ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 516 เธอรู้ไหมตัวตนที่แท้จริงของแสนรักคืออะไร？
เส้นหมี่ไม่มีทางอื่นแล้ว
ถูกขังอยู่ในนี้ เธอไม่สามารถหนีได้เลย และก็หาคนมาช่วยเธอไม่ได้ ดังนั้นวิธีเดียว ก็คือทนความอัปยศอดสูและขอร้องผู้หญิงคนนี้
อาจเป็นเพราะพูดถึงแม่ของตัวเอง ผู้หญิงที่โหดเหี้ยมคนนี้ ในที่สุดก็หวั่นไหวเล็กน้อย
“ที่จริงฉันก็จะปล่อยเขาอยู่แล้ว แค่เขาเอาสิ่งของของธนากรที่อยู่ในมือออกมาดีๆ ฉันก็จะไม่ทำอะไรเขา”
“ได้ไงกัน？ต่อไปเขายังต้องใช้ชีวิตนะ ถือหุ้นบริษัท 35% ถึงจะสามารถรับประกันแหล่งรายได้ของเขาและพวกเด็กๆ ต่อจากนี้ได้ คุณเอาไปหมดแบบนี้ แล้วเขาจะเอาไรกิน？หรือจะให้เขาไปอยู่ตามถนน？”
เส้นหมี่ได้ยินก็โมโห ด่ากลับไปตรงนั้น ตำหนิความโลภที่ไม่รู้จักพอของเธอ
แต่พอผู้หญิงคนนี้ได้ยิน ก็หัวเราะอย่างเยือกเย็นออกมาทันที：“ในมือเธอยังมีอีก 20% ไม่ใช่หรือ？หุ้นบริษัทพวกนั้น เลี้ยงพวกเธอได้ทั้งชีวิต เส้นหมี่ เทียบกับแม่เธอแล้ว เธอนี่ฉลาดจริงๆ นะ！”
เส้นหมี่：“……”
พอถูกแฉ ใบหน้าเธอก็ตึงขึ้นมา อยู่หลายวินาที
ผู้หญิงคนนี้ ไม่ได้โง่
เส้นหมี่คิด แล้วก็เริ่มเปลี่ยนกลยุทธ์：“20% นั้น ฉันบอกไปนานแล้ว ฉันทำหายตอนที่คุณส่งคนมาจับพวกเรา แล้วฉันจะมีหุ้นบริษัทเหล่านี้ได้ไง？อีกอย่าง แสนรักก็เป็นลูกชายของธนากร สืบทอดสิ่งของของเขาไม่ใช่บัญชาสวรรค์หรอกหรือ？”
“บัญชาสวรรค์？”
เนติหัวเราะอย่างเยือกเย็นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ไม่รู้ว่าประโยคนี้ไปโดนเส้นประสาทเส้นไหนของเธอ ถึงได้หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“บัญชาสวรรค์ที่ดี ก็ใช่ เป็นลูกของธนากร สืบทอดสิ่งของของเขาก็ต้องเป็นบัญชาสวรรค์ เช่นลูกชายของฉัน แต่ว่าเส้นหมี่ ฉันบอกเธอให้ ผู้ชายของเธอ ไม่มีสิทธิ์นี้！”
“คุณหมายความว่าไง？”
สีหน้าเส้นหมี่เปลี่ยนไปทันที：“อะไรคือเขาไม่มีสิทธิ์？”
เนติหัวเราะต่อ：“ฟังไม่เข้าใจหรือไง？ความหมายก็คือ……เขาไม่ใช่ลูกของเขาไง！”
คิดไม่ถึงเลยว่า สุดท้ายผู้หญิงคนนี้พูดคำนี้ออกมาด้วยรอยยิ้ม
ไม่ใช่ลูกของเขา？
เธอบ้าหรือไง เพื่อให้ได้ทั้งหิรัญชากรุ๊ป ถึงได้พูดคำพูดที่เสียสติแบบนี้มาได้
เส้นหมี่ตอบสนองคืนมา โกรธจัด：“เหลวไหล!เนติ เพื่อลูกชายคุณแล้วคุณทำได้ทุกอย่างจริงๆ ตอนนั้นแกล้งตายเพื่อให้แม่ของฉันเลี้ยงลูกของคุณ และตอนนี้ดันมาพูดคำพูดพวกนี้ต่อหน้าฉันอีก คุณไม่รู้สึกว่าตัวเองน่าขยะแขยงหรือไง？คุณไม่กลัวกรรมตามสนองหรือ？”
“กรรมตามสนอง？”
เนติได้ยินคำนี้ ในที่สุดหน้าก็เปลี่ยนไป“ฉันจะกรรมตามสนองได้ไง？ฉันพูดเรื่องจริงทั้งนั้น แสนรักไม่ใช่ลูกของธนากร！”
