รูปร่างท่าทางของเย่โหรวที่อ่อนช้อยนั้น!

“คุณชายสาม ฉันออกไปตามหาคนมาค่ะ!”