กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 948
แม้ว่าเธอจะไม่ได้ดูแย่ แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าเธอด้อยกว่าเมื่อเทียบกับแคลร์
นอกจากนี้เธอยังเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ไม่มีพ่อหรือแม่ เธอไม่มีใครสนับสนุนเธอในชีวิต ตอนนี้เธอทำงานที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอยังคงทำงานและพึ่งพาองค์กรการกุศลเพื่อช่วยเหลือตัวเอง เธอไม่ได้รับเงินเป็นจำนวนมากสำหรับตัวเองด้วยซ้ำ
แม้ว่าเธอจะไม่ได้ทำเงินมากมาย แต่เธอก็มีทัศนคติแบบเดียวกับชาร์ลี เธอจะบริจาคเงินทั้งหมดของเธอให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ดังนั้น ในท้ายที่สุดแล้วเธอเป็นเพียงเด็กยากจนที่ไม่มีอะไรเลย
ในแง่นี้ เธอรู้สึกว่าเธอไม่สามารถเทียบกับผู้หญิงอย่างแคลร์ได้เลย
เธอรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย และพูดกับแคลร์อย่างประหม่าว่า “สวัสดีค่ะ พี่สะใภ้ ฉันชื่อสเตฟานี ลูอิส วันนี้เราเจอกันครั้งแรกสินะคะ”
แคลร์พยักหน้าก่อนที่เธอยิ้ม และพูดว่า “สวัสดีจ่ะ สเตฟานี ฉันชื่อแคลร์ วิลสัน”
สเตฟานีมองที่แคลร์ก่อนที่เธออุทานว่า “พี่สะใภ้ ฉันอิจฉาคุณจริง ๆ !”
ขณะที่เธอพูด สเตฟานีมองดูชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะพูดว่า “ฉันอิจฉาคุณจริง ๆ เพราะคุณได้พบกับผู้ชายที่ดีอย่างชาร์ลีพี่ชายของฉัน!”
ตอนนี้ชาร์ลีรู้สึกเขินอายอย่างมาก
ตอนแรกเขาคิดว่าสเตฟานีจะบอกว่าเธออิจฉาแคลร์เพราะความงาม รูปร่างดี หรือนิสัยดีของเธอ แต่สเตฟานี่กลับบอกว่าเธออิจฉาแคลร์เพราะเธอเจอผู้ชายดี ๆ แบบเขา…
เธอมีค่าควรแก่การเป็นน้องสาวที่เคยติดตามเขามาโดยตลอด เมื่อพวกเขาเติบโตมาด้วยกันในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แม้ว่าเขาจะยากจนมากและไม่มีอะไรเลย แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดีมาก
แคลร์ไม่รู้ว่าเธอควรหัวเราะหรือร้องไห้เมื่อได้ยินเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม สเตฟานีพูดอย่างจริงจังว่า “พี่สะใภ้ พี่ชาร์ลีเป็นคนที่ดีที่สุดที่ฉันเคยเห็นในโลกนี้ คุณต้องปฏิบัติต่อเขาอย่างดีนะคะ! เขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบมากตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก เขาดูแลพี่น้องของเขาเป็นอย่างดีเสมอมา หลังจากออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเมื่ออายุสิบแปดปี เขาได้ทำงานอย่างหนักในสถานที่ก่อสร้าง
นอกจากนี้ เขาจะบริจาคเงินที่หามาอย่างยากลำบากทั้งหมดให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเพื่อที่เขาจะได้ยกระดับชีวิตของน้องชายและน้องสาวของเขา เขาต้องการให้การศึกษาแก่เรา ในตอนนั้น มีคนมากมายที่เติบโตขึ้นมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่พี่ชาร์ลีเป็นคนเดียวที่ยังคงตอบแทนสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแม้ในตอนนี้ พี่สะใภ้ บอกฉันที คุณไม่คิดว่าพี่ชาลีของฉันเป็นคนที่ดีที่สุดในโลกนี้จริง ๆ เหรอคะ?”
แคลร์ประหลาดใจมากเมื่อได้ยินคำพูดของสเตฟานี
เธอรู้เพียงว่าชาร์ลีมีช่วงเวลาที่ยากลำบากก่อนจะแต่งงานกับเธอ เธอรู้ว่าปู่ของเธอพบเขาที่ไซต์ก่อสร้าง แต่เธอไม่รู้ว่าชาร์ลีเริ่มทำงานที่ไซต์ก่อสร้างแล้วตั้งแต่เขาอายุสิบแปดปี นอกจากนี้ แคลร์ไม่รู้ด้วยว่าชาร์ลีได้บริจาคเงินที่หามาอย่างยากลำบากทั้งหมดให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงไม่มีเงินตอนที่แต่งงานกับเธอ เขายังต้องขอเงินคุณปู่ของเธอเพื่อที่เขาจะได้ตัดผมก่อนแต่งงาน
เมื่อรวมกับการทำงานหนักและความพยายามทั้งหมดที่เขาทุ่มเทให้กับการรักษาพยาบาลของคุณนายลูอิสแล้ว แคลร์ก็รู้สึกว่าสามีของเธอมีด้านที่ดีจริง ๆ !
เธออดไม่ได้ที่จะถามชาร์ลีว่า “ทำไมคุณถึงไม่บอกฉันเรื่องนี้มาก่อนล่ะคะ?”
ชาร์ลีตอบอย่างแผ่วเบาว่า “แล้วทำไมผมต้องอยากบอกคุณเกี่ยวกับวันที่ผมตกอยู่ในความยากจนด้วยล่ะ?”
หลังจากที่เขาพูดจบ ชาร์ลีก็ไม่อยากพูดถึงหัวข้อนี้ต่อ เขารีบเปลี่ยนหัวข้อโดยถามสเตฟานีว่า “ว่าแต่ สเตฟานี คุณนายลูอิสอยู่ที่ไหนเหรอ?”
สเตฟานีตอบว่า “คุณนายลูอิสกำลังคุยกับคณบดีเกี่ยวกับงานบางอย่าง เธอบอกให้ฉันมาต้อนรับพวกพีทุกคนก่อน แล้วเธอจะกลับมาในอีกไม่ช้าค่ะ”
หลังจากนั้น สเตฟานีถามอย่างมีความหวังว่า “พี่ชาร์ลี พี่อยากจะเข้าไปดูรอบ ๆ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไหม? เพราะพี่ไม่ได้กลับมาตั้งนานแล้ว!”