เธอพูดออกมา เปิดเผยความลับที่ใหญ่ที่สุดนี้ออกมา
เส้นหมี่โกรธจนตัวสั่น！
ถ้าสถานภาพได้ เวลานี้ เธอจะฆ่าเธออย่างไม่ลังเลจริงๆ
แต่ว่า จากนั้น ผู้หญิงคนนี้ก็จ้องเธอ แล้วก็ถามเบาๆ อย่างกับปีศาจว่า：“เธอก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือ？วันนั้นตอนที่ไปหอบรรพบุรุษบ้านพวกเขา”
“คุณ……พูดอะไร？”
“สูติบัตรนั่น สัตว์ประหลาดนั่นด้วย เธอลืมแล้วหรือไง？”
เธอพูดออกไปทีละคำ จู่ๆ เธอก็เอนตัวเข้ามาจากเก้าอี้ ราวกับงูพิษตัวหนึ่งที่เข้ามากัด เข้ามาหาตรงหน้าเส้นหมี่
เส้นหมี่ไม่ทันเตรียมตัว ไอรีนโนเวล
ทันใดนั้น เธอก็หดตัวไปที่หัวเตียงด้วยความกลัวอย่างรวดเร็ว
“ตอนนั้นเธอตื่นตระหนกมาก แต่สูติบัตรที่พื้นที่เธอเก็บได้ บนสูติบัตรนั้น ชื่อพ่อเขียนว่าขุนนาย ส่วนชื่อแม่เขียนว่าภารานิน ใช่ไหม？”
“……”
สุดท้ายในหัวเส้นหมี่ก็มีเสียงดัง“หึ่ง”
ทำไม？
ทำไมเธอถึงรู้เรื่องพวกนี้？นั่นเป็นหอบรรพบุรุษตระกูลหิรัญชา แม้แต่คนตระกูลหิรัญชาก็ยังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้ ทำไมเธอถึงรู้？！！
ในที่สุดสีหน้าเส้นหมี่ก็เปลี่ยนไป
ลึกข้างในหัวใจ ก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นมา
อย่างที่คิดไว้ หลังจากผู้หญิงคนนี้เห็นเธอมีการตอบสนอง เธอก็เอนตัวเข้ามาตรงหน้าเธอ ราวกับผี พูดเรื่องราวน่าตกใจที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน
“ตอนนั้น ตอนที่ธนากรเป็นทหาร อาจารย์ของเขาชื่อว่าขุนนาย และขุนนายนี้ ก็เป็นลูกชายของครอบครัวทหารที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวงพอดี หลังจากที่ธนากรเกณฑ์ทหาร เพราะว่าทนความลำบากและทำงานหนักได้ จึงเป็นที่ชื่นชมของขุนนาย เวลาผ่านไป ถึงในกองทัพพวกเขาทั้งสองจะเป็นผู้บังคับบัญชากับผู้ใต้บังคับบัญชา แต่พอออกไปข้างนอก กลับเป็นความสัมพันธ์ของพี่น้องที่ดีต่อกัน”
“ต่อมาขุนนายถูกเชิญไปตระกูลหิรัญชา สรุปว่า ครั้งนั้น เขาตกหลุมรักภารานินน้องสะใภ้ของธนากรตั้งแต่แรกพบ น้องสะใภ้เธอรู้จักไหม？ก็คือน้องสาวของภาราดา ตอนนั้น ภาราดาคลอดแสงดาวแล้ว”
“แต่ว่า ไม่มีใครรู้ว่า ในใจของธนากรนั้น ที่จริงแล้วมีความลับอันน่าเกลียดมากซ่อนอยู่เสมอ นั่นก็คือเขาก็ชอบน้องสะใภ้ของเขา และก็มาถึงจุดที่ผิดปกติ ดังนั้นต่อมา เมื่อขุนนายเสนอว่าจะพาภารานินไปเมืองหลวง เขาก็ปิดกั้นทุกทาง จนกระทั่งตอนท้าย เขากลัวว่าผู้หญิงคนนี้จะไปจากเขาจริงๆ เขาจึงแอบเขียนจดหมายนิรนามให้ขุนนายในเมืองหลวง ให้พวกเขารู้ภูมิหลังครอบครัวของวิไลการ และก็เรื่องที่ภารานินยังอายุน้อย ยังไม่แต่งงานก็อยู่กับขุนนายแล้ว”
“……”
เสียงนั้น หยุดลงทันที